ნიცა ყიფიანი, 17 წლის, სწავლობს 105-ე საჯარო სკოლაში, ცხოვრობს მარტო.. უყვარს ადრენალინი და არის ე. წ. გიჟი(ქალა-ბიჭა).
-ნიკა დავაი-მეთქი მომეცი ნოუთი... - დაუყვირა ძმაკაცს, რომელმაც ნოუთბუქი წაართვა...
-მოიცა, აბა ეს ვინ არისო? -სიცილით თქვა და ვიღაც დიტუნა ტეპრიძის პროფილზე შევიდა...- კაი ღადაობ ნიცა? რა როჟაა...
-ვინ არის ნიკუშ?-გამოსძახა ნატამ, ლუკამ და გიომ.
-ვიღაც დიტუნა ტეპრიძე...- "დიტუნა"-ს გაგონებაზე ყველას სიცილი აუტყდა..
-ნინუცა და დიტუნა- ხარხარით თქვა გიომ
-ნინუცა ტეპრიძე-დაამატა ლუკამ.
-დაახვიეთ, - თქვა ნიცამ..
-აუ, დავლიოთ რა-თქვა ნატამ
-რბოლის შემდეგ(ნიცა)-უკვე ღამის ორი საათი იყო... მალევე მივიდნენ დანიშნულების ადგილზე... უიამრავი ხალხი და მანქანები...
-აბა შენ იცი ნიცუ-წარმატებები უსურვეს ნიცას
-აუ ახალი გაიჩითა აჰაჰა...-ახარხარდა ნიცა
-რა სიმპატიურია - მხარი გაკრა ნატამ "შეხედეს" მიმიკით...
-რას გავს კარგი რა,-ხელი აიქნია ნიცამ, არა და როგორ მოეწონა...
ოდნავ მოშვებული წვერი, ქერა თმები და მომწვანო(ჭაობისფერი) თვალები.
რბოლა დაიწყო, როგორც ყოველთვის ნიცა წინ გაიჭრა, მოულოდნელად მას მანქანამ ჩაუქროლა.
-ამის დედაც,- თქვა და სიჩქარეს უმატა... ფინიშის ხაზიც გამოჩნდა, ორივე ერთი სიჩქარით მოძრაობდა და გათანაბრებულები იყვნენ, მაგრამ ბიჭის სამწუხაროდ და ნიცას საბედნიეროდ ნიცამ მოიგო... ამას დიდი აჟიოტაჟი მოყვა ყველა ყვიროდა, გაიძახოდნენ: "რბოლის მეფე", "ვოტ ტაკ"...
ორშაბათი დილა გათენდა, ნიცამ თავის ტკივილმაა გააღვიძა...
-აეთრიეთ და წამოეთრიეთ სკოლაში-დაიყვირა და ბავშვები გააღვიძა.
-რომელია?-იკითხა ნიკამ
-ცხრის ნახევარი...-ნიცა კარგი მოსწავლე, კარგად სწავლობს, მაგრამ საქმე0საქმეზე თუ მიდგა ოპა ნიცა ჭედავს... ყოველთვის პირდაპირია, ვერ იტანს, როდესაც მასწავლებლები, რომელიმე მოსწავლეს ტყუილად ეჩხუბება და ხშირად ჩანს დირექტორის კაბინეტში ამის გამო )))
-უკაცრავად, ნიცა ყიფიანი დირექტორი გიბარებთ.
-რატომ?-გაკვირვებულმა კითხა. არა და არაფერი დაუშავებია...
-გიბარებთ დირექტორი,-კვლავ გაიმეორა და კლასი დატოვა, ნიცა უკან გაყვა.
-მობრძანდით- გაისმა ბატონი თეიმურაზის მკაცრი ხმა.
-ბატონო თეიმურაზ ნიცა ყიფიანი...
-შემოვიდეს-ნიცა ზლაზვნით შევიდა და დაჯდა სავარძელზე.
-ნიცა შენთან ერთი შემოთავაზებაა...-უთხრა კაცმა
-გისმენთ,-წარბი აზიდა ზემოთ გოგონამ.
-მოკლედ, სამოდელო სააგენტოდან მოვიდნენ და სკოლიდან უნდა ავირჩიოთ ერთი გოგონა, ჩვენ აგირჩიეთ შენ, იქ ისწავლი მოდელობას, იმოგზაურებ სხვადასხვა ქვეყნებში და ა. შ. ამისთვის კიდევ ფულსაც გადაგიხდიან... თანახმა ხარ?-კითხა კაცმა.
-უნდა დავფიქრდე,-თქვა მან და კარზე დაააკაკუნეს.
-მობრძანდით.
-როგორ ხარ ბიძი? - შემოვიდა..."ო, ბოჟე მოი" გაიფიქრა ნიცამ როდესაც ის ბიჭი დაინახა, რომელსაც რბოლაში ეჯიბრებოდა... გულმა დარტყმებს უმატა, სადაცაა ამოვარდებოდა...
-ზუკა შენ როგორ ხარ? აი, ამ გოგოზე გეუბნებოდი, ნიცა ეს ზუკაა, ზუკა ეს ნიცა.
-სასიამოვნოა-ხელი გაუწოდა მამაკაცმა, რა სასიამოვნო და მკაცრი ხმა ჰქონდა.
-იგივეს ვერ ვიტყოდი.-თქვა ნიცამ და გამოწვდილ ხელს დახედა ირონიულად ჩაიცინა და ისევ დაჯდა... "უზრდელი, მოგარჯულებ" გაიფიქრა ზუკამ და დაჯდა ისიც...
-აი, სავიზიტო ბარათი, რომ დამიკავშირდე, თუ თანახმა იქნები.-გაუწოდა ბარათი, რომელსაც მისი საკონტაქტო ნომერი ეწერა... ნიცამ გამოარტვა და ჯიბეში ჩAიდო.
-მე დაგტოვებთ- თქვა ნიცამ და წავიდა კარისკენ.
-წარმატებები- გაიგონა მამაკაცის ირონიული სიტყვა. მოტრიალდა ცინიკურად გაუცინა და უთხრა
-წარმატებული ისედაც ვარ...- და კარი გაიხურა...
სახლში, რომ მივიდა მეგობრებს აცნო ამბავი..
- რა თქმა უნდა, გოგო! დათანხმდი...-წამოიკივლა ნატამ
-ვა, გილოცავ- გადაეხვია ნიკა
-რავი, დათანხმდი. იქნებ გაგიმართლა...-უთხრა ლუკამ
-ცადე, შენგან რა მიდის.-გიომაც იგივე უთხრა... ნიცამ ტელეფონი მოიმარჯვა და დაურეკა ზუკას.
-გისმენთ..-მამაკაცის მკაცრი ხმა გაისმა
-ისა, მე-დაიბნა ნიცამ-მე ნიცა ვარ ბატონ თეიმურაზთან, რომ ვიყავ...
-მოიფიქრე?-კითხა კაცმა
-თანახმა ვარ...-თქვა და გაჩუმდა...
მამაკაცმა შეხვედრა დაუთქვა და დაემშვიდობა...
-ხვალ, რესტორან "ხვანჭკარა"-შიო...
-იუჰუუ-აჟიოტაჟით აღნიშნეს, მეორე დღეს ადგა სკოლაში წავიდა, სკოლიდან სახლში,ჭამა, გამოიცვალა, შავი მაისური ჩაიცვა წარწერით: "Fuck..." შავი სპორტული შარვალი, მონაცრისფრო "NIKE" ბოტასები და წავიდა...
____________________________________________________________
პირველი ისტორია, შეაფასეთ...
თAვებს აუცილებლად გავზრდი...