16 წლის ვიყავი როდესაც მამა გარდამეცვალა სწორედ აქედან დაიწყო ყველაფერი მამის ამბავი ჩემთვის და დედაჩემისთვის რთული გადასატანი აღმოჩნდა. ჩემთვის მამა იგივე იყო რაც თევზისთვის წყალი. დედამაც ძალიან განიცადა საყვარელი კაცის დაკარგვა უკვე სახლშიც კი ვერ ვჩერდებოდით ყველაფერი მის თავს გვახსენებდა ამიტომაც სხვა ქალაქში ვიყიდეთ ბინა.მე ვარ ბარბარე ხაჭაპურიძე ბათუმელი ნუ ახლა უკვე თბილისელი მყავს დედა სოფო ხომერიკი რომელიც სიცოცხლეს მირჩევნია მამაზე უკვე მოგახსენეთ.
დღეს პარასკევია 2 სექტემბერი მე და დედა თბილისში გადავდივართ საცხოვრებლად
-დეე ყველაფერი ჩადე ხოო?
-კი ბარბარე სადღაც 5 წუთში ტაქსიც მოვა და წავალთ ხომ მზად ხარ?
-კიიიი
ხუთ წუთში მართლაც ჩვენს სახლთან იდგა ტაქსი და გველოდებოდა როდის ჩავიდოდით ბარგი ჩავალაგეთ და თბილისისკენ მიმავალ გზას დავადექით სულ რაღაც 3 საათში ჩვენს ახალ სახლთან ვიყავით მძღოლი ბარგის გადმოტანაში დაგვეხმარა და დაგვემშვიდობა.
ბინა ძალიან მოგვეწონა დალაგებას 2 დღეში მოვრჩით ახალი მეზობლებიც გავიცანით სახლის დალაგებაში ჩვენი კარის მეზობელი ქალბატონი ნანა და მისი ვაჟი საბა დაგვეხმარნენ მართლაც რომ არაჩვეულებრივი ოჯახია საბას მალე დავუმეგობრდი მისი დაც გავიცანი მარი ძალიან საყვარელი გოგო ჩანს თან ზუსტად ჩემი ტოლია ალბათ ერთ კლასში ვიქნებით ამის დიდი იმედი მაქვს ორივესთან გამოვნახე საერთო ენა
5 დღეში სკოლა იწყება დამპირდა რომ მარტო არ გამიშვებდა და ერთად ვივლიდით სკოლაში ამან ძალიან გამახარა ყოველთვის მიყვარდა ახალი მეგობრების გაჩენა
საღამო იყო ჩემმაბათუმელმა მეგობარმა დამირეკა
-ბარბარე როგორ ხარ გოგო აუუუ იცი როგორ მომენატრე
-მეც ჩემო ლამაზო
-რა ქენი მოეწყვეთ უკვე?
-კი რამდენი ხანია
კიდევ ბევრი ვილაპარაკეთ მე და ჩემმა დაქალმა ტელეფონზე ამბებიც მოვაყოლე
-კაი სალო უნდა გავთიშო უკვე ძაან გვიანია ხვალ კი სკოლა იწყაბა მძიმე დღე მელის მომიკითხე ჩვენი ბავშვები
-კაი გკოცნი
-მეც
გავთიშე თუ არა მაშინვე დასაძინებლად დავწექი არ მინდოდა პირველივე დღეს დანეგვიანა სკოლაში
მეორე დღეს ადრე ავდექი შხაპი მივიღე გავემზადე და სამზარეულოში გავედი დედას ვაკოცე ცხელი დედას მიერ მიმზადებული ყავა დავლიე ჩანთა ავიღე და სადარბაზოში გავედი მოპირდაპირე კარზე დავაკაკუნე და დაველოდე
-ვინ არის? გამომძახა საბამ
-ბარბარე ვარ საბა
კარები მარიმ გამიღო
-ვაა ბარბარე როგორ ხარ? გადამკოცნა
-კარგად შენ?
-მადლობა
საბაც მალე გემოვიდა მანაც რათქმაუნდა გადამკოცნა და სადარბაზოდან გავედით საბას ბეემვეში ჩავსხედით და სკოლისკენ გავემართეთ
სკოლაში რომ შევედით საბა ორივეს დაგვემშვიდობა მარიამს უთხრა არ გამიგიჟო ეს ანგელოზივით გოგოოვო რაზეც სამივეს სიცილი აგვიტყდა და ამ სიტყვებით გაგვშორდა მე და მარიმ სიცილით გავაგრძელეთ გზა კიბეებზე ავდიოდით თან ვიცინოდით მარი უკან მომყვებოდა რაღაც მითხრა მარიმ და უკან მივიხედე და ამ დროს ვიგრძენი თუ როგორ დავეჯახე ვიღაცას წინ გავიხედე და შავი უძირო თვალების დანახვისას გავშეშდი

აბა შემიფასეთ ბავშვებო ახალი ვარ მე და იმედია მოგეწონებათ ჩემი ისტორიები გთხივთ ყველამ დააფიქსირეთ თქვენი აზრი