ერთ დილასაც ავდექი,პირი დავიბანე წყალი გაყინული იყო და თითქმის მომეყინა მთელი სახე, გრძნობის უნარი დამაკარგვინა. აბაზანიდან გამოსულმა ფანჯარაში დავიწყე ყურება, თოვლი ორიოდედ მანც გაზრდილიყო, აღარ მინდა დავიღლე!! ვთქვი ჩემთვის და საათს შევხედე.. შვიდს ოცი აკლდა ცოტა ავჩქარდი, ხალათი დივანზე მივაგდე და ჩაცმა დავიწყე. როცა ჩავიცვი ცოტა ვისაუზმე და კიბეებს ჩავუყევი დედასთან ერთად მან სადგურამდე მიმაცილა და დეიდასთან დაბრუნდა.. გზები მოყინულიყო გაწმენდას აწარმოებდნენ.
დეიდასტან ვიზიტი ცოტა არიყოს მომბეზრდა ასევე გული არ მასვენებდა ყველაფერი მალე უნდა მეთქვა ნიკასთვის. მივდივარ ვემშვიდობები დედიკოს და სულმოუთქმელად ველოდები ავტობუსს.შევეგუე ყველაფერს.. ჩემს პატარა შვილსაც რომელიც ჩემშია. ავტობუსს დავუცდი, გული კვლავ კარგს მიგრძნობდა არ ვიცი რატომ?! ავტობუსი დაიძრა, ხალხის ნაწილი ჩავიდა. მეც თავისუფალ ადგილას დავჯექი და დავუცადე ჩემს გაჩერებას.. უცბად ვიღაც მომიახლოვდა, მხარზე ხელი დამადო და მითხრა: ეჰ სად გაფრინდი?!( თავი ავწიე და ვხედავ თვალებს რომლებიც აჩქარებით მიმზერენ,რომლებიც შემიშლია კამკამა მდინარეს შევადარო.. ვუყურებ ენა ჩავარდნილი, ხმას ვერ ვიღებ, ბოლოს დაახლოებით ორ წუთიანი დუმილის შემდეგ მან მომმართა:გამაუბედურეე !!!! თვალებში შემომხედა თავს ვეღარ ვიკავებდი და უნებლიედ თვალები ცრემლებით ამევსო, ცრემლები დაეშვა ნაკადულებივით.. დავინახე ჩემსკენ მომართული მისი თითები და გავიგონე სიტყვები : იქნებ ეს მაინც შევიგრძნო !!! ცრემლები მომწმინდა და სამარადისო დუმილით ერტმანეთს მივშტერებოდით სანამ მგზავრმა არ გვითხრა : გამატარეთ რააა !!! უცებ შევკრთი შევნიშნე მგზავრის გაოცებული სახე.. ავტობუსი გაჩერდა სასწრაფოდ წამოვხტი და ჩქარი ნაბიჯებით ჩავედი ავტობუსიდან.. ცრემლებს ვიწმენდდი მაგარმმ ცრემლები არ მიჩერდებოდა და ღაპაღუპით ჩამომდიოდა, წვიმდა! ოპჰ ესღა მაკლდა გავიფიქრე ჩემთვის თვალები დამისივდა იმდენი ვიტირე ერთ პატარა სკვერში პატარა სკამზე წვიმაში ისედაც ნაღვლიან სურათში ნაღვლიანი სულით სევდა მოწოლილი ვიჯექი, სანამ გამვლელმა არ გამომაფხიზლა: დასველდებით! თავი ავწიე და დავინახე თვალები რომლებიც გაოცებული მზერით მიმზერდნენნ, - არაუშავს! ვუთხარი ისეთი ხმით და სახის მიმიკით როგორც ცხოვრება მობეზრებული გოგოო, მართლაც ასეა ყველაფერი მომბეზრდა, ყველაფერი გარდა ჩემი შვილისა რომელსაც მუცლით ვატარებ, მართალია ვერ გავბედე მეთქვა ნიკასთვის ყველაფერი მაგრამმ აუცილებლად გავბედავ.
სახლში მისულს სიცარიელე დამხვდა აღარც ჩემი ხალისიანი მამიკო შემეგება და აღარც დედა რომელიც თავის საყვარელ დასთან დავტოვე რამდენიმე დღით ... ცოტა არიყოს უსიამოვნო შეგრძნება მეუფლებოდა.. გადავწყვიტე დამესვნეა ცოტა და უბრალოდ სათქმელისთვის თავი მომება ყველაფერი მეთქვა რაც არიცოდა ნიკუშამ.. მალე ზარი თვიტონ შემოვიდა კვლავ ცნობილი ნომრიდანნ და მეცც ცოტა შვება ვიგრძენი რადგანნ ნიკასთან დარეკვა ჩემთვის ადვილი სულაც არიყო. -შეგიძლია მნახოო ? გაისმა ნაცნობი ხმა...
-ჩემთან ამოდი. ვუთხარი მოკლედ და ტელეფონი გავთიშე, ვერაგიხწერთ იმ მომენტში რას ვგრძნობდი, მაცახცახებდა და მაკანკალებდა, სხეულის თითვეულ წერტილში დიდ სიცივეს ვგრძნობდი, ასეთი რამ არასოდეს განმიცდია... მინდოდა ცოტა დავმშვიდებულიყავი თუმცა ეს უშედეგო იყოო. ვერ ვუყრიდი აზრებსს ერთად თავს, რაღაც სხვანაირად იყო, თითქოს თავს ვკარგავდი.
* * *
კარზე ზარი გაისმა, მაშინ უბრალოდ მივხვდი რომ გავქვავდი, მინდოდა გავქცეოდი მომენტს და რეალობას, საკუთარი თავის დარწმუნების შემდეგ რომ ეს მაინც უნდა გამეკეთებინა რაც არ უნდა მომხდარიყოო, კარი გავაღე.
ცნობილი თვალები და ცნობილი მზერა ახლა მე შემომჩერებოდა, ბევრი რამე იკითხებოდა მის სახეზე... გადაღლილს გავდა,სევდამორეული თვალები ჩაწითლებოდა და თითქოს თვალს ვერ მწყვეტდა.. მაშინ გადავწყვიტე მე დამეწყო საუბარი და მართალია დაწყება ყველაზე რთული იყო მაგრამმ შევძელი: -ნიკა, დიდიხანია რაღაცის თქმა მინდა მიუხედავად იმისა რომ 4 წლის ურთიერთობის მიუხედავად შენ მე საკუთარ დაქალთან მიღალატე თანაც ესეც არიკმარე და ეს მამის გარდაცვალების მეორე დღეს განახორციელე ერთი მნიშვნელოვანი რამ კიდევ გვაერთიანებს ჩვენ!
მაშინ მივხვდი რომ მზერა გაოცებულმა მომმართა : -რაგვაერთიანებს გრძნობა ? მაშინ თავი დახარა და სინანული ვიგრძენი მისი სინანული! - არა, ეს უფრო მეტია ვიდრე სხვა წყენები და ღირებულებები, ბევრად უფრო მეტია.
-მეტყვი თუ ნატანჯს კიდევ უფრო მეტად დამტანჯავ ?
- ნიკა მე პატარას ველოდები შენგან და ვფიქრობ ეს აუცილებლად უნდა იცოდე.
-რაა ? რომელ პატარას გოგო ? შენ ხოარ გამოშტერდი ? სულ გადაგრია მგონი იმ მკვდარმა მამაშენმა. ხვალვე წავალთ და გაიკეთებ აბორტს ხო გაიგე? წავედი მე !!
უცებ ჩავიკეცე და ვიგრძენი რომ მიყვარდა ადამიანი რომელიც თავიდან ფეხებამდე ყალბი იყო, უამრავი სახე ქონდა და უკანასკნელად მამწარებდა ამის უფლებას ვეღარ მივცემდი
გულის შუაგული ჩამწყდა, უბრალოდ ყველანაირი იმედი მომიკვდა. ყველანაირი !! გული მომიკვდა.....