განგიცდიათ ტკივილი და ბედნიერება ერთად?!...მე განვიცადე ამ ღამემ განმაცდევია....გულის ნახევარი ბედნიერებით წამში ას დარტყმას აკეთებდა,ხოლო გულის მეორე მხარე კვდებოდა,დასერილი იყო და ჭრილობებიდან სისხლი დიოდა....
ბინის კარი შევაღე თუ არა ცრემლები გადმომცვივდა..შუქი არ ამინთია,აივანზე გავედი და თვალთვალი დავუწყე,თოვლში გაგორებულ ჩემს ბედს იქით,მყოფ მამაკაცსს....
***
გაოცებული და ბედნიერებისგან ფრთაშესხმული,იწვა თოვლში ნაკაშიძე და მთვარეს შესცქეროდა,თითქოს მას უზიარებდა ამ ღამის ბედნიერებას,ღამის,რომელისაც მან მისთვის გულში ''წმინდა და ნათელი უწოდა''...არ ვიცი,რამდენხანს იყო გაგორებული,თოვლში ალექსი,ბოლოს წამოდგა,მანქანაში ჩაჯდა და და სახლში წავიდა..
მთელი ღამე ნინუცაზე ფიქრებში გაატარა,მალე მზემ ისევ ამოყო თავი და მხურვალე სხივები გამოუგზავნა დედამიწას გასათბობად..ნაკაშიძე ალიონს ფიზიკურად მარტო,მაგრამ სულიერად კი სავსე შეხვდა...ის გრძნობდა,რომ გონებით და ფიქრევით გედენიძის ქალი მასთან იყოოო...საათმა 9 რომ უჩვენა წამოდგა სავარძლიდან და აბაზანას მიაშურა...ალექსს ის სიმხურვალე,რაც ნინუცაამ მფეთქავ არტერიაზე დაუტოვა და მთელს ტანზე გავრცელდა,ვერ ჩაიხში ცივი შხაპითაც კი...ეღიმებოდა და ხვდებოდა,რაოდენ ძვირფასი იყო მისთვის ნინუცა...
***
გამთენიამდე ალექსზე ფიქრებით ვისუნთქე,მაგრამ გამთენიისას ძილმა მომტაცა თავი...მთელი ღამის ნატირებს თვალები დასიებული,მქონდა...სხეული მტკიოდა...ზლაზვნით წამოვდექი და სააბაზანოს მივაშურე...თითქოს აბაზანამ მიშველა...ჩაცმა დავასრულე ისის-იყო და კარზე და მობილურზე ზარი ერთად გაისმა... ტელეფონს დავხედე დედა იყო,კარში გავიჭყიტე მიშა ძია...კარი გამოვაღე...
-მიშა ძია დილამშვიდობისა,აქ ამ უთენია,რამ მოგიყვანათ? დედაჩემიც რეკვას არ წყვეტდა და ვუპასუხე..
-ხო დედი...
-ტეელევიზორი ჩართე სასწრაფოდ და ამიხსენი რა ხდება..ისეთი ხმა ქონდა დედაჩემს მივხვდი რაღაც საშინელება მოხდა...ტელეფონი დავკიდე და გადამრთველს დავუწყე ძებნა...ჩავრთე და ყველა საინფორმაციოზე ერთი და იგივე...ერთი და იმავე შინაარსის განცხადებები.ჩვენი წუხანდელი ღამის ფოტოები გადიოდა კოლაჟის სახით,რედისონში ყოფნისჟამს,მერე თოვლში გართობა,გუნდაობა,თოვლში მწოლიარეები,ალექსის მიერ ზემოდან მოქცეული,რომ ვიყავი,მისი კოცნა,მერე ჩემს მიერ მოზიდული ალექსი,კოცნა..ასე გასინჯეთ ჩემს მიერ არტერიაზე დატოვებული სველი კოცნაც კი იყო დაფიქსირებული...
''ცნობილ ქართველ ბიზნემენ-ინჟინერ ალექს ნაკაშიძესა და დამწყებ არა ნაკლებ წარმატებულ არქიტექტორ ნინუცა გედენიძესს რა სახის ურთიერთობაა აქვთ?!'',''როგორ გორაობს ნინი გედენიძეს ალექს ნაკაშიძესთან ერთად თოვლში'',''როგორ გორაობს,გედენიძე ნინუცა ნაკაშიძეების ჰოლდინგის მეპატრონესთან თოვლში და საწოლშიც'',''იქნებ თოვლში გორავს,საწოლში მოჰყვა გაგრძელებაა?!''....მეტის მოსმენა აღარ შემეძლო და ტელევიზორი გამოვრთე....საშინელი სახე და გამომეტყველება მქონდა იმ წამს მეც და მიშა ძიასაც...
-ესეც ნახე და ჟურნალ-გაზეთები დამიყარა მაგიდაზე...
''საქართველოში ცნობილი ინჟინერ-ბიზნესმენი ალექსს ნაკაშიძე,ნააკაშიძეების ჰოლდინგის პრეზიდენტი ფარდას ხდის იდუმალებით მოცულ ქალს,წარმატებულ არქიტექტორს ნინი გედენიძეს...
ისინი ერთერთ კონკურსში იღებდნენ მონაწილეობას,სადაც აღმოჩნდა რომ ნაკაშიძეების ჰოლდინგის ჩასაძირად ნინი გედენიძემ მოიპარა პროექტი,რომელიც თავად ალექსს ეკუთვნოდა და წარმოადგინა მიხეილ სამშენებლო ფირმის სახელით,მაგრამ ალექსმა გადაწყვიტა მისი მხილება და მოხსნა გედენიძეს ნიღაბი....ეს წარმატებული ვითომ არქიტექტორი ქალი,თვით მარქვია,თაღლითი და ქურდი აღმოჩნდა...
ამ ქმედებით მან განაჩენი გამოუტანა ბატ.მიხეილ სამშენებლო ფირმასაც და მის ჯერ არ დაწყებულ ''წარმატებულ'' კარიერასაც...
ეს რა ჯანდააა?!...მიშა ძია,ეს რა არის,ჩემი პროექტი,ჩემი პროექტი იქვე მდივანთან იატაკზე ჩავჯექი....
-დაწყნარდი შვილო,ყველაფრისთვის ვაზღვევინებ ლაწირაკ ნაკაშიძეს...
-ეს რა გააკეთა?!მე ჩემს თავს არ ვჩივი თქვენ,მიშა ძია,თქვენ?თქვენი სახელი შეიბღალა,თქვენი კაცობა,თქვენი ფირმა....
-დაწყნარდი,ჩემი კაცობა დიდი ხანია,შეიბღალა დათას ქმედებებით,ამაზე არ იღელვო ჩემო გოგო...მამაშვილურად მიიკრა გულზე ნინუცა...
-მას არ შევარჩენ,არა..ის მე ვერ გამანდგურებს ვერააა!....ვიკივლე,ფეხზე წამოვხტი და იმ ვითომ ''მოპარული''პროექტის მაკეტს დავავლე ხელი...
-მიშა ძია,ჩვენი მამაშვილური სიყვარულის ხათრით,გთხოვთ ახლა არ გამომყვეთ,საღამოს 9-ზე დედაჩემის სახლში მიდით მეც მოვალ და ყველაფერს აგიხსნით...
-კი,მაგრამ...
-გთხოვთ..
-ერთ კითხვაზე მიპასუხე...რა უნდა შენგან ნაკაშიძეს?
-ვერ დამიმისა,ვერ გამხადა მისი და...ხმა ამიკანკალდა...მიშამ ბინა დატოვა...ეზოში ჩავედი და მანქანა ელვის სიწრაფით მოვწყვიტე ადგილსს...მივრბოდი გიჟივით,წვეთი ცრემლი არ მომდიოდა,მაგრამ გული სისხლით ილუმპებპოდა...ცხოველური სახე მქონდა...
ჰოლდინგთან მივედი და ლიფტი გამოვიძახე... გიჟივით შევვარდი და დავკარი ცალი ხელი ალექსის კაბინეტის კარს და შევვარდი,გაზეთებს დაცქეროდა,არ მელოდა,სახე შეშფოთებული ქონდა......
მაკეტის მისკენ ვისროლე და მინის მაგიდა სულ ნამსხვრევებად ვუქციე...
-აჰა,შენი პროექტის მაკეტი,აჰაა.....პროექტის,რომლითაც ბრწყინვალე გამარჯვება მოიპოვე ალექსანდრე...
რატომ გააკეთ ეს,რატოომ?ვყვიროდი მთელი ხმით.... მიპასუხე რატომ?მე თუ მერჩოდი მიშას კომპანიას რაღას ერჩოდი და მის სახელს რას ლახავდი...მიპასუხე დროზეეე?
ალექსი დუმდა და თავი ჩაქინდრული ქონდა...
-რატომ არ მპასუხობ,რატოომ?რა გააკეთე ხვდები,მაინც,რა გააკეთე ეს,რაა?საქვეყნოდ გამომიყვანე ჰათუ ჟურნალ-გაზეთებით და ჰათუ ტელევიზიით...ყველა ჩემზე ლაპარაკობს...შენ არ მეუბნებოდი ''სანამ მე შენს გვერდით ვარ ნურაფრის ნუ შეგეშინდება დაგიცავ ყველასგან და ყველაფრისგანოო?!'' შენ არ ამბობდი?რატოომ გააკეთე ეს მიპასუხე....
-ნინ მისმმინე,ყველაფერს აგიხსნი,ყველაფერი ისე არ არის,როგორც შენ გგონია,გეფიცებ...
-გაჩუმდი,ბედავ და თავს იმართლებ?! ''ნინ მისმმინე,ყველაფერს აგიხსნი,ყველაფერი ისე არ არის,როგორც შენ გგონია,გეფიცები''...გამოვაჯავრე უმალ....რას ამიხსნი რას იმას,რომ საქვეყნოდ გამომიყვანე?მძულხარ ალექსს...
წუხანდელი ღამე რას ნიშნავდა?წუხანდელი კოცნები რაას?მითხარი...ახლა დღეს გავხდი ქურდი და ?გუშინ მსოფლიოში საუკეთესო ქალი ვიყავი და დღეს ქურდი და ვარ ერთდროულად..რაღა დარჩა,რაღააა?!მიდი შენი პრესს სამსახურს დაურეკე და გამოაქვეყნე,რომ საწოლშიც შენთან ვგორობ,მერე ფოტო შოპები დაამატე და ეგაა...მეზიზღები ალექს,ეს..
-გაჩუმდი ნინოოო...იქუხა ნაკაშიძემ...
-ბედავ და ხმას იღეებ!..არ ჩამოვრჩი მეეც...მიდი,გააკეთე ესეც მიდი ეგ დაგრჩა,დაამტკიცე რომ შენთან თოვლისგარდა საწოლში ვგორაობ,მიდი...ს და ქურდის სტატუსი ამაკარი ზურგზე...ადამიანი თუ ა მას ქურდს მაინც არ ეძახიან,და თუ ქურდია,ბოზსს..ერთერთი აქვს სტატუსად,მაგრამ მეე...მე ორივე,მაქვს ''ქურდიც და ც''.....ისე მოიქეცი თითქოს ქუჩის ქალი ვყოფილიყავი...ეს რაში გჭირდებოდა რაში?სახელი რატომ შემიბღალე საქვეყნოდ?გეგონა ვედრებით მოვიდოდი შენთან და სამსახურს ისევ შენ შეგევედრებოდი?!გგონია,ამით გამანადგურეე?!...არასდროს,არასდროს,არასდროს....ვკიოდი ერთიდაიგივე სიტყვას და რაც ხელში მომყვებოდა ყველაფერს ვესროდი ფანჯრებს,მერე სკამებს დავწვდი და ირგვლივ მმიმოვუბნიე საბუთები..ოთახი ნამდვილ ბრძოლის ველს დავამსგავსე,დასამტვრევი და მთელი აღარაფერი დარჩა...
მერე თავში დავიშინე ხელები და ვბღაოდი მთელი ხმით,რომ ნაკაშიძე მე ვერასდროს გამანადგურებდა...უეცრად სისწლის წვეთები დაეცა იატაკზე,ცხვირიდან ისევ სისხლი წამომივიდა...
-გთხოვ ნინ დაწყნარდი,ცხვირიდან სისხლი მოგდის...
-შენ რაში განაღვლებს მერე ეგ ყოველივე,რაში?რაში გაინტერესებს ადრე მოვკვდები თუ გვიან?მძულხარ,მეზიზღები ალექს,მძულხარ...ცივ-სისხლიანი ცხოველი ხარ...ადრე თუ ოდნავ მაინც გამაჩნდა შენდამი გრძნობა ამ საქციელით,დღევანდელი შენი ქმედებით,ყველაფერი გააქრე ჩემს გულში,ახლა მხოლოდ მძულხარ და მეზიზღები და ასე იქნება სამუდამოდ,გატკენ,გაგამწარებ გიოს სულს ვფიცავ გაგამწარებ,ისე გატკენ როგორც დღეს მე მტკივა,გაადაგთელავ და საქვეყნოდ დაგცინებ,ვფიცავ!წუხანდელი ღამეც სამუდამოდ გაქრა ჩემში,მძულხარ მთელი გულით,მძულხარ ნაკაშიძე,სამუდამოდ დამივიწყე მეც და წუხანდელი ღამეც,''მე შენი არასოდეს გავხდები''...ეს ვთქვი და ცრემლები გადმომცვივდა,უკან გამოვბრუნდი და კაბინეტი დავტოვე...უამრავ ადამიანს მოეყარა თავი კართან,გავიარე კოლიდორი და მივხვდი დავეცემოდი,რომ არ დავმჯდარიყავი,კიბეზე ჩამოვჯექი,სისხლიც უწყვეტად მდიოდა ცხვირიდან და ცრემლები კი თვალებიდან...უეცრად გიჟივით წამოვიჭერი ფეხზე და დაბლა ჩავედი,მანქანაში ჩავჯექი და ცრემლებს და სისხლსაც გასაქანი მივეცი,არ მიცდია არცერთის მოწმენდა სახიდან...ნაცნობი ადგილისკენ ავიღე გეზი...მთელი გზა საჭეს თავს და ხელებს ვურტყამდი და გიჟივით ვბღაოდი...
როგორც იქნა მივაღწიე ნაცნობ ადგილს,გაყინულმა და ცივა ადამიანების მრავალმა სახეემ უფრო მატკივა სული...ერთი თბილი სახე მეგულებოდა მთელ ამ მიდამოებში და იქ მივიჭერი...
-მიშველე რა,ვკვდები!...დამეხმარე,გთხოვ,ვკვდები ტკივილით ვკვდები გიო..შენი ნუციკო კვდება,მტკივა გიო,მტკივაააა!...მოთქმით დავიწყე ტირილი,საფლავის მიწას კი ფხაჭვნა დავუწყეე...
რატომ გამიკეთა ეს,რატოომ გიო?მე ხომ მიყვარდა,მთელი გულით მიყვარდა ალექსი...რატომ გადამთელა ასე,საქვეყნოდ?...მე კაი ჯანდაბას,მაგრამ მიშა ძიას,იმ გულ მოკლულ კაცსს რაღას ერჩოდა,რას?სახელი რატომ შეუბღალა,რატოომ?მისით რატომ იძია ჩემზე შური?....ყველა ჩემზე ლაპარაკობს,ყველა...რატომ მომექცა ასე?რააატოოომ? უფრო ვუმატე კივილს...
მალე მოვალ შენთან,გიო,მალე..სულ ცოტა დარჩა,სულ ცოტა...ალექსი ჩემი ნათელი იყო,ჩემი სიცოცხლის სტიმული,ამ პროექტში აღებული ფულით მის გამო,წუხანდელი ღამის ხათრით მკურნალობაც გადავწყვიტე,გადავწყვიტე მეცოცხლა...ფულს ველოდებოდი,და ოპერაციასაც ვიკეთებდი,მაგრამ ახლა,რაც უფრო მალე მოვკვდები მით უკეთესი მე სურვილი და აზრი,აღარ მაქვს ვიცოცხლო...მთელი ხმით ცხოველივით ვბღაოდი და მიწას ვპორჭყნიდი....ემოციებისგან დაცლილი და ტკივილით აღსავსე სხეული,ავითრიე და სახლში წავედი..ბევრი ძილის წამალი დავლიე და ძილს მივეცი თავი...
***
დადა,თემო და ალექსი ნაომარ კაბინეტში იყვნენ და ხმას ვერცერთი ვერ იღებდა....ბოლოს დუმილი ისევ ალექსმა დაარღია...
-ასე ვაკოს სიკვდილის მერე არაფერი მტკენია,არაფერს არ გავუმწარებივარ ასე...რა ვქნა რით ვიმართოლო თავი,რით?პროექტის საქმე კი,ბაზარია არაა ჩემი ნაქნარია,მაგრამ ჩვენი წუხანდელი ღამის ფაქტები,მე არ ამისხაია,მე ამ საქმეში სუფთა ვარ,ვაკოს სულს ვფიცავ მე არაფერ შუაში ვარ...ხომ გჯერათ ჩემი ძმებო,ხომ გჯერათ?
-დადამ დუმილი დაარღვია...ჩვენ კი გვჯერა და ვიცით,როგორც იყო ყველაფერი,მაგრამ ეს რამეს ცვლის ან შეცვლის?!....
-აუ,ეს რა იყო ტო,რა იყო,ამის დედას შევ***ი,მე ტელევიზიის საქმიდან სუფთავარ,მხოლოდ პროექტის საქმეში ვარ,მაგრამ ისიც იმ დედა მოტ***ლ ჟურნალისტებს ხომ ვუთხარი 1 კვირის წინ,რომ არ გამოექვეყნებინათ,არაა..რადგან გადავიფიქრე,რატომ გააკეთეს ეს,რატოომ?ვინ დაავალათ?....
-ერთი რამ ცხადია ალექსს,ვიღაც სხვაა,ვინც გუშინაც გითვალთვალებდათ და ეს შენ მიერ გადაფიქრებულ-შედგენილი სტატიაც დააბეჭვდინა...თქვა გადაჭრით თემომ....
-მართალი ხარ!..კვერი დაუკრა დადამაც...
-იცით,გუშინ ყველაზე ბედნიერი ვიყავი ვაკოს სიკვდილის შემდეგ,ყველაზე ბედნიერი...ჩემთვის ყველაზე სუფთა,წმინდა და ნათელი ღამეე იყო გუშინ...არ მიყვარს,მაგრამ სულს მიმშვიდებს ნინუცა,ჩემს აწიკოკებულ სულს...არ მომისმინა,არა..მაგრამ ან რა უნდა მეთქვაა?...ახლა ყველაფერმა აზრი დაკარგა...
-კაი ძმაო,რაღაცა იქნება...მოგვარდება ეს საქმეც აი,ნახავ...მხარზე ხელი დაკრა დადამ და გულში ჩაიკრა ალექსი...
-რა იქნება დადა კარგად,რაა? უკანვე შემომიბრუნდება,ასე მითხრა გაგამწარებო საქვეყნოდ დაგცინებოო,დამივიწყეო და სულ მძულხარ და მეზიზღები მეძახა,ჩემმა ნინიმ,ჩემმა ცოლმა,ცოლმა გაიგე,ჩემმა ცოლმაა!..სკამს ძლიერად დაკრა ფეხი ნაკაშიძემ....რაები მიძახა იცით?მე უნდა შევაჩერო,უნდა...ვიცი რითაც გადამიხდის სამაგიეროს ვიცი და უნდა შევაჩერო...
-კაი ალექს დაანებე ახლა მაინც ცოტახნით თავი,დაანებეე...უყვირა დადამ...
-არ დავანებებ ის ჩემი ცოლია და არ მივცემ უფლებას თავზე აიჯ***ას... გაიგეეთ? მიაძახა და წავედითო ანიშნაა.
***
ტელეფონის ხმამ გამომაღვიძა...
-გისმენთ...
-.....
-კი მოვალ მიშა ძია,მალე მოვალ...
შხაპი მივიღე,მაგრამ სხეულის სიმძიმე და ტკივილი ოდნავადაც ვერ დამიამა...დედაჩემის სახლისკენ წავედი,გზაში ვფიქრობდი რა უნდა მეთქვა მისთვის,როგორ უნდა ამეხსნა ეს დამცირება,მაგრამ თავში არაფერი მომდიოდა..მანქანა ჭიშკართან მიავაყენე და რამდენჯერმე ღრმად-ჩავისუნთქ-ამოვისუნთქე და გადმოვედი..კარზე დაკაკუნებული არ მქონდა ჩემი ძმა,რომ შემომეგება...
-ნიკოო...და გადავეხვიე...
-მე შენი მჯერა,არ ვიცი რა იყო და რა არა,მაგრამ მჯერა შენი...არ ინერვიულო,შიგნით ომი გელის დედა საშინლადაა,ბევრი არ იყვირო საავადმყოფოდან ახალი მოყვანილი მყავს ცუდადაა,ბიძიას ეჩხუბა შენზე და..
-კაი,მივხვდი..შევიდეთ...
-საღამომშვიდობისა...ყრუდ ამოვიბლუკუნე...
-დედამ არც კი შემომხედა...დაჯექი შვილო,მიშა ძიამ მითხრა...
-დედა ზედ არ მიყურებდა და მტკიოდა,ჩემი სიამაყე,ჩემი იდეალი ქალი.... ძლივს დავიწყე...ვიცი ყველა ჩემგან ახსნა-განმარტებას ელოდებით...არ ვიცი რა გითხრათ,მიუხედავად იმისა,რომ მე მხნედ გამოვიყურები,მეჭვება ჩემზე ძლიერ რომელიმეს გტკიოდეთ ჩემი ''მეობა'' და ''სახელი''...მე ბოდიშს გიხდით სუყველას...პროექტი ჩემი იყო და ნაკაშიძემ მომპარა ხოლო ფოტოებს რაც შეეხევა...
-გაჩუმდი ნინო..მიყვირა დედაჩემმა...ნუ ლაპარაკობ ტყუილად ისედაც ყველაფერი ვიცით და მივხვდით...წამოდგა ფეხზე და თვალებში ჩამხედა...როდის აქეთ გორაობ მამაკაცებთან ერთად თოვლში?!
-დე,გიოს ვფიცავ...
-გიოს ნუ იფიცები..გიო,გიო...გიომ გიქნა ეს,გიომ...ვერ დაგიცვა ახლაც სირცხვილისგან გიომ,იმის ბრალია შენ ასეთი თავს გასული,რომ ხარ,შენთვის რომ უნდა დამერტყა ის მიდგებოდა წინ,ის იღებდა თავზე შენ მიერ ჩადენილ დანაშაულს...ახლა ვერ აიღო,ახლა რა გეშველება,რაა,გიო აღარ გყავს აღარ,რომ დაგიცვას?...მოკვდა შენი ''მფარველი ანგელოზი'' მოკვდა შენი გიორგი,მოკვდააა!მთელ ხმაზე მიღრიალა დედამ...
-მე არაფერი ჩამიდენ....
-უეცრად სილა გამარტყა სახეში,ერთს მეორე მოყვა...
-დე,გეფიცები არაფერი მომხდარა,გეფიცები უბრალოდ ვაკოცე,სხვა არაფერი ყოფილა შენს თავს ვფიცავარ...
-თუნდ არ ყოფილიყოს,ფაქტები სხვაა,ქვეყანა ლაპარაკობს შენზე,შენ ოჯახი,შენი თავი,ბატონი მიშა,ყველა შეგვარცხვინე ყველა...
-დე,მაპატიე,გთხოვ მაპატიე...მუხლებზე დავეცი და შემოვეხვიე...
-ადექი ფეხზე....
-დე გეფიცები სულ წავალ აქედან,ამაღამვე...
-აბა აქ რა დაგჩენია,რომ დარჩე?ნაკაშიძეც აღარ გყავს..ხომ გეუბნებოდი ეგ ბიჭი გატკენს მეთქი,ხომ გეუბნებოდი,ხოომ?რატომ გაეკიდე,გუშინ,რატომ არ დამიჯერე დარჩი სახლში და შენ შენს ადგილას დადექი ისევ სიმაღლეზეთქოო,რატოომ?დედაჩემი გაკიოდა და ძირს დაეცა...რატოომ შვილო,რატოომ?მე ვიცი მაგათი მოჯიშება,როგორიცაა და მაგიტომ გეუბნებოდი,მაგიტომ..
-დე მაპატიე რა,დეეე...ვტიროდი მოთქმით..გეფიცები ამაღამვე გავაქრობ ამ ფაქტსს,დემეს გავყვები ცოლად და აქედან წავალთ..
-ერთ დანაშაულს მეორეს უმატებ შვილოო?
-აბა რა ვქნა დე რაა?
-წადი სახლში და აქედანაც,მალე ჩაცხრება ყველაფერი და მერე დაბრუნდი...ჩვენზე არ იღელვო,მე შენი მჯერა უვრალოდ გული მტკივა შენსგამო,ასე რომ დაგცა ძირს და სახელი შეგილახა ნაკაშიძემ,ამიტომ მტკივა შვილო...
-დე,მიყვარხარ..
-წადი ახლა,ჩაალაგე ბარგი და უკან არ მოიხედო ისე წადი...
-მალე დავბრუნდები,მიყვარხართ!...ეს ვთქვი დედას შუბლზე ვაკოცე,მიშა ძიასაც,ნიკო ზურგიდან მომეკრო და მითხრა,ამ საქმეს მე მივხედავოო...
-ნიკო,თუ გიყვარვარ ნაკაშიძეს არ გაეკარო,გთხოვ.გევედრები..
-ამას არ შევარჩენ...გამოცრა კბილებში..
-ჩვენს და-ძმობას გაფიცებ,შეეშვი მე გავუსწორდები...
-გიო რომ ცოცხალი იყოს იგივეს იზამდა და ნუ მთხოვ...
-გიო დამიჯერებდა და ამას აღარ გააკეთებდა,გთხოოვ,გევედრები...
-კაი,შენი ხათრით გპირდები...შუბლზე მაკოცა და ჩამიკრა გულში...
-წადი ახლა...
-ნიკ შენ დამპირდი ხომ გახსოვს...
-მე პირობას არასდროს ვარღვევ,ნუცი...
***
ბარგს ვალაგებდი უკვე,ზარის ხმა გაისმა ჩემს კარზე...ნელა გავედი და გავაღე კარი....
-შენ აქ რას აკეთებ?
-ნინუცა მომისმინე გთხოოვ...
-თემო წადი აქედან,არავის დანახვა არ მინდა,წადი...
-გთხოვ შემომიშვი..
-შემოდი...
-ეეე,შენ სადმე მიდიხარ?
-აბა აქ რა დამჩენია?სახელი მქონდა და ისიც შემიბღალა,სამსახური აღარ მაქვს,უნივერსიტეტში ვერ ვივლი,ოჯახი შემირცხვა და აქ რა მინდა,რა?...შენი სათაყვანებელი ძმაკაცის გამო...
-იცის ალექსმაა?
-შენ აზრზე ხარ?რატომ უნდა იცოდეს,რატოომ?ვინაა ის,ვინ?ცივ-სისხლიანი ცხოველი,უკანასკნელი ნაძირალა..ვინ აგდია,რომ ჩემზე რამე იცოდეს და მე პატაპები ვაბაროო,ვინააა?ყელში ვწვდი თემოს,იცი სხვას მივყვები ცოლად სხვას..მიდი შენ უთხარი,მან არ თქვა უარი მიუხედავად იმისა,რომ დღეს უკანასკნელ ქუჩის ქალად გამომიყვანა შენმა ძმაკაცმა ....და ეტყობა მოთმინების ფიალა ავუვსე,უეცრად ხელი მკრა და მანაც ყვირილით მითხრაა...
-მაგ ბიჭს ვინცაა,თავი დაანებე და მეორეჯერ აღარ ნახოოო,შენ მაგას მაინც ვერ გაყვები ცოლად,ვერასდროს!...
– რატომ??– ისტერიულად დავიძახე და მაგიდაზე მაგრად შეკრული მუშტი დავურტყი თემოს...
– იმიტომ რომ უკვე სხვისი ცოლი ხარ!!!– გამწარებულმა დამიღრიალა... სხვისი ცოლი ხარ, შეუშვი ამ სულელ თავში... გასაგებია?? უკვე ორი თვეა სხვისი ცოლი ხარ , სხვისი საკუთრება მაგრამ არაფერს ვამბობდით, ასე იყო საჭირო.. ახლა დაანებე მაგ ბიჭს თავი სანამ ლამაზია , თორემ არ დაინდობენ და იმ ბიჭის ცოდვა კისერზე აგეკიდება ნინო,იმ მეგობრობის ხათრით გეუბნები ამას რაც გვქონდა ადრე,დაანებე მაგ ბიჭს თავი!...
– სხვსი ცოლი ვარ? გაორებული ვლაპარაკობდი და ცრემლები თავისით მომდიოდა თვალებიდან, ძალა გამოცლილი დავეცი იატაკზე მუხლებზე და სახე ხელებში ჩავრგე. ვისი ცოლი ვარ? ვისი ცოლი ვარ თემოო? როგორ რანაირად ვარ სხვისი ცოლი?შენ ხომ არ გაგიჟდი? ამიხსენი გამაგებინე რამე!!! გიჟივით მომემატა ძალა, მაგიდაზე დალაგებული სუვენირები იატაკზე მოვისროლე.. ყველაფერი დავამტვრიე რაც ხელში მომხვდა... ვისი ცოლი ვარ??
– ლამის სირბილით წამოვიდა თემო ჩემსკენ, ორივე მკლავში ხელი მტაცა და მტელი ძალით შემანჯღრია– საკმარისია შენი ისტერიკა, მორჩაა.– გამწარებულმა მიყვირა და სული გამეყინა...
-თემო ვისი ცოლი ვარ,– ძლივს ამოვიკნავლე და სლუკუნს ვუმატე...
-ნაკაშიძის. ხოდა თუ არ გინდა უარესად შარში გახვიო ეგ ბიჭი გელაპარაკები შეეშვი –თქო...
– იმ ცხოველის ცოლი როგორ ვარ??? ამიხსენი გამაგებინე, მე რა ნივთი ვარ? მიყიდა თუ როგორ ვარ მისი ცოლი,როგორ? ააა, მაშინ რომ ხელი მომაწერინე არაა,მარის დაბადების დღეზე რაღაც საბუთებზე ხოომ????
– მაგას მნიშვნელობა აღარ აქვს...შენ უკვე მისი ცოლი ხარ.. ოფიციალური ცოლი ხარ ნინი..
– მოვკვდები და მაგის ცოლი არ გავხდები . მახინჯი უვარგისი, მძულს მეზიზღეება... არაკაციაა... არ მინდა მაგის ცოლობა,არა....ვინაა იცი ეგ,ნაბ***ა ბიძურად თამაშობს...ნაგავია,მძუულს თემო,მძულს!ეგ ვინაა,ვიინ?....ტირილს ვუმატე ნელ-ნელა...
– საკმარისია ისტერიკა ნინო...შემანჯღრია კიდევ ერთჯერ ძლიერად თემომ...-ვინაა და შენი ქმარია,შენი ქმარი..,როგორც ეძახი ეგ ნაძირალა და ცხოველი შენი ქმარიააა!
-წადი თემო,ჩემი სახლიდან,წადი და მაადლობა,რომ მითხარი..თემო წავიდა და სირბილით ავედი საძინებელში და მაშინვე დემეტრეს დავურეკე...ვუთხარი,რომ მას მე ცოლად გავყვებოდი თუ კიდევ უნდოდა ეს,მერე შევთანხმდით რომ შუაღამისას აუცილებლად გავიპარებოდით და შორს წავიდოდით ერთად...
***
შუაღამე იყო, ვარსკვლავბი აქა–იქ ბზინავდა ცაზე, მთვარეც ღრუბლებს შორის მიმალულიყო.. ეზოში ჩავედი და დემე დავინახე თუ არა შვება ვიგრძენი სირბილით წავედი მისკნ და მაგრად ჩავეხუტე გულში.
– დემე წავიდეთ ძაალიან, ძალიან შორს რა...
-კაი წავიდეთ...
***
გამწარებულმა დაახეთქა ალექსმა ტელეფონი საწოლზე და სკამზე გადაფენილ შარვალს დასწვდა.. მეორე ხელი ისევ მობილურს დასტაცა და დადასთან დარეკა...
– რა ხდება ძმაო?– შეშფოტებულმა უპასუხა დადა და ახალი ამბის გაგებას დაელოდა...
– რა და ნინო ვიღაც ს**თან ერთად გაიპარა...
-ვისთან ერთად?ვინ გითხრა?
-თემომ მითხრა მისულა და ნინოს უთქვამს სხვას მივყვები ამაღამო..ამასაც უთქვამს ალექსის ცოლიხარო,იმასაც მეტი რა უნდოდა და დაკრა ფეხი....მერე ნიკამ მისმა ძმამ არ ვიცი საიდან გაიგო,რომ ჩემი ცოლი იყო და დამირეკააა....წამოდი წავიდეთ ...ჰაერშ ავწევ მაგ ნაგვებს მაგათ...
– დამშივდდი , ახლავე შენთან ვიქნები.. ამაზე არ იდარდო, ვიპოვით და წამოვიყვანთ...
– ვიპოვი, აუცილებლად ვიპოვი და მერე თავის თავს დააბრალოს რაც მოუვა ამ უტვინო გოგოს..ჩემი სახელის შელახვას არ ვაპატიებ! ეს რა დღე მქონდა რა დღეეე! იღრიალა ნაკაშიძემ...
***
მთელი გზა ჩხუბობდა ალექსი და იგინებოდა ნინოს საქციელის გამო... ამაოდ ცდილობდა დადა და თემო მის დამშვიდებას...
– ხელებს დავამტვრევ, თუ დამჭირდა ფეხებსაც, ენასაც ამოვაძრობ ამ უტვინო გოგოს დადა... ხო შეეძლო მოსულიყო და დამლაპარაკებოდა,ადამიანურად,თუ უყვარდა მე შევეშვებოდი,კი ვხვდებოდი რომ არ ვუყვარდი,მაგრამ... მაინც და მაინც ისე უნდა წამოვათრიო იქიდან როგორც ცხოველი? გაფიქრებაც არ მინდა იმის რომ ის ტიპი შეეხებოდა..
– შენი ვერ გავიგე ეს გოგო გიყვარს თუ გეჯავრება ჰა?? ხან ერთს ამბობ, ხან მეორეს ალექსს.. დამშვიდდი და მიდი ცოტა...
აეროპორტს მიუახლოვდნენ და გიჟივით შევარდა,ალექსი შიგნით..ეძებდენ გაშმაგებულები... იკითხეს ლონდონის რეისი როდის გადისო და გაფრინდაო...
ნაკაშიძეს სისხლმა თავში ააასხა...მერე დადამ კითხა ნინო გედენიძე თუ გაფრინდაო და იუარა რეგისტრატორმაა...
ახლა კი მართლა აღარ იცოდნენ სად იქნებოდა ნინუცა...
***
ბაქრაძეების კარზე ბრახუნი ატყდა და როგორც იქნა გააღეს..
ალექსი გიჟივით შევარდა შიგნით...
-საადაა თქვენი სათაყვანებელი ვაჟი?
-ახალგაზრდავ წესიარად მელაპარაკეთ,ვინ ხართ რომ სახლში მივარდებით?ახლავე პოლიციას გამოვიძახებ..
-ნუ ღელაბთ უკვე ამოდიან...თქვენმა დემეტრემ ჩემი ცოლი გაიტაცა..
-რააა?
-რაც გაიგეთ...სად წავიდა?
-სვანეთში მივდივარო,ასე თქვა ბებია-ბაბუსთანო....მისამართი მიცა ბატონმა ნოდრმა ალექსს და გზას გაუდგნენ...
***
მთელი გზა არ გაუჩერებია პირი ალექსს,იმუქრებოდა ისევ რომ ნინოს მოკლავდა,ხელ-ფეხს დაამტვრევდა...დემეტრეს ძვლებში გადაამტვრევდა..და ორშაურად იგინებოდა... -კარგი ალექსს,კარგი..დაისვენე დაიძინეე და მალე ჩავალთ წამოვიყვანთ და მორჩება,მერე სახლში გეყოლება შენი ნინო და დამასვენებ მეც...
-ეე,რა დავიძინო შენ შ***ი ხომ არ გაქვს? მერე უეცრად ფერი დაკარგა ალექსმმა და მანქანიდან ძლივს გადაათრია დადამ...
-ღრმად ისუნთქე ალექს...
-დადა ისევ იგივე მეორდება,ისევ ვკარგავ,ისეევ...ვერ გადავიტან ნინო რომ იმასთან იყოს,ვერა...მოვკვდები,მის გარეშე..ის ჩემი ბრწყინვალე ბრილიანტია,ჩემი...
-კაი,ახლა საპატრულო ეკიპაჟს დავეწიოთ,10 წუთში იქ ვიქნებით...
მანქანა ლურჯ ჭიშკართან მიიაყენეს ერთერთი სოფლისასთან...უკვე თენდებოდაა...
მოხუცები რაღაცას ფუსფუსებდნენ...
-დილამშვიდობისა,მიესალმა დადა მოხუცებს...
-მშვიდობათქვენდაა...
-დემეტრეს ვეძებთ აქაა ხოომ?
-კი აქაა შვილო,ვიღაც გოგსთან ერთად...
-ის ვიღაც გოგო ჩემი ცოლია ქალბატონო სად არიან?
-რა შენი ცოლია?დემეს ცოლია ეგ...უპასუხა ბაბუამ..
-სად არიან ქალბატონო?ისევ დადამ იკითხა
-მაღლა ძინავთ...
– საინტერესო დასანახი იქნება როგორ სძინავს იმ ახვა**ს ჩემს ცოლთან ერთად... ნომერში გიჟივით შევვარდა ნაკაშიძე....
ახალი ჩაძინებული ვიყავი და სიზმარშიც კი ვიღაცეებისაგან გავრბოდი რომ მოულოდნელად ვიგრძენი როგორ დამტაცა ვიღაცაც ხელი და საწოლიდან კი არ წამომაყენა წამომაგდო..შეშინებულმა გავახილე თვალები და კანკალმა ამიტანა როცა ჩემს წინ ორ მეტრიანი ნაკაშიძე,რომ დავლანდე.
– გეგონა თავი დაიძვრინე ჩემგან? ქალბატონო ნინო. შენ ჩემი ცოლი ხარ, აი ამ ვაჟბატონს კი ადამიანის გატაცებისათვის დააკავენებ თუ ბევრს იფართხალებ...
– დემეს გავხედე, ხელებზე უკვე ბორკილები ედო და კიბეებზე მშვიდად ჩაყავდათ პატრულის თანამშრომლებს..
– ალექს წავედით.– ჩუმად დაუძახა დადამ და შემომხედა..
– ჩადი და მოვალთ. ჯერ ცოლს უნდა ავუხსნა სიტუაცია..
– ახლა ამისი დრო არაა ალექსს, წავედით..
– დიმა ჩადი –თქო ამის დედა მოტ***ან და ჩამოვალთ... დადას ხელი კრა კარებს იქით გააგდო და მთელი ძალით მიუჯახუნა კარი.. მესმოდა როგორ ჩადიოდა დადა კიბეებზე და უფრო მიტანდა შიში..
ჩემსკენ გაღიმებული გამოემართა. მკლავში ხელი მომკიდა და საწოლზე დამსვა, გვერდით მომიჯდა და ირონიულად ამათვალიერა..
– როგორც ჩანს ჩემს ცოლთან სექსი ვერ მოასწრო იმ ნაგავმა, ხოდა ძალიან კარგი... ახლა რასაც გეტყვი კარგად მომისმინე ნინუცა თორემ არაკაცი ვიყო ფეხებს დაგამტვრევ.. ადგები და ხმაურის გარეშე ჩაჯდები მანქანაში ისე რომ იმ ყ*ს ზედაც არ შეხედავ, მთელი გზა ჩუმად იჯდები და ისე როგორც ცოლს შეეფერება ხვალიდან ჩემი ცოლის სტატუსი გექნება... თუ ბევრს ილაპარაკებ მაგ შენს დემეს სამუდამოდ ციხეში დავალპობ როგორც ნაგავს შეეფერა... შენზეა დამოკიდებული მისი ბედი. ყველაფერი გასაგებია?
– გასაგებია– ძლივს ამოვიკნავლე და ცრემლები გადმომცვივდა... გავყევი "ჩემს ქმარს".... გავყევი და ფიქრები ერთმანეთში მერეოდა ეს პიკი იყო ამას დედა არასდროს მაპატიებდა ალბად,მე ოჯახს დავკარგავდი ნაკაშიძე კი რეპუტაციას აღიდგენდა... ვტიროდი და თან კიბეზე ხელ-ჩაკიდებული მივყვებოდი ალექსანდრეს,ამ წუთში ჩემთვის ყველაზე საძულველ მამაკაცსს...

არვიცი რა გამოვიდა,ძლივს დავწერე,ისევ ცუდად ვარ....გუშინ ვერ დავწერე... ბოდიში...მაგრამ დღეს დაგიდეთ უდიდესი თავი...
შემიფასეთ...
გაყინული გული გამითბეთ თქვენი კომენტარებით...როგორ მოგეწონათ დღევანდელი თავი აბა გელით...
უყვარხართ განუზომლად თქვენს ალექსანდრას....