-ჰეიი პატარა რაშვებიი ?
-რავი არაფერს სან შენ ?
-რავი არაფერს ... იმეცადინეე ?
-აუუ ჯერ არა არადა იმდენი რამე მაქვს დასაწერი
-მერე აქ რას მიზიხარ აბრძანდი კომპიუტერიდან და იმეცადინე
-აუჰ გამომივიდა ბეჯითი რაა შენ ხო რას ამბობ დაბულბულებული გექნება ყველაფერი. ესე ადვილად ვერ მომიშერებ
-არც ვარპირებ შენმოშორებას
-ვერც
-კაიგეყოს
-კაი ხო მართლა წავედი...
-კაი
-მოიცა მოიცა იყავი ვილაპარაკოთ ცოტა კიდე ხოიცი მენატრებიხოლმე როვერგხედავ
-ჰმმმმ.... მეც მენატრებიხოლმე...
-აუუ გაღადაოო ?
-მიდიაბა
-დაჩი რასმეკითხება არ იცი ?
-დაჩი ვინაა ?
-ჩემიძმაკაციროა გოგო რაგჭირს ხოიცნობ
-აა ხოოო ... რაოო რაუნდა ?
-შეყვარბეულებივეგონეთ
-ვაიმეეე მომასულიერეთ ვინმემ.... რასისულელეააა
-მეც ეგვუთხარი მეთქი საუკეთესო მეგობრებივართმეთქი
-ნამდვილაად !
უცებ ნიცამკიდევ გაიგონა ესემის ხმა და გახსნა. დაჩისგან იყო
,,საუკეთესო სიყვარული მეგობრობით იწყება''. -ნიცას სახე შეეცვალა თითქოს ცხოვრებაშყველაზე საშინელი რამ ეთქვათ მისთვის. არ უპასიხია დაჩისთვის ისე დახურა ნოუთბუქი და ტელეფონთან მივიდა. დაურეკა მაკოს ცოტახანს ეჭორავა მერე ოთახში შევიდა საწოლზე გულაღმა დაწვა და ფიქრი დაიწყო. ფიქრობა ყველაფერე იხსენებდა მათ გაცნობის დღეს ყოველ სიტყვას. მეორე დღეს სკოლაში ჩვეულებივ შეხვდნენ ერთმანეთს.
-რაშვები-გახარებული შეეგება სანდროო და ჩასახუტებლად გაიწია
-რავიი შენ ?-ნიცამაგრად მოეხვია სანდროს
-მე შენგეხუტები - სიცილით თქვა სანდრომ და ნიცას ისემაგრად მოხვია ხელები გოგოს სუნთქვა შეეკრა შემდეგ ოდნავ აწია მიწიდან და ჰაერში დაატრიალა.
-არაა გთხოვ დამსვიი -შიშით აყვირდა ნიცა
-ნუგეშინია არ დამივარდები
-ვიცი ვიცი მაგრამ არმიყვარს
-არ მენდობი ხო -გულდაწყვეტილმა სანდრომ ნიცა ძირ დასვა
-როგორ არ გენდობი სულელო-ნიცამ თვალებში ჩახეხდა და ლოყაზე უჩქმიტა-უბრალოდ არმიყვარს
-ჩემი უხასიათოო -სანდრო ისევ მოეხვია ნიცას
-აჰაჰ ბუტიაა -ნიცამ სანდროს მოუღუტუნა და სიცილი დაიწყეს.
ამ დროს დაჩიმ გამოიარა და საკმაოდ ხმამაღლა დაიძახა.
-ჩემი ესემესი გაიხსენე ნიცა - და წავიდა
-რა ესემესი?-სანდრომ ნიცა გაუშვა
-არაფერი გუშინ მომწერა რაღაც სისულელე
-მაინც რა ?
-რავიცი მეგობრობით იწყება სიყვარულიო თუ რაღაც მსგავსი
-საუკეთესო სიყვარული მეგობრობით იწყებაო ? -სსანდროს თვალები გაუფართოვდა
- ხო მგონი. აუ არ გშია ?
-არა.. კაიუნდაწავიდე პატარა აბა ჭკუით.
-ეე ასემალე მიდიხარ ?
-მოგწერ საღამოს
-კარგი ხო.
ნიცა წავიდა და მაკოსთან მივიდა.
-წამო რა ვჭამოთ.
-გასივდები და არავისმოეწონები..-სიცილით უთხრა მაკომ
-არმაინტერესებს მე მშია
-ოხ კაი ხო წამო
წავიდნენ და კაფეში დასხდნენ.
-სად ეგდე გოგო დღეს გაკვეთილებიროდამთავრდა რო გაქრი ?
-კაი რა მაკო არგინდა ხოციი რო პარკში ვიყავი და შენც გითხარი მაგრამ სანდროს ატანა არ გაქვს და მე რავქნა .
-უხ შე მაიმუნოოო .
-გადი რა -სიცილით უთხრა ნიცამ
-რას მიირთმევთ -საუბარი მიმტანმა შეაწყვეტინათ.
-მმმ მაკო რას შეჭამ ?
-პიცა და ორი კოლა
-კარგი გასაგებია
-იჩქარეთ რა -უკვე გასასვლელში მდგარ მიმტანს მიაძახა ნიცამ.
-ისე როგორ მოხდა რო ასე მალე ასეთი მაგარი მეგობრები გახდით ?
-აუ რავი გოგო იცი რააა ? აიი რაღაცნაირიაა.... ყოველთვის ესმის ჩემი აიი მართლა ყოვეთვის შეუძლია რო დამარიგოს ყოველთვი თბილად მექცევა არ მატყუებს და რავი რაა უბრალოდ ....
-მონათესავე სულები...
-რათქვი ?
-არაარაფერიი ეგეთებს მონათესავე სულებს ეძახიან. თქვენ უბრალოდ შეგიძლიათ ზედმეტი ლაპარაკის გარეშე გაუგოთ ერთმანეთს და ის ფაქტი რო ერთი გოგო ხართ მეორე ბიჭი ხელს არ გიშლით. თქვენ ერთად იდეალურად გრძნობთ თავს და სრულიად არაფერი არ გაწუხებთ.
-ხო...
-მამამისი სადარი არასდროს არდამინახია ?
-სამხედროა
-ვაა მართლააა
-მერე უთხარი სადროს და ოცნებას აგისრულებს ჩაგიწყობს მამამისთან დაჯარში წაგიყვანს .
-აბა რაა იეჭველი ვეტყვიი. -სიცილი დაიწყო ნიცამ და ქუჩას გახედა
-ეეე სანდრო ....-უცებ წამოიძახა და ფეხზე წამოხტა
-აუ დაჯექი გოგო მანდ!ნუ ცანცარებ ერთი ... ყველას ყავს ძმაკაცები მარა ეგრე არავინ არ იქცევა
-ხოდა როგორც ჩამს ჩვენნაირი მეგობრები არ არიან!
-აიი მოიტანეს შეკვეთა და დაეგდე დროზე !
ნიცას ისე შიოდა მეტის ატანაარშეეძლო და დაჯდა. მერე გადაიხადა და წავიდნენ სახლში მისული ისეთი დაღლილი იყო არაფრის თავი არ ქონდა ხვალ სკოლის ბოლო დღე იყო და მეცადინეობას არ აპირებდა. ცოა გამოიძინა გაღვიძებულმა საათს დახედა. რვა სრულდებოდა ახლა სანდრო ფეისბუქე უნდა ყოფილიყო. ნიცამ იცოდა რომელ საათებში შემოდიოდა სანდრო ფეისბუქზე მაგრამ სანდრო ვერც კი ამჩნევდა რომ ამას ყოველთვის ერთი და იგივე დროს აკეთებდა. სკოლის დღეებში დილით რვაე და მერე საღამოს შვიდის მერე. დასვენების დღეებში ათის ნახევარძე ორზე ხუთზე და შვიდის მერე. ახლა სწორედ დრო იყო. ნიცა ადგა და კომპიუტერს მიუჯდა. იმედი არ გაცრუებია და სანდრო ონლაინ დახვდა და უკვე მიეწერა კითეც
-პატარა სადხარ ? ამდოს ყოველთვის აქ ხარხოლმე ...
-მოვედიი !
-ვაა კაია ... სადიყავი ?
-მეძინა... ძალაინ დაღლილი ვიყავი.
-აუ მოდი და არდაღალოს ამდენმა გაკვეთილებმა რა.
-აუჰ ისე ამბობ გეგონება შენნაირი ბეჯითი არ დადის მეორე. არვიცოდე მაინც რო ზოგისაგანი გაკვეთილზე არგიშვებს
-ხოკაირაიყოა რ გინდა ეს შავბნელი ცხოვრების გამოქექვა
-ხოდა ჩუ რააა
-ნუმაიმუნობ თორე ფეხებით დაგკიდებ ! -სიცილები
-წარმატებები -ნიცაც იცინის
-უხ იცი რო ვერგაგიმეტებ და ბლატაობ ხო
-შენით ვბლატაობ ძმა
-ჩემიპატარა მიყვარხარ ძალიან -და ბევრი გულები
-მეც ძალაინ ძალაინმიყვარხარხო იცი ?! ჩემიბედინერებახარ. ყოველთვის გესმის ჩემი და არასოდეს თოვებ მარტო...
-ხო იმიტო რო შენც ეგრე მექცევი ზუსსტად.ალბათ შენიშეყვარებული რაბედნიერია შენროყავხარ
-სადაა შეყვარებული და კაიცხოვრება -იცინის
-კაი ღადაობ ? შენნაირ საყვარელ გოგო შეყავრებული არყავს ?
-არა
-არც ყოლია ?
-არა
-ღმერთო მიშველე ...
-ხო რაიყოო მე იმ,,ერთადერთს'' ველოდები.
-კაი ნუმაიმუნობთქო.
-აუუ მამაშენი ჯარში ხოწამიყვანს ?
-მე თუ ვთხოვ წაგიყვანს
-ხო თხოვს
-შენ გამო ყველაფერს გავაკეთებ
-ჩემი ცხოვრება
-შენ ჩემი
-კაი წავედი ახლა. ხვალ გნახავ
-მიდი გკოცნი მიყვარხარ
-მეც ძალაინ