მამამ ხელი გამიშვა და ჩემი ხელი "პოტენციური ქმრის" გვერდით მდგომ ბიჭს გადაულოცა.საქორწინო პროცესიაც დაიწყო."ერთი საიდან მოგივიდა მაგ გამხმარ ტვინში გოგო რომ ის კაცი შენი ქმარი უმდა ყოფილიყო?"ათასგვარი სალანძღავი სიტყვით ვიმკობდი თავს."ანუ ჩემს ქმარუკას ერეკლე ჰქვია" გავიფიქრე და გავხედე ერეკლეს.
-თანახმა ხართ ცოლად შეირთოთ მარიამ მესხი გიყვარდეთ და უერთგულოთ მას სანამ სიკვდილი არ დაგაშორებთ?-
-თანახმა ვარ-თქვა ერეკლემ საოცრად ხავერდოვანი ხმით.
-თქვენ მარიამ თანახმა ხართ გახდეთ ერეკლე ყიფიანის ცოლი?-
-დიახ-ამოვიხრიალე და ბაბუას გავხედე პირველად ვნახე მის ლურჯ თვალებზე აბრჭყვიალებული ცრემლი როგორ მინდოდა მაგრად ჩავხუტებოდი მოვფერებოდი...
-უფლის მონიჭებული უფლებამოსილებით ცოლქმრად გაცხადებთ შეგიძლიათ პატარძალს აკოცოთ.-ამის გაგონებაზე უხერხულად შევიშმუშნე.ერეკლემ ფატა გადამიწია ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ძალიან ფრთხილად მაკოცა ტუჩებში.იმდენად ტკბილი იყო პირველი ამბორი სულ არ მახსოვდა ბრაზი და ზიზღი.მალევე დაიგუგუნა აპლოტისმენტებმა და მოლოცვა დაგვიწყეს.პირველ რიგიში ბაბუასთან მივედი და ძალიან მაგრად ჩავეხუტე.მან არიცოდა ქორწინების მიზეზი თორემ დარწმუნებული ვარ ამას არ გამაკეთებინებდა.უცნობი თუ ნაცნობი ყველა მილოცავდა.მამამ ძალიან ძლიერად მიმიკრა გულზედა მაპატიეო მიჩურჩულა,გულში რაღაც ჩამწყდა მამას ოდავ მაინც გააცნდა გრძნობები დედასგან განსხვავებით და ახლა მისმა ერთმა სიტყვამ გული გამიყინა.
-რძალოოო-ჩემსკენ დაიძრა ოთხი ახმახი.
-გილოცავ რძალო ჩვენს ოჯახში შემოსვლას იხარეთ და იბედნიერეთ!-ჩამოარაკრაკა ერთერთმა და მუჯლუგუნიც მიიღო მეგობრისგან.
-ვიხარებთ აბა რაა-გვერდით ამომიდგა ქმარი.
-წამოდი გოგო ჩემებს უნდათ შენი გაცნობა-მომმართა მეუღლემ.
-მარიამი,მარიამი მქვია ბიჭო მე!-
-ბიჭო ვარ ამხელა კაცი!-
-კაი გაჩერდით ნუ ჟღურტულებთ ზესმეტს-ხელები გაასავსავა ოთიდან ერთერთმა.
-იქნებ სახელები გეთქვათ ბიჭებო?-
-ეს ლუკაა ეს საბა ის დიტო და მე აკო!-წარბები აათამაშა აკომ.
მოკლედ დედამთილი მული და მაზლი გავიცანი ქმართან ერთად.აი ის კაცი კი მამაჩემის კაბინეტში რომ ვნახე არც მეტი არც ნაკლები ჩემი მამამთილი აღმოჩნდა!გაოგნებული დავდიოდი ხელიც მოვაწერეთ,ფოტოების წინაც ვიპოზიორეთ რამდენიმე ჟურნალისტსაც მივეცით ნება ფოტო გადაეღოთ.საღამომდე სიგნალებით აიკლეს თბილისი.ბოლოს დრიფტაობა დაიწყეს საჭეზე ლუკა იჯდა და მიახოხიალებდა მანწანას ბოლოს ნერვებმა მიმტყუნა და....
-ლუკა გააჩერე და გადმოდი რაა-
-რატომ?-
-მიდიიი-
-მარიამ ახლაა?-მკითხა ქეთიმ რომელმაც მიმიხვდა განზრახვას.ლუკამ მანქნა გააჩერა მისი ადგილი მედავიკავე და გაზს გავაწექი.ერეკლე გაფართოებული თვალები მიყურებდა რასაკეთებო.გზატკეცილზე მივაქროლებდი მანქანს და სამყარო ჩემი მეგონა.ასე ვიცი როცა საჭესთან ვარ მავიწყდება საერთოდ ყველაფერი.
-ზეთიაქ გამოსაცვლელი და მოტორიც სტუკავს ხოლმე-ვუთხარი ლუკას.
-ჰაა?-
-რადა მექანიკოს მიუყვანე თორე ვერხედავ როგორ ხიხინებს ძრავა-
-ამას უყურეთ ერთი-ტაში შემოჰკრა აკომ.-რძალო საიდან ამდენი?-
-ეს მრბოლელია ხალხნო!-წარმადგინა ქეთიმ.
-არარსებებობს!-წამოიყვირა აკომ.ჩემს გვერდით მჯომ ერეკელეს ღიმილმა გადაურბინა სახეზე მაგრამ მალევე დასერიოზულდა.
-არსებობს-არჩამორჩა ქეთი
-მიდი რა რძლურში გავადრიფტავეეე-წამოიყვირა ლუკამ და აკომ.
-ეეეე ჩამოფრინდით ციდან მიგვასიკვდილებს სადმე!-ხმა ამოიღო ჩემმა ქმარმაც.
-ვნახოთ-ჩავილაპარეკე და გაზს დავაწექი და ბიჭებს ავუსრულე თხოვნა და მანამდე ვასრიფტავე სანამ თავბრუსხვევამ არ შეგვაწუხა.მერე ისევ ლუკას დავუბრუნე პოსტი.
დარბაზი ულამაზესად იყო მორთული კარგად ვერთობოდი ბიჭებიც მამხიარულებდნენ მოკლე დროში მომხიბლეადა შემაყვარეს თავი.ჩემი ქმარი იყო ერთი უჟმური და კრიჭაშეკრული გადმომხედავდა ხოლმე და მერე ისევ მარიდებდა მზერას.მერე ტანგოს მელოდია გაჟღერდა სიძე-პატარძალმა იცეკვოსო და ჩვენც ლასლასით გავცუნცულდით საცეკვაოდ.მონოტონურად დაასრიალებდა ხელებს ერეკელე შიშველ ზურგზე და ეს უკანასკნელი იმდენად მსიამოვნებდა მის მკლავებში გატეუნულს ისეთი შერძნება მქონდა თითქოს მთელი ცხოვრების მანძილზე ვიცნობდი.
-ძალიან მომწონს შენი ტატუ-მიჩურჩულა ყურში.
-ძალიან ბევრს ნიშნავს ჩემთვის-მეც ვუჩურჩულე და კვალავ გავიტრუნე მის მკლავებში ცხვირში კი სასიამოვნო სურნელი მიღიტინებდა.მელოდია არ წყდებოდა არწყდებოდა ხელების სრიალი ჩემს წელზე,არჩერსებოდა ეს გულიც ლამის იყო საგულედან ამომხტარიყო.თენდებოდა უკვე სტუმრები კი კვალვ ილხენდნენ,ტორტიც დაჭრილი იყო და ყვავილიც ნასროლი(მულმა დაიჭირა).ისე ვიყავი სადაცაა სკამზე ჩამომეძინებოდა.
-წავიდეთ ხო?-მიჩურჩულა ერეკლემ.არა გადამრევს ეს ბიჭი ერთი დღეა ვიცნობ და უკვე ახერხებს ჩემს აფორიაქებას!
-წავიდეთ მეძინება ძაან-
-კარგი-ხელი ჩამჭიდა და გამოვიპარეთ.
მანქანა უზარმაზარი სახლის წინ გააჩერა ერეკლე და სახლში შემიძღვა.მის ოთახში შევედით მისი იყო ჩემიც გახდა.ისე გამიხარდა ჩემი ნივთები რომ დამხვდა მოტანილი ვერ გეტყვით საჭირო ნივთები ავიღე და სააბაზანოში შევიძურწე.შხაპმა საოცრად მომადუნა,უფრო მომთენთა ჩემი პენუარი გადავიცვი და ოთახში დავბრუნდი სწრაფად ავიღე საწოლიდან კაბა საბარძელზე გადაცფინე და საწოლში ჩავწექი.ბატონი ერეკლე როგორც ჩანს აქ არიყო და მეც მოცემული სიტუაციით კმაყოფილმა მის ფუმფულა საწოლზე გემრიელად
მოკალათებულმა ფშვინვა ამოვუშვი.
მერე ვიგრძენი რომ გვერდით მომიწვა ყურადღება არ მიმიქცევია და ძილი განვაგრძე.
-მარიი გოგო გაიღვიძე-მანჯღჯრევდა ერეკლე.
-აუუუ რაგინდა ბიჭო ვერხედავ მძინავს.-
-თვითმფრინავზე გვაგვიანდება და ადექი რა-
-რამიმდა იქ?-
-სად იქ?-
-სადაც მიგყავარ-
-თაფლობისთვეო აიჩემეს და უნდა წავიდეთ-
-აუუუ არმინდა მე შენ წადი-
-ხო აბა ადექი დროზე თორემ არგირჩევ ჩემს გაბრაზებას-
-ოოხ-ძლივს წამოვდექი საწოლიდან და სააბაზანოში შევედი.
ოჯახმა გაგვაცილა და კარგად გაერთეთო მოგვაძახეს მერე თვითმფრინავიც აფრინდა გზაშიც არაჩვეულებრივად გამოვიძინე.
ვენეციაში მოხვედრაზე სულ ვოცნებობდი მაგრამ ჩემს გვერდით მდგარ ინდივიდს არ ვითვალისწინებდი რატომღაც.მისი კუშტად შეკრული წარბების დანახვისას მაცახცახებდა და ვცდილობდი მზერა მომერიდებინა.სასტუმროში დაბინავებისთანავე სააბაზანოში შევედი მოვწესრიგდი მოკლე ჯინსის შორტები ჩავიცვი თეთრი დხიდი მაისური თმა კოსად ავიწიე სათეები გავიეთე და ოთახში შევედი.ჩემი ქმარი საწოლზე გაწოლილა და იღიმის."როგორ უხდება ამ სვანს ღიმილი" გავიფიქრე და წინ დავუდექი.
-არ წამოხვალ?-
-სად?-
-დასათვალიერებლად სად და-
-გოგო აუცილებელია დღესვე წახვიდე დაისვენე ძალები აღიდგენე და ხვალ წავიდეთ-
-მე სულ ჯანზე ვარ არ მინდ დასვენება გარდაამისა მთელიდღე რამაყურებინებს შენს ტაფასავით სიფათს!-
-როგორ სიფათს?-
-ტაფასავით-ღიმილით ვუპასუხე მე.
-ცოლიც ასეთი უმდა იმის მაგივრად რომ თაფლობისთვეში გაგანებივროს ტაფასავით სიფათი გაქვსო მეუბნება-
-ახლა მართალს გაუბნები ხომ არ მოგატყუებ ქმარუკელა-
-ქმარუკელას მოგცემ ახლა ჭკვიანად იყავითორე!-წარბები შეკრა ერეკლემ.
-კარგი წავალ მაშინ მე შენ დაისვენე-ხელი დავუქნიე და კარისკენ წავედი.
-გოგო დამელოდე მომაძახა და კიბეზე დაეშვა.