-როგორ ხარ (სანდრო)
-რა გინდა აქ (მე)
-მომენატრე (სანდრო)
-წადი ახლავე, საიდან შემოხვედი (მე)
-გაჩუმდი, ნუ წიკვინებ და ყველაფერს აგიხსნი (სანდრო) უნებურად გამეცინა
-მითხარი (მე) საწოლზე დავჯექი და სანდროც გვერდზე მომიჯდა
-აივნიდან შემოვეი, ძაან მომენატრე (სანდრო)
-მთვრალი ხარ? (მე)
-არა დალეული ვარ (სანდრო) გამეცინა, ახლოს მოიწია და სახე ჩემს კისერში ჩარგო
-წადი რა (მე)
-ვითომ არ გინდოდა რომ მოვსულიყავი (სანდრო)
-გეყოფა! (მე)
-მაშინ მითხარი რომ გინდოდა ჩემი ნახვა (სანდრო)
-არ მინდოდა და რა მექნა (მე)
-ჯიუტი ხარ (სანდრო)
-მე მომწონს ჩემი სიჯიუტე (მე)
-არ შეიძლება ეგრე, დაგღუპავს ეგ სიჯიუტე (სანდრო)
-ოჰ და შენც რო ჯიუტი ხარ არაუშავს? (მე)
-მე ბიჭი ვარ (სანდრო)
-სადაა გენდერული თანასწორობა?! (მე)
-გადამრევ შენ რა (სანდრო)
-აუ კაი რა მეძინება (მე)
-მერედა დაიძინე (სანდრო)
-წადი (მე)
-დავრჩები, ერთად დავიძნოთ (სანდრო)
-არა ხარ შენ ნორმალური (მე)
-შენ გადამრიე (სანდრო)
-ჩემგან რა გინდა (მე) ცხვირი ავიბზუე
-შემიყვარდი პატარა ქალბატონო (სანდრო)
მის ამ სიტყვებს ნამდვილად არ ველოდი, გაოგნებული ვიყავი ხმას ვერ ვიღებდი, სუნთქვა შემეკვრრა და მივხვდი ლოყევი ამეწვა
-რრრა? (მე)
-ხო შემიყვარდი სიგიჟემდე შემიყვარდი, შენთან ერთად ყველაზე ბედნიერი ვარ (სანდრო)
-კი მაგრამ (მე)
-არავითარი მაგრამ, არ დაგკარგავ და შენს თავს არავის დავუთმობ, ვერავინ შემოგხედავს ისე როგორც მე გიყურებ ხო გაიგე? მხოლოდ ჩემი ხარ მხოლოდ ჩემი და სხვა არავისი (სანდრო)
-მაგრამ (მე) არ დამაცადა წინადადების თქმა
-არანაირი მაგრამ, ახლა უნდა წავიდე (სანდრო) ჩემკენ მოიწია და ლოყაზე ნაზად მაკოცა, ტანში ჟრუანტელმა დამიარა, ჩემ საქციელზე კი გაეცინა
-ბავშვი ხარ ხუციშვილი ბავშვი (დანგაძე)
-შენც არ ხარ ნაკლები დანგაძე (მე)
-ჭკვიანად (სანდრო)
-ასევე (მე)
სანდრო აივნიდან გადაძვრა, აივანზე გავედი და ვუყურებდი, მანქანაში ჩაჯდა ხელი დამიქნია და წავიდა, ოთახში დაბნეული შევედი, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, საერთოდ მეთქვა თუ არა ლუკასთვის ან მარიამისთვის თუ საერთოდ რა გამეკეთებინა, აბაზანაში შევედი გადავივლე წყალი, საღამურები ჩავიცვი და საწოლში ჩავწექი, ლუკა არ მოსულა, ლევანის კი ტკბილად ეძინა, არ ჩამეძნა, მთელი ღამე ვწრიალებდი, ხუთი საათიი იყო რომ ჩამეძნა და ტელეფონზე მესიჯი მოვიდა დავხედე და სანდრო იყო
-გძინავს? (სანდრო)
-ახლა ჩამეძნა და შენ გამაღვიძე (მე) მივწერე და დამირეკა
-ვერ დავიძნე, სულ შენზე ვფიქრობდი (სანდრო)
-....................... (მე) ხმას არ ვიღებდი
-გინდა გავისეირნოთ? (სანდრო)
-გაგიჟდი? (მე)
-კი (სანდრო)
-აქამდეც არ იყავი დალაგებული (მე)
-ჩამოდი რა, შენს სახლთან ვდგავარ (სანდრო)
-ჩემს სახლთან რა გინდა (მე)
-დილით სკოლაში გამეპარებოდი ისე (სანდრო)
-ვერ ჩამოვალ თან მეძინება (მე)
-დაიძინებ? (სანდრო)
-კი (მე)
-საითაც მიგიწევს გული იქეთ წადი (სანდრო)
-ხოდა ძილისკენ მიმიწევს გული (მე)
-მაგრამ აქეთაც გინდა ხო? (სანდრო)
-............. (მე)
-რათქმაუნდა გინდა (სანდრო)
-ოო (მე)
-მოდი ჩამოდი რა (სანდრო)
-გაიღვიძებენ ბიჭები (მე)
-აივნიდან ჩამოდი (სანდრო)
-სუ გაუბერე შენ ხოიცი (მე)
-ჩამოხვალ? (სანდრო)
-მოვდივარ (მე) გრძელი ჯინსი ჩავიცვი ზემოდან მწვანე მაიკა, ჟაკეტი მოვიცვიდა თეთრი კეტებიც ზედ მივაყოლე, ტელეფონი ავიღე, ბიჭებთან შევიხედე ორივეს ტკბილად ეძინა, აივანზე გავედი და მომცინარი ლუკა დავინახე
-აქედან როგორ ჩამოვიდე (მე)
-დაგიჭერ (სანდრო)
-სულელი ხარ (მე)
-შენსავით (სანდრო)
მერე სართულზე ვცხოვრობდი ამიტომ არ გამჭირვებია, მუაჯირს ერთი ფეხი გადავაბიჯე, მეორეც მივაყოლე და დაბლა ჩავედი, მაგრამ პირველ სართულზე გავიჭედე, ფეხის დასადგამი ვერ ვნახე
-ახლა რა ვქნა (მე)
-გადმოხტი დაგიჭერ (სანდრო)
-ხოარა? (მე)
-მართლა მოდი (სანდრო)
-დამეხმარე მოდი (მე)
-გეუბნები დაგიჭერთქო და არ გჯერა (სანდრო)
-აუუ რას აკეთებ ელენე რას (მე)
-არ ხტები? (სანდრო)
-კი (მე)
-მოდი (სანდრო)
- ერთი ორი და სამი (მე) ვთქვი და გადავხტი, მის მკლავებში ამოვყავი თავი, შემრცხვა და თვალები დაბლა დავხარე
-მორცხვი გოგო (სანდრო)
-დამსვი (მე)
-რა მჩატე ხარ რა არი (სანდრო)
-დამსვიი ვახ (მე)
-კაი ნუ ფართხალებ თორე საერთოდ არ დაგსვამ (სანდრო) დაბლა დამსვა, ხელი ჩამკიდა და სადღაც წავიდა, მეც გავყევი
-სად მივდივართ (მე)
-გიტაცებ, იქ ჩემი ძმაკაცები გველოდებიან (სანდრო)
-ჰა? (მე)
-ვხუმრობ გოგო (სანდრო) ცალყბად გაიკრიჭა და კისერში ნაზად მაკოცა
-როარ გყვარებოდი ამის ნებას არ მომცემდი (სანდრო)
-არ მიყვარხარ (მე)
-გეტყობა (სანდრო)
-შენს ოჯახზე მომიყევი რამე (მე)
-ნამდვილად გინდა ამის გაგება? (სანდრო)
-კი რატომაც არა (მე)
-დარწმუნებული ხარ ? (სანდრო)
-სრულიად (მე)
-მოკლედ მყავს ერთი ძმა ნიკა, 4 წლისაა იცი რა საყვარელია... მამაჩემი გერმანიაშია, კომპანიის უფროსია, დედა და ნიკა იქ არიან, მოკლედ აქ მარტო ვცხოვრობ რა (სანდრო)
-მარტო? (მე)
-ხო მარტო (სანდრო)
-მერე თავს როგორ ირჩენ (მე)
-მალე გაიგებ (სანდრო)
-საჭმელს შენით აკეთებ? (მე) ვთქვი და გავიცინე
-რა სულელი ხარ (სანდრო)
-მითხარი რა (მე)
-დიდი სახლი მაქვს, მიტმაც დამლაგებლები და მთელი ამბავი რა, ისინი აკეთებენ ყველაფერს (სანდრო)
-ვა (მე) მართლა გამიკვირდა
-ხო (სანდრო)
-ჩემზე მგონი იცი უკვე ყველაფერი (მე)
-მართალი ხარ (სანდრო)
-მართლა რატო ჩმოხვედი საქართველოში (მე)
-მისახედი მაქვს რაღაცეებისთვის (სანდრო)
-მაინც? (მე)
-მამაჩემი აქაც ხსნის ოფისს, თან კიდე ამდენი ბარი და რესტორანი მაქვს ჩაბარებული (სანდრო)
-ვა საქმიანი ბიჭი ყოფილხარ შენ (მე)
-ხო ძაან (სანდრო)
-შოკოლადს მიყიდი? (მე) ტუჩები წინ გამოვწიე და საყვარელი ბავშის სახე მივიღე
-აბა რას ვიზამ (სანდრო)
-შენ არ გიყვარს შოკოლადი? (მე)
-როგორ არა (სანდრო)
-არასოდეს დამინახიხა რო შოკოლადს ჭამდე (მე) მაღაზიასთან მივედით, ორი შოკოლადი იყიდა, ერთი თავისთვის მეორე კი მე მომაწოდა
-ახლა დამინახავ (სანდრო) გემრიელად ჩაკბიჩა და თან მე გადმომხედა, მეც შევუდექი ალპენ გოლდის ჭამას, ამ დროს ტელეფონმა დამირეკა, გული გამისკდა მეგონა რომ ლუკა იქნებოდა, ტელეფონს დავხედე და დაფარული ნომერი იყო
-გისმენთ (მე)
-როგორ ხარ? (უცნობი)
-ვინ ხარ (მე)
-დღეს გელაპარაკე (უცნობი)
-ეგ არ პასუხობს ჩემს კითხვას (მე)
-მალე გამიცნობ, უკვე ძალიან მალე (უცნობი)
-აღარ დამირეკო (მე)
ტელეფონი გავთიშე და ანერვიულებული სახით შევხედე სანდროს
-ვინ იყო (სანდრო)
-არ ვიცი, მალე გამიცნობო, საღამოსაც დამირეკა და იგივე მითხრა (მე) მხრები ავიჩეჩე და ისევ შოკოლადის ჭამა გავაგრძელე, ტელეფონმა კიდე დარეკა ისევ დაფარული ნომერი იყო, სანდრომ ტელეფონი გამომართვა და უპასუხა
-ვინ ხარ (სანდრო)
-აი შენ კი ცუდ სიტუაციაში გამიცნობ ნამდვილად (უცნობი)
-შე ყ**ო ვინ ხართქო (სანდრო)
-უცნობი (უცნობი)
-აღარ დარეკო (სანდრო)
-რომ დავრეკო? (უცნობი)
-მაგას არ გირჩევ (სანდრო) ტელეფონი გათიშა და დამიბრუნა
-გვიანია სახლში უნდა დავბრუნდე (მე)
-იყავი ცოტახანი (სანდრო)
-არა უნდა დავბრუნდე, ლუკამ როვერ მნახოს გაგიჟდება (მე)
-წავიდეთ (სანდრო)
ჩემი სახლისკენ წავედით, ხელიხელ ჩაკიდებულები, თავს უსაზღვროდ ვგრძნობდი, შემიყვარდა, ის მე შემიყვარდა და არ გავუშვებ, არასოდეს გავუშვებ, მთელი გზა არაფერი მითქვამს, არც მას ამოუღია ხმა, სახთან მივედით და ისევ აივნიდან ავძვერი, აივანზე ავედი და გადმოვძახე
-დანგაძე (მე) შემომხედა და გამიღიმა
-გისმენ (სანდრო)
-ყოველთვის ერთად! (მე)
-ყოველთვის ერთად! (სანდრო)
-მპირდები? (მე)
-გპირდები (სანდრო)
------------------------------------------------
აი შემდეგი თავიც, როგორია? ძალიან გამიხარდა რომ აქტიურობთ და დიდი მადლობა ამისთვის, სურათი ხოარ შევცვალო? ადრე დავწერე ერთი ისტორია სახელად ,,სიყვარული სიკვდილამდე" გთხოვთ წაიკითხეთ და შემიფასეთ როგორია, ოღონდ ბედნიერი დასასრული არ აქვს მადლობთ წინასწარ... სიყვარულით wish you were here