ეს დღეც წინა დღეების მსგავასად დაიწყო.
მე და ნატალი სკოლისკენ მიმავალ სველ ასფალტს მივუყვებოდით,მიუხედავად იიმისა რომ ოქტობრის 17 იყო სიცივე მაინც ძვლებში ატანდა და ცხვირიც უკვე მეყინებოდა.
-ცივი ზამთარი იქნება არა ტასო ?
-არ მგონია წინაზეც ესე იყო .ბაკურიანში რო არ წავსულიყავი თბილისში თოვლს ვერც ვიხილავდი.
-ეგეც მართალია აუ ნეტა დღეს ბიოლოგიამ არ გამომკითხოს გუშინ ვერ მნოვასწარი სწავლა
-ვერც მე რაც შენთან ვმედიტირებდით სახლში მოთენთილი ავედი და სწავლის თავი ნამდვილად არ მქონდა.ნატალი დღეს ვგრძნობ რომ გამოვა
-2 თვეა უკვე ასე გრძნობ
-არა დღეს უნდა ვცადოთ უეჭველი კიდე
-კარგი დარჩი ჩემთან დედა ისევ ღამე მოვა.
ტასო მას შემდეგ შეიპყრო ასტრალში გასვლის სურვილმა რაც დედა ავიაკატასტროფაში დაეღუპა,ღამეებს ათენებდა კითხულობდა ყველაფერს რაც დაეხმარებოდა რომ სულებთან მოხვედრილიყო საბოლოოდ ჩამოშორდა ღმერთს და იმის შიშმა რომ შეიძლებოდა დაქალი დამეკარგა და მის საღ აზროვნებაში ეჭვიც შემქონდა მასთან ერთად ამ მორევში მეც ჩავიძირე.
2 თვეა უშედეგოდ ვცდილობთ ასტრალში გასვლას იმ იმედით რომ ტასო დედამისთან დამშვიდობებას შეძლებს.
ასტრალში გასვლა ნებისმიერ ადამიანს შეუძლია თუმცა ამას დრო სჭირდება საჭიროა მხოლოდ სიწყნარე უნდა დახუჭო თვალები და იფიქრო როგორ ტოვებს შენი სული სხეულს როგორ დადის ის ოთახში.ასტრალში გასვლისას არიცი რა დაგხვდება იქ და კარის გაღების დროსაც არიცი რა დაგხვდება კარის მიღმა.შენი ტვინი რაზეცაა მიმართული იქ აღმოჩნდები ზოგი ღრუბლებში დაფრინავს ზოგიც დაღუპულებს ხედავს 1 წუთში შეგიძლია იქ მოხვდე სადაც გინდა. იქიდან შეგრძნებები გამოაქვთ და არა – ცოდნა. ასტრალიდან ადამიანმა შეიძლება იმხელა ნეგატიური ენერგია წამოიღოს, რომლის შესახებ წარმოდგენაც არ აქვს. ჩვენ არ ვიცით, რა ხდება ფიზიკურ სამყაროში. არც მე და ტასომ ვიცით გამოვა თუარა თუმცა მაინც ვცდილობთ.
საღამოს 9 საათზე მე და ტასო ჩემს მისაღებში ხალიჩაზე ვიწექით.
-ნატალი რომ არ გამოვიდეს?
-კიდევ ვცდით
წამით ნატას გავხედე შემდეგ კი თვალები დავხუჭე
-ნატა იფიქრე იმაზე რაზეც აქამდე ვფიქრობდით ყველაფერი ისევ ისე როგორც აქამდე
წყნარად ვსუნთქავდით და გონება ორივეს ერთი რამისკენ გვქონდა მიმართული როგორ ტოვებდა სული სხეულს
ამდრომდე არ მქონია სხეულში ვიბრაციის შეგრძნება ახლაკი მთელი სხეული ვიბრაციამ მოიცვა ინტერესი მკლავდა ნატალიც ასე იყო თუარა მაგრამ თვალს ვერ ვახელდიი თითქოს მეძინა,ბოლოს შევძელი და თვალი გავახილე წამოვდექი და იატაკზე მწოლიარე ორი სხეული დავინახე ვხედავდი ნატალის და ჩემს სხეულს.
ტასოოო
უკნიდან მომესმა ხმა
-ნატალი გამოვიდა
-მგონი და ეს სიზმარი არა ხომ
-არვიცი ჯანდაბა რადენხანს ვმედიტირებდით?
-არვიცი შეხედე საათს
ტაიმერი 4 საათს აჩვენებდა
-4 საათი ვცდილობდით
-ტასო ისევ ჩემს სახლში ვართ
-კარი უნდა გავაღოთ,კარის მიღმა სხვა სამყაროა
-ტასო მეშინია
-მომყევი დაბრუნებას რომ გადავწყვეტთ უბრალოდ თვალები დავხუჭოთ და გავიღვიძებთ
-მაღვიძარა მაინც დაგვეყენებინა
-ხომიცი ნატალი რომ მაღვიძარა არ ჭრის ხომ წავიკითხეთ ვერც ვერავინ გაგვაღვიძებს ეს თუ ჩვენით ვერ შევძელით
-ვცდილობდი კარის სახელურისთვის ხელი მომეკიდებინა თუმცა უშედეგოდ
-ნატალი ვერ ვაღებ ფიზიკური სხეული იქაა ჩვენ კი სულები ვართ
-მე ვცდი გაიწიე,არ გამოდის
-მოდი უბრალოდ კარში შევიდეთ
ღრმაად ამოვისუნთქეთ და ზღურბლს გადავაბიჯეთ
ირგვლივ სიბნელე იყო უცნაური ხმები იპტრობდა ჩვენს გონებას ჩვენ არვიდექით იატაკზე არც მიწაზე ჩვენ ჰაერში გამოკიდებულ თოჯინებს ვგავდით იმდენათ მსუბუქნი ვიყავით ნიავის პატარა შეხება და მას გავყვებოდით.
-ტასო დაინახეე?
-კი თუმცა სახეს ვერ ვარჩევ
-ტასო მეშინია
ირგვლივ ადამიანის სილუეტები დადიოდნენ თუ დაფრინავდნენ მოხუცი კაცის სული ჩვენ მიმართულებით მოდიოდა მდიოდა და ნელნელა გვიახლოვდებოდა ავკანნკალდით
-დედააააააა ვყვროდი მთელი ხმით
შემდეგ ვეღარც ნატას ვხედავდი მხოლოდ ხმას ვიგებდი როგორ მეძახდა
აღმოვჩნდი დიდ ლაბირინთში საიდანაც გასასვლელი არიყო ეს გვირაბს უფრო გავდა ხან ნას ვყვიროდი ხან დედას ვეძახდი სხეული შიშმა მოიცვა
ვერ გამეგო დავდიოდი თუ დავფრინავდი დაბრუნებას კი ნატას გარაშე არვაპირებდი
-ტასო ტასოოო ღმერთო არმჯერა გთხოვ დავხუჭოთ თვალები წავიდეთ
-არშემიძლია შეიძლება ეს აღარ გამოვიდეს გესმის დედაჩემი უნდა ვნახო
-ტასო ის მოდი ტასოო
-კარგი დახხუჭე თვალები და დაბრუნებაზე იფიქრე შეეცადე ხელი ჩამჭიდო
-არგამოდის ტასო ვერ გკიდებ
-წარმოიდგინე რო სული არვარ მომჭიდე ხელი
-დაბრუნება დაბრუნება ჩემი სხეულიი
-აარ გამოდის ის გვიახლოვდება ნატალი ჯანდაბა უნდა გამოვიდეს ღრმად ჩაისუნთქე ვცადოთ
ეს შეგრძნება საოცრება იყო სრულიად სხვა განზომილება თითქოს სარეცხი მანქანაში ტრიალებო რამოდენიმე წამით სუნთქვა შემეკრა შემდეგ კი ღრმად ამოვისუნთქე
-ნატას სახლში ჭერს შევცქეროდი
შემდეგ კი
აააააააააააააააააააააააააააააააა
-ეს ჩემი სხეულია ღმერთო ტასო
-ჯანდაბა ისევ გვძინავს
დამშვიდდი დახუჭე თვალები
-ვხუჭავ ვხუჭავ
გაიღვიძე ნატალი გაიღვიძე
-არ გამოდის ტასო ეს რეალობაა
-საიდან იცი ?
-ტელეფონს ვეხები და დედაჩემის შეტყობინებას ვხსნი.
-ბევრი ფილმი მინახავს სულების გადანაცვლებაზე მე კი მე უბრალოდ ვერ ვიჯერებ ეს რეალურ ცხოვრებაში წარმოუდგენელია ახლა რაუნდა ვქნათ ჯანდაბა
-მე ნატალი შენს ანუ ტასოს სხეულში ვარ შენ ტასო კი ნატალის სხეულში
ჯანდაბა ალბათ შევიშალეთ.
-ტასო დედაჩემი მოვიდა
-ეხლა რავქნათ
-მოვიქცევით ისე რომ შენ ნატალი ხარ მე კი ტასო
-დედიი მოხვედი
-ოჰ ნატა დედა ბოლოს როდის დამიძახე აღარ მახსოვს
-თაკო როგორ ხარრ
-დედას აღარ მეძახიი? რაგჭირს რაღაც ანერვიულებულები მეჩვენებით სიგარეტი მოწიეთ?
-არა თაკო დეიდა რა სიგარეტი
-შვილო მე დედაშენი ვარ რა დეიდა რამე დალიეთ
-არა ცუდად გვეძინა
-კარგით დაიძინეთ გვიანია.
მთელი ღამე თეთრად გავათენეთ ხვალ სკლაში ვერ წავიდოდით ლეპტოპი ავიღეთ და ინტერნეტში მსგავსი სტატიების კითხვა დავიწყეთ.
დღე 1
ერთმანეთს არ ვცილდებით და ვცდილობთ გამოსავალი ვიპოვოთ
დღე 2
ჭკუიდან ვიშლებით
დღე 3
სხვა გზა არგვაქვს ისევ უნდა ვცადოთ
დღე 4
აღარ გამოგვდის
დღე 5
ღმერთს ვთხოვთ შველას
დღე 6
3 ადამიანიდან არავინ გვიჯერებს
დღე 7 დავდივართ მკითხავებთან და ვიპოვეთ ადამიანი რომელიც დაგვეხმარება სანაცვლოდ კი არა ფულს არამედ სხვა რამეს ითხოვს.
-მე ამას გავაკეთებ 2 შემთხვევაა ასეთი შემდეგ კი ამ ამბავს განავრცობთ ტელევიზიაში ვიდეო მტკიცებულებით და აქ მეც მახსენებთ რადგან მე გიჟად მთვლიდა ხალხი ეს რომ მოვუყევი
-გასაგებია.დავიწყოთ.
ცდა 1
არაფერი გამოდის 5 საათია ვწვალობთ
ცდა 2
მივაკითხედ მეორე დღეს
3 კვირის მანძლზე ვცდილობდით იქ დაბრუნებას
და სულმა დატოვა სხეული
ადგილი ცარიელია ამჯერად ვგრძნობ შეხებას ნატალის ჩემს პირდაპირ ვხედავ
ვცდილობთ გასასვვლელის პოვნას მარჯვვენა მხარეს კივილი მესმის და საზარელი სიცილი ბოლოს კი სინათლეა დიდიხანაი მივდივართ მაგრამ ვერ ვუახლოვდებით ბოლოს კი თითქოს ცა გაიხსნა ქვემოთ ჩავცვივდით თითქოს კოსმოსიდან გადმოგვაგდეს და დედამიწაზე ვეშვებითო ისეთი შეგრძნება იყო თითქოს შენს ყველა უჯრედში ჰაერი გადის და ნაწილებად გყოპსო ბაბუაწვერას სულს რომ შეუბერავ და ნაწილებად იფანტება ისევიყავი მეც
ნატალიი ახლა რა ვქნათ ვცადოთ დაბრუნება
ვცადოთ დახუჭე
-ნატალი რაღაც მექაჩება ვგრძნობ
ტასოს მშორდებოდა მე კი მორევში ვიძირებოდი ღრუბბლების მორევში და როგორც წინაზე სუნთქვა ახლაც შევწყვიტე რამოდენიმე წამის შემდეგ კი ღმად ჩემს სხეულში ამოვისნუნთქე გვერდზე ტასო მეწვა
რატო არ ბრუნდება იქ რაღაც იჭერდა
-არვიცი მე აქ ვეღარაფერს ვიზავ მე გაგაფრთხილეთ მოსალოდნელ საფრთხეზე ან თვითონ უნდა გაუმკვლავდეს ან ვინმე ყავს გარდაცვლილი ?
-დედა მის გამო ვქენით ყოველივე ეს
-კარგია უნდა ვიმედოვნოთ რომ ის დაეხმარება
-რას ქვია ვიმედოვნოთ და მან რო ვერ იპოვოს ტასოო იქ რო დარჩეს
-იქ ბევრია ბოროტი სული რომელიც ჯოჯოხეთშია ან კიდევ დარჩა საქმე დასამთავრებელი დედამიწაზე ამისთვის კი სხვისი სხეული სჭირდება
ნატალიიიიიიიიი ვყვირივარ ბოლო ხმაზე და ამჯერად იმ სინათლეს ვუახლოვდები რომელთან მიხწევასაც ასე ვცდილობდი თითქოს სუნთქვას ვწყვეტ და თითქოს ვკვდები
ბინდში და ამდენი ადამიანის სულში მხოლოდ დედაჩემის სახე გავარჩიე ვგრძნობდი როგორ მიმათრევდა უკან სინათლის საპირისპიროდ თითქოს იმ ვიღაცას ან რაღაცას ჩემს თავს გლეჯჯდა ხელიდან ბოლოს კი მიზანს მიაღწია
-ტასო მე აქ ნუ მეძებ შენს გვერდით და უფალტან მიხილე ბოლო სიტყვები ექოსავით ჩამესმა ყურში და როდესაც მტირალი ნატალი დავინახე ბედნიერებისგან მეც გადმომცვივდა ცრემლები.
ამ ამბის შემდეგ 5 წელი გავიდა 5 წლის მანძილზე ხშირად მოვდიოდი ჩემს ერთგულ მეგობართან ვიდექი მისი კარების წინ და პირჯვარს ვიწერდი წამოსვლისას კი მამაოს კურთხევას ვიღებდი.
ამ შემთხვევამ მე და ნატალი ერთმანეთს კიარ გაგვყარა უფრო დაგვაახლოვა ჩვენმა საჯარო განცხადებამ თოქ შოუში პოპულარობა მოგვიტანა ხალხი არიჯერებდა სანამ ვიდეოარნახა ვიდეოს ნახვის შემდეგ კი ზოგსაც სჯეროდა ზოგიც კიდევ ფოტოშოპად მიიჩნევდა.
ბევრი გვისვამდა შეკითხვებს
– ამას როგორ აღწევენ?
მე კი თამამად ვცემდი პასუხებს
– ამის შესახებ არსებობს ფილმები, ლიტერატურა, ინტერნეტმასალები და ექსპერიმენტების ჩატარებას მათი საშუალებით ცდილობენ. პირდაპირ ვიტყვი, რომ ეს არის საშიში!
- რა საფრთხეს შეიცავს?
– პირველ რიგში, ფსიქიკურ რყევებს იწვევს. შეიძლება ამ დროს ადამიანი გაგიჟდეს ან სუიციდის მცდელობაც ჰქონდეს. მეც და ნატასაც დაგვჭირდა ფსიქოლოგის დახმარება
– მართლა აღწევენ იმ სულიერ დონეს, რომ სხეულის გარეთ გავიდნენ თუ ეს მათი წარმოსახვის ნაყოფია?
– რა თქმა უნდა, აღწევენ, მაგრამ, კიდევ ვიმეორებ, რომ ეს საშიშია! შეიძლება ადამიანს მძლეოსნობასთან შეხება არ ჰქონდეს და უცებ 300 კილოგრამიან ძელს დაეჭიდოს?! ის ხომ წელში გადატყდება! შეიძლება ასტრალში გასვლის ასეთი მცდელობები სიკვდილით არ დასრულდეს, მაგრამ უარყოფითი გამოვლინება აუცილებლად ექნება. ჩვენს შემთხვევაში ეს ღამის კოშმარებით მოჩვენებებით გამოვლინდა რომარა მამაჩემი და ნატალის დედა ჩვენს სიცოცხლეს თვითმკვლელობით დავასრულებდით ბევრი მშობელი ამის გამო გაბრაზდებოდა ჩვენ კი ბოლომდე მხარშიი გვედგნენ ამ ორ პატარა 15 წლის გამოუცდელ გოგოებს
– საერთოდ რას ნიშნავს "ასტრალში გასვლა"?
-– ე. წ. ასტრალური მოგზაურობისას ადამიანის ასტრალური სხეული გამოდის ფიზიკური სხეულიდან და სხვა განზომილებაში გადადის. ეს ადვილად ხდება ჩაძინებისა და გაღვიძების მომენტში. შეიძლება ადამიანს ამ დროს მოეჩვენოს, რომ ფიზიკურ სხეულს ტოვებს. ამგვარი შეგრძნება ანესთეზიის დროს და კლინიკური სიკვდილის შემთხვევებშიც ხდება. ასტრალში გასვლის პროცესი მარტივი არ არის და არ შეიძლება, ამას ისე შეხედო, თითქოს ადამიანი ერთი ოთახიდან მეორეში გადიოდეს. საკითხავია, როცა ასტრალში გადიან და მერე ბრუნდებიან, იქიდან რა მოაქვთ.
– ანუ ადამიანი "ასტრალური მოგზაურობიდან" რაიმე ინფორმაციით ბრუნდება?
– იქიდან შეგრძნებები გამოაქვთ და არა – ცოდნა. ასტრალიდან ადამიანმა შეიძლება იმხელა ნეგატიური ენერგია წამოიღოს, რომლის შესახებ წარმოდგენაც არ აქვს. ჩვენ არ ვიცით, რა ხდება ფიზიკურ სამყაროში. სანამ რაიმე კარს შეაღებ, უნდა იცოდე, კარის მიღმა რა არის, იქ რა დაგხვდება.
ეს არ არის ადვილი ეს ქრისტიანთათვის მიუღებელია ბევრი სატანასაც გვეძახდა, მეც და ნატამაც ასტრალიდან ნეგატიური ენერგია წამოვიღეთ თუმცა ვიცოდით რომ ერთმანეთი არ უნდა დაგვეკარგა, იმ დღემდე უფლის არარ მწამდა დედაჩემის სიტყვებმა კი შეცვალა ყველაფერი დავუბრუნდი უფალს.ეკლესის წყალობით დავძლიეთ შიში მოგონებები და ყველაფერი წარსულს ჩავაბარეთ და თუ ვინმე ჩვენნაირი სულელი ამას ინტერესის მიზნით ჩაიდენს იცოდენენ რომ ამას შესაძლოა ფატალური შედეგი მოყვეს.


ოლაააააა გავგიჯდი და გაგაგიჟეთ მინდოდა განსხვავებული დამეწერა და მგნი გამოვიდა ისტორია გამოოგონილია პერსონაჯებიც და ყველაფერი თუმცა მინახავს ის ადამიანები რომლებიც ასტრალშ თავისდა უნებურად გასულან,
უბრალოდ მომბეზრდა სასიყვარულო ისტორიები და აგდავწყვიტე ეს დამედო მეგობრულ მხარდაჭერაზე და მეგობრულ სიყვარულზე თვქნეი აზრიდ ააფიქსირეთ კომენტარებში.