ბარბარე
ოთახში როგორც კი ავედით კივილი მოვრთეთ ვხტუნაობდით და ერთმანეთს ვეხუტებოდით შემდეგ კი მე დავწყნარდი
-კარგი ახლა გოგო ჯერ დილაა წამო გავიდეთ ცოტახანი ჰაერზე გავიდეთ შემოვიდეთ ვჭამოთ და მერე გავემზადოთ-ვთქვი მე
-ხო კარგი იქნება დროს მაინც გავიყვანთ-დამეთანხმა მარი და ჩვენც გავედით გარეთ შუადღისთვის უკვე სახლში ვიყავით ვისადილეთ და გასამზადებლად ოთახში ავედით ოთახში რომ ავედით მარიამი აწუწუნდა
-აუ ბარბი რა ჩავიცვაათ?-მკითხა მან
-გოგო გავისეირნოთო და არც ძაან სპორტულად ჩავიცვათ და არც ძაან კლასიკურად მაგალითად ქვედაბოლო და რაიმე ლამაზი მაისური შევუთანხმოთ ერთმანეთს-ვთქვი მე და კარადას მივადექი მარიამიც თავის კარადასთან მივიდა და ძებნა დაიწყო.დიდხანს ვარჩიეთ რა ჩაგვეცვა ბოლოს არჩევანი ... შევაჩერე ხოლო მარიამმა...ჩაიცვა,მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთეთ და დაბლა ჩავედით ბიჭები უკვე იდგნენ და გველოდებოდნენ უბრალოდ ჯინსებში და მაისურებში იყვნენ გამოწუობილები მაგრამ მაინც ძალიან სიმპატიურები იყვნენ მათ მივესალმეთ და გარეთ გავედით
-გოგოებო მანქანით წაბმვიდეთ თუ ფეხით?-გვკითხა გიგამ და მარიამს გახედა მარიამმაც არ დააყოვნა
-აუ გავიდეთ რა ფეხით მანქანით ხო თბილისშიც ვივლით-თქვა წუწუნით და ბიჭებიც დაითანხმა.
მალევე მივადექით პატარა კაფეს ცოტა ძველმოდური იყო მაგრამ მაინც ძალიან საყვარელი.ჩვენ ფანჯარასთან მდებარე მაგიდას მივუჯექით და ყავა და ნამცხვრები შევუკვეთეთ როდესაც ჭამას მოვრჩით მე გარეთ გასვლა მომინდა გავედი და დემეტრც უკან გამომყვა
-ბარბარეე-მითხრა საყვარლად-რაღაც რომ გთხოვო შეილებაა?
-კი რათქმაუნდა გისმენ-ვუთხარი უპრობლემოდ
-მოკლედ ჩემს ძმაკაცს გიგას მარიამი მოწონს ძალიან აქაც მის გამო ჩამოვედით მაგრამ ვერა და ვერ გაიცნო.არ გეგობოდ შენ იმის გამო დაგიმეგობრდი რომ ისინი გამეცნო ერთმანეთისთვის,არა შენთან მართლა მინდოდა დამეგობრება ახლა გთხოვ ყველა ერთად რომ ვიყოთ აქ ისინი ვერ დაილაპარაკებენ და ვითომ დავიღალეთ ჩვენ და წავედით რა-მითხრა მავედრებელი მზერით მე კი მისი სიტყვები რომ მოვისმინე თვალები გამიბრწყინდა და დავიწყე
-ვაიმეე რა მაგარია ყველაზე ჭკვიანი ხარ შეენ ეგენი თუ დაილაპარაკებენ კაფიდან კი არა სვანეთიდან წავალ თუ გინდა-ვუთხარი და მის გაკვირვებულ მზერას რომ შევხვდი ახსნა დავიწყე-მარიამსაც მოსწონს გიგა და უნდოდა მისი გაცნობა მარა ის რო ყურადღებას არ აქცევდა წყინდა ასე იძახდა არ მოვწონვარო- დავასრულე და ავკისკისდი მაგრამ მერე ისევ მივუბრუნდი-იცოდე არ გამთქვა თორრმ მომკლავს მარიამი-ვუთხარი და ისევ ფავუცინე დემე კი მომიბრუნდა მაგრად მომხვია ხელები და დაიწყო-აუ აი შენ ყველაზე ჯიგარი გიგო ხარ ვისაც ვიცნობ-მითხრა და უცებ დამატრიალა მეც ავკისკისდი
-კარგი რა დემე დამსვიი თავბრუ დამეხვაა-ვუთხარი მოკისკისემ დემემაც უცბად დამსვ მაგრად მაკოცა ლოყაზე და შესასვლელისაკენ წავიდა მე კი ის ლოყა ამეწვა რომელზეც რამდენიმე წამის წინ დემემ მაკოცა.
შიგნით რომ შევედით თემო უკვე წასული დაგვხვდა ასე უთქვამს საქმე მაქვსო მარიამი და გიგა კი მხიარულად ლაპარაკობდნენ როცა მე დავიწყე
-აუ მარიამ მე დავიღალე და დემე სახლში წამიყვანს რა კარგიი?-ვკითხე მარიამს მან კი ჩანთა აიღო და ასადგომად მოემზადა როდესაც მე შევაჩერე-არა გოგო იყავი შენ მე დემეტრე წამიყვანს და შენ და გიგა იყავით ცოტახანს ვუთხარი და ისიც ადგს დაუბრუნდა-კარგი მაშინ ვიქნებით ჩვენ ცოტახანს-მითხრა მარიამმა ჩვენც დავემშვიდობეთ და სახლის გზას გამოვუყევით
-ისე ძალიან უხდებიან ერთმანეთს ხო?-ვკითხე მე
-ხო მეც ეგრე ვფიქრობ თან ძალიან მოწონთ ერთმანეთი და პრობლემა აღარ იქნება მითხრა და გაიცინა შემდეგ კი ჩაიბუტყუნა-შენთან კი ალბათ ბევრი პრობლემები იქნება-თქვა და მე გაოცებულმა გავხედე
-რა?
-არაფერი არაფერი ისე ვთქვი-თქვა და საუბარი სხვა თემაზე გადაიტანა-ისე შენ საიდან ხარ?-მკითხა ინტერესიანი თვალებით
-თბილისიდან შენ?-ვკითხე მეც
-მეც თბილისიდან მაგრამ უნივერსიტეტის გამო ბათუმში მიწევს ჩასვლა რამოდენიმე თვით-თქვა მოღუშულმა
-ხოო?ცუდია-ვთქვი ჩაფიქრებულმა-ალბათ მოგენატრება ხო თბილისი?-ვკითხე ისევ ის კი მომიბრუნდა და ეშმაკურად გადმომხედა
--თბილისზე მეტად სხვა ვიღაც მომენატრება-თქვა თვალებგაბრწყინებულმა მე ამის გაგონებაზე თითქოს გულში რაღაც ჩამწყდა დემეტრე მართლა ძალიან მომწონდა მაგრამ ჩემი სევდა არ შევიმჩნიე და ვითომ ჩვეულებრივად მივუბრუნდი და ვკითხე
-ვინ?-მან კი ისევ ის ეშმაკური თვალები შემომანათა და მითხრა
-გინდა გითხრა?მაგრამ რომ გაიგებ ძალიან გაგიკვირდება და ჩხუბს არ დაიწყებ ხო?-მითრა ისევ მეც თავი დავუქნიე ძალიან დამაინტრიგა მისმა პასუხმა-ბარბარე ყიფშიძე-თქვა მან და ისევ მე შემომხედა მე უფრო დავიბენი
-მე?მე ბარბარე ყუფშიძე?-ვუთხარი ბავშვურად მას კი ჩემს ქცევაზე გაეღიმა და უცებ მომიახლოვდა მისმა ამ ქცევამ კიდევ უფრო დამაბნია და ვერც გავიაზრე როგორ დამაცხრა ტუჩებზე თავიდან გაშეშებული ვიდექი შემდეგ კი მეც ავყევი კოცნაში შეძლებისდაგვარად მხოლოდ მაშინ მომშორდა როდესაც ჰაერი აღარ გვეყო მე გაკვირვებული ვუყურებდი და სუნთქვის დარეგულირებას ვცდილობდი თან ჩემი საქციელის მრცხვენოდა უცებ ისევ მომიახლოვდა და ახლა ძალიან ძალიან ნაზად მაკოცა ძილინებისა მისირვა და უცბად გაუჩინარდა მე კი ისევ გაკვირვებული ვიდექი და როცა გონს მოვეგე უცბად ავედი ჩემს ოთახში ვფიქრობდი დემეტრეზე ასევე მარიამის და გიგას ამბავიც მაინტერესებდა 10 საათზე ოთქხის კარიც გაიღო და თვალებ გაბრწყინებული შემოვარდა და კივილი მორთო
-ბარბიიი მოვწონვააარ-თან გაიძახოდა თან იცინოდა ასეთი გაბრწყინებული პირველად დავინახე მეც გადმომედო მისი პოზიტივი გავიწეცი და მაგრად ჩავეხუტე
-მეც მოვწონვაარ,მაკოცაა-ვთქვი აჟიტირებულმა და მარიამს გავხედე რომელიც ეშმაკურად მიცინოდა
-აი ხომ გეუბნებოდიიი-მითხრა სიცილით-სახეზე გეწერა ყველაფერი-თქვა და ისევ აკისკისდა.
დემეტრე
6 საათი იყო რომ გოგოებიც გამოჩნდნენ ჰოლში ულამაზესები იყვნენ ერთმანეთი მოვიკითხეთ და კაფისაკენ წავედითროდესაც ჭამას მოვრჩით თემომ საქმე მოიმიზეზა და უცბად წავიდა მე და ანასტასია კი ერთად გავედით გარეთ ყველაფერი რომ მოვუყევი ძალიან გაუხარდა კისკისი დაიწყო და უპრობლემოდ დამთანხმდა თურმე მარიამსაც მოწონდა გიგა ამ სმბავმა ისე გამახარა ინსტიქტურად მოვხვიე ხელები მაგრამ როცა მივხვდი რას ვაკეთწბდი უცებ მოვშორდით და შიგნით შევბრუნდით მარიამიც დაბითანხმეთ დარჩენაზე და გზას გავუყევით სახლთან რომ მივედით მონატრებაზე ჩამოვარდა საუბარი მეც დრო ვიხელთე და ვუთხარი ყველაზე მეტად შენ მომენატრებითქო ბარბი კი ძალიან დაიბნა და გაკვირვებული თვალებით შემომხედა ისეთი საყვარელი იყო ვეღარ მოვითმინე მოვეხვიე და ვაკიცე ისიც ამყვა კოცნაში ბოლოს ჰაერი რომ არ გვეყო მოვშორდით ერთმანეთს მე კი ძილინებისა ვუსურვე და უცბად გავუჩინარდი ოთახში რომ ავედი თემოს ყველაფერი მოვუყევი ის კი გაკვირვებული მიყურებდა შემდეგ ამოიღო ხლივს ამოიღო ხმა
-მაგრად გაები შენს ძმობას ვფიცავარ-თქვა და მე გამომხედა
-ვიცი მაგრამ რა ვქნა მართლა ძალიან მომწონს და სერიოზულად ვფიქრობ მაგ გოგოზე-ვთქვი და გაკვირვებულ თემოს გავხედე როდესაც გიგა შემოვიდა ოთახში სახე მოღუშული ქონდა უცებ გადამავიწყდა ყველაფერი რადგან მივხვდი რომ მარიამმა უარით გამოისტუმრა
-რა გჭირს გიგა რა სახიყ ხარ რა მოხდა?-მიაყარა კიყხვები თემომ გიგამ კი განაგრძო
-აუ ბიჭებო მომილოცეთ მოვწონვარ-თქვა და უცებ გამხიარულდა ჩვენ კი ძალიან გავბრადით
-რაგაცინებს შ.ჩ..... სუ გამოს.... ო ამ ბოლო დროს-თქვა გაბრაზებულმა თეომ
-გავგიჟდით ჩევნ ალბათ იმ გოგომ უარი თქვადა მაგიტომაა მოღუშული თქო და არ გვაღადავებს ეს ააქ?-ვთავუ არანეკლებ გაბრაზებულმა
-ხო კაი კაი არ მცემოთ-თქვა მოცინარმა გიგამ-ბარბარესკენ რახდება?-მკითხა ეშმაკურად მეც ყველაფერი მოვუყევი და გიგასაც ძალიან გაუკვირდა ჩემი ამბავი მაგრამ თავი აღარ მოუწყენია ჩემთვუს მედნიერმა წარმატებები მისურვა და მკაცრად გამფრთხილა რომ მისთვის გული არ მეტკინა