***
დემეტრეს ქორწილმა მაგრად გაასწორაა.. მერე პროსტა გენჯომ რაღაც სი*ობა მოსაწევი მოგვიტანა და მაგრადაც დავბოლდით..
გენჯო, დიტო, სერგი, და ლუკა მალე წავიიდნენ.. მე წყვილს დავემშვიდობე და ბიჭებს ვუთხარი დაგეწევით თქო..
დაახლოებით 15 კილომეტრი რო გავიარე გაჩერებული მანქანა დავლანდე, სავარაუდოდ ბიჭევის უნდა ყოფილიყო.. გზიდან გადავუხვიე და მანქანა გავაჩერე..
გადავედი და მათკენ წავედი ხან გენჯოს ხან ლუკას ძახილით, მაგრამ ხმას არც ერთი იღებდაა..
კაციშვილი არ ჭაჭანებდაა, ან ვინ უნდა ყოფილიყო შუა ღამის 4 საათი იყოო..
სიბნელე და სიჩუმე სუფევდა, შიგადაშიიგ რაღაც ხმები მესმოდაა სავარაუდოდ სიცილის ხან ყვირილის.. ვერ ვხვდბოდი რა ხდებოდა სანამ ახლოს არ მივედი..
გოგონას განწირული ხმა ყრუდ ესმოდა ჩემს დახშულ ყურებს და ბუნდოვნად ვხედავდი ოთხ ბიჭს რომლებსაც გოგო შუაში მოემწყვდიათ და ერთი შეხედვით გეგონებოდათ "დაჭერობანას" თამაშობდნენ..
ბოლომდე ვერ გავაანალიზე რა ხდებოდაა.. ბოლოს ის მახსოვს ვიცინოდიი...


***
ტელეფონის წრიალმა გამაღვიძაა.. თვალს არ ვახელდი თუმცა, რო აღარ გაჩერდა, ერთი უმისამართოდ შევიკურთხე და ყურზე მივიდე
- ალიიიოოო
ჩავყვირე მოსაუბრეს..
- სად ხაარ??
ვერ ვიტყვი რომ მშვიდი ხმა
მომესმა მოსაუბრისგან..
- ერთი წამით
ოთახს თვალი მოვავლე და ტელეფონს მივუბრუნდი
- სავარაუდოდ წყნეთში გენჯოს აგარაკზე
- სავარაუდოდ?
- ხოო რაა გენჯოსთან ვარ და არ გამი**აკოო ახლა
- გუშინ რაგააკეთე ბიჭოო???
- რაგინდა ზურაა ტოო
- რამინდა კიარა ბიჭოო
შენიი ყ****ებიი როდემდე უნდა ვითმინოოო???
დაუყვირა ტელეფონში მამამ და გიორგიმ გაკვირვების ნიშნად თავი მოიქექა
- ზურაა რაგინდა ტოო რაზე მელაპარაკებიი
ტელეფონი დაუკიდა ზურამ..
თავისი ტელეფონი საწოლზე მიაგდო და თავის ქექვით დატოვა საძინებელი..
- ბიჭოო გიიორგიი (ლუკა)
- რახდება ტოო?? რა სახეები გაქვთ?
- არგახსოვს? (გენჯოო)
- დილით ზურამ დამირეკაა რახდება ტოო??
- *რაკშიიი ვართ და ეგ ხდება (სერგი)
ოთახიდან არანაკლებ დაბნეული გამოვიდა დიტო და იკითხა?
- ბიჭებოო ლუკას ოთახში ვინარი? (დოტო)
- ბიჭოო თქვენ მართლა არაფერი არ გახსოვთ (გენჯო)
- ეე აღარ იტყვით რა მოხდა??
- თუ უნდა გვახსოვდეს ჩვენ უნდა გვახსოვდეს თორე შენ რა გიო (სერგი)
- ე ბიჭო რა მოხდა და მაგარი *ლეებივით მოვიქეცით.. და გოგო ლამისს.. (ლუკა)
- ეე ეე მოიცააა რა თქვი ბიჭოო?
- აუუ გამახსენდაა ტოოო დაა მაგრადგაგვედოო (დიტო)
- აუ ისეთი არაფერი რაა... პროსტა გადავრჩით რო ზედმეტი არმოგვივიდა დაა.. (ლუუკა)
- და ის გოგოი სადარი?
- ჩემ ოთახში (ლუკა)
- ბიჭოო გოგო გააუპატიურეთ და სახლში წამოიყვანეთ?? რალოგიკით მოძრაობთ ტოო
- აბა იქ დაგვეტოვა ა?
( გენჯო)
- ეე არგაგვიუპატიურებიაა რაა გადავრჩით ტოო (ლუკა)
- რას აპირებთ??
- აუუუ დედას***
შეიგინა ლუკამ, მაგიდას ფეხი მისცხო და გარეთ გავარდა..
მე აბაზანაში შევედი და წყალი გადავივლე..
გულზე მომეშვა რო გავიგე არაფერი ჩამიდენიაა.. დაა ბეწვზე გადავრჩით რო ის რასაც ვაპირებდით არ გავაკეთეთ.. მაგრამ მაინც ყველანი ერთად *რაკში ვართ..


***
თვალები ნელა დავაშორე ერთმანეთს და უცხო ოთახს თვალი მოვავლეე.. ვერ მივხვდი სად ვიყავი.. მერე ნათლად წარმომიდგა გუშინდელი დღე და ეპიზოდებად აღვიდგინე გონებაშიი.. ამის გახსენებაზე დამაჟრიალა და თავი გავიქნიე უსიამოვნო ფიქრების მოსაშორებლად..
მახსოვს გვიან ღამით ფეხით გამოვისეირნეე და ვერც მივხვდი ისე აღმოვჩნდი უცხო ბიჭების გარემოცაშვი და ვყვიროდიი.. მგონი არაფერი მომხდარაა...
თავი დავიიმედე და ჩემ ტელეფონს დავუწყე ძებნა, როცა კარზე კაკუნმა შემაკრთოოოო.. შეშინებულს ხხმა არ გამიციაა.
- შეიძლება?
თავი შემოყო უცხო კარგი გარეგნობის ბიჭმა..
- მოდი
- როგორ ხარ?
- შერცხვენილი
- ჩვენც არანაკლებ
- ...
- გტკივა რამე?
- სავარაუდოდ მგონიი კიი
- უიხოო მე გიო ვარ
ხელი ჩამოართვა, როგორც ჩვევია მეორე ხელით თავი მოიქექა და გაუღიმა..
- გიოო ბიწაძეე
- ნუცაა ჭკუასელიი
- სასიამოვნოა
- ჩემთვისაც?
რაღაც ნუცას ეცინებოდა იმ ფაქტზე, რომ ბიჭებს რომელთაც ნუცას გაუპატიურება უნდოდათ ახლა ხელს ართმევს..
- გუშინდელი გახსოვს?
- ნაწილობრივ
- საბედნიეროდ არაფერი მომხდარა
- ხოოო.. ჩალურჯებებს თუ აარ ჩავთვლით
- ეგ გაგიქრება არაუშავს...
ბოდიშს გიხდიი ყველას სახელით..
ჩვეენნ.. ჩვეენნ...
- მოწეული გქონდათ
- ჰოო..
- მისმინე.. საბედნიეროდ არაფერი მოხდა.. და მხოლოდ შემაშინეთ..
ისეთი არვარ, რო წავიდე, გიჩივლოთ, მერე ძმას ან ჩემ მეგობარ ბიჭს ვუთხრა და თქვენი თავი ვაცემინოო, მერე მოგთხოვოთ ცოლად მოყვანა და მთელი ამბებიი..
რამე რო მომხდარიყო ასე არ ვისაუბრებდიი, მაგრამ საბედნიეროდ არაფერი მოხდაა..
მოკლედ ავდგები წავალ და უბრალოდ ეს ამბავი დავივოწყოთ.. თქვენ თქვენ გზაზე მე ჩემ გზაზე.. გოგოვარ და ალბათ ასე არ უნდა ვსაუბრობდე მაგრამ რავქნა არშემილია ეს უაზრო რაღაცეებიი.. მოკლედ რაა დავივიწყოთ რაც მოხდაა..
- შეყვარებული გყაავს?
- რაა?
- დაიკიდეე

ოთახი დატოვა გიორგიმ..
მეც ცოტა მოვწესრიგდი და ოთახიდან გავედი..
ჩემ დანახვაზე ბიჭები დაფედნენ:
-გა მა რჯოო ბააა თ !
სიტყვა გავწელე და ხელი ჰაერში გავასავსავე..
- გააა.. გაა გააა... გამარჯობა
დავნეულმა თქვა ქერა ბიჭმა და გაკვირვებულ ბიჭებს გადახედა
- ჩემი ნუ შეგეშინდებათ.. თქვენ შეჭმას არვაპირებბ.. დაა ეგეთი მახინჯიც არვარ მგონი, რო ჩემმა გარეგნობამ შეგაშინოთ..
თუუ ვგავარ ფიონას??
სიცილითვუთხარიი, კვლავ შეშინებულ და გაქვავებულ ბიჭებს.. მერე კი ტანს ზემოთ შიშველ გიორგის გავხედეე..
<< რა ტანიი აქქვსს !! >> გავიფიქრე და ძალაუნებურად ტუჩი მოვიკვნიტეე..
მგონი ჩემს ფიქრებს მიმიხვდა და ჩემ მიმიკაზე გაეცინა..
ამან ხო მთლად დამადნო და მთელი სხეული გამიხურდაა..
<< რა ბიჭი ხაარრრრ >> კვლავ გაიფიქრა ჩემმა გონებამმ...
** რაზე ფიქრობ შე არანორმანულოო.. ახლა ამის დროაა !!?? ** ჩამძახა ალტერეგომ და უხამსი ფიქრებისსან წამსვე გავთავისუფლდი..
- ბიჭებოო მოკლედდ ეს არიის ნუცაა ჭკუასელიი..
გვერდით მომოდგა და ხელი წელზე მომადო..
- ნუცაა ესარიის ლუკა, დიტო, სერგიი და გენადიი .. მარა გენჯოს ვეძახით
- ბიჭო ნუ ამბობ მაგ სახელს თქო რამდენჯერ გითხრა??
ბალიში გამოუქანა გენჯომ გიორგის და რატომღაც მე მომხვდაა..
- აუუ ბოდიშიი რაა !! გიოს ვსვვრიდი არმინდოდაა.. (გენჯო)
- არაუშავს გენად !!
მკაცრად ვუთხარი და გავუღიმე.. თუმცა გიორგის გაეცინა და მეც თავი ვერ შევვიკავე..
- ნუცაა არ აპირებს არც ჩივილს არც არაფერსს.. მან მითხრა რო ცუდი ბიჭები არ ვჩანვართ.. და მეგობრებად დავრჩევით ხო ნუცა?
- მე ასე არ მითქვამს
- მაგას აზრი არაქვს.. წამოდი ეხლა და ვჭამოთ.. ავღნიშნოთ ჩვენი ახალი დის გაცნობა..
- ეე რა მაგარი პონტიაა ტოოო (ლუკა)
ყველანი სამზარეულოსკენ წავედით.. ლუკა გვერდით მომიდგა და ხელი მომხვია:
- ეე შენ რა მაგარი გოგოო ყოფილხარ ტოო... (ლუკა)
ჩავახველე და გადახვეულ ხელზე დავხედეე..
ცივად მომაშორა ხელი
- რა სტროგიც ყოფლა
ჩაილაპარაკა და სამზარეულოში შევარდაა..
მე და დიტომ გავაწყვეთ მაგიდა და ოთახისკენ ავიღე გეზიი
- საით? (გენჯო)
- ოთახში
- მოდი ჩვენთან ერთად ჭამე (ლუკა)
- არა მადლობა მაგრამ არ მშია
- ეე რაპონტია მაგიდა გაგვიშალე და არ ჭამ? (დიტო)
- არმინდაა.. დილით ვერ ვჭამ
- ეგრე შეილება?? დასუსტდები და ვის მოეწონები მერე ? (სერგი)
- პირველი არავის ვეპრანჭები
მეორე არ დავსუსტდები ერთხელ როარ ვჭამო
- ამას გაპრანჭვა რად უნდა ისედაც მაგარ ტანზეა (ლუკა)
- კაი გემრიელად მიირთვით რომორჩებით დამიძახეთ და ავალაგებ
- ეს რაგოგო მოგვოყვანიაა ტოო მარა ნუცც შენ არხარ ვალდებული რამე გაგვიკეთო (სერგი)
- ვალდებული არვარ რასაც ვაკეთებ მსიამოვნებს..
სამზარეულოდან გამოვედი და ოთახში შევედიი.. იქაურობაც მივალაგე და ფანჯრის რაფაზე შემოვსკუპდი..
დალაგება ეს ერთ-ერთი იყო იმ საქმეთაგან რომელიც ძალიან მიყვარდა.. თანაც დალაგება მუსიკის თანხლებით.. მგონიი მე დამლაგებელი უფრო გამოვალ ვიდრე იურისტი..

რამდენიმე წუთში ოთახში გუორგი შემოვიდაა..
- შეილება?
- შემოხვედი და ახლა მეკითხები??
სიცილით ვუპასუხე
- ბოდიშიი.. ამის მერე აღარ შემოვალ ხოლმე
სიცილითვე გამცა პასუხი და ჩემს წინ დადგა..
- მისმინე გიორგიი მგონი დროა სახლში წამიყვანოთ ან წავიდე
- დღეეს?
- კი დღეს
- იყავი რაა
- რასქვია ვიყოო
- რასქვია და ცოტახანს დარჩი
- კარგად ხარ?
- საკმაოდ.. ბიჭები არ მოგეწონა?
- პირიკით ძაან საყვარლები ხართ
- მეც საყვარელი ვარ?
- ყველანიი
- ანუ მეც?
- ყველანიი
- მიპასუხე მეც საყვარწლივარ??
- ეგრე გამოდისს
- ხოო მეც ეგრე ვფიქრობბ..
- თვითდაჯერებულობაა !! ეგ ის ტაქტიკაა რომელსაც გოგოს შებმისას იყენებთ ხო??
- შენი შებმა არ მჭირდება
- არაა??
- არაა !! უკვე მოიხიბლე ჩემით
- აჰაჰაჰაჰ ეგრე რატო ფიქრობ
- მე არ ვცდებიი
- გამოცსილიხარ საქმეშიი რომელიც გოგოებს ეხება ხომ?
- სწორად მიხვდიი
- ხო მაგრამ ეგენი ჩემთან არ გაგივა
- მაცინებ
ხელი კისერზე დამისვა და ახლოს მოიწია
- ჩემ შეხებაზე ცახცახებბ
თქვა და ისევ თვალის მომჭრელად გაიცინა
- გეგონოსს.. უბრალოდ შემცივდა და მაგისგამოა
- კაი მაშინ ჩაგეხუტებიი და იქნებ გათბე
- არგაბედო
- რა გაბედვა მაგას უნდა.. ლამაზიი ტუჩები გაქვს
- კომპლიმენტად ჩავთვალო?
- როგორც გინდაა... მაგრამმ იმისთვის როო დავრწმუნდე მართლლაც კარგია თუ არა ჯობს როშევეხოო რას ფიქრობ შენ?
- მგონი ეგიდეა კარგი არუნდაიყოს
- ნუ მევთვლი რო კარგია
ჩემ ტუჩებს დაწვდა და ნაზადმაკოცაა.. მერე მეც ავყევი კოცნაშიი და სადღაც უსასრულობაში წავედიი
<< ისეთივე კარგიი კოცნა იცის როგორიც ტუჩები აქვს >> გავიფიქრე და გაამეღიმა..
ფეხებიი წელზე შემომახვევინა და იქვე მდგარ კომოდზე შემასკუპაა..
სიმართლე რომ ვთქვა ისე კარგად მკოცნიდა არმინდოდა გაჩერებულიყოო..
ერთ ხელს ფეხზე ნაზად მისვამდა.. მეორე მაისურის ქვეშ შემიცურა და ბიუსჰალტერს დაწვდა მაგრამ ამდროს ოთახში ლუკამ შემოყო თავი, უხერხულად შევიშმუშნეთ და კომოდიდან ჩამოვხტიი.. გიო კი სულელივით იცინოდა და თვალებს უბრიალებდა ლუკას:
- ბოდიში ხელი შეგიშალეთ, მარა გიოო ზურაა გია და გოგოო ჩამოვიდნენ გაუგიათ და გამოდით ახლა..
- კაი მიდი..
- გიოო ზუურა გია და გოგი ვინარიან?
- მამაჩემი გენჯოს მამა და დიტოს მამა
- აა
- წამო ხო?
- მე?
- ხოო შეენ.. ეცოდინებათ ყველაფერი და გნახონ შენ დაამშვიდებ მაინც და ცემას გადაგვარჩენ
- ცემას?
- ვხუმრობ გოგო
მაკოცა და კარებისკენ წამიყვანა..

მისაღებშიი ერთმანნეთს ერწყმოდა მშვიდი ლაპარაკი, ჩხუბი და გინება..
- გამარჯობა (გიო)
- გამარჯობათ (მე)
- როგორახარ ბატონო გიორგიი??? (ზურა)
- ო მმამა არ დაიწყო ახლაა (გიო)
- კიდე მე არ დავიწყოო?? მაინც რას ელი შვილო?? თავზე ხელი გადაგისვა და გაკოცო? (ზურა)
- მამა მაგას არ გეუბნებიი შეგიძლია რო მომისმინოო ეს დედა აფეთქებული?? (გიო)
- დაბოლდით ხო?? (გოგი)
- ხოო რა (ლუკა)
- და რათქმაუნდა მოსაწევი ჩემმა შვილმა მოიტანა ხო?? (გოგი)
ამის დედაც მოვ*** როდის უნდა დაჭკვიანდეთ?? მაინცდამაინც ციხე გინდათ??
იმ გოგომ რო გიჩივლოთ რაშვებით?? ეჭვიც არმეპარება რო გიჩივლებთ !! და ღირსებიც იქნებით (გია)
აქამდე ატუზული ვუსმენდი მათ საუბარს მერე კი საჭიროდ ჩავთვალე მც მეთქვა რამე
- უკაცრავად რომ ვერევიი მაგრაამმ მე ვარ ის გოგოო და არანაირ ჩივილს არ ვაპირებ..
მაშინვე სამივეს მშობელმა მე მომაპყრო მზერა და გაკვირვებულებმა გადახედეს ერთმანეთ:
- შენი სახელი შვილო? (ზურა)
- ნუცა
- ნუცა შეიძლება ცოტახნით ეზოში გავიდეთ? (ზურა)
- კი ბატონოო..
სახლიდან გავედით და ეზოში გავისეირნეთ
- ნუცა შეგიძლია ზუსტაად ამიხსნა რახდება?
- არაფერი არ მომხდარა დამშვიდდით.. მათ საბედნიეროდ მხოლოდ შემაშინეს.. არაფერი მომხდარა.. და აქ წამომიყვამეს მაგრამ არანაირ ჩივილს და ვიღაცეებისთვის თქმას არ ვაპორებ შეგიძლია მშვიდად იყოთ..
- მართლა შვილო?
- კიი..
- ანუ არაფერი?
- დიახ არაფერი... დღეს პირველად ვნახე ბიჭები და კარგი შთაბეჭდილება დამრჩა ნამდვილად.. გიოს ვთხოვ რო წამმიყვანოს დღეს და დავივიწყოთ მომხდარიი..
- ნუცა მგონი კარგი იქნება ცოტახანს თუ აქ დარჩები..
- ააქ?
- მე გთხოვ.. მაგრამ შენ უნდა გადაწყვიტო, თუ არ გინდა ვერ დაგაძალებ.. ჩალურჯებულიც გაგიქრებაა, თან დაფიქრდებიი..
- კარგით მაგრამმ.. ჩემებიი.. სოფლიდან ხვალ დავრუნდებიან და რომ არდავხვდე..
- მე ვნახავ შენ მშობლებს და ვეტყვი რო დაქალთან ხარ აგარაკზე და ტანსაცმელსაც წამოგიგებ შვილოო.. დედას თხოვე საჭირო ნივთები ჩაგილაგოს.. მერე ჩემი გოგოც ჩამოვა..
- კარგით.. სასიამოვნო იყო თქვენი გაცნობა ..
- ჩემთვისაც ნუცაა.. ოღონდ შეეცადე ღამე აღარ წახვიდე შორს მარტო რო ასეთ ხისთავიანებს არ გადაეყაროო..
მითხრა სიცილით და დამემშვიდობა...
უფროსები წავიდნენ და მხოლოდ ჩვენ დავრჩით.. ბიჭები კარგად გავიცანიი და რაც არუნდა გასაკვირი იყოს ძალიან შემიყვარდა ყველა..
ალბათ უნდა მიხაროდეს რო ასე მოხდაა და რაოდენ გასაკვირიც არუნდა იყოს ბიჭებს რომლებსაც ჩემი პატიოსნებისშელახვა უნდოდათ კარგად გავუგე და ძალიან შევჩვიე..


ყველანი მდივანზე ვისხედით გიორგის გარდა და ვიდო თამაშებით ვირთობდით თავს..
ოთახიდან პირსახოც შემოხვეული გიორგი გამოვიდა
- ჩავიცვამ და ნუცას წავიყვან
გვითხრა და სიტყვის თქმაც ვერ მოვასწარით ისე გაქრა..
- აუუ ლუუუკა გთხოვ შედი და უთხარი რო ვრჩებიი
- ოო კაი რაა.. შედი შეენ
- მე როგორ შევიდე ბიჭოო
- ადეე ნუცაა და შეენ შედიიი
ამაგდეს და თვითონ დაიწყეს თამაშიი..
- ლუკა თუ გაპატიო
ხელი დავუქნიე და ჩემ საქციელზე ბიჭებს გაეცინათ..

კარზე დავაკაკუნე და გიორგის ხმა რო გავიგე შევედი..
- ნუცა რაიყყო?
- გიორგი არ მოგიწევს ჩემი წაყვანა
-რატო?
- არ მივდივარ
- ღადაობ ტო?
- ნწუ
- და რა პონტში?
- ზურამ მთხოვა
- ზურამ გთხოვა ?? რამე დალიეთ?
- ორა.. თუარგინდოდა წავალლ დედას ვფიცავარ.. მართლა არ მინდა ვინმეს ვაწუხებდე ჩემი აქ ყოფნით.. ბიჭებს გაუხარდათ და შენ თუარგინდა დედასვფიცავარ დისკომფორტს არ შეგიქმნი და წავალ..
- რაგჭირს ტოო?
- არაფერი არ მჭირს უბრალოდ გეუბნები რო თუ გინდა წავალ.. დედას ვფიცავარ
- არა გოგოო სად წახვალ.. პროსტა გამიკვირდა ზურამ რო გთხოვა.. თან რავი დღეს გაგიცანით და ხო აზრზე ხარ?? შენ კიარ გეწყინოს ტო..
- კაი.. აღარ შეგაწუხებ.. გავალ
- ე კაი რა არმევასება გოგოები რო იბუტებიან.. წამო ვიცურაოთ რა
- ტანსაცმელი არმაქ..
- წამორაა..
ხელში ამიყვანა და ოთახიდან "გამაპონწიალა"
გარეთ გავედით თუ არ ბათქან აუზში.. გაბუტული შემოვვარდი სახლში და ლუკას ოთახისკენ წავედი.. მაგრამ იქ ლუკა დამხვდა გაშოტილი და გიორგის ოთახში შევედი.. ტანზე გავიხადე და აბაზანაში შევედი.. დაახლოებით ნახევარ საათში დავასრულე წყლის ქვეშ ნებივრობა, სველი თმა დავიყარე, პირსახოცი მოვიხვიე და გავედი
- რა გეჩქარებოდა ყოფილიყავი კიდევ
- ბოდიშიი
- შენი ტანსაცმელი..
- ვიცი სველიაა.. ამიტომ შენი პერანგი ან რამე მათხოვე..
- აიი კარადაში ნახე რამე..
გიორგის შავი მაისური გადმოვიღე, აბაზანაში შევბრუნდი, ჩავიცვი და გამოვედი..
- გიორგი ცარიელი ოთახი არის ?
- სავარაუდოდ აღარ არის
- მდივანზე ვინმეს ძინავს??
- არავის რაიყო?
- იქ დავიძინებ
- რატო ამ ოთახში რა არ მოგწონს?
- ამ ოთახში?
- ხო აქ ვერ დაიძინებ?
- პრობლემა არარის თუუ შენ გახვალ..
გავიცინე და თმის დავარცხნა დავიწყე
- არაა.. შენც აქ დაიძინებ და მეც
- ააჰაჰაჰჰ მდივანზე დავწვები იყოს
- იქ ვერ დაწვები.. ბიჭებიი ყოველ წუთში გადიანგამოდიან ასე რომმ აქ დაწექი
- კაიი ვნახოთ.. გადავწყვეტ..
- ნუცა შეყვარებული გყაავს?
- არაა.. შენ
-...
ჩემს კისერში ცხელმა სუნთქვამ შემაკრთო.. გიო მედგა უკკანნ და ჩემს თმას ეთამაშებოდა.. გვერძე გადამიწია თმა და მასაჟისგაკეთება დაიწყო
- გიორგიი რას აკეთებ
- არ თქვა რო არ გსიამოვნებს
- გიორგი ! გაჩერდი !!
ხელები წელზე შემიცურა და თავისკენ მიმატრიალა..
იმდენად ახლოს იყო ჩემთან, რომ მისი ცხელი სუნთქვა სახეზე მეფრქვეოდა..
ხარბად გაუსინჯაგემო ჩემსბაგეებს და ხელი დამისვა..
ამ ბიჭის შეხება რაღაც საოცარს მმართებდა.. ვერ ავღწერ რას ვგრძნობდი მის ერთი თითის დადებაზეც კი.. მთელ სხეულშიი წვას ვგრძნნობდი და ჟრუანტელი მივლიდა.. მუცელში თითქოს ზოოპარკი მყავდა..
<< ნუცა ჯობია სანამ დროა შეაჩეროო ! ერთ დღეშიიი უკვე 2ჯერ მოასწარიზასაობა??!!! გეყოოოოსსს !!! არ შეგეფეერებაა !! >>
ახლა მივხვდი, რომ ჩემი "მე" მართალი იყოო.. გიორგის ხელი მივადე, რომ გაჩერებულიყოო და თავი გავწიე.. მაგრამ სულააც არ ცდილობდა გაჩერებას..
- გიორგი გეყოს !
- ნუცა კაირაა
- გიორგი ! მომშორდი..
გვერდი ავუარე და ოთახიდან გავედი.. მისაღებში მხოლოდ დიტო იჯდა ლუდის და ჩიფსების თანხლებით ტელევიზორს უყურებდა:
- ვა ნუუც მოდიი ლუდი დავლიოთ
- მადლობ მაგრამ არმიყვარს დალევა
მივედი და გვერდით მივუსკუპდი
- ჩიფსები?
- უარს ვერ გეტყვიი
- ნუცა ეხლა რაღაცას გეტყვი და უარი არ მითხრა და არ გამიტეხოო კაი?
- ჯერ თქვი
- ეხლა ჩვენ გავიდეთ სამზარეულოშიი და დავლიოთ.. რაც იქნება ყველაფერს გემო გავუსინჯოთ
- დალევა არმიყვარს
- ჩემი ხათრით
- ნუუ კაიი ოღონდ ცოტაა
- ჯიგააარრ
მაკოცა და სამზარეულოში გავედით..
მაგიდაზე გადმოვაწყვეთ ყველანაირი სასმელი რაც კი ვიპოვნეთ..
- აბა რით დავიწყოთ?
ვკითხე დიტოს და სასმელებით გავსებულ მაგიდას დავხედე
- არაყზე რას იტყვი??
- იბატონოო
ჯერ არაყი გავსინჯეთ, მერე კოქტეილი, ღვინო, ლიქიორი, და კონიაკზე შევჩერდით..
- მოდი ახლა ესენი დავლიოთ და დანარჩენი მერე გავსინჯოთ..

ერთ ჭიკას მეორეე მოჰყვააა, მეორეს მესამეე და ცარიელი ბოთლები ნელ-ნელა იატაკზე გროვდებოდა..
- ნუცა მოდი ახლა ჩვენ გაცნობას გაუმარჯოს... ალბათ ასე უნდა მომხდარიყოო, რო შენ გაგვეცანიი... ჯერ ერთი დღეა რაც გიცნობ და ჩემი დედამ*** მართლა შემაყვარე თავი.. ჩემი დაიკოხარ და იცოდე, რო რაც არ უნდა მოხდეს ჩემი იმედი გქონდეს..
- მეც მაგრად შემიყვარდით ყველა და იმედიაა დიდი ხანი ვიმეგობრებთ..
გამთენიის 5 საათი იყო მისაღებში გავედით არყის ბოთლით ხელში და ერთმანეთზე ჩახუტებულებს ჩაგვეძინა..
მთვრალი ვიყავი უგონოდ, უაზროდ.. ჩემ ცხოვრებაში არასდროს დამილევია მასე.. ატც არაფერი მახსოვდა გარდა იმისა, რომ დიტო მართლა ძალიან შემიყვარდა და მინდოდა ჩვენი მეგობრობა დიდხანს დიდხანს გაგრძელებულიყო..
ბიჭების წიოკი, რომ ჩამესმა ყურებში, თვალები ძლივს დავაშორე ერთმანეთს და თვალები მოვისრისეე..
- დიტო გაიღვიძწ
ჩავყვირე და შევანჯღრიე, რომ მისგან თავი დამეხსნა..
- ჰჰჰჰჰ
- დიიტოო ადეე
- ჰო
- დიტოოდიტოდიტოდიტო
- რაგაყვირებს გოგო
გავფართხალდი და ძირს მოვადინე ზღართანნი
- კარგად ხარ
- ოორაა
- ნუცაა ბოტჯომი მომიტანე გთხოვრა
ყინულები და ბორჯომი გავიტანე და კვლავ მდივანზე ჩამოვჯექი
ერთი ბოთლი ბორჯომი დიტოს მივაჩეჩე.. მე ჭიქაში ჩავისხი და ყინულებს თავზე ვისვამდი..
- დიტო რამიქენი თავი მისკდება
- აუუ მეეცც ტოო
- აუურააა...
- ნუცა ერთი წამი შემოდი
დამიძახა "განრისხებულმა" და კოპებ შეკრულმა გიორგიმ და მეც ზლაზვნით შევედი ოთახში:
- დილამშვიდობისა გიო
- გუშინ ჩემ ოთახში დაწოლაზე იმიტო განაცხადე ცივი უარი, რო დიტოსთან ჩახუტებულს დაგეძინა?
- რა?
- გაგიმეორო?
- რა გჭირს??
- მიპასუხე
- თავი მისკდება
- კარგად გაუგე ხო დიტოს?
- კიი ძალიან
- ჩემთანზასაობდი ნუცაა და ეხლა დიტო დაგევასა თუ რა პონტია ტოო
- გიორგიი გაგიჟდიი?? რა დიტო დამევასა ? იეჭვიანე თუ რახდება?
- ეგ არარი საეჭვიანო??
- რა იდიოტიხააარრ.. შენ დიტოო ლუკაა ყველა ხართ მეგობრები ჩემიი და დიტოს კარგად გავუგე და ძალიან შემაყვარა თავიი.. ვსოო
- არმინდა რო მარტო მეგობრები ვიყოთ
- რა?
- მევასები
შუბლზე მაკოცა და მერე ჩამეხუტააა..
ვევასები ? გაიფიქრა გონებამ და თვალები დავხუჭე...

ეს ჩემი პირველი ისტორიაა..
რაღაც მოვლენები ცოტა სწრაფად განვავითარეეე, მაგრამ იმედი მაქვს მოგეწონებათ..
ველოდები თქვენ შეფასებას..