სანამ ბიჭები ხევსურეთის გზადე იდგნენ მანამდე რეზიმ გამოძინება მოასწრო მიკამ კი თავის ბებიის და ბაბუიის სახლში ბარგის გადაზიდვა რომელიც არც ისე შორს იყო დედმამის სახლიდან მაგრამ მაინც ნერვიულობდა ლადო და ლალი. მიკამ მალე მოაწესრიგა სახლი ასეთუ ისე სია შეადგინა რაც უნდა ეყიდა სახლისთვის ასევე მედიკამენტები ამიტომ მოუწია ქალაქში წასულიყო მანქანაში ჩაჯდა და ქალაქში წავიდა. რეზი სასტუმროდან გამოვიდა თავის მანქანაში ჩაჯდა და ხევსურეთში მოგზაურობა დაიწყო. პირველი სოფელში შსვლისთანავე რეზი მანქანიდან კი არ გადმოვიდა გადმოფრინდა ისე უხაროდა რომ როგორც იქნა აქ არის ბიჭების წინააღმდეგობის მიუხედავად ყველაფერს სურათს უღებდა მომავალ ძროხასაც კი ცხვრის ფარაზე ხომ არაფერს ვამბომ და სწორედ ცხვრის ფარა შხვდა გზაზე როგორც ჩანდა დაგვიანებით მიერეკებოდნეენ საძოვრებზე გზე გაჩხერილ რეზიმ კი იფიქრა რომ ჯობდა აქ მოეცადა სანამ ფარა არ გაივლიდა ხომ არსად ეჩქარებოდა მაინც .იმდენი სურათები იღო რომ მეტ არ შეიძლება. მიკაც მივიდა სახლში ,დააღლილმა იფიქრა რომ გაისეირნებდა ეს ხედები მის დაღილობას წამში ხსნიდა თავიდან იფიქრა ცხენით წავალო მაგრამ ბოლოს გადაწყვიტა რომ ფეხით წასულიყო .რეზი გადმოვიდა მანქანიდა და იქვე პატარა ხეობას მიადგა ნაკადულის რაკრაკის მოსმენა უნდოდა და ისე ახლოს დადგა რომ შიძლებოდა გადავარდნილიყო როგორც ყოველთვის სურათი გადაიღო კარგი კადრის ძიების დროს კი ამ ჩერჩეტს ფეზი დაუცდა და გორვით ჩავიდა ნაკადულამდე თავი დაურტყამს და უსიცოცხლოდ ეგდო ეს ლამაზი ბიჭი წყლის პირას . რამდენიმე საათი მიკა დაბოდიალობდა, გზაზე მანქანა შენიშნა მაგრამ მისი პატრონი არ ჩანდა -არ არ ზოგი ისეტი სულელია რომ ასეთ მანქანას გზაში ტოვებს და თვითონ სადღაც მიდის -გაიცინა და გზა გააგრძლა თავის საყვარ ადგილს მიუახლოვდა ხევში ნელა ჩავიდა რადგან ამ ციციაბო ადგილას ბევრჯერ დაუშავებია ფეხი ბევრჯერ დაცემულა მაგრამ მაინც უყვარდა ეს პატარა მაგრამ საშიში ხეობა ნელ-ნელი ნაბიჯერბით როგორც იქნა ჩავიდა დიდი ხანი გარინდებული იდგა ბოლოს წასვლა დააპირა მაგრამ გულმა უთხრა რომ ხეობის ბოლოში უნდა ჩასულიყო და ისიც დაიძრა იარა იაარა და ბოლოს ერთ ლოდთან გაჩრერდა ზედ დაჯდა და თვალი მოავლო იქაურობას დაინახა რომ რაღაც ელვარებდა და ინსტიქტურად იქით აიღო გეზი მივიდა და რას ხედავს ფოტო აპარატს მივიდა აიღო შეათვალიერა და მაშინვე ის მანქანა გაახსენდა გზაგე რომ იყო მიტოვებული მირბოდა და თვალებს აქეღ იქით აცეცებდა -აქ არის ვინმე -ბოლოს დაიყვირა ვერავინ რომ ვერ ნახა ნაკადულის მეორე მხარეს გადავიდა და ახლა იქ დაიწყო ძებნა თან მეორე ნაპირზედაც იყურებოდა და აი გამოჩნდა სხეული რომელსაც დიდი ქვა ეფარებოდა ახლა კი ძალიან კარგად გაარჩია მამაკაცის სხეული მაშინვე მეორე მხარეს გადავიდა და უსიცოცხლო სხეულს მივარდა გადმოატრიალა და მაშინვე სხეულის გასინჯვა დაუწყო ივარაუდა რომ აქ რამდენიმე საათი ეგდო როგორც ჩანდა სიცხეც ქონდა და ტვინის შრყევაც .მიკამ ზემოთ აიხედა და ხევის კალთაზე ნაკვალები რომ დაინახა მაშინვე მიხვდა ყველაფერს გონზე მოყვანა სცადა ცივი წყლით -წერსით ამას უნდა ემოქმედა ალბად ტავი ზალიან დაართყა -ეს თქვა პულსი კიდევ ერთხელ გაუსინჯა პულსი ცოტა შენელებული იყო. მიკამ მისი წამოყენება სცადა მაგრამ ამხელა სხეულა როგორ მოერაოდა შემდეგ ტელეფონი ამოიღო და მაშინვე ზარი 112 ში .
- ლუკა სად ხარ თუ მამა და დედა მანდ არიან არ შეიმჩნიო მე რომ გირეკავ-მკაცრი და ანარვიულებული ხმით ჩაყვირა მიკამ ტელეფონში
- კარგი სოსო ახლავე გამოვალ ბიჭეი ხომ მანდ არიარ -ლუკა
- მისმინე ეხლა ცხენით მოდი ჩვენს ადგილას-მიკას ხმის თემბრი არ შეუცვლია
- კარგი რა სოსო მერამდენედ უნდა შეგეჯიბროთ დოღში ხომ იცი რომ წააგებ-ლუკამ თქვა და ოტახიდან გამოვიდა სადაც ლალი და ლოდო ისხდნენ და შვილის ლაპარაკს უსმენდნენ ლადო ამაყი იყო ასეთი მაგარი შევილები რომ ყავდა
- ლუკა ახლავე მოდი-მიკა
- მოიცა რა ხდება ცუდი ხამ გაქვს-ლუკა- რომ მოხვალ მერე გეტყვი ახლა კი დროზე მოდი იცოდე პლედიც წამოიღე-მიკამ ესრა თქვა და გათიშა ლუკა ლი მაშინვე მოახტა თავის ულაყს და წამში მანიკსთან გაჩნდა ნელა ცაიარა ხევი მასაც კარგად მოეხსენებოდა ეს ხევი რამდენად საშიში იყო
- მიკაააააააააააა-დაიღრიალა ლუკამ
- აქ ვარ რა გაღრიალებს რაც დაგაბარე წამომიღე-მიკა შეწუხებული სახით მიშტერებოდა ლუკას რომელიც ცხენიდან ჩამოხთა
- მითხარი რა მოხდა -ლუკაც სერიოზული სახით უყურებდა თავისი და ასე შსეწუხებული დიდი ხანია არ უნახავს
- რა და ერთი ბიჭი ვიპოვე როგორც მივხვდი ფეხი და უცდა და ხევსი გადმოვარდა შენც კარგად იცი და მეც ეს ხევი რა საშიშია-მიკა თან ლაპარაკობდა და თან ბიჭისკენ მიდიოდნენ იმ ქვასთან მიიყვანა ლუკა სადაც ავადმყოფი ეგულებოდა
- მიკა რას სჭირს ?-ლუკაც შეწუხდა როცა ბიჭი ძირს დაგდებული დაინახა მაშინვე მასთან მივარდა და წამოყენება სცადა მიკაზე ძლიერი იყო ამიტომ არ გასჭირვებია მისი ფეხზე დაყენება მიკაც მიეხმარა პლედში გაახვიეს და ცხენზე გადაკიდეს .
- ვვარაუდობ რომ ტვინის შერყევა აქვს თან სიცხეც დიდი ხანი იწვა სველ მიწახე და ამიტომ-განმარტა მიაკმ
- სავაადმყოფოსი უნდა წავიყვანოთ-თქვა ლუკამ
- ამის მგზავრობა არ სეიძლება თან უახლოეს სავატმყოფომდე სადაც შევძლებთ მისი მდგომარეობის დადგენას 3 საათი სჭირდება ამიტომ ჯობია რომ ჩემთან სახლში მოვიყვანოთ იქ მაქვს საჭირო მედიკამენტები -თავისთავში დაჯერებულამა თქვა მიკამ ლუკაც არ შეწინააღმდეგებია იცოდა და სჯეროდაც კიდეს მიკას ცოდნიას და გამოცდილების ასეთ პაციენთებით სავსეა მისი პრაქტია. გზაზე ამოვიდნენ მიკამ ბიჭს ჯიბეები ამოუტიალა და მანქანის გასაღები იპოვა
- ეგ რა არის მიკა?-ლუკა
- რა და რომ მოვდიოდი გზაზე მანქანა შევნიშნე არავინ რომ არ იჯდა შიგ და არც არავინ ჩანდა ახლო-მახლო ვფიქრობ ამი ბიჭის ხომ არ არის იქ გზაზე ხომ არ დავტოვებ-მიკამ ლუკას შეხედა
- კარგი დროზე უკვე ბნელდება მალე მზე ჩავა -ლუკამ მზრუნველად უთხრა და ცხენზე გადაკიდებულ რეზისთან ერთად გააჭენა ცხენი. მიკამ მალე მიირბინა მანქანასტან გასაღები მოარგო გაეხარდა საჭეს მიუჯდა და წავი და სახლში -კარგი ფული და გემოვნება ქონია მაგრამ ტვინი ეთი გრამიც არა აქვს არ აქ რამ ჩამოიყვანა ამ ხევში-ირონიულად გაიცინა და გზას გაუდგა მალე მივიდა ცოტა კი გაუჭირდა საშინელი გზა არიმ მიკას ამჟამინდელ სახლამდე როცა იქ მივიდა უკვე ლუკას ბუხარი დაენთო უნდა ვაღიარო რომ ძველი სახლია მაგრამ ისეთი გემოვნებით მოწყობილი რომ ვერ იფიქრებ 1 საუკუნის რომ არის ისე ლადომ მოაწყო იცოდა შვილის ახირება და მამის გული ხომ იცით სხვაა
- მოხვედი მიკა?-ლუკა მდივნიდან წამოხტა
- კი მიმიში უნდა გავსინჯო -მიკა მაშინვე უცნობს მისთვის ჩვენთვის კი ერ სულელი რეზი იყო დიდი ხანი სინჯავდა მიკა მერე დაასკვნა -დარწმუნებული ვარ რომ ტვინის შერყევა აქვს ტემპერატურა მაღალი ,სისხლჩქვევები და ცოტა დაჟეჟიალია მოკლედ მთელი რიგი სიმპტომები ეს ბიჭი არც ისე იღბლიანი ყოფილა როგორიც ჩანს-მიკამ თავი ჩაღუნა .
ორი დღე რეზი უგონოდ იყო მიკამ ისე კარგად მოუარა რომ ერთხელ მოვიდა გონზე და ისევ გაითიშა მიკას გაუხარდა ეს იმას ნიშნავდას რომ კარგად ხდებოდა მოკლედ რომ ვთაქვათ წამლებით გაჭყიპა და გონზე რომ არ მოსულიყო მიკა გაგიჟდებოდა ალბათ .რეზის ისე უვლიდა როგორც დედა შვილს სულ უცნობს ჯამრთელობისთვის აკეთებდა ამას.მოდით ბიჭებს გადავხედოთ რას აკეთებდნენ . „გიჟები თავისუფლები არიან“ ასე იყო მაგათი საქმეც სასტუმროში მისუებს რეზი არ დახვდათ თომა თავიდანვე ამბობდა რომ გული ცუდს უგრძნობდა და მისანივით იწინასწარმეტყველა რომ რეზის თავს რაღაც ცუდი ხდებოდა მთელი დღე არკვევდნენ მის სამბავს მერე ანდრიამ თქვა -სასტუმროდან ნივთები არ წაუღია და სხვა სასტუმროში რომ წასულიყო ნამდვილად გავიგებდითო -ერთი ამბავი ატეხეს აქაოდა ჩვენი ერთადერთი და განუმეორებელი ძმა დაიკარგა და ახლავე მოიყვანეთ თორემ ყველას დაგითხოვთო მძვინვარებდნენ ბიჭები , რეზის დედისთვის და მამისთვის არაფერი უთქვამთ ან რა უნდა ეთქვათ 3 მსოფლიო ომს აღარაფერი უკლდა.
- მორჩა რეზის რომ რამე დაემართოს თავს არ ვიცოცხლებ-ცრემლი გადმოუარდა გიოს
- რა იყო რა ქალივით მოთქვამ ვიპოვით აპა რას ვიზამთ მაგისთანები მიპოვია და რეზი რა გახდა-თავს იმშვიდებდა და ამათაც ამშვიდებდა მუდამ სერიოზული თომა რომლის ხმასაც ფარული სიში შეპარვოდა ისიც მაგრად ნერვიულობდა ძმაკაცზე
- თომა მართალია ვიპოვით ვიპოვით და მერე ერთი მაგრად მივჟეჟავ ასე რომ გვანერვიულა-იუმორს არ კარგავდა დემეტრე მაგრამ ყველამ იცოდა რომ ეს იუმოსი შფოთით იყო გაძეძგილი
- ვიპოვი ვიპოვი აუცილებლად -ჩუმად ჩაილაპარაკა ანდრიამ და სასტუმროდან გავარდა
- აღარ შემიძლია ასე გულხელ დაკრეფილი ჯდომა მივდივარ- დემეტრეც წამოხტა და ისიც გავარდა მერე თომა მერე გიორგიმ ერთი -ორ ადგილას დარეკა და ისიც გიჟივით გავარდა თბილისში ამაზე უამრავ რამეს ჭორაობნდენ რომ რეზი და მისი შეყვარებული გაიქცა რადგან დედმამა არ ათავდა რეზის ამის უფლება , ათასი ჭორი გაავრცელეს კიდევ მაგრამ თამამად ამის თქმას ვინ გაბედავდა მაშინვე ბიჭებს მიუვიდოდა ამბავი და ვაი მერე იიმას ვინც რეზის სახელის ლაფში ამოსვრას მოინდომებდა . მარინას და გურამის ყურამდე არ მიდიოდა ეს ამაბია ამისთვის დემეტრემ ყველაფერი იღონა . ამ დღეებში ისე მაგრად მოთოვა რომ თოვლი ყელამდე იყო ამითომ მიკას თავისი მანქანის გამოყვანაც კი არ შეეძლო ავტოსადგომიდან ამითომ გადაწყვიტა რომ მისთვის უცნობი ბიჭის მანქანით წასულიყო . ქალაქში ჩასულს პარკინგის ძებნაში მოუწია დიდიხანი ევლო ბოლოს როგორც იქნია მიაგნო. სუფერმარკეტთან ახლოს იყო ეს ადგილი ბედმა გაუღიმა თქო ამას ნამდვილად ვერ ვიტყვი და მიხვდებით მერე ამას რატომ ვამბობ, სანამ მიკა სუპერმარკეტში საყიდლებზე იყო მანამდე ანდრია მიადგა სუპერმარკეტს ისიც პარკინგისთვის ეძებდა ადგილს და რა დაინახა რეზის მანქანა სულ არ აინტერესებდა ის ფაქტი რომ სამ მანქანას გასასვლელი გადაუღობა დაფეთებული გადმოხტა მანანიდან და რეზის მანქანას მივარდა მისი გაღება სცადა მაგრამ დაკეტელი იყო მერე ფანქრიდან დაიწყო ყურება რამე მნისვნელოვანი რომ ეპოვა მაგრამ არაფერი იყო მერე იფიქრა აქ თუ აყენია ან დარჩა ან ახლა მოვიდა და სუფერმარკეტშია და იქით აიღო გაზი შევიდა თუ არა თვალების ცეცება დაიწყო მაგრამ სასურველ სახეს ვერ გადააწყდა კიდევ კარგახანს იარა ასე მაგრამ იმდენი ხალხი ირეოდა რომ რეზი აქ რომ ყოფილიყო მაინც ვერ მიაგნებდა მერე სალაროსთან მივიდა მაგრამ არც იქ ცანდა რეზი მხოლოდ მიკა დაინახა მაგრამ რა იცოდა ის რომ იყო რეზის გადამეჩენელი ისე ერთი კი ისფიქრა ლამაზი გოგოაო მაგრამ მერე თქვა რადროს გოგოა შე იდიოტო ძმაკაცი დაგეკარგაო მერე ბოლოს როგორც იქნა მიხვდა რომ მანქანასთან უნდა დალოდებოდა რეზის მანქანის მძღოლოს და გარეთ გავიდა მაგრამ მანქანა უკვე მიდიოდა დაფეთებული ანდრია 5 საფეხურს ერთად გადაევლო და თავისი მანქანის კარი გამოგლიჯა თან მიმავალ მიკას უყურებდა არ დამეკარგოსო წამში აედევნა უკან მაგრამ მძლოლი და მისი სახე ვერ დაინახა რამდენჯერეც ეცადა იმდენჯერ გაუსწრო მიკამ მშვიდათ მიყვებოდა და თან დინსტანციას იჭერდა რომ არ შეემჩნიათ .ანდრია ხვდებოდა რომ ეს მძღოლი ნამდვილად არ იყო რეზი მერე ტელეფონს დაავლოხელი და თომას დაურეკა
- თომა მისმინე ეხლა იმ გოგოზე მჭირდება იმფორმაცია რეზი რო ამბობდა -დინჯად საუბრობდა და რეზის მანქანას თვალს არ აცილებდა
- რახდება რაში გაინტერესებს თუ ფიქრობ რომ იმ გოგოსთან არის არ არის ეგ ადამიანი საქართველოში საერთოდ არ არის მიზეზი არვიცი მაგრამ თურქეთშია მეგობრებთან ერთან რაღაც შეხვედრაზე-თომა
- კარგი მაგრამ მაინც კარგი იქნებოდა რომ გაგერკვია რა მიზეზია -ანდრიმა გულდაწყბვეტილმა გათისა ტელეფონი რადგან ღმერთ ევედრებოდა რომ რეზი მასტან ყოფილიყო შემდეგ დემეტრეს დაურეკა
- დემეტრე თომაც მანდ თუ არის გამოდი საქმე მაქვს მაგას არ გააგებინო-ანდრიამ ცოტა სიმკაცრე გაურია ხმაში
- კარგი-იგივე ტონით უპასუხა დემეტრემ-მითხარი რა გინდა
- რა და რეზის მანქანას მივყვები და რამე რო იყოს იცოდე მაინც ოღონდ ახლა არ დაიწყო მეც მოვდივარო -ანდრიამ ხმა უფრო გაამკაცრა
- რაააა სად ხარ შენ არ დამიწყო ეხლა ოღონდ პანიკები მეც მოვდივარ-დემეთრეს სიცოცხლით სავსე ხმა დაუბრუნდა
- არა ჯერ გავარკვევ ყველაფერს და მერე ბიჭებს არაფერი უთხრა ხო იცი თომას ამბავი ეს თუ გაიგო დაგვხოცავ ჯიუტია და ხელს შემიშლის -ანდრია
- რეებს ბოდავ კაცო რა საქმე რა ხელის შესლა პირიქით მოგეხმარებთ-დემეტრე გაკვირვებული ჩანდა
- აქ რაღაც ისე არ არის-უცნაურად ჩაილაპარაკა და გათიშა დემეტრეს ზედმეტი კითხვები რომ არ დაესვა .
მიკა რეზის მანქანით ძლივს მიღოღავდა ისეთი თოვლი იყო მაგრამ ანდრია ისე ოსტატურად მიყვებოდა მიკას რომ ამ უკანასკნელმა ვერც კი შენიშნა როგორ მიყვებოდა უცხო მანქან სახლში მივიდა მანქანა ავტოფარეხში დააყენა პარკებით გავსებული შევიდა სახლში. როცა ანდრიამ მისი სახე დაინახა მაშინვე იცნო და გაიფიქრა არცერთ მკვლელე და გამტაცებელს ცუდი გარეგნობა არ აქვს მაგრამ ეს შეცდომა როგორ დაუშვა რომ მსხვერპლის მანქათით გამოჩნდა
- მოვედი -სახლში შესულმა მიკამ ერთი დაიკივლა და მაშინვე სამზარეულოსკენ გასწია ლუკა ბუხართან მდივანში იჯდა და რეზის უვლიდა როცა მიკა სახლში არ იყო
- მამა აპირებს მოსვლას-თავჩაღუნულმა თქვა ლუკამ
- არარსებობს რამე გაიგო -მიკა მაშინვე გამოვარდა სამზარეულოდან
- არვიცი არამგონია ჩვენ ორის გარდა არავინ იცის რომ უცნობი ბიჭი ვიპოვეთ-ლუკა
- რამე ხომ არ წამოგცდა-მიკამ თვალები გოჭუტა
- მიკა....-ლუკა
- რა მიკა ბიჭო-მიკამ ნერვიულად აათამაშა პატარა ბურთი ხელში
- როგორ ფიქრობ მე რამე წამომცდებოდა-ლუკამ მის მიმართ უნდობლობის საბაბი იკითხა
- რავიცი არა მაგრამ რამე ხომ არ შეგატყო-მიკა
- არმგონია-ლუკა
- წადი სახლში და მამს დააკვირდი დიდ ხანია უკვე ჩემთან ხარ-მიკამ
- კარგი წავედი-ლუკა ადგა ქურთუკი ჩაიცვა და კარისკენ წავიდა მიკაც უკან გაჰყვა .ძმა გააცილა ლუკა ცხენზე შეჯდა და ტყის მხარეას წავიდა ეს ფაქტი ანდრიას არ გამორჩნია
- ახლა ჩემი ჯერია სტუმობის-ზიზღით თქვა და მანქანიდან გადვიდა კართან მივიდა და დააკაკუნა
- ალბათ ლუკას დარჩა რამე -გაეცინა მიკას და ღიმილით წავიდა კარისკენ მაგრამ ღიმილი სახეზე შეახმა როცა კარს უკან უცნობი სიმფათიური ბიჭი დაინახა
- უკაცრავად ხომ ვერ მეტყვით სად არის ქალაქი-ანდრიამ ზრდილობიანად და ღიმილით უთხრა გაშეშებულ მიკას (აუ რა გველია ხედავთ ხალხო მემეგონა ახლა შევარდება და ერთ ამბავს ატეხსთო ეს კიდევ რეებს ტვინავს ხედავთ)მაგრამ მიკა ისეთი სულელიც არ იყო რომ ასე ადვილად მოხიბლულიყო ზრდილობიანი და მომღიმარი ბიჭით მანაც გველურათ უთხრა
- დიახ შემიძლია გითხრათ ალბათ ზედა სოფლოდან მოდიხართ რადგან ქალაქის გზა აგერიათ-მიკამაც გაუცინა და ბოლომდე გველონა გააგრძელა
- კი ზედა სოფლიდან მოვდივარ-ანდრიამაც თავი დაუქნია და ამ ტავის დაქნევამ გაყიდა ბიჭი მიკამ უცბად მიხურა კარი და მაგრად მიაწვა მაგრამ რას ფიქრობდა ამ ახმახს ძალით აჯობებდა გასაღების გადატრილება ვერ მოასწრო რომ ცალი ხელით ნახევრად გააღო ენდრიამ
- რა გინდათ ვინ ოხერი ხართ-მაინც თქვენობით მიმართავდა მიკა
- სად არის რეზი რა უქენი?- დაიღრიალა ანდრიამ უკვე გაბრაზებული იყო და ცოტაც და კარებს ჩამოიღებდა
- ვინ რეზი რა რეზი თავი დამანებეთ -მიკამაც დაიღირლა
- ნუ მიძალიანდები კარი გააღე ხომ იცი რომ არ გამიჭირდება შმოსვლა რომ მოვინდომო ქალი ხარ და პატივს გცემ -არ ინძრეოდა მხოლოდ ხელი ეკიდა კარისთვის მიკა კი იატაკზე სრიალებდა და მთელი ძალით აწვებოდა კარდ
- არ არ გავაღებ დამანებე თავი ვინ ხარ ან რა გინდა რა უფლებით მთხოვ ამას-მიკაც ცხარობდა
- გააღე თქო ძალას ნუ დამომაყენებინებ-ანდრია უკვე გაბრაზებული იყო
- არ გაგიღებ რა ვიცი იქნებ მანიაკი ხარ შეშლილი რომ ხარ ეგ ცხადია-მიკამ არ დააკლო ცინიზმი და დაცინვა მაგრამ ახლა მაგის დროა
- არაფერს დაგიშავებ დალაპარაკება მინდა-ანდრია
- რა დალაპარაკება შენ რა გაგიჟდი სახელიც კი არ ვიცი შენი რაგვაქვს სალაპარაკო-მიკა ისევ აგრძელებდა იატაკზე სრიალსაი ანდრია კი ისევ ძეგლივით იდგა
- საიდან გყავს ეს მანქანა-ანდრია
- რა შენი საქმეა-მიკა
- კიდევ რეთხელ გიმეორებ საიდან გყავ ეს მანგანა-ანდრია ხმაში ბრაზი შინიშნებოდა
- მეც კიდევ რეთხელ გეუბნები შენი საქმე არ არის-მიკა

- პასუხი არასწორია-ანდრია ამ ხნის განმავლობაში ძლივს იკავებდა თავს რომ არაფერი ჩაედინა .ერთი მიაწვა კკარს და კარიანა გაასრიალა მიკა იატაკზე ამის შემყურე მიკას თვალები ისე გააფართოვა რომ ალბათ ბუდიდან გადმოუცვივდებოდა ეს გადარეული ბიჭი მის სახლში რომ არ სემოვარდნილიყო და პირდაპირ მისაღებში არ შევარდნილიყო .ანდდრიამ არ ვიცი რა იგრძლო როცა მის ერთერთი ძმა დაინახა დივანზე მწოლიარე თავშეხვეული და მკვდარივით გაფითრებული ერჩივნა რომ იქ მის ადგილას ის წოლილიყო თავს იდანასაულებდა რომ მას არ გაჰყვა მისთვის ეს შეზარავი სცენა სიკვდილის ტოლფასი იყო და ისე უცბად დაკარგა გონება მისმა გონებამ ალბად ვერ გაუძლო ამას ეს ბიჭი ხომ თავის სიცოცხლეზე მეტად უყვარდა.

მიკა გაოცებული უყურებდა ბიჭს რომელიც ჯერ გაშტერებული უყურებდა მის მიერ გადარჩენის სულიერს და მერე როგორ წაუვიდა გული ამაზე სულ გაგიჟდა
- მე.. მე .. ცალი ხელით მომერია და ამ ბიჭის დანახვამ გათიშა ა..ა.ხ..ლა მეც წამივა გული-ძლივს გამოსცრა კბილებში და თავი რომ გაემაგრაბინა იქვე მყოფ ტუმბოზე ჩამოჯდა გონს 5 წუთში მოვიდა კარი დახურა რადგან უკვე ზალიან შესცივდა და სწორედ სიცივემ გამოაფხიზლა მერე ბიჭთან მივიდა და მის სახეს დააშტერდა ახლა უკეთესი შანსი მიეცა მომ დაკვირვებოდა
- ამას ვერ დაუკარგავ ზალიან ლამაზია-მიკამ რაც თქვა თვითონაც არ ეჯერე ასეთი რამ ჯერ არ უთქვამ-მგონი გავგიჟდი ნამდვილად იმ კარებს მივარტყი თვი-თავი გააქნია ავი აზრებისგა რომ განთავისუფლებულიყო და ანდრეას გამოფხიზლებას შეუდგა მაგრამ ვერ შეძლო მერე მდივანთნ მიაფორთხა როგორღაც აბა იქ ცივ იატაკზე ხომ არ დატოვებდა მრე შიგ ჩასვა ეს რომ მოახარხო ხომ სულ გაოცნა მიკაც და მეც, მერე დიდი მსხვილი ჯოხი მოძებნა და 9საათი იყო ღამე როცა მის პირდაპირ დაჯდა და დაელოდა მის გამოფხიზლებას როგორც იქნა ანდრიამ დააშორა ქუთუთოები ერტმანეთს და რომგორც კი მისმა ტვინამ გადახარშა რაც მოხდა .თვალები გაახილა თუ არა მიკა დაინახა დიდ ჯოხით მის წინ იდგა
- არ გაბედო განძრევა თორემ ეს ჯოხი მოგხვდება -მიკა ძლიერად დადგა მაგრამ მის ხმა შე ოდნავი შიში მაინც შეიმჩნეოდა .მაგრად მოუჭირა ხელი ჯოხს ანდრია როგორც იქნა მოვიდა გონს და ფეხზე წამოდგა მიაკამ კი ერთი ნაბიჯი უკან დაიხია -დაჯექი და არ გაინძრე-კიდევ ერთხელ შეეცადა ანდრიათვის მისი უპირატესობის დამტკიცებას
- საიდან ამდენი გამბედაობა -ირონიულად გაიცინა ანდრიამ და ზიზღით სეხედა ეს ნამდვილად არ ესიამოვნა მიკას არაფერი უთქვამ მხოლოდ ზიზღიტ სავსე თვალებით უყურებდა -აქ რომ ბიჭი იყო სად არის-ანდრია
- არაა შენი საქმე და ახლავე წადი ჩემი სახლიდან
- გირჩევ რომ მიპასუხო -ანდრიამ ხმა გაამკაცეა
- რაში გაინტერესებს ან ვინხარ საერთოთ ვინ მოქცა იმის უფლება რომ სახლში მივარდები-მიკა არ ცხრებოდა
- გეყოს და კითხვაზე კითხვით ნუ მპასუხობ-ანდრიაც თავისას აწვებოდა
- ჯერ მითხარი რა გინდა და ვინ ხარ-მიკა
- იმ ბიჭის მეგობარი ვარ სად არის -ანდრიამ ესღა თქვა და კიბისკენ წავიდა რომელსაც ალბათ შემდეგ სასრთულზე ავყავდით მიკამ მიმავალ ანდრიას მკერდხე ჯოხი მიადო
- ნუ ჩქარობ ჯერ არ დამიმტავრებია-მიკა საშინლად დაიმანჭა
- აი მე კი დავამთავრე რეზო მიმყავ და მივდივარ -თავდაჯერებულმა თქვა მიკა და მისი ჯოხი მოიცილა კიბეებისკებ წავიდა მაგრამ ახლა მიკამ გადაუღობა გზა
- ვერავისაც ვერ წაიყვან ეგ ბიჭი ჩემი ზედამხედველობის ქვეშა რის და არ დავუშვებ რომ შენნაირმა გორილამ მისი სიცოცხლე საფრთხეში ცააგდოს-მიკა სერიოზული იყო
- მე მე დავუშავებ რამეს-ანდრიამ იმხელა ხმაზე გადაიხარხარა რომ მიკა შეკრთა, წამში ისევ დასერიოზულდა ანდრია-მე მას არაფერს დავუშავენბ თუ ვინმე აგდებს რეზის საფრთხესი ეს სენხარ. მიმყავს-ანდრიამ ხელი კრა და კედელს მიაჯახა ისე ძლიერად მოუვიდა რომ მიკა თკივილისგან დაიმანჭა ანდრიამ მისი სახე რომ დაინახა თავი ლაჩრად იგრძნო ასე როგორ ვატნინეო მაგრამ ამს ხომ ვერ ეტყოდა ბოდიში მაპატიეო .მიკა ისევ გზაზე გადაეღობა
- მოვკვდები და მაგ ბიჭს არ გაგატან -კიბეზე აასწრო და კედესლა და მოაჯირს შორის გაშალა ხელები.ანდრია მკვლელის მზერეით უყურებდა ცოტა კი შეეშინდა მიკას მაგრამ მაინც მყარად იდგა
- თუ საჭირო იქნება იცოდე არ დაგინდობ და საერთოდ ვინ ხარ შენ წინ რომ მიდგები იცი მე ვინ ვარ -ანდრაი მიხვდა რომ ამ გოგოსტან ყვირილი არ ჭრიდა და ახლა მუქარა სცადა
- და შენ თუ იცი მე ვინ ვარ-მიკამაც იგივე ინტონაციით უპასუხა
- არა საიდან უნდა ვიცოდე ვინ ხარ მე მხოლოდ ის ვიცი რომ თუ გზიდან არ ჩამომშორდები ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ-ანდრიას ძარღვები დაეჭიმა
- კარგია ესეიგი ბარი ბარში ვართ ახლა კი კეთილი ინება და დატოვე ჩემი სახლი პოლიცია რომ არ გამოვიძასხე მადლობა მითხარი თორემ ახლა ციხეში იქნებოდაი -მიკამ დაჟინებული მზერა მიაპყრო ბიჭს
- ბოლოჯერ გეუბნები გამიშვი ზემოთ -დამარცვლა და თვალებიმოჭუტა ავის მომასწავებლად
- არ და რას იზამ-მიკამ ჩაიცინა
- კარგი ეს შენ მაიძულე-ეს თქვა მიკას ფეხებში წვდა და ზურგზე ცხვარივით მოიგდო და კარებისკენ წავიდა .მიკა საცოდავად ფართხალებდა და რას აღარ ყვიროდა-გამივი შე გორილა არა ადამიანო ეს როგორ შეიძლება საკურარი სახლიდან მაგდებ -მიკა განაგრძობდა ცხოველების ჩამოთვლას ანდრია კი იცინოდა გარეთ გავიდა ძირს კი არ დასვა დააგდო პირდაპირ თოვლში და ნელი ნაბიჯით ჭავიდა სანა მ მიკა ადგებოდა , თოვლს დაიფერთხავდა და ბიჭს გაეკიდებოდა სახლში შეასწრო და კარი ჩაკეტა. მიკა კარს მივარდა ხელებს ფეხებს ყველაფერს ურტყავდა მაგრამ ამაოდ შემდეგ ლანძღვას მოჰყვა იქნებ მდგომარეობიდან გამოვიყვანო და კარი გამიღოსო მაგრამ ამაოდ ამასობაში თოვა დაიწყო ისედაც დიდი თოვლს კიდევ დაემატა და ამ სიცივეში ძაღლსაც კი არა გააგდებდნენ გარეთ 2 საათი გაუჩერებლივ დადიოდა მიკა აქეთ იქით ანდრია კი როცა ზემოთ ავიდა და რეზი დაინახა ჯერე კიდევ ერთხელ მიიღო ,,იმფაქტი“ და მერე ტელეფონით ბიჭებს ძლივს დაუკავშირდა ხმა წყდებოდა და მხოლოდ იმის თქმა მოასწრო რომ რეზი იპოვა გადარეული დემეტრემ და გიორგიმ ვალსის ცეკვას და სიმღერას მოჰყვნენ
- ახლა ვინმემ, რო შემოგხედოთ ბიზნეს მენები და მდიდრები ეგონებით-თომა შეწუხებული მაგრამ ბედნიერი საყვედურობდა ბიჭბს ისინი კი სინღერას და ცეკვას არ წყვეტდნენ.
ანდრიას ბოლოს და ბოლოს გაახსენდა მიკა და ფანჯრიდან გადაიხედა რომ დაინახა იფიქრა ბოლოსდაბოლოს ადამიანი და შემოვუშვებო(ახლა ამას რა უნდა უქნა ის კი არ იფიქრა იმის სახლია და შემოვუშვებო) კიბეები ჩაირბინა და კარის საკეტის გაჩხაკუნებაზე მიკა გაჩერდა და მოემზადა თვალების ამოსაჩიჩქნათ კატასავით ჩაუსაფრდა „შენ გაჩვენებ სეირს“ დაიმალა და დაელოდ ანდრეა როდის გააღებდა კარს. გასაღებს ერთი სათადარიგოც მოაძრო ამ გოგოსგან ყველაფერია მოსალოდნელიო და რომ ვერ დაინახა მიხვდა რაშიც იყო საქმე კარს მოშორდა რომ ფართო არეალი მიეცაა და უფრო გაეგიჟებინა სახლში რომ დახვდებოდა შემდეგ ისე აგიხდეს ყველაფერი როგორც ანდრიამ იფიქრა ისე მოხდა ყველაფერი მიკამ არ დააყოვნა სახლში შევარდა და კარი შიგნიდან ჩაკეტა ანდრია კარს მივარდა თაითქოს არ ელოდებოდა(დედა რა გველია ) მიკას სიცილმა გააპო ჰაერი
- ახლა შენი ჯერია გაიყინო აბა რა გეონა მე მომატყუებდი ბიჭი? ჰა ჰა ჰა -იცინოდა და კოლიდორში მიდიოდა კმაყოფილი პირდაპირ სააბაზანოში შევიდა ცხელი შხაფი მიიღო და წკაპ ელექტრო ენერგია გამოირთო
- ოჰ იმ ვაჟბატონის ნამოქმედარი თუა მოვკლავ ნამდვილად მოვკლავ -მერე გამოვიდა სააბაზანოდან და გარკვი მთლ ხევსურეთში გამორთული იყო საკუთარ თავზე გაბრაზდა ასეთი საშინელი ადამიან ალბათ არა არის ეს რამ მაფიქრებინაო დაბლა ჩავიდა უკუნეთი სიბნელე იყო მხოლოდ ცეცხლის სინატლე ანატებდა სამზარეულოში შევიდა სანთლებიდა გამიტანა და იქვე ჟურნალების მაგიდაზე დაყარა მერე გავიდა ასანთი და ერთი ფინჯანი ჩაი გამოიტანა თავისთვის და ისიც მაგიდაზე დადო ერთი სანტელი აიღო და რეზისთან წავიდა შეემოწმენაზე რეზისთან ყველაფერი რიგზე იყო რომ დაბრუნდა ბუხართან დაჯდა და ფინჯანს წაეტანა მაგრამ ცარიელი დახვდა ხელი აუკანკალდა და მართლა შეეშინდა სანთლები აანთო და გარეთ გავიდა იმ კრეტინს შემოვათრევო კარი გააღო და იმის შიში რომ მისი ფანდი არ გაემეორებინათ ყველაფერი კარგად შეამოწმა არსად არავინ ჩანდა მერე ისევ სახლში შევიდა კარი ჩარაზა და მისაღებში გაფითრებული შევიდა
- ჩაის გამიკეთებ წინა მომეწონა-ანდრიან ხმაზე მიკა შეხტა და გული რომ არ გაუსკდა მე მიკვის
- შ ... ე ორანგუტანგო გულიიი გამი... სკდა-მიკას სახეს ფერი დაეკარგა
- ახლა კარგად ხარ რადგან ამხელა სიტყვა თქვი და ისე გავიგე რომ მაიმუნების ჯიშებში კარგად ერკვევი გირჩევ ჩამოჯდე არა არა მოიცა ცაი მომიტანე რა გარეტ საშინლად ცივა -ანდრიამ ირონიული სიცილი აიკრა სახეზე
- აქ როგორ შემოეთრიე-უკვე მკაცრი ხმით უთხრა მიკამ
- მოდი ამა ს აიდუმლოდ დავტოვებ ასე აჯობებს -ანდრია
- რა გინდა ვერ ვხვდები-მიკა
- არაფერი უბრალოდ დღს აქ დავრჩებით მე და რეზი ხვალ კი წავალთ შენ შენთვის ჩვენ ჩვენთვის თუ ფული გინდა რეზის რომ მოუარე პრობლემა არ არის-ანდრია
- რაა შენ ვინ გგონივარ -კიდევ რაღაცის თქმა უნდოდა მიკას მაგრამ ბატონმა ანდრიამ გააწყვეტინა
- მისმინე არ გინდა საწყალი წესიერი გოგოს როლის თამაში რა მივხვდი რეზის რატომ არ მატანდი გასაგებია არ გინდა ამის ახსნა-ანდრიამ დამცინასცი ხამ ჩართო ლაფარაკში
- ხმა ჩაიგდედა გაეთრი ჩემი სხლიდან ვინ ხარ რომ ამდენს მიბედავ-ყვირილში გადავიდა მიკა