უფროსის კაბინეტიდან რომ გამოვედი, ფორმა ჩავიცვი და სამზარეულოში შევედი, შეკვეთა ავიღე და გამოვედი. ასე გაგრძელდა სამუშაო საათები.მოსაღამოვდა და სახლში წასვლის დრო დადგა, უცებ ვიღაცამ ხელი ძლიერად ჩამკიდა, მივტრიალდი, ის არანორმალური იყო დილით ვისაც შევეჯახე.გულში გავიფიქრე, ოღონდ ეს არა ნორმალური არა, ასეთი ბედნიერი ვარ და რატომ მაინც და მაინც ეს თავხედი უნდა მენახა?!
-რა გინდა? გამიშვი შენთან არაფერი მესაქმება.
-ბოდიი მინდა მოგიხადო, დღევანდელი დღისთვის.ძალიან გეუხეშე გაბრაზებული ვიყავი, ამიტომ შენზე გადმოვანთხიე მთელი ჩემი ბრაზი.
-ბოდიში მიღებულია ახლა გამიშვებ ხელს?
-მაპატიე, გაგიშვებ. შენი სახელი?
-ლიკა, შენი?
-ნიკა, სასიამოვნოა.
-ჩემთვისაც.
-სად მიდიხარ? გაგაცილებ, თან უკეთ გავიცნობთ ერთმანეთს.
-სახლში. წამო თუ ასე გინდა რომ წამოხვიდე.
გზაში ბევრი არ გვილაპარაკია. მე მოვუყევი რომ მე და ჩემი მეგობარი, ერთად ვცხოვრობთ, მან კი ის მითხრა რაზე იყო დილით გაბრაზებული.შინ რომ მივედი იმ წამსვე, თეკლა მეცა ამოსუნთქვის საშვალებაც არ მომცა, მაშინვე მკითხა, თუ ვინ იყო ის სიმპატიური ბიჭი, მე კი ვუთხარი ყველაფერი. როგრ გავიცანი სად ვნახე და სახლში როგორ მომაცილა. მერე ჩემს ოთახში ავედი, გამოვიცვალე და სასაუზმოდ ჩამოვედი, უცებ ტელეფონის ზარი მომესმა ნიკა იყო
-გამარჯობა ლიკა, ხვალ საღამოს წამოხვალ კინოში? ჩემთან ერთად?თუ რამე საქმე არ გაქვს.
-კი წამოვალ, სამუშაოს მერე საქმ ნამდვილად არ მაქვს.
-მაშინ ხვალ საღამოს 8-ზე შენს სახლთან ვიქნები.
საუბარს რომ მოვრჩით, თეკლამ მაშინვე მკითხა, ბიჭი დღეს გაიცანი და უკვე ტელოფონის ნომერს აძლევ? მაგრამ ბიჭმა რომელიც დღეს გავიცანი, სახლამდე მომაცილა. ტელეფონის ნომერიც მთხოვა, მე კი ვერაფერი მოვიმიზეზე და მივეცი სხვა გზა არ მქონდა. საუწმეს რომ მოვრჩი ჩემს ოტახში ავედი, და წიგნის კიტხვა დავიწყე, ჩამეძინა კიტხვის დროს, დილით რომ გავიღვიძე, სამუშაო ფორმა ჩავიცვი და წასასვლელად მოვემზადე. ყავა დავლიე და სახლიდან გავედი, იქ ნიკა იდგა შოკოლადებით ხელში.
-ნიკა? აქ რას აკეთებ?
-რავიცი საქმე არ მქონდა, და ვიფიქრე თეკლას გავაცილებ თქო, რა იყო გეწყინდა?
-არა, არ მწყენია გამიკვირდა.
გაზაში შოკოლადი შევჭამეთ, ბევრი არ გვისაუბრია მალევე მივედი სამსახურში, ნიკამ დამტოვა და წავიდა თვითონაც. მე კი მთელი დღე დაუსვენებლად ვმუსაობდი., ძალიან დავიღალე მართლა აღარ მქონდა კინოში წასასვლელად თავი, ისეთი დაღლილი ვიყავი. ნიკა უკვე ჩემთან მოვიდა სახლში.
-წამო ჰა არ მოდიხარ ლიკა?
-დავიღალე, ოღონდ დრეს არა რა გთხოვ.
-კაი რა ხომ მითხარი წამოვალო? თან ისეთი მაგრია ფილმია დღეს გავერთობით,წამო რა.
-კაი კაი წამოვალ
-მიდი გაემზადე.
ჩემს ოთახში ავედი კედები,ჯინსი და ზოლიანი მაისური ჩავიცვი,
ქვემოთ ჩავედი და სახლიდან გავედით, კინოში მივედით მართლაც შესანისნავი ფილმი იყო, ფილმი რომ დამთავრდა შინ არ წავსულვართ. ცოტა ვისეირნეთ მერე პარკში დავსხედით და ცოტა ვისაუბრეთ ჩვენ ჩვენ ისტორიაზე.
-აბა არ მეტყვი რამდენი წლის ხარ?
-17 წლის ვარ, შენ?!
-არ მჯერეა შენი ტოლა გოგო სკოლასი რატო არ დადის, რატომ მუშაობ? მე კი 21 წლის ვარ.
-იმიტომ ვმუშაობ რომ მშობლები რომ დავკარგე 15 წლის ვიყავიმანამდე ვსწავლობდი, ეხლა კი თავი რომ ვირჩინო ვმუშაობ, და ასე გამაქვს თავი.
-ვმწუხვარ დამიჯერე, შენი მეც კარგად მესმის 12 წლის ვიყავი მამა რომ დავკარგე მას შემდეგ დედა მზრდიდა,დედას ვუყურებდი თუ როგორ წვალობდა, იმისთვის რომ მშივრები არ ვყოფილიყავით. ამიტომ ვიცი ახლა რას გრძნობ მეც იმავეს ვგრძნობდი რსაც შენ ახლა გრზნობ, მაგრამ მერე რომ გავიზარდე ფეხზე წამოვდექი, საკუთარი ბიზნესი მაქვს. ისე აღარ ვარ როგორც ადრე მაგრამ არ დამვიწყებია ის ტანჯვაში გატარებული წლწბი.
-მწუხვარ შენც ძალიან ცუდი ბავშვობა გქონია. მე კი მარტო მე მეგონა ჩემი თავი ამ დღეში, შეიძლება კიდე რამდენი არის ასეთ დღეში მაგრამ რამდენს არ უნართლებს, რამდენი ვერ პოულობს სამუშაოს, რამდენს ვერ უმართლებს ჩვენ სავით ზოგი რაზე იტანჯება მაგრამ ჩვენ ვტირივართ მარტო. რამდენი ცხოვროს ისე რომ ღამის გასათევი არ აქვს არც სამუშაო და დადიან ქუჩაში გამეს ათენებენ, და მათხოვრობენ მაგრამ მათთან შედარებით ჩვენ ბედნიერები ვყოფილვართ ისინი ქუჩაში შოულობენ პურის ფულს ჩვენ კი სამსახური მაინც გვაქვს, ეს არის დიდი ბედნიერება, და დიდი ტკივილი რაც ჩვენ გვაქ ბედნიერებაა, რაც იმათ ტკივილი.
სახლში რომ მივედი ვფიქრობდი თურმე ხალხი როგორ იტანჯება, და ჩვენ რაზე ვფიქრობთ, ჩვენ აიფონი რომ არ გვაქ იმაზე ვტირივართ, სხვებს სახლი რომ არ აქვს იმაზე ტირიან. არც მისაუზმია მაშინვე დამეძინა ფიქრს რომ მოვრჩი თეკლა რომ არ სემოვიდა გამიკვირდა აქმდე ყოველთვის შემოდიოდა როცა ნიკასთან მხედავდა.
........................
ესეც ჩემი მე-2 თავი, იმედია მოგეწონათ. გავაგრძელო?