მეთქი ზუკასთან წავალთქო, მარა არა ,დედამისი
დედაჩემს იცნობს და დაურეკავს, არვიცოდი
რამექნა მთელი გადანახული ფული წამოვიღე,
და ბათუმის მატარებელში ჩავჯექი, ჩავედი
თუარა იაფასიანი სასტუმროს ძიება დავიწყე,
და დიდი ხანი ძიების შემდეგ ვიპოვე, პატრონმა
ერთი დღე 10 ლარიო მაგრამ 8ად მომცა,
შევედი დიდი არაფერი, მაგრამ ცხოვრება
შეიძლებოდა, დავწექი, დაღლილ დაქანცული
და ჩამეძინა ,უცბად ბრახუნმა გამაღვიძა,
პატრონი იყო ,ერთი დღე გავიდაო მივეცი ,
საფასური და ჩავიცვი, გარეთ გავედი, ბათუმი
ძალიან ლამაზი იყო ,ბულვარი საუცხოო,
ერთი საცურაო შარვალი მეგდო ჩანთაში, ავიღე
და ზღვაზე წავედი, ჩავედი, წყალი თბილი იყო,
ამოვედი თუარა ვიღაც გოგო იჯდა ჩემ ადგილას,
გამიკვირდა თან გავბრაზდი, ამოვედი და ჩხუბი
დავაპირე, მაგრამ გავოცდი ,ისევ ის გოგო,
ეს უკვე შემთხვევითობა აღარ იყო,
ეს ბედისწერაიყო ,სახელი ან გვარი რომ
არ მეკითხა დებილი უნდა ვყოფილიყავი,
გამბედაობა მოვიკრიბე და მივედი:
-თქვე.. თქვე.. თქვენი სახელიიიი?
ძლივს ვუთხარი გოგონამ ჩაიცინა, დაქალს გახედა
გამიღიმა და მითხრა:
-სალო
სალო საუცხოო სახელია გავიფიქრე ჩემთვის ,
გავწითლდი და გვერდით მივუჯექი, გოგონას
შეეშინდა და გაბრაზებული ტონით მითხრა:
-რას შვებიიიი?!!
-ეს ჩემი ადგილია
გაღიმებული ვუთხარი გოგომ დაიხედა და
შერცხვა, სიტყვის თქმა არ დავაცადე და ვუთხარი:
-ეს შეცდომა რომ გამოვასწოროთ სადმე ხომ
არ გაგვესეირნებინა?
გოგონამ უარი ვერმითხრა ,კარგი 8ისკენ იყოსო
მეც დავთანხმდი და დავიშალეთ, მივედი სახლში,
ავყარ დავყარე ყველაფერი, წესიერ ტანსაცმელს
ვეძებდი, ძალიან ვნერვიულობდი, ნეტავ გენახათ
რას გავდა ოთახი, კიდევკაი პატრონი არმოვიდა
თორემ კინწისკვრით გამომასალმებდა სახლიდან,
ბოლოს ვიპოვე რასაც ვეძებდი, გავედი გარეთ და
ბულვარისკენ გავეშურე, იქვე დავუწყე ძებნა და
სკამზე მჯდარი დავინახე, მივედი, მივეპარე და
დავუდექი, შემომხედა, გამიღიმა და მითხრა
-წავედით?
-წავედით!
ვუთხარი ეს, ხელი მოვკიდე და რომელი
რესტორანიც დავინახე პირველად იქ მივვარდით,
შევჭამეთ, დავლიეთ, ცოტა და გამოვედით, უკეთ
გავიცანი არაჩვეულებრივი გოგო იყო გამოვედით
თუ არა პირველივე ტაქსში ჩავახტუნე:
-რას შვებიიი?!!!
-უბრალოდ მენდე
ვუთხარი და ტაქსისტს ჩავჩურჩულე, მიგვიყვანა
დანიშნულების ადგილას, გამოვედით და გოგო
განცვიფრდა, ისეთი ადგილი იყო მთელი ბათუმი
ჩანდა ხელის გულივით , ძალიან ლამაზი იყო, იქვე დავჯექით
და რამოდენიმე წუთი ამ სილამაზით ვტკბებოდით,
მერე ვუთხარი:
-ნახე რა სილამაზეა
-ხოო ასეთი რამე ცხოვრებაში არ მინახავს
-ხალხი ჭიანჭველებს როგორ გვანან?
ირონიულად ვუთხარი მე, სალომ გამიღიმა :
-ხოო ჩვენ გოლიათები ვართ
და სიცილი აგვიტყდა კარგა ხანი ვიცინოდით,
მერე გავჩერდით,მის ყავისფერ თვალებს ჩავხედე
ხელები მის გრძელ თმებში შევყავი და ვაკოცე
ჩემი პირველი კოცნა, ხომ პირველი, რაცარუნდა
გასაკვირი იყოს პირველი და საუცხოო, ყველაზე
მაგარი შეგრძნება იყო,. კიდევ დიდიხანი ვიყავით
იქ, მერე აცივდა და სახლში წასვლა დავაპირეთ,
მივაცილე და მეც გავეშურე ჩემი სახლისკენ,
დადგა მეორე დღე, და უცბად ვიღაც კაცი შემოდის,
-თქვემ ბრძანდებით ლუკა?
-დიახ
-წამობრძანდით
ეს მითხრა, თავიდან უარზე ვიყავი, მაგრამ იმდენი
იყვნენ აზრი არ ჰქონდა ,წავყევი, მანქანაში
ჩამაგდეს და თბილისში გამაქანეს, ჩემ სახლთან
მიაჩერეს მანქანა და მივხვდი რომ მამაჩემის
ნაჩალიჩარი იყო, ამიყვანეს სახლში, იქ ჩემი
ნათლია, ბიძა, მამაჩემი და დედაჩემი ერთად
იყვნენ, დამინახეს თუარა არიცოდნენ რაექნათ
ჩავეხუტე თუ გაბრაზებულიყვნენ მაგრამ
გაბრაზება არჩიეს :
-სულ გაუფრინე ბიჭოოოო!!??
მიყვირა მამაჩემმა
-კაი ნუ უყვირი!
უთხრა ნათლიაჩემმა
-ჯერ რამხელა ხარ რადროს შენი მარტო ცხოვრებაა!
ბიძაჩემმა მითხრა
მე ჩუმად ვიდექი თავჩახრილი და როგორც იქნა
მორჩნენ ,მორჩნენ თუ არა ოთახში შევედი,
და დავიძინე, გათენდა დილა, სალო გამახსენდა,
და ძებნა დავუწყე ,ტელეფონი არმქონდა მაგის
და ფეისფუქში დავუწყე ძებნა, ნახევარი საათი
ვეძებდი და უშედეგოდ, სკოლის დრო იყო უკვე,
ბევრი გაცდენა მქონდა და წავედი არმინდოდა
გამოცდა ,მივედი და ჩამეძინა ,დასვენებაზე
გამეღვიძა და ისევ დამეძინა ,უცბად ზარხარმა
გამაღვიძა, გავახილე თვალები და ორმეტრიანი
ქალი იდგა ჩემ წინ, მაშინვე ვიცანი, ქალბატონი
ნანა, ისტორიის მასწავლებელი :
-კარგია ძილიიი?
მკითხა გაბრაზებული ტონით
-ბოდიშით ღამე არ მეძინა
-ჩემი პრობლემა არაა გამოდი გაკვეთილი მოყევი
გაკვეთილი კი არა ცხრილი არ ვიცოდი ჩემი
-არ ვიცი მას
-ხოდა ორიანი დაჯექი
არც გავბრაზებულვარ, ისევ სალოზე ვფიქრობდი,
დამთავრდა სკოლა და ზუკამ წამო სიგარეტი
არ გინდაო? მეც დავთანხმდი, გზაზე უნდა
გადავსულიყავი და უცბად სალო, ის სალო
ადგილზე გავშეშდი.
-აუ ისევ ტოო, ექიმთან ხარ მისაყვანი შეშდები
ხოლმე
მე კი არაფერი მესმოდა ,სალოსკენ წავედი,
მანქანაში იჯდა, ვიღაც ბიჭთან ერთად,
უცბად გული ამტკივდა, კინაღამ ჩავიკეცე
სალომ გაუღიმა იმ ბიჭს და გადაეხვია,
ამან ხომ საერთოდ ბოლო მომიღო