წვიმები. თავი 5
-ვაიმე დემეტრე სად ვართ? რა სილამაზეა(მე) დემეტრემ მანქანა გააჩერა და კიარ გადავედი გადავფრინდი, ჩემს წინ ულამაზესი ხედი იყო, საოცრება... -ყაზბეგში, მიყვარს აქაურობა, ხომ მოგეწონა? (დემე) მანქანიდან გადმოსული ზურგიდან ამეკრო, ამან სულ შემაკრთო და ხელიდან დავუსხლტი -რათქმაუნდა მომეწონა, ძალიან მომეწონა(მე) გავუღიმე და ისევ მოვავლე არემარეს თვალი, თვალები დავხუჭე და ღრმად ჩავუშვი ფილტვებში მთის სუფთა ჰაერი... -ამბობენ ყაზბეგში ძალიან ცივაო, მე რატომღაც ვიწვები ისე მცხელა(მე) ხელებით ვიგრილებდი თავს მარაოსებრივად და დემეტრეს გავხედავდი ხოლმე შიგადაშიგ. -კარგია კეტებით რომ ხარ, მანქანას დავკეტავ დაიცა და მოვალ (დემე) მანქანიისკენ წავიდა დასაკეტად -რაა?? ვფიქრობ დასახსებასთან შორს უნდა ვიყოთ (მე) თვალები მოვჭუტე და დემეტრეს დაველოდე ხელებ გულზე შემოწყობილი და ფეხის ბაკუნით. -აი ამ პატარა ტყეს როგორცკი გავივლით იქ ჩანჩქერია, თან გაგრილდები თან მაგრად მოგეწონება დარწმუნებული ვარ(დემე) -კარგი უარი რომ გითხრა რა აზრი აქვს... (მე) და ვანიშნე წავედითთქო -რამე წამოიღე, გაგრილებას არ აპირებ?(დემე) -არ მინდა. (მე) მოკლედ და მკაცრი ტონით მოვუჭერი. აღარაფერი უთქვამს, ტყე მალევე გადავიარეთ თუმცა ძალიან დავიღალე და გავოფლიანდი, აი შემდეგ კი ნანახმა ყველა მოლოდინს გადააჭარბა, ისე ლამაზად და ხმაურიანად მოდიოდა ულამაზესი ჩანჩქერი, და მისი ერთობლიობა დიდ ტბას ქმნიდა. მე რამოდენიმე წუთი გაოგნებისაგან გაშეშებული ვიყავი და ვტკბებოდი ამ სილამაზით, ირგვლის სულ მწვანე ხეები, ჩანჩქერის ჩხრიალი აყრუებდა არემარეს, იქვე კი პატარა წყარო მიედინებოდა. -გადავიფიქრეეე (მე) ჩანჩქერის ხმაურში ხმა არ ისმოდა ამიტომ დემეტრეს მთელი ძალით დავუძახე -ვიკა მგონი წყალი ცივია არა?(დემე) -სამაგიეროდ მე ვხურვარ (მე) თვალი ჩავუკარი და ტანსაცმლის გახდა დავიწყე -დემეტრეეე!! გაიხედე რა უნდა გავიხადო (მე) დემეტრე შებრუნდა და ზურგით დამიდგა,ტანსაცმელი გავიხადე და იქვე წყაროსთან ხის ტოტზე გადავკიდე, ალბათ ამას ვერ წარმოიდგენდა მაგრამ მე სულ შიშველი შევედი ტბაში,ტბა მუქი იყო მომწვანო ფერის ამიტომ სხეული ბუნდოვნად თუ ჩანდა.. შემდეგ მანაც დაიწყო გახდა, ამჯერად მას არ უთხოვია გაიხედეო -ცივია წყალი? (დემე) -არცისე (მე) შემოტრიალდა და თვალებში მიყურებდა, თან იხდიდა და რომ დავრწმუნდი ისიც სულ იხდიდა უცებ შევტრიალდი და ჩავყვინთე, მართალია წყალი გრილი იყო მაგრამ სასიამოვნო, რამოდენიმე წამში კი ჩემთან მოცურა -შენ რა სულ გაიხადე?(დემე) იმდენად მომიახლოვდა რომ ლამის გული გამისკდა იქვე -შენ რა არ გაიხადე სულ?(მე) ირონიითვე დავუბრენე კითხვაზე კითხვა -სულ გინდა გამომიყვანო წყობიდან? ვიკა რატომ აკეთებ ამას, რის მიღწევას ცდილობ(დემე) ეტყობოდა, მკაფიოდ ეტყობოდა რომ ჩემს მიმართ აღძრულ ვნებას უარს ვერ ეუბნებოდა და თვალებზე ბინდი გადაკვროდა, კისრის ძარღვები ისე დაბერვოდა გეგონებოდათ ლამისაა გასკდესო და აი საშინელი მომენტი ტანსაცმელი რომელიც როგორც ჩანს მჭიდროდ ვერ გადავკიდე ტოტზე, წყალში ჩაიყარა და წყალმა წაიღო -ვაიმე დემეტრე ჩემი... ტანსაცმელი... (მე) ხმა გამიკრთა და ცალკე ხელს ვიშვერდი ტანსაცმელისკენ რომელიც წყალს მიქონდა და ცალკე დემეტრეს ვუყურებდი დემეტრეს თითიც არ გაუნძრევია,პირიქით სახეზე კმაყოფლების გამომხატველი ღიმილი აეკრო და ისე მიყურებდა -ეხლა რა უნდა ვქნა?(მე) თვალები ცრემლებით ამევსო -ჩემთან უნდა მოხვიდე (დემე) დემეტრე ნელნელა მიახლოვდებოდა, მეკიდე ჩემს თავს გონებაში ველაპარაკებოდი ‘’-ვიკა ის სულ შიშველია ისევე როგორც შენ -კიმაგრამ ხომ გინდა მის ვნებაში ჩაიძირო, მის მკლავებში -გეყოფა ვიკა შენ ესეთი არ ხარ ჩემს თავს ველაპარაკებოდი და ამასობაში დემეტრეც მომიახლოვდა -გამიცივდები (დემე) ეს მითხრა და წელზე შემომხვია ხელი, ამაზე სულ გამაჟრჟოლა, მას ძალიან ეტყობოდა აღელვება -კარავი მაქვს წამო ავიდეთ და გავშალოთ(დემე) -კარავის ნაცვლად რამე წამოგერო(მე) -ადიელაც წამოვიღე (დემე) ეს თქვა, ხელი მომკიდა და ნაპირისკენ დაიწყო სვლა -რასაკეთებ დემეტრე?!!! შიშველი ვარ! (მე) წყალში ავფართხალხი -ნუ გეშინია არ შემოგხედავ და ნუ ფართხალებ თორე ხელში აგიყვან ეხლა და ისე წაგიყვან ნაპირთან იცოდე(დემე) სიცილნარევი მუქარა გამოუშვა ჩემთან რამაც იმოქმედა და გაჩერება ვარჩიე, ნაპირს მივუახსოვდით და ორივე ერთად ავედით ისე რომ ერთმანეთის სხეულებისკენ არ გაგვიხედავს, ორივე თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთს -ვიკა (დემე) ამაზე თბილად და ვნებიანად ჩემი სახელი ჯერ არავის წარმოუთქვამს -იცოდე არ შემომხედო, თვალებში მიყურე დემეტრე!(მე) პატარა ბავშვივით ავბუზღუნდი,უცებ წელზე ხელი შემომიცურა და მისკენ მიმიზიდა,თავი დახარა და ჩემს ყელში ჩარგო, ცოტა ხანში აიწია და ყურთან მიჩურჩულა -მაგიჟებ, რა უნაკლო ხარ, როგორი სავსე მკერდი გაქვს, როგორი დახვეწლი...(დემე) ყურთან მეჩურჩულებოდა და თან ტანზე დააბოდიალებდა ხელებს უმისამართოდ, ამჯერად მე ავიწიე ოდნავ და ეხლა მე ჩავჩურჩულე ყურში -აკი არ შემხედავდი ხომ მითხარი დემე.. (მე) მშვიდად და ვნებამორეული ვეუბნებოდი აუღელვებლად -ცდუნებას ვეღარ გავუძელი,აღიარე რომ კვდები ისე გინდა ჩემთან (დემე) თვალებში ჩამაშტერდა და ტუჩის კუთხე ღიმილით ჩატეხა -ის ისე ლაპარაკობდა რომ ლამის ხელებში ჩავადნი, მეტის მოთმენა აღარ შემეძლო მის შიშველ მხრებზე ჩემი წვრილი ხელიბი შემოვაწყვე და თავი გულზე მივადე, მესმოდა როგორ უცემდა გული, ლამის საგულედან ამოვარდნილიყო, ღრმად სუნთქავდა,ისე თითქოს სუნთქვა უჭირდა -დემე, კარგად ხარ? (მე) თავი არ ამიწევია მისი გულიდან ისე დავუსვი კითხვა -გამიცივდები (დემე) ნერვიულად მოისრისა შუბლი და იქვე ტოტიდან მისი მაიკა ჩამოხსნა. -ეს საკმაოდ გრძელი გექნება შენ პატარავ (დემე) გამიღიმა და ორივე ერთმანეთის ზურგით შევტრიალდით, მე დემეს მაისური გადავიცვი დემემ შარვალი ჩაიცვა და კარავის გახსნას შევუდექით,მალევე დავამთავრეთ და დაღამდა კიდეც. -აჰა სენდვიჩები წამოვიღე არ მოგშივდა?(დემე) -მმმ... კიიი.. (მე) სენდვიჩი გამოვართვი და გემრიელად ჩავკბიჩე, დემე სიამოვნებით მიყურებდა თუმცა მე თვალს ვარიდებდი რაც აშკარად ცუდად გამომდიოდა. -რომელი საათია? ტელეფონი მანქანაში დამრჩა..(მე) -ტელეფონი მანქანაშ მაქვს მეც, მაგრამ დაიცა საათს გეტყვი ეხლავე... 10საათია (დემე)იქვე მიდებული მაჯის საათი აიღო და დახედა -რა დრო გასულა(მე) კარავი პატარა იყო რათქმაუნდა, მაგრამ ორივე ვეტეოდით, იქვე მივწექი და ადიელა გადავიფარე,დემემ შარვალი გაიხადა და საცვლის ამარა შემომიწვა, ერთმანეთს დიდხანს ვუყურებდით გაშტერებული, და ვუთვალიერებდით ერთმანეთს სახის ნაკვთებს, შემდეგ ბარძაყზე მისი ხელი რომ ვიგრძენი მანდ სულ გადამეკეტა და ჩემს თავს ვუთხარი ‘’ამის დედაც ვიკა, ერთხელ მოვდივართ ამ ქვეყანაზე და რატომ არ უნდა იყოს ისე როგორც გინდა და გსიამოვნებს, ჯანდაბას ყველაფერი!’’ -დემეტრე... (მე) ჩურჩულით ძლივს ამოვიკნავლე -ჩჩშშშ.. არ გინდა, არ თქვა არაფერი. (დემე) უცებ დემეტრე წამოიწია და ჩემს ფეხებს შორის მოექცა -მაგიჟებ ვიკა! საშინლად მინდიხარ! მე თვალები მივლულე და ხელები ავწიე, დემემ ზედა გადამაძრო და ორივე ხელს ჩემს სრულიად შიშველ სხეულდა ათამაშებდა -ვიკა იქნებ შენ არ.. (დემე) თქმა არ დავაცადე -მოკეტე! (მე) ძლივს ამოვილუღლუღე და თითები მის თმებში ავხლართე,ვიგრძენი როგორ გაიხადა რაც შემორჩენოდა და შემდეგ ჩემს ყელს დაეწაფა, ისე მგრძნობიარედ მეამბორებოდა... შემდეგ ტუჩებზე დამაცხრა და გაშმაგებული კოცნა დამიწყო,ნელნელა კი მკერდისკენ ჩავიდა და ეხლა მკერდს დაუწყო ამბორი, ამ უკანასკნელს სულ გადავყავდი ჭკუიდან, შემდეგ ერთხელაც ჩავხედეთ თვალებში ერთმანეთს და მერე იყო ტკივილი,ტკივილს სიამოვნებისგან გამოწვეული კვნესის ხმა მოყვა, რამოდენიმე წუთში კი ბოლო ბიძგი ვიგრძენი და თვალებიც გავახილე, დემეტრე ამღვრეული და ვნებებდაოკებული მიყურებდა და კანკალებდა,თავზე ხელი დავადე და ჩემსკენ დავწიე რომ დაცვარულ შუბლზე მეკოცნა, ვიგრძენი როგორ დაუარა ტანში ისევ ჟრუანტელმა, სულ დავსველდით ისე გავიოფლეთ, შემდეგ ჩემი სხეულიდან წამოიწია და სიგარეტს მოუკიდა -მეგონა არ ეწეოდი. (მე) ძლივს გავბედე რამე მეთქვა მისთვის,კარავის კარი ოდნავ ჩახსნა კვამლისთვის და ზურგით შეტრიალდა -დემე(მე) ესე თბილად მისთვის არასოდეს დამიძახნია, უცებ სიგარეტი ჩააქრო, კარი ისევ შეკრა და ჩემსკენ შემოტრიალდა, მე პატარა უმწიკლო ბავშვივით ვუყურებდი -ვიკაა...(დემე) ეს თქვა თუარა მოვარდა და გულში ჩამიკრა -შენ ისეთი ტკბილი ხარ! ისეთი თბილი, ჭკუიდან გადაგყავარ(დემე) წამოწვა და მის გულზე დამადებინა თავი, მე ადიელა გადავაფარე, სრულიად შიშველს, ისეთი მიმზიდველი ტანი ქონდა, დაკუნთულიი, მის გულმკერდზე თითებს ვაცეცებდი და ღრმად ვსუნთქავდი -ეჭვიც არ მეპარებოდა რომ ეს შენთვის პირველი იქნებოდა (დემე)სიჩუმე დაარღვია და სახეზე ნაზად მომეფერა -ხოდა კიდევ, შენ ყოველთვის ჩემი იქნები ვიკა, თუარადა იცოდე ბო**ის შვილი ვიყო თუ არ მოგკლა, ჩემი ხელით,და მერე თავსაც მოვიკლავ, შენ მარტო მე მეკუთვნი და სხვა ვერ შეგეხება(დემე) გააფთრებული იმეორებდა -ჩემი ტკბილი გოგო ხარ,ჩემი პატარა(დემე) შემდეგ უცბათ მოტკბა და ჩემს შიშველ მკერდს დაუწყო ფერება, მე წავიწიე მაღლა და ტუჩებზე ტკბილი კოცნა დავუტოვე და ეხლა მე მოვექეცი მაღლიდან,ცოტა ხანში ისევ იმ ნოტებმა გაიჟგერეს, ვნებას ვერ ვიოკებდით...ჩანჩქერის ჩხრიალი ფარავდა კვნესის ჰანგებს, ცოტა ხანში დაქანცულები და საოცრად დაღლილები ვიწექით, მე დემეტრეს სხეულზე ვიწექი, ეს იგივე იყო რაც დევი და ჭიანჭველა...დემეტრე თვალებს მიკოცნიდა... შემდეგ გადმოვწექი მისი სხეულიდან და მაინც მის მკლავებში მოვექეცი, ისე მიმიხუტა რომ სუნთქვაც მიჭირდა. სადაცაა ჩამთვლემდა რომ დემეტრემ უცებ ამოილუღლუღა და გადაეშვა ძილის ეიფორიაში -ვიკა, სიგიჟემდე მიყვარხარ..(დემე) ამის თქმა იყო და გაითიშა. მეკი ყურთან ვუჩურჩულე მძირანეს -მეც! (მე) და ესე ჩახუტებულები, ერთმანეთზე ჩაკრობილები უბედნიერესები ვიყავით, ამაღამ არცერთს არ გვიფიქრია რას ვიზამდით ხვალ, როგორ ჩავხედავდით ერთამენთს თვალებში, როგორ გავუსწორებდით ერთმანეთს მზერას, უბრალოდ ეს ყველაფერი ზედმეტადაც კი კარგი იყო,,,ზედმეტადაც კი. ჩანჩქერის ხმა კი საოცრად სასიამოვნო შეგრძნებას მგვრიდა, გამეღიმა და მეც ჩამეძინა. აჰა თორმეტის მერე დაპირებული შემდეგი თავითქვენ არიცით რომ აკომენტარებთ წერის და შთაგონების რამხელა სტიმულს მაძლევთ, მე მომწონს ის რომ თქვენ მოგწონთ ველი შეფასებებს |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.