ხანდახან რა რთულია საყვარელი ადამიანის დაკარგვა...მიდიან ადამიანები ჩვენი ცხოვრებიდან და მოდის ტკივილი...ტკივილი რომელიც შინაგანად განადგურებს შინაგანად გვსპობს მაგრამ მთავარი იცით რაარის? გადაიკრა სახეზე ყალბი ღიმილი მოაჩვენო თავიყველას ისე თითქოს ხარბედნიერი...
ქეთა დოლიძე 17 წლის თბილისელი გოგოა მისმა დაბადებამ თბილისი რომ გადარია იმიტომ კი არა რო დოლიძეს შვილი შეეძინა არა ყველას ახსოვს თემო დოლიძის და მარიამ ჯჟენტის სიყვარულის ისტორია...ყველა როდაიკიდა დოლიძემ და მაინც შეირტო მარიამი ცოლად...ქეთას დაბადებბის შემდეგაც არ ჩაწყნარებულა სიტუაცია დოლიძეს 8წელი მაინც ენაგლებოდნენ მშობლები მარა ქეთა გოგო დადგა? იმენაშოკი იყო საოცრება თბილისის მთელი ბიჭები რომმ ქეთაზე ირეოდნენ. 1.78 სიმაღლის შავგრემანი გოგოა ცისფერთვალება ტანიაქ?იმენა შოკი ვიდზეა?საოცარზე.ქეთა დოლიზე იყო თემა მთელი თბილისითვის,არავის არავიწყდებოდა მისი ერთი გამოჩენა გოგოები ჭორაობდნენ იბოღმებოდნენ ქეთაზე ბიჭები ცდილობდნენ რამემაინც გამოსვლოდათ დოლიძესთან.რამე პონტი რო გაეძრობოდა ქეთა უეჭველი იჩითებოდა ოღონდ პონტი უნდა ყოფილიყო საოცრება თუ გინდოდა ქეთა იქ გენახა...
***
7საათი იყო სახში ნიცა რო დამადგა სახეკონდა შეწუხებული თითქოს რაღაცუნდდა და თქმას ვედბედავდა
-რამე მოხდა?
-აუგოგო დღეს ხიზანასთან პონტიადა...აუვიცი რო არგევასება მაგბაითში ასვლა წინაწლის მერე მარა ჩემთავს გაფიცებ წამოდირა
-სადგოგო წყნეთში?
-ხოქეთა ხიზანამ დაკერეოიქნებ გვიკადროს ამოვიდესო შემსიცოცხლეს გაფიცებ წამო რა
-კაიწამოვალ ორონდ მომაკითხონრა ჩემიხოდით არმინდა ამოსვლა
-ჩემისიცოცხლეხარ! კურტანა გამოგივლის
ხიზანასთან ყოველწლიურად ფართი იჩითებოდა სწავლის დაწყებამდე 1 დღით ადრე ღამის გათენება დათემები იყოხოლმე...ყველამ იცოდა იქ რასიტუაცია იქნებოდადა შარვალ კსტუმით არავინ მოდიოდა ამითომ მოკლე მთლიანი კაბაჩავიცვი ზოლებიანიიყო თმა უბრალოდ გავიშალე მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და კედებიჩვაცვი 9საათზე ეზოში ჩავედი და კურტანა უკვე სახლის წინ იდგა
-ეე ტო უძღები შვილის დაბრუნებაა(ახლოს მიწია და შუბლზე მაკოცა)რაიყო ესე შეიძლება დაკარგვა გოგო?
-ხოიცი რათემებშიც ვიყავი (და მანქანაში ჩავსხედით)
-ქეთა იცი დღეს ვინჩამოდის?
-ვინ კურტან?
-ალექსანდრე ამაშუკელი
-ალექსანდრე ამაშუკელი?გაჩითულია ვინმე?
-ალექსანდრე არიციტო?ღადაობ?! ამაშუკელი გოგო თვით მასთი თემაა მთელითბილისის გოგოები დორბლიანი ძაღლებივით დაზდევდნენ
-დამე არვიცი? უცნაურია
-მაშინ დევდარიანიდ გარდა თუხედავდი ვინმეს შენტო
-არიყო შეხსენება საჭირო
-კაიტო რაიყო ბიდიში
10 იყო უკვე წყნეთში როვიყავით ხიზანასთან როგორც ყოველთვის ჩემი გამოჩენა სიჩუმის გარეშე არჩავლილა სადაც არუნდა ასულიყავი გაიგებდი ხმას -ეეტო ნახე დოლიძე -აუგოგო როგორმოხდა დოლიძემ სახლიდან ცხვირი გამმოყო? აჰაჰა არშემიძლია.ძალიან მოსაბეზრებელიიყო ეს მითქმამოთქმა ჭორაობა მარა ქეთა დოლიძე ვინიყმაგათი ჭრაობისთვის ყურიი როდაეგდო.ჩვენებთანმივედით დაწავიდადალევა ვსვამდით ძაან ბევრს ჭიქას ჭიქას ვუმატებდით ბოლოს შესვენებაგამოვაცხადეთ...
-ამაშუკელს ველოდები..,
-ვინაა ამისთანამთელიდღე მაგაზერო ლაპარაკობთ?
-არიციგოგო?ალექსანდრე ტიპიასაოცრება აინახავ და გამოშტერდები ეგრევე გულში ჩაგივარდება...
-ღადაობთ?ქეთადოლიძეს ვიღაც ამასუკელი?აჰაჰაჰა არა!
ცოტახანი ჰაერზე გასვლა მჭირდებოდა დაგასასვლელისკენ წავედი კარებთან მიახლოებული ვიყავი და ცხვირში კარიმომხვდა
-ეეე ჩემიძმა!წინიყურერა *ტონის შეუცვლელად ვთქვი
-ბოდიში სწერვა (შუა თითი ავუწიე ამ ტიპს დაგავედი გარეთ
სახლში ხაური ატყდა -ამაშუკელი ტო -ალექსანდრე სად დაგვეკარგებიჭო
სიმართლევთქვათ ძალიან მაინტერესებდა ვინიზო ალექსანდრე ამასუკელი და სახლში მალევე მივტრიალდი მივუჯექი მაგიდას უკნიდან ხიზანას ხმა რომშემომესმა
-აიესეც ჩვენიქეთა...ქეთა გაიცანი ეს ალექსანდრეა (შევტრიალდი შევტრიალდი და ჩემწინ გაიჩითა მასტი ჩემიცხვირის დამმახინჯებელი...სახეზე ირონიული სიცილით რაღა დავმალო დაბიჭი იყო საოცრება მაღალი მოქერაო თმით და ღიამწვანეთვალებით
წარბიც არშემიხრია ისე ვთქვი
-სასიამოვნოაალექსანდრე (და იგივენაირი ღიმილითმივმართე მზერა ალექსანდრესაკენ)
მოდით ცოტარამეს მოგიყვებით ალექსანდრე ამაშუკელზე-ალექსანდრე ამაშუკელი19წლის თბილისელი 1.82 წიმაღლის ქერა მწვანე თვალება ბიჭი ბოხი ხმით ზმანზე იყო აი საოცრად მაგარზე.როგორც გავიგე 12 წლამდე ალექსანდრე თბილისში ცხოვრობდა მერე მამამის რაღაც პრობლემები შექმნია და გერმანიაში მოუხაზავთ ოჯახთანერთად წინაწელსთბილისში ჩამოსულა ზაფხულში მაშინროცამედა დევდარიანი ზღვაზე ვიყავით წასულები...ალექსანდრეს დღისით იშვიათად თუდაინახავდით ღამის თბილისში იყო გაჩიტული სულ კურტანასთან და ყაზახასთან ერთად მოზრაობდა ბავშვბის საძმაკაცო რომელსაც დრო და მანძილი ვერაფერს აკლებდა...როგორც გავიდე ალექსანდრე დევდარიანი ყოფილა თემა მთელი თბილისისთვის ისევე როგორც მე...
მართალიიყო ნუცა რაღაცნაირად გულში ჩამივარდა ალექსანდრე თითქოს თავდაჭერილი დასტოინი ტიპიიყო მაგრამ არვიცცი უბრალოდ ვუყურებბდი დავცდიობდი არავის შეემჩნია ჩემითვალები...რადგან ქეთა დოლიძეს ალექსანდრე ამაშუკელი გულში ჩაუვარდებოდა?აჰაჰაჰ არა!
-ბავსვებო წავედი მე ხვალ გნახავთ
-კაირა იყავიდა მერე გაგიყვანთ
-არა წავალ ჩემით თან გამოვფხიზლდეცოტა თორე მარიამმა ესე რომნახოს დამერხევა
-არატო მთვრალიხარ ესე სადგაგიშვათ
-მეარ დამილევიაბევრი დაგავიყვან არააპრობლემა
დისკუსიაშიშემოჭრა ალექსანდრე... თითქოს არ გამიხარდარა
-არა წავალ ჩემით
-აიმშველელი ალექსანდრე აგიყვანს
ალექსანდრესთანთავსისე ვიჭერდი თითქოს მთვრალისულაცარვიყავი დავცდილობდი სწორხაზზე სიარულს როცაამ ყველაფერსე ალექსანდრემთავი ვერშეიკავა დაგაიცინა
-ხედავ რამესასაცილოს?
-არა
-არა თუხედავ მითხარი მეცგავიცინებ
-არაფქოქეთა წამოდი
ხელიმხარზე დამადებიდადა ნანქანაში ჩამსვა...როგორ მრცხვენოდა...რაუთავმოყვარეო გახდი დოლიძე როგორი საზიზღდობაა,მანქანაში სიმღერა საშვალო დონეზე ისმოდაალექსანდრე გამომხედავდა გაიცინებდა და აგრძელებდა გზას სადარბაზოსთან მივედით...
-ახვალ შენით? თუ აგიყვანო?
-არაა! ავალჩემით მადლობა
-არაფრისქეთა
სახლში ძლივსმივაღზიე ვცდილობდი მარიამს არშევემცნიემარა მეშარსხომ ვერავერიდები
-სადიყავი?! შენრამთვრალიხაღ?
-აუმარი დამაცადერა
დაოთახში შევედი...ალექსანდრე...ალექსანდრე ამაშუკელიბიჭმარომელმაც წამში შეხვალაჩემიცხოვრება...ესთი საოცრებაჯერარცკიმენახა ეგრევე facebookზე შევედი და ალექსანდრეს ფოტოები ვნახე...ვუყურებდი მთელიღამემერე გამახსენდებოდა ჩემი ვინაობა დათავს ისე ვიჭერდი თითქოსდღეს არავინ მინახია ისეთი ვინც გამაბედნიერებდა
__________
პრივეტ <33 გავაგრძელო? მაინტერესებს თქვენიაზრი უარყოფითიც და დადებითიც...მადლობა ვინცცაიკითხეთ <3