ვირჩევ ვიყო ბედნიერი
-უშენობა უკვე გაუსაძლისია. ვეღარ ვუძლებ გესმის ძალა არ მყოფნის,სუნთქვაც აღარ მემორჩილება. ვიგუდები დე..მენატრები ტკივილამდე დეე. ჩემთან ყოფილიყავი რა მოხდებოდა?რატო წახვედი? მარტოობისთვის როგორ ნამიმეტე რატომ დამკარგე დედა რატომ.. მტკივა დე მარცხნივ მკერდთან მტკივა რაღაც დე. გული არა ოღოდნ ის აღარ დამრჩა მაკო შენ წაიღე რომ წახვედი.დე დამიბრუნდი რა დე ან მე წამიყვანე აქ აღარავინა ჩემთან.წამიყვანე რა...-თითებს უჭერდა მიწას, თავისი პატარა და სათუთი თითებით.ფრჩხილები უკვე სავსე ქონდა მიწით. თავი დადო ცივ მიწაზე მერე მხრებიც მიაყოლა.დაწვა. დედის გულზე და ვეღარ ტიროდა გამშრალი თვალებიდან ცრეილები აღარ მოდიოდა.გული ტკიოდა.უდედობა ტკენდა სიმარტოვე და სისასტიკე მის პატარა და ლამაზ ნულს ფლეთდა.ჩაეძინა. თათამ პატარა იყო დედა რომ დაკარგა სულ პატარა არც კი ახსოვს. მაგრამ უმისობას მაინც გრძნობდა ყოველ წუთს.ახლაც აქ რომ არის თითქოს მშვიდდება. სულ ასე იცის იტირებს და მერე ჩაეძინება დედის საფლავსე სულ გონია რომ მის მკერდზე იძინებს თას ინუგეშებს. მეტი ნუგეშის მიმცემიმ მაინც არავინ ყასვ. წვიმა დაიწყო ცამ ისეთი ხმით ალაპარაკდა თითქლს ეჩხუბება სამყაროს და ხალს, ვერ იყოფ ადგის უშველებელ ცაზე.წვიმის წვეთებმა და ცის ლაპარაკმა თათაც გაღვიზა, მისი დიდი და მწვანე თვალები შეშინებული მოავლო გარემოს. სიცივეს ვერ გრძნობდა მარტოობის სუსხს მიჩვეული გოგონა მარტო ხმაურმა გამოაფხიზლა. ძანტად წამოდგა ცივი მიწიდან სევდიანად კიდევ ერთხელ მოავლო გარემოს თვალი და ნელი ნაბიჯით გაუყვა ბილიკს. მერე გაახსენდა რომ წიგნი დარჩა თუმცა აღარ მიბრუნდა იფიქრა ხვალ მაინც უნდა მოვიდე დამხვდებაო. ნელი ნაბიჯებით მიდიოდა გულდამძიმებული და არც კი ახსოვს სახლის კარი როდის შეაღო.ელოდებოდა გამეფებულად და თავმომწონედ გაშინაურებული მარტოობა და სუნი სიმარტოვის მძაფრი სუნი რომელსაც მხოლოდ თათა გრძნობდა. ჩანთა მაგიდასთან დადო. მერე გაახსენდა სველი რომ იყო და აბაზანაში შევიდა. დიდხან იყო წყლის ქვეს მანამ სანამ თითები არ დაუნაოჭდა. ტკიოდა მარტოობა, მიტოვებაც, ღალატიც. ბევრი რამე ტკიოდა ერთად აღებული. ჯერ დედა გარდაეცვალა ისე რომ არც კი უნახავს. მერე მამ წავიდა ისე რომ არც დაბრუნებულა, ბებია და ბაბუამ დიდხან ვერ იცოცხლეს და დარჩა უპატრონოდ ქვეყანაზე. და ამას არ ყავდა და ხმა. მერე შეუყვარდა თუმცა იმანაც უღალატა და მარტოა ახდა თათა თავის სიმარტოვესთან ერთად. გულდამძიმებულს ჩაეძინა და დასრულდა შეუჩერებელი ფიქრები. გძვიან გაეღვიძა სწავლა ჯერ არ იყო დაწყებული და არც ჩქარობდა ადგომას. სწავლობდა თან დაფინანსებტთ . მომავალი ისტორიკოსია. ნიჭიერი თავის კურსზეც და უნივერსიტეტშიც პირველია. სწავლას უთმობს დიდ დროს რადგან მალე გადის დროც და ვერ ამჩნეს სახლის კედლებს რომელიც სიმარტოვით გადმოყურებს და თავ ახსენებს ყოველ წუთს. განა უკონტაქტოა?არა პირიქით ადვილად შედის ურთიერთობებში უბრალოდ ღრმად ნაბიჯების გადაგმა უჭირს, მარტოობა იმდენად არის მის ქვეცნობიერში ჩამჯდარი,აშინებს და აქვეითებს მის იმპულსებს. მოუხერხებლად წამოდგა საწოლიდან და კარებისკენ წავითე რომელიც უკვე გაბმულად რეკავდა რამედენიმე წამია. -თათა-დაბალი და ჩაქრალი ხმით ძვლივს ამოთქვა ნატამ მისი მეგობრის სახელი.ნატა თათას ერთადერთი საყრდენი ის რომ არა ალბათ დიდი ხნის დაკარგული იქნებოდა ამ ქვეყნიდან.ერთად გაიზარდეს და მითომაც ყავს ასე ახლოს ნატა თათას. -შემოდი ნატუკა-ტირილისგან ჩახლეჩილი ხმით უთხრა და კარებს ისე მოშორდა არც დალოდებია. -თათა კარგი რა. თათა ზალია გთხოვ როდემდე უნდა იტანჯო. აგარ შემიძლია ასე შენი ყურება თათ გთხოვ დამელაპარაკე რა -რა გითხრა ნატა რა?რას მოითხოვ ჩემგან? -იმას რომ თავს ნუ იმარხავ ცოცხლად თათა. მესმის რომ ძნელია და არ არის ამ ყველაფრის გადატანა ადვილი მაგრამ იქნებ ცადო-უიმედო და თვალებში ჩამდგარი ცრემლებით ელაპარაკებოდა მეგობარს რომლის მდგომარეო გულს უკლავდა.-თათა გთხოვ შემომხედე.თათა მე მაინც ნუ მექცევი მასე. -რატო ნატუკა რატო შევცვალო ჩემი ცხოვრება ისევ რომ მიღალატონ ისევ რომ დამტოვონ და მატკინონ?შენი აზრით მომწონს მარტო სახში ყოფნა?მომწონს რომ არავინ მელოდება ან არავის ველოდები.შენი აზრით ადვილია ამის გადატანა?არა ნატუკა რთულია გესმის რთული. აგრამ აღარ დამრჩა ძალა რამე შევცვალო, აგარ დამრჩა ძალა ვებრძოლო ამ ყველაფერს. მერე და რისთვის ნატ კიდე რომ გამოჩნდეს ვინმე და ისევ მიღალატოს და დამტოვოს რომ ბოლომდე გავნადგურდე?- ჩახლეჩილი და სევდიანი თვალებით ალაპარაკდა აქამდე ჩუმი თათა. -თათ ყველა სასტიკი არაა ამ სამყაროში და იმ იდიოტს და ამაზრზენს არ გავს ყველა.თათ უკვე ერთი წელი გავიდა გთხოს თათ ჩემი ხათრით არ ვიცი უკვე როგორ გელაპარაკო, მეც აღარ მაჩერებ აქ რომ დაგეხმარო და არ იყო მარტო. თათა მისმენ. - შენ შენი ცხოვრება გაქვს მე ვერ გაიძულებ ჩემი ასეთი მდგომარეობის გამო ცხოვრება შეიცვალო და მე მანუგეშო-ისევ სევდიანად ჩაილაპარაკა და ყავის მოსადუღებლად შებრუნდა -თათ რაღაცას გეტყვი და ძალია გთხოვ იფიქრე კარგი?-შეპარული ხმით დაიწყო ნატამ და იმედიანადაც გაუღიმა შემობრუნებულ მეგობარს. -რათქმაუნდა შენ და შენი იდეები. -ჩემს უბანში იყიდება პატარა სახლი,თათა ძალიან მყუდროა და თან ეზოში პატარა ბაღიც აქსვ შენ ხომ გიყვარს მცენარეები.მოუვლი თან შენც ისიამოვნებ რაღაცაზე ზრუნვით.მაგრამ ეს მთავარი არაა სახლს გვერდით რატარა ოთახი აქვს და შეგიძლია სახელოსნო მოაწყო და იქ იმუშაო მარტომ არავის შეგაწუხებს.-ღიმილიანად დაასრულა და მოწოდებული ფინჯანა გამოართვა.-ულამაზესი ბაღი აქვს თათ. -არ ვიცი ვიფიქრებ. -მართლა?ვაიმე რა მაგარია ჩემო უსაყარლესო ვიცოდი მოგეწონებოდა და იფიქრებდი.მეც შემთხვევით გავიგე ჩემი მეზობელი ამბობდა გუშინ ჩვენთარ რომ იყო მოსული საჭორაოდ-მობეზრებით გადაატრიალა თვალები ნატამ მეზობლის გახსენებაზე და თათამ მოეხვია გახარებულმე. -ნატუკა მე კი არ დაგთანხმებულვარ უბრალოდ ვიფიქრებ თქო. -გოგ რას ამბობ იცი ეგ რამხელა მიღწევაა?აქამდე ყველაფერზე უარს მეუბნებოდი ეს კიდე თითქმის თანხმობაა.თან ვიცი როგორ გინდა სახელოსნოს გაკეთება და უარს არ იტყვი.- მოსვა ყავა და წარბებიც ღიმით აათამაშა. -ოხ ნატა ნატა რა.-თათსაც გაეღიმა ცუდი არ იქნება მითვის გარემოს შეცვლა და იმ სახლიდან გადასვლა სადაც ამდენი ტკივილი ნახა.ალბათ ამ ბინას გაყიდის აბა ისე როგორ იყიდის იმ სახლს. მატრიალურად არ უჭირს რადგან არც მისი ოჯახი იყო გაირვებული და საკმაოდ თანხა დაუტოვეს.თან დაგინანასებით სწავლობს მასათან მუშობს ასე რომ ეკონომიკრად არ უჭირს. –თან არამგონია ძვირი გირდეს,როგორც გავიგე სასწრაფოდ ირდება ფული, ასე რომ შეიძლება შევთანხმდეთ–აქტიურად გაგრძელა საუბარი ნატამ უკვე დარწმუნებული იყორომ აუცილებლად დათანხმდებოდა თათა და როგორმე შეიძლება მისი მდგომარეობიდან გამოყვანე შეძლებოდა. –კარგი ნატა აუცილებლად ვიფიქრებ.-ახლა გარემოს გამოცვლა მართლაც რომ კარგი იკნება თათასთვის, იქნებ დააღწიოს თავი ამ ყოველივეს და რა იცი იქნებ ბედნიერებაც იპოვოს ახალ სახლთან ერთად. მასაც უნდა უკვე რაღაცის შეცვლა აღარ შეუძლია ასე ყოფნა როდემდე უნდა იყოს ცუდად მთელი ცხოვრება ვერ აგრძელდება ასე და ეს მანაცკარგად იცის როგორმე უნდა დაძლიოს ამ ყველაფრის შიში და მარტოობაც საბოლოოდ მიატოვოს.დაფიქრდება აუცილებლად დაფიქრდება, მაგრამ ადვილი არა იმ სალიდან წასვლა სადაც მისი მშობლები და ბებია–ბაბუა ცხოვრობდა ყველაძე მეტად დედის გამო ეძნელება აქ ხომ ის ბედნიერი იყო თუმცა მან არის საშინლად უბედური და თუ ახლა ამ ნაბიჯს არ დაგადადგამს ალბათ უკვე ვეღარასდროს დაახწევს თავს ამ ყველაფერს. თავის ფიქრებთან ერთად ნატუკაც გააცილა და ისეც თავისი წიგნი გადმოიღო ტაროდან წასაკითხად. ახლაც ჩაიძირება წიგნის ფურცლების სინააღში და გაეპარაბა სიმარტოვეს რომელიც ასე ძალიან ძულს. წიგნმა და გაქცეულმა ფიქრებმა თვისი გაიტანეს და თათასაც ჩეძინა.ისევ ცუდი სიზმარი და გამოღვიძებულზე ცრემლიანი თვალები. წადმოდგა და აივანს მიაშურა. ისევ გადასვლაძე ფიქრობს განა რა შეიძლება იქ გადასვლამ მოუტანოს მაინც მართო იქნება უბრალოდ სხვა კედლებში, მაგრამ მაინც ცდის აუცილებლად ნახავს იმს სახლს და თუ მოეწონა გადავა. –ნატუკა იმ სახლს მანახებ?...... გამარჯობათ.აი მოვედი ისტორიით სიმართლე გითხრათ არ ვაპირებდი დადებას მაგრამ nucikela_ს ხათრით დავდები..მაინტერესებს თქვენი აზრი მართლა იმედია არ დაგეძარებათ გამოხატვა... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.