არადოდეს ვსვამდი ზედმეტს,არა ზოგადად არ ვსვამდი მაგრამ გუშინ რადამემართა არვიცი.სისუსტე გამოვიჩინე და ეს აშკარაა,ეს ოდესმე მაინც მოხდებოდა არვამბობ რომ ვნანობ მაგრამ....მაგრამ არვიცი...არეული ვარ,ქაოდურად მოძრაობს ფიქრები და ლამისაა გავგიჟდე.მარცხნივ ვიხედები და ვხედავ რა მშვიდად ფშვინავს ჩემი ქმარი,მკერდი ჰარმონიულად აუდ-ჩაუდის მძინარეც ისეთი სიმოატიურია რომ მინდა...-რაზე ფიქრობ გოგო!-თავი შემახსენა ჩემმა მეორე მემ და ზისევ ქაოტურ ფიქრებს მივეცი.როგორ შევხედო ახლა თვალებში?მრცხვენოდა ძალიან ახლა სადმე შორს მინდოდა ყოფნა რომ ჩემი სირცხვილი როგორმე ჩამეხშო.მაგრამ რომ დავფიქრდი რაიყო სასირცხვილო?
მზე უკვე ზენიტში იყო,ფრთხილად მოვიშორე ერეკლეს ხელები და ფეხის წვერებზე გავიარე სააბაზანომდე მანძილი.სარკეში როგორც კი ჩავიხედე ელდა მეცა თმა გიჟივით გამწეწვოდა სხეულზე დარჩენილ სილურჯეებზე ხომ არაფერს ვამბობ...სასწრაფოდ ავავსე წყალით ჯაკუზი სურნელოვანი ზეთი ჩავასხი და სრული ნეტარება შევიგრძენი,წყალმა მუცლის ტკივილიც დამიხშო და საერთოდ ყველა ამქვეყნიური პრობლემა გადამავიწყდა.თითებს ქაფში ვათამაშებდი და თვალებმილულული წუხანდელი ღამე ფრაგმენტებად მივლიდა გონებაში.არადა სიმთვარალეში არაფერი ახსოვთო!ყველაფერი მახსოვდა და გონებაში თავს ვიწყრებოდი რომ ის კადრები ყოველ წამს უნებურად მახსენებდა თავს და ასევე უნებურად მარჯნის ბაგეს ღიმილით მიპობდა.ბოლოს ვინებე წყლიდან ამოსვლა და ახლა წყლის გადავლებას შევუდექი თან საყვარელ სიმღერას ვღიღინებდი.არა რამამრერებდა ცოტახნის წინ იმაზე ვფიქრობდი სირცხვილით ერეკლეს როგორ შევხედო თვალებშითქო ახლა კი წყლის ჭავლს ქვეშ უდარდელად ვღინებ take me to church-ს.სააბაზანო დავტოვე პირსახოცისამარა ისე შემოვედი ტანისამოსი არ შემომიტანია.კარი გამოვაღე ერეკლეს ისევ ეძინა,ფეხაკრეფით მივედი გარდერობთან შორტებს და მაისურს ხელი დავავლე ზურგით შევტრიალდი და სწრაფად გადავიცვი უკან მობრუნებას ვაპირებდი როცა მუცელზე ხელები ვიგრძენი,სარკეში ერეკლეს ვხედავდი როგორ დააცოცებდა ტუჩებს ყელზე მეც განაბული ლამის ხელში ჩავადნი.-რა დებილი ხარ მარი?!შესულიყავი სააბაზანოში და გამოგეცვალა!მაგრამ მას ხომ ეძინა!-ვევბრძოდი მეორე მარის და თან ერეკლეს მკლავებში განაბული ვკრუსუნებდი.
-ვგიჟდები შენს სურნელზე-მიჩურჩულა ერეკლემ და ხელი ბეჭზე დამისვა.წამსვე დამიარა ჟრუანრელმა და კანიც სასტიკად ამეწვა.-შენი ტატუც მიყვარს..ჩემი სალამანდრა ხარ!-ჩურჩულს არ წყვეტდა ის და კვალ ალშქრავდა ჩემს სხეულს ტუჩებით.
-რას მიკეთებ ერეკლე!-ძლივს ამოვიხრიალე მე და მას მივაჩერდი.მხოლოდ კმაყოფილად ჩაეცინა და ძალიან,ძალიან ნაზად შემეხო ბაგეზე.
-შენც იგივეს მიკეთებ სალამანდრა ჭკუიდან გადაგყავარ მაგიჟებ-ყოველი მისი სოტყვა საოცარად მაფორიაქებდა და ძალიან მიხაროდა.ერთმანეთის ფერებაში გართულები კარზე კაკუმა გამოგვაფხიზლა.ჩემს ქმარს გავეცალე ისიც სააბაზანოში შევიდა.
-ბებია და ბაბუა ჩამოვიდნენ იტალიიდან და ჩამოდით რძლის გაცნობა უნდათ-მოაყრა ნათიამ და სწრაფად ჩაირბინა კიბეზე სახლს მართლაც რომ ეტყობოდა რომ სტუმრიანობა იყო,ყველა ფაციფუცობდა.სანამ ერეკლე გამობრძანდებოდა საწოლი მივალაგე დასვრილი ზეწარი შავ პარკში გავახვიე და ჩანთაში ჩავჩურთე.მერე სველი თმა ჩავიბწვენი და ამასობაში წელსზევთზ შიშველი ერეკლეც გამოვიდა და ყველაზე ყველაზე სასიამოვნო სურნელიც დააყენა ოთახში.
-ბიჭო ბებია და ბაბუა ჩამოვიდა თურმე და ქვევით ჩამოდითო.-
-აუ დაიწყებენ ახლა-გაიცინა ერეკელმ და გარდერობის კარი გამოაღო.
-რას დაიწყებენ?-
-შვილთაშვილი გვინადო მერე შენი დედამთილ-მამამთილიც აყვება და მოგიწევს მათ წუწუნს უსმიმო მე მივეჩვიე უკვე-ერეკელს ნათქვამზე გამეღიმა ჩვენი შვილი წარმოვიდგინე და ცრემლევიც წამომივიდა.წარმოვიდგინე ლურჯთვალება პაწაწინა ბიჭი და გულში უამრავი სითბო ჩამეღვარა.
-მარი რაგჭირს?-მკითხა ჩემთან ჩამუხლულმა ერეკელმ და ცრემლები მომწმინდა.
-არაფერი რაღაც გამახსენდა დაა...არ ჩავიდეთ?-
-კი წამო ოღონდ ჯერ რაღაც დაგვავწყდა-
-რა?-გულუბრყვილოდ ვკითხე და წამში ვიგრძენი ჩემი ქმრის ცხელი ტუჩები ბაგეზე.
-ახლა წავიდეთ-ხელი გადამხვია და ოთახიც დავტოვეთ.
სასტუმრო ოთახიდან დაუბრის ხმა ისმოდა ჩვენც იქეთკენ ავირეთ გეზი.
-ჩემი ბიჭი!-ღიმილით გამოემართა ჩვენსკენ დაახლოებით 65 წლის სასიამოვნო აღნაღობის ქალი და ჩემს ერეკლეს ჩაეხუტა.-ის არის?-ანიშნა ჩემზე ღიმილით ერეკელმაც ის არისო და ქალმა უდიდესი სითბოთი ჩამიკრა გულში.ამეტრია...ამეტრია იმიტომ რომ ვიგრძენი ოჯახის სითბო!ვიგრძენი როგორია როცა ვინმეს უყვარხარ,ზრუნავს შენზე...
-ნუნუ დამანახე ჩემი შვილიშვილი!-წინ დამიდგა ერეკლეს ბაბუა და ამჯერად მან ჩამიკრა გულში.-პირველად ვუწონებ არჩევანს ჩემს შვილისშვილს!-კმაყოფილმა ჩაილაპარაკა რეზო ბაბაუამ.ერეკელმ ხელი გადამხვია სავარძელში მოვთავსდით.გატრუნული ვიჯექი და ვუსმენდი ოჯახისწევრების საუბარს.ერეკლე კი ურცხავდ დააცოცებდა ტუჩებს ხან ყელზე ხანაც ხელებზე და ჩემგან მუჯლუგუნსაც ღებულობდა.
-ნათი დედი ჩაის ხომ შემოგვთავაზებთ?-ჰკითხა ჩემმა დედამთილმა პირველ რძალს.ნათიაც ღიმილით წამოდგა მეც შესაძლებლობა მომეცა ფეხზე წამოვხტი და მე გავაკეთებმეთწი და სასწრაფოდ გავედი სამზარეულოში და ჩაის მზადებას შევუდექი.თან ჩემს ქმარს ვლანძღავდი სასიზღარი რომ არის!საქმეში გართული ვერ შევამჩნიე ღიმილით როგორ მაკვირდებოდა ჩემი ქმარი მერე ჩემსკენ წამოვიდა დახლზე შემომსვადა გაშმაგებულმა დამიწყო კოცნა.

***
საღმოს ერეკლემ სასეირნოთ წაციდეთო დაიჟინა მეც სიხარულით დავთანხმდი და გახარებულმა დავიწყე მზადება.ვიწრო შავი შარვალი და უბრალო თეთრი მაისური გადავიცვი თმა ცხენისკუდათ ავიწიე ჩანთა ავიღე და კიბეზე ჩავირბინე.ბებია და ბაბუა ისევ ჰოლში ისხდნენ და დედმთილთან ბაასობდნენ.ერეკლე კიბესთან იდგა და მელოდებოდა როგრც კი მივუახლოვდი ჰაერში ამაფრიალა და ისევ ისე ნაზად მაკოცა.-გიჟია ეს ბიჭი!ჩემი გიჟია!-გავიფიქრე და გული სითბოთი ამევსო.
-სად მივდივართ?-ვკითხე ერეკლეს.
-მთაწმინდაზე ბავშვობა გავიხსენოთ-
-ძალიან კარგი ეშმაკის ბორბალზე მინდა დაჯდომა!-
-ჰმ დავსხდეთ თუ ასე გინდა!-გაიჯგიმა ამაყად.
-მოცა მოიცა შენ სიჩქარის გეშიმიაბდა დავიჯერო სიმაღლე არ შეგაშინებს?-გამეცინა მე.
-არ მეშინია მე უბრალოდ მწყენს ისჩქარე და სიმაღლის შიში არმაქ შენ შემოგხედავ თუ რამედა-
-ვნახოთ თუ არ გეშინია-ენა გამოვიყავი მე და ნაგვის ბუნკერში ჩანთიდამოღებული შავი პარკი ჩავაგდე.
-ღმერთო ჩემო!-სიცილით ლამის გაიგუდა ერეკლე.
-რაგაცინებს?!-შევუბდღვირე გაბრაზებულმა.
-რა სულელი მყავხარ მარიამ!-შემომცინა ერეკლემ და ჩამეხუტა.მაგრამ მე აღარაფერი მესმოდა ქუჩაში მიმავალ გოგონას ვუყურებდი დაჟინებით რომელიც საგრძნობლად ჰგავდა ნიკას შეყვარებულს ნიტას...