-დედი რაღაც მინდა გკითხო(დედა)
-გისმენ დეე რახდება (მე)
-შენს ფეისბუკში ფოტოები ვნახე, ვინ არის ის ბიჭი? ადრე არაფერს მიმალავდი... (დედა)
-დე ჯერჯერობით სერიოზული არაფერია, ვნახოთ როგორ განვითარდება მოვლენები, ხომიცი რომ აუცილებლად გეტყვი თუ ჩემს ცხოვრებაში სანდრო იარსებებს...(მე)
-ვიცი დე რომ არაფერსმიმალავ დამაგიტომ გამიკვირდა (დედა)
დედა ოთახიდან გავიდა მეც ნინას დავურეკე
-ნინ ჩემო ლამაზო, რასვაპირებთ დღეს? (მე)
ინივერსიტეტი უკვე დამთავრებული იყო, არდადეგები დაგვეწყო და ჩვენც გვინდოდა კარგად გაგვეტარებინა ეს დასვენება...
-სტას ზღვაზე წავიდეთ, ერთი დღით, ხოიცი თბილისში უნდა დავბრუნდე ჩემი დის პონტში, და ერთ კვირაში წავიდეთ დასასვენებლად (ნინა)
ნინას მისი და ყავდა დატოვებული ერთი კვირით, მშობლები აგარაკზე იყვნენ
-კაი ნინ მე და შენ წავიდეთ (მე)
-ჰმმ მარტო ჩვენ რაპონტია? სხვებსაც ვუთხრათ (ნინა)
-კარგი უთხარი ვისაცგინდა, ოღონდ ძაან ისეთებსაც არაა... როარმევასება, ჩვენსასტავს უთხარიი (მე)
-კაი სტას მიდი მოემზადე გამო ჩემთან შევიკრიბოთ (ნინა)
-კარგი, დროებით (მე)
ველოდებოდი სანდრო როდის დამირეკავდა მაგრამ მისი ზარი არ ჩანდა, ძალიან ავნერვიულდი, ვიფიქრე დამერეკა თუ არა, მაგრამ ვერ გავბედე, არადა ძალიან მინდოდა მისი ხმის გაგონება, ნინას დავურეკე
-ნიი სანდროს დაურეკე ? უთხარი? (მე)
გაეცინა და არაფერი უთქვამს...
-მიდი მიდი დროზე მოდი (ნინა)
მეც მოვემზადე, რაღაცეები ჩვალაგე, დედას დავემშვიდობე და უცებ
-სად მიდიხარ ანასტასია? დამიძახა ჩემმა რძალმა
-მეგობრებთან ერთად მივდივარ ნათია (მე)
-კარგი საყვარელო, უბრალოდ მაინტერესებდა სად მიდიოდი მეტი არაფერი (ნათია)
-არ ინერვიულო ნათია (მე)
მის ირონიულ საქციელს ხანდახან ვერ ვიტანდი მაგრამ საუკეთესო ნურთიერთობა გვქონდა,თუ შეიძლება ითქვას არასოდეს არ გვიკამათია,ვცდილობთ ერთმანეთს ყველაფერშ დავეთანხმოთ და დღემდე ესე გრძელდება, არ ვგავარ იმ კატეგორიასმულები რომ რძლებს სისხლს უშრობენ არა, არასოდეს მიგვრძვნია რომ მული ვარ, არ მიყვარს მკაცრი, უხასიატო, ბოროტი ადმაინები პირიქით ყოველთვის დადებითს ვეძებ ყველა ადამიანში...
სახლიდან გავედი ნინასთან უნდა მივსულიყავი სადაცაა და უკნიდან მანქანის ხმა ვიგრძენი, გავიხედე და ვინ იქნებოდა ჩვენი სანდრო, ძალიან გამიხარდა მაგრამ არ შევიმჩნიე, არაფერი მითქვამს გზა გავაგრძელე,ისიც მანქანიდან გადმოვიდა, არ დააყოვნა და ჩამეხუტა
-როგორ მომნატრებიხარ ერთ დღეში (სანდრო)
-გამიკვირდა დილით რომ არ დარეკე (მე)
-ხო მეგობრებთან ერთად ვიყავი და ვეღარ მოვიცალე, ჩაეცინა მიხვდა რომ საშინლად გავბრაზდი უფრო ირონიულად დავუწყე საუბარი
-კარგია სანდრო,მიხარია რომ კარგად ერთობი შენს მორიგ გ.. ამ დროს სანდრომ არ მაცადა და რამაც ძალიან გამაკვირვა მითხრა რომ
-გუშინ თიკოსთან, თეოსთან და გიოსთან ერთად ვიყავი მთელი საღამო,ამას ისე მეუბნებოდა ვითომც არაფერი, თიკოს გაგონებაზე ცუდათ გავხდი, საშინლად ვიეჭვიანე, სანდრომაც შემატყო და
-კარგი დაწყნარდი, ტელეფონი მქონდა დამჯდარი და ვერ დაგირეკე, ნუ გაგიჟდები, ვიცი ისედაც რომ გაგიჟებ (სანდრო)
-რამხელა წარმოდგენა გაქვს საკუთარ თავზე (მე)
-ყველას ვაგიჟებ და დავიჯერო შენ ვერ გაგაგიჟებ ? (სანდრო)
-მე ყველა არავარ (მე)
-ვიცი ჩემო ლამაზო,მაგიტომაც გამაგიჟე და შემაყვარე თავი (სანდრო)
აღარაფერი მითქვამს ნინასთანმივედით და ყველა ჩვენ გველოდებოდა მანქანებში დავჯექით და ბათუმისკენ გავეშურეთ, გზაში ძალიან გვაერთეთ, იქ ხო საერთოდ, ცურვა არ ვიცოდი ამიტომ შორს ვერ გავდიოდი სანდრომ არ დამაყენა,ამიტატა და მიხუტებულს გავყავდი შორს, ძალიან მეშინოდა და უფრო ძლიერად ვეხუტებოდა ეს კი უფრო სიამოვნებდა
-სანდრო გავიდთ გთხოვ მეშინია (მე)
-ჩემთთან ტო რისი გეშინია? (სანდრო)
-გთხოვ სანდრო.. ისე ვიყავი ჩახუტებულიმასზე უკვე ამოსუნთქვაც უჭირდა, მსიამოვნებდა ,მეც ყველაფერი მაგრამ უფრო მეშინოდა,სანდრომ ნაპირზე გამიყვანა ზღვიდან ამოვედით და ზაგრის მიღება გადავწყვიტე,მზისგან დამცავი ლოსიონის წასმა გადავწყვიტე სანდროსაც რა უნდოდა მეტი, მთხოვა დაგეხმარებიო რათქმაუნდა უარით გავისტუმრე, მეორედ თხოვნა აღარც უცდია,მოსაღამოვდა გადავწყვიტეთ სანამ თბილისში დავბრუნდებოდით მანამდე კლუბში წავსულიყავით
-შენ ქალბატონო გვერდიდან არ მომშორდები გასაგებია?(სანდრო)
-კარგი სანდრო (მე)
ხელი ჩამჭიდა და ყველა ერთად წავედით, სანდრო რაც უფრო დიდ დროს ატარებდა ჩემთან მით უფრო მიყვარდებოდა და მით უფრო დიდი ხანი მინდოდა გამეტარებინა მასთან, ბევრი ვიცეკვეთ, ვიმხიარულეთ შემდეგ....
პ.ს მაპატიეთ ცოტა გვიან მომიწია ახალი თავის დადება