-ბარბარეე დაგაგვიანდება ავტობუსზე ადექიი!-მომესმა დედაჩემის ხმა თავიდან ყურადღება არ მივაქციე მაგარამ შემდეგ როდესაც გავიაზრე რას მეუბნებოდა ელვის სისწრაფით წამოვხტი საწოლიდან და 2 წუთში უკვე დაბანილი და ჩაცმულ-დახურული ვიდექი დედაჩემის წინ მალევე ვისაუზმე და მამას თავი ავტობუსამდე გავაყვანინე როდესაც მივედი ავტობუსი უკვე გასვლას აპირებდა ამიტომ გავიქეცი მაგარამ გზაში რაღაც დიდს დავეჯახე და უცბად გავიშხლართე ძირს ძალიან გავბრაზდი მინდოდა კარგად გამომელანძღა მაგრამ თავი რომ ავწიე ჩემს წინ უსიმპატიურესი ბიჭი დავინახე ცოდა გამხდარი მაგრამ მაინც დაკუნთული სხეულიტ ქერა თმითა და მწვანე თვალებით. ბიჭი დამნაშავე თვალებით მიყურებდა მაგრამ როდესაც დამინახა როგორ ვათვალიერებდი სინანული ირონიამ შეცვალა ბოლოჯერ გამომხედა და გაუჩინარდა ახლა ისევ თავიდან ავსე ბრაზით ისე წავიდა არც უკითავს როგორ ვიყავი ავეყენებინე მაინც .ასე ვიჯექი რამდენიმე წუთი ასე ვიჯექი მაგრამ უცბად გამახსენდა რომ მაგვიანდებოდა და ისევ ავტობუსისკენ გავემართე ეს პირველად იყო როცა ბანაკში მივდიოდი და ძალიან მიხაროსა უბრალოდ ერთი პრობლემა იყო აქ არავის არ ვიცნობდი და თავს უხერხულად ვგრძნობდი. როდესაც ავტობუსში ავედი ბავშვები ლაპარაკობდნენ და თამაშობდნენ მე ბანაკის უფროსთან მივედი რათა ჩემი ადგილი ეჩვენებინა ბანაკის უფროსი სასიამოვნო 40 წელს გადაცილებული კაცი აღმოჩნდა.
-გამარჯობათ მე ბარბარე ყიფშიძე ვარ.
-გამარჯობა მე კახა კუჭუხიძე ვარ ბანაკის უფროსი-მითხრა მან და თბილად გამიღიმა-წამოდი შენს ადგილს გაჩვენებ-მითხრა რამდენიმე წამის შემდეგ და წინ წავიდა მეც უკან გავყევი ჩემს გვერდით სასიამოვნო გარეგნობის გოგონა იჯდა როდესაც დავინახე გავეცანი.
-გამარჯობა მე ბარბარე ვარ.
-მე მარიამი,სასიამოვნოა.-მითხრა და გამიღიმა
-ჩემთვისაც-ვუთხარი და მეც გავუღიმე-იმედია დავმეგობრდებით,თანაც აქ არავის ვიცნობ.
-რათქმაუნდა,მე ბევრს ვიცნობ აქ და სვანეთში რომ ჩავალთ შენც გაგაცნობ-მითხრა და ისევ გამიღიმა.
მარიამი სასიამოვნო ადამიანი აღმოჩნდა მისგან ძალიან დიდი პოზიტივი მოდიოდა სულ იცინოდა და კისკისებდა გზაში ბევრი ვილაპარაკეთ და ერთმანეთი კარგად გავიცანით.დრო ისე მალე გავიდა ლაპარაკში ვერც გავიგე როგორ ჩავედით სვანეთში.ბუნება ულამაზესი იყო ყველაფერი მღებით იყო გარშემორტყმული სვანეთი აქამდე არასოდეს მენახა და პირღია ვათვალიერებდი როდესაც მარიამი მომიახლოვდა.
-ულამაზესია არა?-მკითხა მან.მეც თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე.მან საუბარი გააგრძელა-აქ ხშირად ჩამოვდივარ ხოლმე და კარგად ვიცნობ ამ გარემოს ასე რომ როდესაც ყველაფერს ნახავ მართლა გამოშტერდები,საკუთარ თავზე მაქვს გამოცდილი-თქვა მან და სიცილში მეც ამიყოლია.
შემდეგ სასტუმროსაკენ გავემართეთ ისე მოხდა რომ მე და მარიამი ერთ ოთახში მოვხვდით ეს როცა გავიგე ძალიან გამიხარდა რადგან მის გარდა აქ არავის ვიცნობდი არც მარიამს წყენია ჩემთან ერთად შემოსვლა ასე მითხრა ერთად კარგად გავერთობითო მეც ძალინ გამიხარდა რადგან არ მიყვარდა ადამიანზე შეტენვები და ასეთი რაღაცეები.
სანამ ოთახებში ვბინავდებოდით ვახშმის დროც დადგა ძალიან მოშიებული ვიყავი ამიტომაც მარის ხელი ჩავკიდე და დაბლა სართულზე ჩავიყვანე მალევე შევუდექით ჭამას ამ დროს დილანდელი ინციდენტი გამახსენდა და გადავწყვიტე მისთვის მომეყოლა რადგან უკვე კარგად ჩავდაქალდით თან მეც მინდოდა ეს ამბავი ვინმესთვის მომეყოლა ჩემი საუკეთესო მეგობარი ლიზა კი უცხოეთში იყო წასული და ხშირად ვერ ვუკავშირდებოდი რათა აქაური ამბები მეც გადავწყვიტე მარიამისთვის მომეყოლა.
-ვაიმე მარიამ რა უნდა მოგიყვე გაგიჟდები-დავაინტრიგე მარიამი.
-აუუუ რა უნდა მომიყვეე?-სასაცილოდ თქვა მარიამმა და მეც გამაცინა.
-მოკლედ დილით ჩამეძინა და ავტობუსთან რომ მოვედი უკვე გასვლას აპირებდა ხოდა მეც რაც ძალა და ღონე მქონსა გამოვიქეცი მარა უცბად ვიღაცას შევასკდი და გავიშხლართე ძირს მერე გონს მოვედი და ავიხედე უნდა მეჩხუბა მაგრამ ნეტა არ ამეხედა ისეთი სიმპატიური ბიჭი იდგა ჩემ წინ ენა გადამწულაპა ეს კიდე იმან რო შეამჩნია ერთი გამომხედა ირონიულად და სადღაც გაქრა-დავასრულე და მარიამს გავხედე რომელიც თავიდან გაკვირვებული მიყურებდა შემდეგ კი სიცილი აუტყდა.
-აუ რა ჯენტლმენი ყოფილააა- თქვა მან სიცილით მეც გამეცინა მაგრამ სიცილი მალევე შემაშრა სახეზე როდესაც სამზარეულოში ზუსტად ის ბიჭი შემოვიდა მარიამმა ჩემს რეაქციაზე სიცილი შეწყვიტა და გაკვირვებული მომაშტერდა.
-რამოხდა ბარბარე?-მკითხა მან უკვე შეშინებულმა რადგან რამდენიმე წუთი ხნას არ ვიღებდი.
-ეს...ის ბიჭია...რამდენიმე წუთის წინ რომ გიყვებოდი-ავლუღლუღდი მე მანაც იქით გაიხედა სადაც მე ვიყურებოდი და ისიც გაშტერდა შემოსასვლელში სამი ბიჭი იდგა სამივე ძალიან სიმპატიური შუაში მდგომი ბიჭი ირონიული ღიმილით უყურებდა მათზე მოშტერებულ ხალხს ხოლო დანარჩენ ორს უფრო მხიარული გამოხედვა ქონდა მე კი მწვანეთვალებას ვუყურებდი როდესაც მანაც გამოიხედა ერთმანეთს შეეჩეხა.
დემეტრე
დილით ტელეფონის ზმუილმა გამაღვიძა ჩემი ძმაკაცი გიგა მირეკავდა ძალიან გავბრაზდი რადგან ვერ ვიტანდი როდესაც დილით მაღვიძებდნენ თანაც წინა დღის გამომთვრალი ვიყავი და თავი საშინლად მტკიოდა ტელეფონისაკენ ძლივს გადავიხარე და უხეშად ვუპასუხე.
-რა გინდა ამ დილაუთენი რაზე მირეკავ გიგა?
-რა დილაუათენია შ. ჩ... ორი საათია უკვე არ თქვა რო კიდე გეძინა-მიპასუხა გიგამ ვიფიქრე მეღადავებათქო და საათს დავხედე მართლა ორი იყო გიგამ ლაპარაკი გააგრძელა-შენთან მოვდივართ მე და თემო და რაღაცაზე უნდა გელაპარაკო-მითხრა და პასუხი არ დამაცალა ისე გამითიშა ზუსტად ნახევარ საათში კარზე ზარი გაისმა კარი რომ გავაღე მოცინარი თემო და გიგა დავინახე და სახლში შემოვუშვი როგორც კი დავჯექით გიგა ეგრევე დასერიოზულდა და დაიწყო.
-მოკლედ ერთი გოგო დამევასა ძაან მარიამი ქვია-გამოაცხადა მან- ხოდა ხვალ სვანეთში მიდის ბანაკში და ჩვენც იქ უნდა გავიჩითოთ რა და არ გამიტეხოთ ეხა თორე ძაან მეწყინება-ჩვენ სახე დავმანჭეთ რადგან ორივეს ძალიან გვეზარებოდა წახვლა მაგრამ გიგას ვერ გავუტეხეთ რადგან ის თუ ასეთ რამეს აკეთებდა ალბათ მართლა მოსწონდა გოგო.გიგა და თემო ჩემთან 11 საათამდე იყვნენ მაქამდე ხან რითი ვირთობდით თავს ხან რითი როდესაც ბიჭები წავიდნენ მეც საწოლისაკენ წავედი ძირითადად არ ვიძინებ ასე ადრე მაგრამ ხვალ ადრე ვიყავი ასადგომი.
მეორე დილით ისევ გიგას ზარმა გამაღვიძა საჩხუბრად მოვემზადე მაგრამ სვანეთი გამახსენდა და უცებ მოვეშივი.
-აუ დემე ძმურად ჩემთან გამოდი რა და აქედან ჩემი მანქანით წავიდეთ-დაიწყო გიგამ და მეც დავეთანხმე რადგან მისი წუწუნის თავი არმქონადა უცბად გავემზადე და გარეთ გავედი მანქანა აქ არ მყავდა მხოლოდ გიგას ყავდა რადგან რამდენიმე თვით ბათუმში ვიყავით წასასვლელები ინსტიტუტის გამო და თან მანქანაც უკვე იქ მყავდა დატოვებული გზაში დიდი ავტობუსი დავინახე ჩემს გვერდით სულ თინეიჯერებიფ იყო სავსე მე მათ ვათვალიერებდი და თან მივდიოდი რომ უცებ რაღაც შემასკდა და ჩემს წინ გაიშხლართა ძირს რომ დავიხედე დავინახე ულამაზესი სიფრიფანა გოგონა წაბლისფერი თვსლებით და იდნავ ქერა თმით ღავიდან დამნაშავე თვალებითო ვუცქერდი მაგრამ მისი მოშტერებულო მზერა რომ შევნიშნე სინანული ჩემში ირონიამ შეცვალა და იქაურობას ისე გავსცალე მას ადგომაშიც კი არ დავხმარებულვარ რადგან ვიფიქრე რომ ისიც ისეთივე იყო როგორც სხვები.მალევე მივედი გიგასთან და კარზე ზარი დავრეკექ. კარი თემომ გამიღო
-აუ გიგა ისეთი ანერვიულებულია იქ ჩასვლაზე შენ არ იცი შენჭამა რა ჩავიცვაო მიშველე რა დემე-სიცილით თქვა თემომ და მეც ამიყოლია ცოტა ხანში უკვე სვანეთის გზაზე ვიყავით გზაში გადავწყვიტეთ შეგვესვენა და მეორე დღეს გაგვეგრძელებინა გზა ასეც მოვიქეცით და მეორე დილისთვის უკვე ბანაკის წინ ვიდექით მალევე ვიპოვეთ ჩვენ-ჩვენი ოთახები გავემზადეთ და დაბლა ჩამოვედით სამზარეულოში სამივე ერთად შევედით მე დუაში ვიდექი და ირონიულად ვუყურებდი ხალხს როდესაც უცბად ერთი მაგიდისაკენ გავიხედე და ერთი გოგონა დავინახე,მიყურებდა და უცებ ამოვიცანი ის გოგონს ძირს გაშხლართული რომ დავტოვე შუა ქუჩაში.