ვრცელ მწვანე მინდორზე რამოდენიმე მაგიდა იდგა.ხალხის რაოდენობა თანდათან მატულობდა.იყო კოცნა,სურათები,ჩახუტება,მილოცვა.იყო ბევრი გოგონა,მაგრამ ერთი მაინც განსაკუთრებით იპყრობდა ჩემს ყურადღებას.შავი ნაჭრის,გვირილებიანი კაბა ეცვა,წელზე მოყვანილი და შემდეგ გაშლილი,თეთრი "ადიდასი"-ს კეტები,საჯდომს დაშორებული,გრძელი შავი ჩაწნილი თმა რკალად ჰქონდა შემოხვეული კეფაზე,გაბრწინებული ღია თაფლისფერი,შველის თვალები ჰქონდა,გულრწფელი ღიმილი ეფინა სახეზე,ხელში ნაცრისფერი "აიფონი" ეჭირა,თლილ თითებს კი ოქროსფერი რკალი სილამაზეს და სისადავეს მატებდა.ყველა ფრთხილობდა მასთან მიახლოებისას,ყველა ზომავდა მასთან სიტყვას,მამაკაცები ცდილობდნენ ნაკლებად მიკარებოდნენ ამ ღვთაებას,ზოგი შორიდან ადევნებდა თვალს,ისიც იმის შიშით რომ "მას" არ გაეგო.გიკვირთ არა? გაინტერესებთ ვინარის ასეთი?!...
რამოდენიმე წელიწადია თბილისს "აზანზარებს"გეგა დადიანი! ხალხი ხუმრობითაც კი ერიდება მისი სახელის წარმოთქმას.ჯერკიდევ ვერ ხვდებიან ვინარის გეგა დადიანი მათი მტერი,თუ პირიქით,მოყვარე.ვერგებულობენ რასნიშნავს როცა ვიღაც სახელად გეგა დადიანი უფინანსებთ შვილის ოპერაციას,როდესაც იგივე პიროვნება ჩუქნის სახლს ან აძლევს განათლებას.გიკვირთ? ისინი ვერ გებულობენ ვინარის! აი მაკრინემ გაიგო!მაკრინე გიგაურმა გაიცნო,შეიყვარა,მიიღო.მაკრინე გიგაური ერთადერთი ნათელი წერტილია დადიანის ცხოვრებაში.და ახლა,მაშინ როცა მაკრინე ამდენი ადამიანის გარემოცვაშია,თავს მარტო გრძნობს, მაკრინეს სჭირდება დადიანი არსებობისთვის-ესარის და ეს
................
ჩანთას ხელი დაავლო და ოთახი დატოვა.მშობლებთან მხოლოდ "გამარჯობით" შემოიფარგლა და გარეთ გავიდა.არასოდეს უგრძვნია გიგაურების ერთადერთ შვილს მშობლების სითბო,არასოდეს უგრძვნია მათი მხარდაჭერა,არასოდეს უგვრძვნია თავი ოჯახში.მილიარდელის ქალიშვილი მაინც უბედური იყო!მანქანა დაძრა და გზას გაუყვა.
-დილამშვიდობის მაკრინე- ღიმილით მიესალმა გოგონას ნატა
-დილამშვიდობის ნატა მას- ღიმილითვე უპასუხა ცეკვის მასწავლებელს და გასახდელში შევიდა.21 წლისაა,მომავალ წელს უნივერსიტეტს ამთავრებს და შეძლებს მისი პროფესიით იმუშავოს.აპირებს კრეატიულ დირექტორად მოეწყოს რომელიმე სარეკლამო კომპანიაში,ისხომ ხელოვანია...თითქოს შვება იგრძნო როცა ფეხი სცენაზე შედგა.გაიღიმა.
-მოგეშვა?-სიცილოთ გაკრა მხარი გიგაურს მეგობარმა- სამსაათში ნახე შენ მოშვება კონცერტზერო გავალთ-ნერვიულად დაამატა გვანცამ
-რა განერვიულებს,თითქოს პირველად გადიოდე-მოჩვენებითი სიმშვიდით უთხრა მაკრინემ-კიდევკარგი ლექციები არმაქვს დღეს თორეეე...- თვალები დაატრიალა მაკრინემ.
-რას დაგპირდი!-წარბები შეკრა გვანცამ- თვალებს ამოგთხრი-გაუღიმა და ადგილი დაიკავა.ფილარმონიის უზარმაზარ სცენაზე დანარნარებდა მწვანეკაბიანი ჯეირანი,მისი მოქნილობა,სინაზე მაგრამ ამასთანავე სიძლიერე,მისი ღიმილი და ნაზი მიხვრა-მოხვრა აგიჟებდა დამსწრე საზოგადოებას.მაკრინე კი ბოლომდე ჩაფლული იყო ცეკვის ნეტარებაში.
-საოცრება იყო- ღიმილით შეაქო დასი ამჯერად მამაკაცმაა მასწავლებელმა- რათქმაუნდა უნდა ავღნიშნოთ-დაამატა ილომ
-მეუნდა წავიდე,ხვალ დილით ადრე ლექცია მაქვს,თქვენ გაერთეთ-გადახედა მაკრინემ დასს
-კარგი რა მაკრინე!ჯეირანის გარეშე რაგამოვიდა-წყენით დაამატეს ბავშვებმა მაგრამ არაფერი გამოვიდა.ფეხით გაუყვა ლამპიონებით განათებულ ქუჩას.ბნელოდა.უცნაური შეგრძნება დაეუფლა და..მალევე იგრძნო იარაღი საფეთქელზე და ხელი პირზე.
-მომსინე...მეშენ ეხლა გაგიშვებ ხელს შენკი ჩუმად იქნები...თუარადა-აქ შეჩერდა-ხომ მიხვდი არაა-იგრძნო რომ გაეღიმა.მაკრინემ თანხმობის ნიშნათ თავი დაუქნია.მამაკაცმა ხელი მოაშორა და აკანკალებული გიგაური მანქანაში ჩასვა.
-დაიძარი-გასცა ბრძანება იარაღიანმა და მანქანაც დაიძრა.
-ჩემგან...რა...რა გინდათ- აკანკალებული ხმით იკითხა მაკრინემ
-მე არაფერი-იარაღიანი მისკენ მიბრუნდა და დაჟინებით დააკვირდა შიშისგან ფერდაკარგულ გოგონას,რომელიც,კარებზე მიკრული კანკალებდა-მისმინე არმინდა დანიშნულების ადგილას მკვდარი ჩაგიყვანო.ცოტა დამშვიდდი-დაუყვავა იარაღიანმა
-კონცერტიდან გამოსულს შუბლზე იარაღი მომადეთ და სადღაც ჯანდაბაში მიგყავართ,და მეუბნებით რომ დავმშვიდდე?ასეთი მარტივია?-ნერვიულად დაიყვირა გოგონამ და სახე ხელებში ჩარგო-რაგინდათ ჩემგან?-ჩავარდნილი ხმით იკითხა მაკრინემ-უბრალო მოცეკვავე ვარ...უბრალო ჯეირანი ვარ...-ბუტბუტებდა თავისთვის
-სწორედ იმიტომხარ აქ რომ ჯეირანი ხარ- ჩუმად უთხრა მამაკაცმა და ტელეფონში ჩაიხედა.მაკრინე კი გაკვირვებული და გადაღლილი მალევე მიესვენა მანქანის საზურგეზე.
......................
-რაგინდა ამ გოგოსგან?- აგრესიულად იკითხა ახალგაზრდამ
-ისმინდა-სრული სერიოზულობი უპასუხო მამაკაცმა
-პირველად ნახე დღეს!აუბედურებ.რა თამაში დაიწყე?-თავისას არ წყვეტდა ახალგაზრალდა
-უბრალოდ მინდა-მამაკაცმა ზურგი აქცია ახალგაზრდას და ფანჯარაში გაიხედა- პატარა ჯეირანი-ჩაიჩურჩულა თავისთვის და ჯიბეებში ხელჩაწყობილმა თვალი სივრცეს გაუშტერა.
..........
თბილი მატერია იგრძნო სხეულზე.სასიამოვნოდ გააკანკალა ქსოვილის შეხებისას და ღრმად შეისუნთქა მისი სურნელი.უფრო მაგრად გაეხვია მასში და ფეხები ერთმანეთს გაუხახუნა.იგრძნო რომ ფეხებზე არაფერი ეფარა. როცა მიხვდა რომ ვიღაცის პალტოში იყო გახვეული და როცა გაახსენდა ყველა დეტალი დენდარტყმულივით წამოვარდა ფეხზე.აწყლიანებული თვალებით მიაჩერდა მისწინ მდგომ მომღიმარ მამაკაცს.თითქოს ეცნო,სადღაც უნახავს,მოუსმენია მასზე.შემდეგკი....გაშრა...მიხვდა ვინციყო,რაციყო,მიხვდა ვინიდგა მისწინ.შემოხვეულ მოსაცმელს მაგრად მოეჭიდა
-ცოტნე-აღმოხდა შეშინებულს-დადიანი-თითქოს ეტკინა,თითქოს სახე დაუსერეს.თვალები დახუჭა და ისევ გაახილა,უნდოდა გამქრალიყო.
-გამარჯობა ჯეირანო-სასიამოვნოდ ბოხი ბარიტონით წარმოთქვა მამაკაცმა