ოთახიდან,რომ გამოვედი ძალიან ვღელავდი,არ ვიცოდი როგორ შემხვდებოდა ლაშას ბებია.ლეჟავამ,როგორც კი დამინახა,ჩემსკენ წამოვიდა,ხელი ჩამკიდა და ოთახის ბოლოში ბებიასთან მიმიყვანა.
-ბებ,აი გაიცანი ჩემი ემი-ჩვენკენ მობრუნებულ ქალს უთხრა და რაღაცნაირად თბილმა ტალღამ დამიარა სხეულში,ჩემიო,ჩემიო?აგუგუნდნენ ყურები.
-ძალიან კარგი ბებია გენაცვალოს,ეს რა ლამაზი გოგო მომიყვანე,წამოდი დაჯექით ბებია,ისეთი გემრიელი ელარჯი გაგიკეთეთ,მოდი შვილო დაჯექი,ლაშიკო შვილო,დასვი ეს ბავშვი ეხლა,გაართე,თავს უცხოდ ნუ აგრძნობინებ.-ლაშამ სკამი გამომიწია და დამსვა,მერე თვითონაც გვერდით დამიჯდა.მართლაც კარგი ქალი აღმოჩნდა ლამზირა ბებო,სულ მეფერებოდა,ხან. რაზე ვილაპარაკეთ,ხანს რაზე,თუმცა ჩვენს ურთიერთობაზე არაფერი უკითხავს,არც მაშინ და არც ლაშას წასვლის შემდეგ.საუზმეს,რომ მოვრჩით,დალაგებაში მივეხმარე,ლაშა იდგა და თვალებით მჭამდა.მერე ჩემთან მოვიდა,ხელი ჩამჭიდა და გარეთ გამიყვანა-ბებ ეს გოგო უნდა მოგტაცო ცოტახანსო უთხრა,ბებიამ უბრალოდ გაგვიღიმა და ჩვენც გამოვედით.
დიდხანს ვიარეთ ჩუმად,მიდამო დამათვალიერებინა,თავის ბავშვობაზე მომიყვა,ვიცინეთ ვიხალისეთ,მაგრამ მთავარს არც ერთი არ შევხებივართ.ისე დაღამდა ვერც გავიგე.დედაჩემისთვის არ დამირეკავს,გამახსენდა უცებ,ოთახში შევედი და ტელეფონი ჩავრთე.უამრავი გამოტოვებული ზარი დამხვდა,რა თქმა უნდა ყველაზე მეტჯერ ელენეს ქონდა დარეკილი.
-დედა როგორ ხარ?-ცოტა არ იყოს ვღელავდი,უბრალო საქმე ხომ არაა,პირველად წავედი დედაჩემის დაუკითხავად.
-ემილიანა,სად ხარ?რატომ გაქ ტელეფონი გამორთული?რას გავს შენი საქციელი?
-კარგი რა დეე გთხოვ, არ ვარ თბილისში,დასავლეთში ვარ და ალბათ კიდევ ორი კვირა არ ვიქნები-მივაყარე აღელვებულმა.
-რას ამბობ?სულ გაგიჟდი?რა გინდა მანდ?რა ხდება?-რამის იყო ტელეფონიდან გამომძვრალიყო.
-არაფერი არ ხდება,მეგობრებთან ერთად ვარ,ვისვენებ,რა იყო არ მაქვს უფლება,გაიგე უკვე დიდი ვარ და გთხოვ პატარა გოგოსავით ნუ მექცევი.უნდა წავიდე,ნუ იღელვებ თუ ტელეფონი გათიშული მექნება,მე თვითონ დაგირეკავ-ხმის ამოღება არ ვაცალე,ისე გავუთიშე.სულ ვკანკალებდი.როდემდე უნდა მეშინოდეს დედაჩემი რას იტყვის,ან რატომ არ შემიძლია გადაწყვეტილებები თავად. მივიღო,რატომ ვერ ხვდება დედაჩემი,რომ ასე მაკომპლექსებს და მთრგუნავს,მისი ბრალია,რომ არც თავის დაცვა შემიძლია დაარც ის ვიცი ახლა,ასეთ სიტუაციაში როგორ მოვიქცე,არადა. ახლა დედის მხარდაჭერა,მისი ტკბილი სიტყვა,მისი რჩევა,როგორ მჭირდება.ყოველთვის ასე იყო,ბავშვობიდან მამასთან უფრო ახლოს ვიყავი, მხოლოდ მას ვანდობდი საიდუმლოებს,ნიკას შესახებაც პირველად მას დაველაპარაკე,ნიკა,აი რამდენი ხანია არ გამხსენებია.ტკივილმა ისევ შემახსენა თავი,ლოგინზე მივწექი და ჭერს მივაშტერდი,არ მახსოვს,როგორ ჩამეძინა,თვალი,რომ გავახილე ლაშას ხელებში ვყავდი მოქცეული და ფეხი ჩემს ფეხებზე ქონდა გადადებული.წელს ზემოთ შიშველი იყო,როგორ უყვარს ასე ყოფნა.
-გაიღვიძე პატარავ,მითხრა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა,სიამოვნების ზღვაში ჩავიძირე,ნელა,ვნებით და სიყვარულით მკოცნიდა,სიამოვნებისგან ხმამაღლა დავიკვნესე,შეცბა, ხელი შემიშვა,წარბშეჭმუხნული დამყურებდა ზემოდან.ისეთი თბილი იყო,ისეთი საყვარელი,თვალები ცრემლებით ამევსო.
-არ იტირო გთხოვ პატარავ რა,ჩემი პრინცესა ხარ ემი,ჩემი გოგო ხარ, გთხოვ არ იტირო,თორემ გავგიჟდები.-მაგრამ ვინ უსმენდა,მისმა სიტყვებმა უარესად ამიჩუყა გული,ამაზე სულ გადაირია,მიხუტებდა,მკოცნიდა,მაპატიეო ჩურჩულებდა.ღმერთო ეს რა იყო? სინაზის,სითბოს გამოხატვის უმაღლესი მწვერვალი.როდის გახდა ლაშა ჩემთვის ასე ძვირფასი,როგორ უცებ შემოიჭრა ჩემს ერთფეროვან ცხოვრებაში,სიცოცხლე გამილამაზა,არა მის გარეშე ვერ გავძლებ,მე ის მინდა,მჭირდება,მიყ...ფიქრი შუაზე გამიწყდა,შემეშინდა,ამ სიტყვის გაფიქრებისაც კი შემეშინდა.ლაშამ ფრთხილად გამხადა პიჟამა,თან ჩემი კოცნა არ შეუწყვეტია,ზემოდან დამყურებდა,თვალები ვნებისაგან ჰქონდა დაბინდული,ვხვდებოდი,როგორ ვუნდოდი,როგორ სურდა მთლიანად შევესრუტე,ვაღიარებ მეც ერთი სული მქონდა,როდის განვიცდიდი მისად ყოფნის სიამოვნებას,როდის ვიგრძნობდი მას ჩემს სხეულში.მაგრამ მან უცებ შუბლზე მაკოცა,გულში ჩამიხუტა-არ მინდა ჩემი საქციელით რამე გავლენა ვიქონიო შენს გადაწყვეტილებაზე ემი,მინდა ყველაფერი გულმა გიკარნახოს და არა სხეულმა.-გული ამიჩქარდა,ავკანკალდი,საშინლად მადლობელი ვიყავი მისი ქცევის...