მტერი შემიყვარდა (თავი 1)
-ნიკა? -გავძახე მეგობრს როელიც ტელეფონში იყო ჩავარდნილი და თავის ''ლოვეს'', მარის ემესიჯებოდა. -რა გინდა გოგო?- გამიბრაზდა რომ მოვაცდინე. -ამოვიდეს რა მარი? -მივწერ ხო მოიცადე. საზარეულოში შევვარდი და ცივი ყავის კეთება დავიწყე. მალე ჩემი კიდევ ორი ძმაკაცი ლუკა და საბა ამოვიდნენ. ცივიყავა მისაღებში გავუტანე ბიჭებს და ნიკას გერდით დავჯექი. მინდოდა ნიკას მესიჯები წამეკითხა მაგრამ ისეთმა გამომხედა შემეშიდა და გავიწიე. უეცრად კარზე ზარი იყო. გიჟივით გავვარდი და კარი გავაღე. -მარ! -ისე გამიხარდა და ისე ჩავეხუტე თითქოს საუკუნე არ მინახავს. -მომენატრე გოგო! -ერთი საათი ვეხუტებოდით და ბოლოს როგრც იქნა გავედით ბიჭებისკენ. მარი ნიკას მუჯდა მე კიდევ ბიძაშვილების შუაში, ანუ ლუკას და საბას გვერდით მოვთავსდი და სმენა დავიწყე. -როდის მივდივართ?! -კითხა ნიკამ საბას და მარის თავზე აკოცა. -ზეგ შე*ემა რა დაგმართა! -დაიბღვირა საბამ. -აუ ბიჭო იარღი სად გაქ? -კითხა ნიკამ ლუკას. -მე მაქ. -წამოვიძახე ხმამაღლა. -კაი და არ დაგავწყდეს გოგო! -ისე მითხრა თითქოს რამე მრჩებოდეს ან მავიწყდებდეს. -როდისმე რამე დამრჩენია ან დამ... -კარგი ხო ვიცი ეგ ლექციები, გავიგე რო არაფერი გავიწყდება და ასე შემდეგ. -დამეჯღანა ნიკა და გაიცინა. მარი თვალებთ მანიშნებდა გავიდეთო. -გავალთ მე და მარი ჩემს ოთახში. -ვთქი, მარის ხელი ჩავავლი და ოთახისკენ გავეშურე. მარი ლოგინზე წამოჯდა და სიგარეტის კოლოფი გახსნა. -მოწევ ხო? -მკითხა და სიგარეთის ღერი გამომიწოდა. -ხო აბა რა. -მეც გამვართვი და მოვუკდე. -კიდე არ ეუბნები? -რას ვეუბნები გოგო გაგიჟდი? ეს რო გაიგოს რომ ვეწევი მაშინვე მომკლავს! -ხო რავი, შენი საქმის შენ იცი. -გავაბოლე და სიგარეტი ჩავაფერფლე. -გოგო რა იარაღზე, რა შეხვედრაზე ლაპარაკობდით? -ვიღაც ბიჭები უ*რაკებენ ჩვენებს და მე მაქ შენახული. -მიყვები შენც? -ღადაობ?! აბა აქ დავრჩები?! -თუ შენც მიდიხარ რაღაც სერიოზულია და დაფქვი რა? -მარი მეხვეწებოდა სიმართლე მეთქვა. მეც რატო მოვატყუებდი. თითქნის ყველაფერი იცის და ეს არაფერი ისეთი არ იყო. -გოგო, ვიღაც ბიჭებს დაუბრუნეს ჩვენებმა ვალი რა, საბუთებზე ხელი მოვაწერეთ და დადასტუებულია კიდეც. მერე გამოჩდნენ თვეებს შემდეგ და ჩვენებს ეუბნებიან ფული არ დაგიბრუნებიათო. ლუკას ქონდა საბუთი შენახული და რომ ეძბდა ვერ ნახა. დაიკარგა რა და ეხლა ვერ ვამტკიცებთ. უნდა შევხვდეთ ზეგ და არ ვიცი რა მოხდება. -რას წარმოადგენენ? -ნარკობანერები არიან. -ანუ სერიოზული ხალხია?! -რავცი მე არაფერი არ ვიცი უბრალოდ რაღაც საქმე ვერ არის კარგად რა. -ცუდია. მე და მარიმ ცოტახანს კიდევ ვილაპარაკეთ. შემდეგ ყველანი წავიდნენ. მეც მალე დავწექი მაგრამ ძილი გამჭრდა რადგან ზეგიდელ დღეზე ვფიქრბდი. მოკლედ ეხლა ჩემს თავზე მოგიყებით. მე ვარ სოფო, 18 წლის. დედა და მამა გაშორებულები არიან. როგრც მთხრეს დედაჩემი მაია, მამაჩემ დათოს სკოლიდან იცნობდა. ერთმანეთი მოსწონდათ. ალბათ 16 წლისები იყვნენ როცა სექსი ჰქონდათ და ამის შედეგად მე ჩავისახე. დედაჩემს არ ვუდნდდი და უნდოდა მოვეშორებინე მაგრამ მამაჩემმა შესთავაზა რომ გავეჩიე, შემდეგ ფულს მისცემდა და შეეძლო ქვეყანა დაეტოვებინა. მართლაც ასე მოხდა. როგორც კი გავჩნდი, მაი ქვენიდან "მოტყდა" და მამასთან დამტოვა. დათოს მამისგან მემკვიდრეობით დატოვებული ბზნესი და ფული ჰქონდა, ამტომ მე ძიძა ამიყვანა ის კი დილით რომ გავიდოდა ღამე თუ დაბრუნდებოდა ხოლმე. ასე ვიზრდრბოდი ძიძასთან ერთად 15 წლამდე. შემდეგ კი გადავწყვიტე მარტო ვყოფილიყვი რადგან თავის მოვლა უკვე ვიცოდი. არ ვიტყვი სხვა გოგოების მზგავსათ რომ ბიჭთან არ "მიზასავია". 16 წლის ვიყავი როცა "შეყვარებული" მყავდა. სახელად სანდრო. მას ვუყვარდი. მე კი უბრალოდ მომწოდა. ნუ კარგით თუ არ გჯერათ ვიტყვ მიყვარდათქო მაგრამ ეს უბრალოდ გატაცება იყო. ერთ წელშივე დავშორდი. რაც შეეხება მეგობრებს და არა მარტო მგეობრებს ვუწოდებ მათ არამედ დას და ძმებს, ისინი საუეთესონი არიან. ნიკა, ლუკა, საბა და მარამი. ჩვენ ოთხნი მაგარი "ნაკრებია" იმის რომ აჩვენო ხალხს თუ როგორები უნდა იყვნენ მეგობრები. ეხლა მარტო ვცხოვრობ სახლში. მამაჩემმა უფრო დიდი სახლი იყიდა და იქ გადავიდა თავის ახალ ცოლთან თუ ნაშასთან ერთად. ნუ მოკლედ არ ვიცი. ჩემს ჩაცმულობას რაც შეეხება, ბიჭურად მაცვია. გრძელი თმა მაქვს მაგრამ სულ შეკრული მაქვს და არც ვჭრი. საშუალო სიმაღლის ვარ. შავგვრეანი, ყავიფერ თვალება. ნორმალური ზომის სწორი ცხვირი მაქვს. უკრაინული აპრეხილი სულაც არ არის. საშუალო ზომის ტუჩბი. მოკლედ სანამ ჩემს დახასათებაზე მე თვითონვე გვწითლდი გვჩერდები. -------- ამის წინ სხვა მოთხრბას ვწერდი მაგამ ვერ გავაგრძელე. აი ეს ახალი მთხრობა დავწყე და იმედია მოგეწნებათ. შემიფასეთ გთხოვთ <333 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.