მთელი დღე გაბრებულმა ვიარე ჩემ თავთან ლაპარაკს არ ვწყვეტდი "ღმერთო ჩემო თამთა ეს რა დაგემართა ის დეგენერატი როგორ მოგეწონა თუმცა ვის ატყუებ ყოველთვის მოგწონდა გუშინ შენ არ იყავი მისი შეხებისას კინაღამ რომ დადნით? შენ არ იყავი ფაქტობრივად რომ სთხოვე მაკოცეოო? ეს როგორ გააკეთე სად წავიდა შენი სიამაყე შენნი პრინციპები? ასე როგორ დაეცი ? არა სასწრაფო რამე უნა იღონო თორემ შარში ხარ უკივე " ამ ფიქრებში ვიყავი გართული მარის ყვირილმა რომ გამომაფხიზლაა
-თამთა გოგოოოოოო სად ჯანდაბაში დაფრინავ?_ ცხვირწინ ამიფრიალა ხელი ირგვლივ მიმოვიხედე სავარძელში ვიჯექი ტელევიზორის წინ ხელში ჩაის ჭიქა მეჭირა და უაზროდ მივშტერებოდი ერთ წერტილს
-არ მიტხრა რობ ბექაზეძ ფიქრობ_თვალები ამიჟუჟნა მარიმ
-ნერვებს ნუ მიშლი რა გთხოვ _მობეზრებულად ავიქნიე ხელი
-კარგი რა ნუ ხარ უხასიათოდ მერე რა მოხდა რომ ბექა მოგწონს ვის არ მოწონებია ბიჭი თან მერე როგორი ბიჭი_დაუსტვინა მარიმ
-კარგი რა მარი ერთი ჩვეულებრივი თვითკმაყოფილი იდიოტია
-ხო მაგრამ შენ მაინც მოგწონს_ღიმილი შეეპარა მარის სახეზე
-მორჩა ამაზე ლაპარაკი აღარ მინდა_გავუწყერი მარის
-ოკ ცუნცულ მაგრამ შენ თვითონ მოირბენ იცოდე ჩემთან და თავად მთხოვ ვილაპარაკოთო
-ეგ არ მოხდება _შევუბღვირე მარის
მთელი დღე უაზრო გავლიეთ ხან რა ვაკეთეთ ხან რა მაგრამ სადაც არ უნდა წავსულიყავი ყველგან იმ ხეპრეს სახე მედგა წინ მისი დაკუნთული გულმკერდი რომელზეც ცოტა ხნის წინად მე ვყავი აკრული ღმერთო როგორი ძლიერი იყო და როგორი უსუსური ვჩანდი მის მკლავებში ეს აურძაური ჩემს გულსა ა გონებაში ბოლოს მიღებდა თავადაც არ ვიცოდი რა მინდოდა ამიტომ გადავწყვიტე ბექასგან შორს დამეჭირა თავი საღამოს ცოტნემ დარეკა და გვთხოვა პარკში გავსულიყავით კარგი აზრი იყო სუფთა ჰაერი ნამვილად მჭირებოა მარის ხელი დავავლე და სულ წივილ კივილით გავტრიე გარეთ
-ნამდვილი ქაჯი ხარ ბექასთან რა მინდა როცა დაქალი მყავს საუკუნის მოვლენა _ბუზღუნებდა მარი
-ნუ წუწუნებ ძალიან გთხოვვ თან ცოტნესაც ნახავ-ტვალი ჩავუკარი და გავიქეცი რადგან მარი უკვე ცეცხლებს აფრქვევდა
-დამაცდე დაგიჭერ და თავს წაგაცლი _ყვიროდა მარი შორიდან მაგრამ მე უკვე აღარაფერი გამიგია რადგან ვიღაცას მთელი ძალით შევასკი და რომ არა მამაკაცის ძლიერი ხელები მთელი პარკის თვალწინ ასვალტზე გავიშოტებოდი ავხედე და ჰოი საოცრებავ ბექა დამყურება ირონიული ღიმილით თავზე
-როგორც ჩანს ჩემთან ჩახუტება ჩვევად გექცა_საყვარლად გამიღიმა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა ჟრუანტელმა დამიარა მაგრამ მე რისი თამთა ვიყავი რომ ეს შემემჩნია
-აჰ მეც არ ვიფიქრე რატომ მქონდა ალერგია აა რომ შემეხე ალბათ რამე იმფექციური დაავადება გამომადე
-არგინდა ყველამ იცის რომ ოცნებობ ჩემ შეხებაზე
-იციი? თვიტკმაყოფილი იიოტი ხარ
-შენ კიდე ენაგრძელი ბავშვი
-ხოო?
-რათქმაუნდა ეჭვი გეპარება
-რატომ გგონია რომ სულ მართალი ხარ_უკვე სიბრაზის პიკზე ვიყავი
-იმიტომ რომ ასეაა _თვალი ჩამიკრა იდიოტმა
-შენ იცი რა ხარრრრ?
-ღმერთო ჩემო თქვენ ისევ დაიწყეთ_საუბარში მარი ჩაგვერია და სიტოაცია დააარეგულირა
-მარიამ შენი დაქალი სიბრაზისგან სადაცაა გასკდება ცივი წყალი ხომ არ დავალევინოთ_ხითხითებდა ბექა
-გეყოს მორჩით-ჩაერია ცოტნეც ერთი გავხედე ბექას და ენა გამოვუყე აი ეს ნამვილად ბავშური საქციელი იყო ტუჩის კუთხეში ღიმილი შეეპარა და დასაჯომა წავიდა ცოტნემ შუბლზე მაკოცა ა ერთად წავეიც ჩვენც დასაჯომა ცოტნე მარის მიუჯა მე კი ასე დავრჩი ეიფელის კოშკივით გაშეშებული ადგილი მხოლო ბექას გვერდით იყო მე კიდევ მის გვერდით ჯდომას სიკვილი მერჩია
-თამთა დაჯექი _გამიღიმა ბექამ ირონიულად და თავის გვერძე მიმანიშნა
-არა გმალობთ ფეხზე ვიდგები
-არ ვიკბინები _იწყინა ბექამ
-ეჭვი მეპარება _არც მე ჩამოვრჩი

სახტად დავრჩი როდესაც წამოიწია ხელი წამავლო და გვერძე მომისვა
-ასე უკეთესია _ჩაილაპარაკა თავისთვის საოცრად ავფორიაქდი გულმა საშინლად სწრაფად დამიწყო ცემა აბა მარიამ შევუძახე ჩემ თავს როა თავი დაიცვა
-როგორ ბედავ?_საკმაოდ ხმამაღლა მომივიდა მაგრამ დავაიგნორე და ბექასკენ მივბრუნი
-რას? _თავი გამოიშტერა ვაჟბატონმა
-ნუ ცილობ წყობიდან გამომიყვანო_უკვე ალმური ამიოდა სიბრაზისგან
-თორემ?_არა ეს ბიჭი ნამვილად ამცინოდა
-თორემ გცემ ..._ რაღაც სისულელე დავაბრეხვე და ყურისწამღებმა ხარხარმა გააყრუა იქაურობაა
-რასმიზამ?_სულს ძლივს ითქვამდა ბექა სიცილისგან
_ვეცდები გცემო_თითქოს შეცომის გამოსწორება ვცადე მაგრამ უარესი ხარხარი ატყდა ამ კამათში ვიყავით გართულები როცა ცოტნეს მარის და სხვა დანარჩენების გაფართოებული თვალები შევამჩნიე ისინი ხან მე ხან კიდევ ბექას უყურებდნენ გავწითლი შემრცხვა იმდენად გავერთე ბექასთან კამათში მათი იქ ყოფნა დამავიწყდა
-აუუ ტოო ესენი ნახე სტაჟანი ცოლ ქმარივით ჩხუბობენ_დაუსტვინა ცოტნემ
-მოკეტე იდიოტო_ხელი კრა მარიამმა
ავფორიაქდი სასწრაფოდ უნდა გავცლოდი იქაურობას თორემ კვე ბექა ჩემს პულსს თავის ნებაზე ათამაშებდა
-მარიამ წავეიდიტ _ფეხზე წამოვხტი და წასასვლელად გავემზადე
-ასე მალე?_უკმაყოფილება გამოთქვა მარიკ
-ნუ მეკამთები_ხელი დავავლე და სასწრაფოდ წამოვიყვანე ბოლო რაც შევამჩნიე ბექას ღიმილშეპარული სახე და ხავეროვანი ხმით ნატქვამი დროებით იყოო

ამ ისტორიის წერა დიდი ხნის წინ შევწყვიტე ეხლა კი რატომღაც მუზებმა შემაწუხეს და გადავწყვიტე გამეგრძელებინა იმეია მოგეწონებათ!!!!!