ასე დამნაშავესავით ვიჯექი ვაგონში არვიცი რას ვაკეთებდი თუმცა ზუსტად ვიცოდი ქობულეთში უნდა ჩავსულიყავი,აუცილებლად უნდა ჩავსულიყავი. ზურგჩანთა მაგრად მქონდა მიხუტებული და გამუდმებით ის სიტყვები მიტრიალებდა თავში რაც მარიამმა 2 საათის წინ მითხრა
გიო ვიღაც გოგოს პარკში კოცნიდა.გიო სხვა გოგოს კოცნიდა.
ის ფაქტი რომ მარიამი ჩემი 10 წლის დაქალია და ის რომ მას თვალდახუჭული ვენდობი,ჯერ კიდევ მაინც ვერ დამეჯერებინა ის რაც მითხრა,ფიქრებში გართული ვერც კი ვგრძნობდი რომ ვტიროდი.
-გოგონა კარგად ხარ ?
მკითხა ვიღაცამ გვერდზე არც კი გამიხედავს სწრაფად ვიუარე და ცრემლები მოვიწმინდე.
მატარებელი დაიძრა ბილეთების ასაგროვებლად მაღალმა მამაკცმა ჩამოიარა სანამ ჩემამდე მოვიდოდა ბილეთის ძებნა დავიწყე სიჩქარეში აღარც კი მახსოვს სად ცავიდე უკანა წინა წინა უკანა შარვლის ჯიბებში ნერვიულად ვიქექებოდი შემდეგ ჩანთაზე აგდავედი ბილეთი არსად ჩანდა ავკანკალდი.
-გოგონა თქვენი ბილეთი
-უკაცრავად ვეძებ
-სწრაფად თუშეიძლება
-დიახ მაგრამ აქ იყო
-გოგონა თქვენ ბილეთი არ გაქვთ?
-მქონდა მაგრამა რვიცი ალბათ სადმე ამომივარდა
ვგრძნობდი რომ მთლიანი მატარებელი მე მიყურებდა ხმა ამიკანკალდა სირცხვილსგან რამის მოვკვდი მეტი ფული კი არ მქონდა,იქ მარი უნდა დამხვედროდა და მის იმედზე ვიყავი ახლა კი სადაცაა ეს კაცი თავს წამაცლის.
-გოგონა რადგან ბილეთი არ გაქვთ პირველივე გაჩერებაზე ჩაბრძანდებით.
-კი მაგრამ...
-არავითარი მაგრამ.
-უკაცრავდ აი ვიპოვე მისი ბილეთი აქ ყოფილა სიჩუმე არცისე ბოხმა სასიამოვნო ხმამ დაარღვია.
-ბილეთი გადახიეს და მეც შვებით ამოვისუნთქე.
მანამდე მეგონა ის ჩემი ბილეთი სანამ ნომერს არდავხედე.
ჩემი ადგილიდან ავდექი და იმ ბიჭთან მივედი რომელმაც ფაქტიურად სიკვდილს გადამარჩინა.
-თქვენთან ვალში ვარ
-ვერ გავიგე მე თქვენ ფული როდის გასესხეთ?
-არა მე ბილეთზე ვამბობ
-ა ჰო კარგიაა სიკეთის კეთება
-ღმერთმა არ გამწირა
-ამიტომ ბილეთს ყურადღება უნდა მიაქციო
-ბილეთზე სერიოზული საფიქრალი ნამდვილად მქონდა, და შენ 2 ბილეთი რათ გინდოდა
-ვიღაც უნდა მოსულიყო და არ მოვიდა
-გადაგაგდო ?
-დიახ ზუსტად
-შეყვარებული ?
-საცოლე
-ოუ და მან უბრალოდ გადაგაგდო?
-ასე გამოდის არისურვა ჩემთან ყოფნა და გადამაგდო უსიტყვოდ.
-მეც გადამაგდეს, ამიტომ ახლა მე გადავაგდებ პირდაპირ ზღვაში.
-ოუ რა შემართებაა.
-ძალიან გაბრაზებული ვარ
-რა გააკეთა ასეთი ?
-4 წელია ერთად ვართ
-ამხელა სულ ხარ?
-ჰა ჰა სასაცილო იყო და სხვათაშორის 19 ვარ
-ოუ რა დიდი ყოფილხარ
-ყოველი შემთხხვევისთვის პატარა არ ვარ
-ხომ მაგრამ არც დიდი
-და შენთვითონ რამდენის ხარ
-30 ვუკაკუნებ
-30 ? სერიოზულად მეკაიფები ?
-არა 28 ვარ
-ბებრო ჩემზე მალე მოკვდები
-ეგ არავინ იცის პატარა ქალბატონო
-მე ვიცი
-შენ ღმერთი ხარ ?
-არა მაგრამ ბევრი ამბობს რომ ანგელოზი ხარ
-ხო მწვანე თვალება ანგელოზი :დ
.......
-რატომ გაჩუმდი ?
-ასე ის მეძახდა
-მე მაპატიეთ
-არა არაუშავრს
-ხომართლა შენ რატომ უნდა გადაგდო ზღვაში ?
-არასდროს შემიზღუდავს არ ვგავდი ტიპიურ ფსიხ გოგოებს არც ქობულეთში წასვლაზე მითქვამს რამე მიუხედავად იმისა რომ მე შესაძლებლობა არ მქონდა წელს წავსულიყავი რადგან დედაა ცუდათ და უნდა მიმეხედა ის გავუშვი არც ის დამიშლია რაც ბიჭებს გამუდმებით ტვინში გიდევთ მხოლოდ ის ვთხოვე არავისთვის ეკოცნა მან კი დამიკიდა.
-სიყვარული ისეთი ძალაა, რომელსაც მიტევება შეუძლია
-გინდა თქვა რომ ამას ვაპატიებ ?
-დიახ
-ცდები
-მაშინ არ გყვარებია
-აბა გული რატომ მეტკინა
-იმიტომ რომ თავმოყვარეობა შეგილახეს და შენს სიტყვას პატივი არ სცეს.
-ცდები უბრალოდ ყველაზე დიდი ბედნიერება ცხოვრებაში იმის ცოდნაა, რომ ვიღაცას უყვარხარ და ყველაზე საშინელებაა რომ იგებ ეს ტყუილი იყო, რომ არ ვყვარებივარ.
-შეიძლება უყვარხარ
-რომ ვყვარებოდი ამას არ გააკეთებდა
-იქნებ მთვრალი იყო
-სწორედ ამიტომ ვაპირებ 3 დღით ან რაღაც მასე დაკვირვებას
-ქობულეთში დეტექტივი ჩამოსულა
-მე შენი სახელიც კი არვიცი
-მართალი ხარ
-ვიცი და შეგიძლია მითხრა
-კი ქალბატონო ანდრია ბახტაძე
-მე ტასო ვარ ტასო კერესელიძე
-ტასო არა ანასტასია
-ხომაგრამ ყველა ტასოს მეძახის
-მერე რტაომ ამახინჯებთ მშვენიერ სახელს
-რავიცი,სიმართლე გითხრა მომოწნს ანასტასიას რო მეძახიან.
ჯანდაბა ჩემი პრობლემები მოგახვიე თავს შენკი საცოლეს დაშორდი ბოდიში
-არა ნუ მებოდიშები ალბათ კარგიცაა
-კარგი ?
-ჰო
-და კარგი რატოაა
-რაღაც აკლდა ვერ მავსებდა ბოლომდე ამას ახლა ვხვდები
-და რა აკლდა
-ღიმილი
-ღიმილი აკლდა?
-ხო აი შენ ყოველ სიტყვაში იღიმი
ის კი ის სულ სერიოზული იყო
-როგორ შეიძლება გაიღიმო ან ციინო იშვიათად სიცილი ხომ ყველაზე მაგარი რაღაცაა მაგრამ რამდენის არის?
-24
-არცისე პატარაა თუმცა არცისე დიდი რომ ასეთი სერიოზული ყოფილიყო,თუმცა ალბათ შენ რომ ხარ ასეთი სერიოზული იმიტომ იყო ისიც ასეთი
-როგორ გეტყობა რო არ მიცნობ,შენზე კარგი გართობა შემიძლია
-არ მჯერა
-თუ მომეცა საშვალება გაჩვენებ.
ამ საუბარში როგორ გავიდა 6 საათი ვერც კი მივხვდით სადგურში მარიამიი მელოდებოდა ჩამოსვლისას დავემშვიდობე ანდრიას და მარიამისკენ გავემართე
-ეი ანსატასია
-ხო
-ნომერი არ მაქვს
-ქობულეთი არაა დიდი ღმერთს თუ უნდა ჩვენ ისევ შევხვდებით.
შემდეგ კი ხალხში შევერიეთ
-უკაცრავად?
გაიოცა მარიამმა
-უკვე სხვა დაკერე?
-არა ის უბრალოდ გასაოცარი ადამიანია სულ რაღაც 6 საათია ვიცნობ და თითქს 6 წელი გავიდა
-წამო მომიყევი რა.
სანამ დავბინავდი სანამ ვიჭორავეთ მოსაღამოვდა.
შავი უბრალო კაბა კონვერსებზე გადვაიცვი და მე და ამრი ბულვარზე სასეირნოთ გავედით სანსეტის შადრევნებთან გავიარეთ და ატლანტიდის ხიდთან მივედით ქვემოდან ვცდილობდით დაგვენახა გიო და ის გოგო თმცა არფერი ჩანდა ამიტომ ზემოთ გადავინაცვლეთ ატლანტიდის შესასვლელს პირდაპირ ვაკვირდებოდით 1 საათიანი ლოდისნს შემდეგ რომ აღარ გამოჩნდენდენ ჩვენც გდავწყვიტეთ სტრეპტდოციდში ჩასვალა თან დჯ კენი უკრავდა.
-წამო რა წავიდეთ თავი ამტკივდა ვუყვიროდი მარის
-კაი წამოო.
-იცი მთელი დღეა იმ ანდრიას სიტყვებზე ვფიქრობ
-რა სიტყვებზე?
-მგონი გიო აღარ მიყვარს და უბრალოდ ის მტკენს გულს რომ ჩემი სიტყვა არაფრად ჩაგდო და ანდაც უბრალოდ შეჩვეული ვიყავი აღარ ვიცი რავიფიქრო
-არა გიო გიყვარს
-აბა რატომ არ ვნერვიულობ ამაზე
-არვიცი ადამიანის ფსიქიკაა ალბათ მასეთი ვერ გეტყვი
-ჯანდაბა ვეღარ გავიგე.
ბუმერანგს ვუახლოვდებოდით როდესაც იქ მდგარი გიო შევნიშნე მარტო იჯდა სკამზე.
მარიამმს ხელი მოვკიდე და იქვე ნაძვს ამოვეფარეთ.
-მარი უკვე ნახევარი საათია მარტო ძმაკაცების გარაშე ზის იქნებ არიყო ის გიო
-არა ტასო ის იყო ზუსტად ვიცი ვუყურებდი ის იყო
-აა შეხედეე ნახე
-ხომ ვამბობდი მაშინაც ეს გოგო იყო
-ნაგავი მაცადე მომაწოდე ჩემი ტელეფონი
-რას შვრები ? (ტასო)
მივწერე აბა თუ ნახავს
-აი აიღო მობილური (მარი)
-რავი ზღვის ნაპირთან ვიჯექი და შენზე ვფიქრობდი, მენატრები ტას !
-ნაბი***** მატყუარა იდიოტი
-რა საყავრელი ხარრ გიიოო მე კი ჩამეძინა სიზმარში გნახე და გამეღვიძა
ნახე რა ნელა მწერს თან იმ გოგოს უმალავს აშკარად
-აჰაჰჰა მართლა და რა ნახე?
-სისულელე რაღაც
-და რა?
-თითქოს სხვა გოგოსთან იყავი.
-აჰაჰაჰ რა სულელი ხარ ტას კაი წავედი ეხა ბიჭები მირეკავენ დალევა უნდათ და არ გავუტეხავ.
-აჰაჰჰა კაი მიდი მე დავიძინებ.
-ძილინებისა ჩემოსიცოცხლე.
-ნაგავი ღმერთო ავადმყოფი.აბა ვნახოთ რას იზავთ ნაგავი ბიჭი ღმერთო როგორ მძულს
-ნახე ტასოო პლიაჟზე ჩადიან
-წამო წამო ჩავკვეთ
-დაგვინახავნე გოგო გაგიჟდი ?
-ხო მართლაც გავგიჟდი წამოდი !
-4 მეტრის დაშორებაით მივყვებოდით გვრიტებს და თან ფეხებში ჩაყრილ ქვემს ვიყრიდით.
ბნელ ადგილას შიგადაშიგ ვხედავდი სილუეტს და ამას დიდი ლოგიკა არ სჭირდებოდა მისახვედრად იქ რას შვრებოდნენ მობილურებს განათება ჩავურთე და პირდაპირ მათ მივანათე
-რაა ტასო შენ აქ რაგინდაა
-დასალევად მიდიხარ და ჩემზე ფიქრობ ხო მძულხარ შენთან გატარებული ყოველი წამი მძულს ვღრიალებდი ბოლო ხმაზე.
-ტასოოო!!! ტასო!!!
გაიღვიძე დავგვიანდით!
-ოო მოიცა მეძინება
-კარგი რა მატარებელი არ დაგველოდება
-ჰო ვდგები მარი რა გჭირს
-ვგვიანდებით გიო და დათო ქვემოთ გველოდებიან
-ვდგები ბლიად ვდგები აი ხედავ
-რაიყო რა სახე გაქვს?
-ცუდი სიზმარი ვნახე
-რა სიზამრი ?
კაროჩე მატარებელში ვიყავი.....
.........
-აჰაჰა ალბათ ჩაგყვა ქობულეთზე საუბარი და.
-ჰო გოოგო მაგრამ ისეთი რეალური იყო
-ხო ზოგი სიზმარი ასეთია,კაი ეს გიოსთან არ თქვა :დ
-არა გოგო რაუნდა ვთქვა. ის არასდროს მიღალატებს არასდროს
-ჰომ
-აუ ტო რაარის ცხრა საათია გელოდებით დაიწყო ჯუჯღუნი დათომ
-ტასოს ბრალია (მარიამი)
-კაი ჩაჯექით ყველაფერი მოგაქვთ? (გიო)
-კი ყველაფერი (ტასო)
-წავედით ქობულეთისკენ ვუუუუუუუუუუუ
..........
მატარებელში გიოს გვერდით დავჯექი და თავი დავადე
-შენ რა უკვე იძინებ ? (გიო)
-არა უბრალო დაგდე თავი. მიყვარხარ (ტასო)
-მეც ტასუნა მეც
-ხომ არასდროს მიღალატებ
-რასისულელებს ამბობ.
მატრებლის ბოლოში გავიხედე და საპირფარეშოში ვიღაც შევიდა ვიღაც ვინც ..... ვინც უკვე სადღაც მყავდა ნანახი და წამით გადაირბინა სიზმარმა თვალწინა მარი ვიყვირე ხმამაღლა
-რაარის გული გამისკდა
-ტუალეტში გამომყევი
-აუხო წამო
მარი მარი ბიჭი ის ბიჭი სიზმრიდან
-რა ბიჭი რა სიზმარი
-ის ანდრია ის ისაა
-გაგიჟდი
-აქ ტუალეტში შევიდა ასლია მისი
ტუალეტიდან გამოვიდა ბიჭი ისარიყო ვინც მე მინდოდა ამიტომ თვალებდაჭყეტილი ველოდი მის გამოსვლას ის კიარ ჩანდა
-კაი წამო ალბათ მომეჩვენა
-გიჟი ხარ მოიცა ტუალეტში მინდა
-კაი მიდი შედი დაგელოდები
..........
ამმმმმმ ქობულეთი როგორ მიყვარს ქობულეთი ბათუმაც მირჩევნია (ტასო)
-აუ ტო მეკიდე ბათუმი მევასება ( დათო)
-წამო წამო დავბინავდეთ.
-წავალთ ჩვენ დავლაგდებით და დავიძინებთ რა ძან დავიღალეთ და საღამოს 8 სკე გამოვალთ რა და თქვენც მზად იყავით (მარი)
-მაშინ ჩვენ ზღვაზე გადავალთ (გიო)
-საიდან ამდენი ენერგია არ დაიღალეთ ? (ტასო)
-არა ვაბშე მიდი მიდი დატუჩ ჩაიცვი
-გოგოები არ დაკეროთ ( მარი)
-აქეთ არ დაგვკერონ მალე გადმოდით ამიტომ(გიო )
-ოჰ უყურეთ რა ჩვენ ჯერ გვეძინება (ტასო)
-მკვდრები ხართ.
................
-აუ ტას ყაავა არგინდა?
-აუ კიი
-წამო სამზარეულოში ჩავიდეთ
-აუ შაქარი სადაა (მარი)
-იქ დევს (ტასო)
-ანასტასია?
ამ სახელის გაგონებაზე გავშრი მეგონა სხვას ეძახდნენ
-გვერდზე გავიხედე და ვხედავდი იმ ბიჭს რომლიც სიზმრებიდან რეალურ ცხოვრებაში გადმომყვა
-ანდრიია?
-არა გეგა ვარ შარშან გაგიცანი,ეე მაროოო შენც აქ ხარ
-ვაა გეგუშ ისევ აქ ?
-ჰო ეე როგორ შეცვლილხარ
-ხოო თმები შევიღებე
-გიხდება
-მადლობა
-ანასტასიას კი საერთოდ აღარც ვახსოვდი ანდრიაში ავერიე
-ანდრიაში ? (მარი)
-ხოხო ანდრიაში ის ის იყო სიზმარში (ტასო)
-რა სიზმარი რეებს ბაზრობთ დაბოლდით უკვე ? (გეგა)
-არა ღადაობ გრძელი ამბავია უბრალოდ (მარი)
-გასაგებია აჰაჰჰა :დ ვისთან ერთად ხართ ?
-შეყვარებულებთან ერთად შენ?
-ძმაკაცებთან ერთად
-მაგარია
-წამო ჯოკერი არგინდათ?
-აუუუ კიი (მარი)
-არა დავლიოთ ყავა და ბიჭებთან და გადავიდეთ რა (ტასო)
-წამო რა ჯერ მეზარება ზღვა ვითამაშოთ და გადავიდეთ რა (მარი)
-კაი წამო.
...........
აჰაჰჰაჰა გაგხიშტეეეთ (ტასო)
ეს ტასოს სიცილი არაა? (დათო)
-კი ერთი ამათ დამიხედეთ.
-ბარო ბიჭებო
-გამრჯობაა
-ერთობით გოგოებო ? (გიო)
-მოვრჩით უკვე.
-ტასუნა წამო ერთი წუთით რა
უხმოდ ავდექი მიხვვდი რომ არ ესიამოვნა
მარო მარო შენც წამო (დათო)
თქვენ რა დღეში ხართ ? ჩვენ იქ გელოდებით და თვქენ აქ კისკისებთ ? სხვებთან ან ვინ ჩემი სი*** არიან ვაბშე?
-იმ ბიჭს ვიცნბდით
-იმ ბიჭს იმას და ის არვიცი მე იქნებით სუ ჩვენთან წავალტ წამოხვალთ აქ ერთად არ ჩამოვედით ეეს დაშლა რაარის მაშინ წამოვიდოდით მე და დათო მარტოები თვქენთან ერთად რო გვინდა და თვქნეთანერთად გვიხარია იმიტო ჩამოვედით ერტად და ეს დარჩენები და რაღაცეები არ მომწონს მე.
მეც და მარიც ვხვდებოდით რომ დამნაშავეები ვიყავით ამიტომ უხმოდ გავედით ოთახიდან.
-მოემზადეთ და ერთ საათში მზად იყავით (გიო)
-კაიი
საღამოს სტრეპტოციდში ჩავედით და ძაან ბევრი დავლიეთ პლიაჟზე ოთხივენი უგონოთ ვეყარნეთ თუმცა ერთად და ეს მაგარი იყო.
სასტუმროში 5 საათზე მივედით
ბიჭები მაშინვე დაწვნენ და 5 წუთში ეძინათ მარიც ავიდა, მე კი წყალთან დავრჩი ცივ წყალს სახეზე ვისხავდი და ვცდილლობდი გამოვფხიზლებულიყავი.
-ბევრი დაგილევია
-ოჰ გეგა ამდროს რატომ გღვიძავს?
-რავი თქვენ სიცილზე გამეღვიძა
-მასე ხმამაღლა ვიცინოდით ?
-კი
-მაშინ ბოდიში
-არაუშავრს კაცო
-კარგი ავალ მე
ხელი დამიჭირა
-მოიცა რა გეჩქარება იყავი ცოტახანს რა რადგან გამაღვიძე დამიბირჟავე
-მთვრალი ვარ ძაან ვუყურებდი და თავში მხოლოდ სიზმარი მიტრიალებდა
-მაშინ უფრაო ადვილი იკნება შენი კოცნაზე დაყოლიება
წელზე ხელი შემომხვია და თავისკენ მიმწია.
.............
ვუყურებდი და ვხვდებოდი რომ ის იყო ცხოვრების აზრი,ადამიანი რომელიც ყველას მერჩივნა რომლის ჩახუტება მომწონდა,მიყვარდა და მას ვერ დავკარგავდი.მის გულზე თავი მედო და მის გულის ცემას ვუსმენდი.და ვიხსენებდი გეგას რომემაც ნახევარი საათის უკან ჩემი სილის გემო გაიგო ალბათ აღარც მომესალმება ნუ რათქმაუნდა ეს .მხოლოდ გიოა ჩემთვის ის იყო არის და იქნება.და იმასაც ვხვდები რომ ანასტასია კიარა მისი დაძახებული ტასუნა სიცოცხლის ხალისს მაძლევს.
-ტასუნ ჩემთან როდის გაჩნდი ?
-მე სულ შენთან ვარ მე ხომ შენი მწვანეთავლება ანგელოზი ვარ.
-დიახაც ხარ მარტო ჩემი ხარ ჩემსკენ გადმობრუნდა თვალი გამისწორა მაჯვენა ხელი თმებში შემიცურა, თავისკენ მიმიწნა და შუბლზე თბილად მაკოცა, და პლედი გადამაფარა.
-ეე თქვენი შემყურე მარი მომენატრა (დათო)
-აუ ამას ღვიძავს? აჰაჰაჰ (ტასო)
-მერე გადი ა,გვერდზე ოთახშია. (გიო)
-დიახაც გავალ.
ეხა დავიძინოთ ტასუნ ხვალ და მომდევნო 10 დღე დილით უნდა ავდგეთ წამი არუნდა დავკარგოთ უქმად.
-ჰომ ჩამეხუტე და ისე დავიძინოთ რა.(ტასო)
-მოდი ჩემთან ჩემოცხოვრებააა.ვგიჟდები შენი თმის სუნზე.
-მე კიდევ შენზე ვგიჟდები.
-რაიყო გრძნობები მოგაწვა.
-ოო ნუხარ სულელი უბრალოდ ძალიან მიყვარხარ და არსდროს დამტოვო.
-მეხომ დაგპირდი სულ ერთად.
-სამუდამოდ?
-სამუდამოდ.
........

ყველაზე დიდი ბედნიერება ცხოვრებაში იმის ცოდნაა, რომ ვიღაცას უყვარხარ,ვიღაც რომ შენზე ზრუნავს ვიღაცისთვის რომ მნიშვნელოვანი ხარ,ჭეშმარიტ სიყვარულს სიტყვები არ სჭირდება, რადგან ჭეშმარიტი გრძნობა საქმით უფრო გამოიხატება, ვიდრე სიტყვით,მე გიო მიყვარდა დდა მზად ვიყავი კიდევ მრავალი წელი მის გვერდით ვყოფილიყავი.სიყვარული არის ყველაზე ძლიერი ვნება, რადგან იგი ერთდროულად ეუფლება თავს, გულს და სხეულს.
ვისაც ნამდვილი სიყვარული გამოუცდია მას უგემია თავად სიკვდილიც, ან თუ ღმერთია სადმე ამქვეყნად სიყვარულია ალბათ ის ღმერთიც.
და ჰო სიყვარული ყველაზე ღვთაებრივი ფორმაა უსასრულობისა ამას ამ წამს ამ ადამიანის გვერდით ვხვდები და მე ბედნიერი ვარ.

-----------------
მინდოდა რაღაც დამეწერა,არვიცოდი რას ვწერდი თუმცა რღაც იწერებოდა,და ამ ღამეს შევქმენი ეს მოთხრობა მეც მინდა ვიღცას ვუყვარდე ამიტომ ვთხზავ მოტხრობებს იმ ამბებს რაც მინდა მოხდეს და თითოუელი პერსონაჟის ადგილას ჩემს თავს წარმოვიდგენ ხოლმე იმედია მოგეწონათ და არ ინანებთ წაკითხვას ბოდიში ვიცი იდიალური არაა მაგრამ მგონი 1 ხელ წასაკითხად ღირს.კომენტარები დაწერეთ ვისაც მოგეწონათ და მათაც ვისაც არ მოგეწონათ ისიც მიუწერეთ რაარ მოგეწონათ ბარემ <3 მადლობა და მიყვარხართ!