-რას და მაინტერესებს როგორი ხმა გაქვს. რადა მოყევი რატო წახვედი აქედან რატო მიმატოვე????
-არვიცი დემეტრე როგორ გითხრა.
-პირდაპჯრ მითხარი.
-აი გახსოვს თამაში რო გქონდა.
-კიი
-თამაში რო დამთავრდა წამოვედი შენს საძებნად. დაგინახე და წამოვედი შენსკენ მაგრამ ვიღაც გოგო მოვიდა და კოცნა დაგიწყო. და გავმწარდი გული საშინლად მეტკინა. იქ გაჩერება აღარ მინდოდა. და არც შენი ნახვა.
-და მაგის გამო მიმატოვე.
-ხო ასე გამოვიდა.
-აი პროსტა სიტყვები არ მყოფნის რა.. ხო შეიძლება გეკითხა ვინა ის გოგოოო.მაგრამ არა დაკარი ფეხი დაგაიქეცი.
-არსად არ გავქცეულვარ ფიქრი და მარტო ყოფნა მჭირდებოდა და მაგიტო გავქრი.
-დამაგიტო გათხოვდი ხო რო კარგად გეფიქრა???
-არ გავთხოვილვარ.
-აბა გავთხოვდიო??
-ეგ მოვიტყუე არც საზღვარგარეთ ვყოფილვარ.
-აბა სად იყავი ან ეგ ბავშვი ვისია???
-სად და თიკასთან ვიყავი სოფელში. და ბავშვს რაც შეეხება. მაშინ რო წამოვედი. ქუჩაში მივდიოდი ფეხით და გული წამივიდა სავადმყოფოში გავახილე თვალები. და გავიგე რო ორსულად ვიყავი ორი თვის. ანუ ეს ბავშვი შენია.
-რაა მართლა???
-კიი მართლა..
-რამაგარიაა..
-წავიდეთ რაა.
-ხო კარგი კიდე ვილაპარაკებთ..
-კარგი.
მქლე რესტორანში მივიდნენ. გზაში ხმა არცერთს არ ამოუღია. დემეტრეს თვალები უციმციმებდა და ხშირად მუცელზე უყურებდა ნატალის.:
-გოგო სად იყავი???
-სად და დემეტრეს ყველაფერი ვუთხარი.
-რააა??? მართლა????
-ხო მართლა.
-და რაო??
-რავი ძაან გაუხრდა და კიდე ვილაპარაკებთო ასე თქვა.
-ოო ბოჟე.
-დემეტრე მოდის...
-თიკა როგორ ხარ???
-კარგად შენ???
-მე უმაგრესად ისეთი ამბავი გავიგე რო.
-რა ამბავი
-რადა მამა რო გავხდები მალე
-მაგარია გილოცავთ. დაგტოვებთ მე..
-კაიი. აბა დროებით. ნატალი??
-ხო დემეტრე
-იცი ისევ ჩემი ხარ!!!
-ვაიმე დემეტრე..
-ხო ვიცი ადვილად ვერ ვპატიობ ხალხს მაგრამ შენ სიგიჟემდე მიყვარხარ ჭკუას მაკარგვინებ. ჩწმი ყველაფერი ხარ თან მითუმეტეს ჩემი შვილის დედა.
-მეცმიყვარხარ დემეტრე.
-ვაიმე ჩემი ხარ ნატალი.
-შენ ჩემი.
- წამო წავიდეთ სახლში რა.
-კარგი ძაან დავიღალე.
-ჩემთან მივდივართ.
-კარგი.
-ნატალი გოგოა თუ ბიჭი????
-არვიცი სიურპრიზია.
-აი ნახე ბიჭი იქნება.
-ჩემთვის სულერთია მთავარია ჯამრთელი იყოს და.
-ხო ისე მართალი ხარ.

რამდენიმწ თვის შემდეგ:
-დემეტრე ადექი რა ბავშვი ტირის..
-ოოოო შენ ადექი
-მიდი რა გთხოვ..
-ხო კაი კაი
-ოო ჩემი ჭკვიანი ბიჭი მიყვარხარ!
ნატალის და დემეტრეს ბიჭი ეყოლათ. როგორც დემეტრეს უნდოდა მას ალექსანდრე დაარქვეს. ნატალიმ და დემწტრემაც იქორქინეს სანამ ალექსანდრე დაიბადებოდა.

ბავშვებო ბოდიშს გიხდით დაგვიანებისთვის. მიყვარხართ ყველა ვინც კითხულობს ჩემ სისულელეებს .