****
მეთორმეტე კლასში ვიყავი გაკვეთილზე დამაგვიანდა რომ შევედი კლასში მასწავლბელი ლაპარაკობდა ერთ ჩემი სკოლის მოსწავლეზე თუ როგოორი ლამაზი იყო..იმდენად ყურადღება არ მიმიქცევია და ჩემ მეგობრებთან რომ დავჯექი დაიწყეს საუბარი. მე მანამდე არ მყავდა ნანახი ჩემ მეგობრებს კი ყავდათ რამოდენიმეჯერ ნანახი. მინდოდა რომ მენახა როდესაც გაკვეთილი გამოვიდა გადავწყვიტეთ გვეთამაშა ფრენბური კლასელებს და კიბეებზე რომ ჩავდიოდი გამოჩნდა გოგო რომელიც ძალიან ლამაზი იყო და კლასელმა მითხრა რომ ეს ის გოგო იყო (მასწავლებელი რომ ლაპარაკობდა)..გულში ჩამივარდა მაშინვე და სახელი არ ვიცოდი მაგრამ მისი პოვნა სოციალურ ქსელში არცთუ ისე გამჭირვებია...გავიგე სახელი გვარდი მაგრაამ ვერ ვბედავდი მიწერას „დამატებას“...შევიდოდი მის პროფილზე ყოველდღიურად ვაკვირდებოდი სიახლეებს და თან ამავდროულად ვუწონებდი ფოტოებს...ერთ დღეს როდესაც შევდივარ ჩემ გვერდზე მხვდება „მეგობრობა გამოგზავნილი“იმ წამს ვერაფერი გავაცნობიერე...გული ამიჩქარდა თუმცაღა ეს მხოლოდ მეგობრობის დამატება იყო და მეტი არაფერი დავადასტურე და მომდის შეტყობინება“
-შენ ჩემი სკოლელი ხარ?
-რატომ ფოტოების მოწონება?
არ ვიცოდი რა მეპასუხა ცუდად ვიყავი...ბოლოს როგორციქნა გავეცი პასუხი არცთუისე კარგი...
დაიწყო ყოველდღიური მიმოწერა სკოლაში ზოგჯერ ვნახულობდი და ერთ დღეს ზუსტად 23 მარტს ჩემს დაბადებიდღეზე თორმეტ საათზე გადავწყვიტე მეთქვა ყველაფერი...“წავიყვანე ჩემი მეგობრები ვიყიდე რაღაცეები ერთერთმა მეგობარმა გიტარაზე დაკვრა იცოდა წამოვიღეთ გიტარა,და რომ მივდიოდით მასან სახლში ნელ-ნელა ფეხები მეკვეათებოდა მაგრამ უნდა გამებედა და მეთქვა მაინც..მივედი სახლთან და დავურეკე რომ ცოტახნით გამოსულიყო გარეთ რატომღაც „ბოდიში მომიხადა და მითხრა რომ ვერ გამოვიდოდა“ მე მაინც დავიჟინე რომ გამოსულიყო მიზეზად მოიდო რომ დედამისი არ უშვებდა“არადა მხოლოდ 10 წუთი მინდოდა მაგრაამ არა.წამოვედი უკან ყველაფერი სახლისწინ დავუტოვე..მასთან აღარანაირი კონტაქტი აღარ მქონდა თითქის ერთი კვირის განმავლობაში.
ერთ დღეს მეგობრებთან ერთად ვარ გამოსული გარეთ და მომდის შეტყბინება
-შენ ჩემი რა ხარ?
-მეგობარი
-რატომ მეგობარი?
-მე ვუპასუხე რომ ამას მე დიდიი ხანია ვფიქრობდი.... და თან ვუთხარი რომ დანარჩენზე მეორე დღეს გვესაუბრა,დამთანხმდა.გათენდა მოვიკრიბე მთელი ძალები და წავედი დასალაპარაკებლად..რომ ვნახე ვილაპარაკეთ დითქმის სამ სათს გაგრძელდა ყველაფერი გავარკვიე ის ჩემი ცხოვრები ნაწილი გახდა სახლში ავაცილე და იქიდან არ მახსოვს სახლამდე როგოორ მოვედი (მოვფრინდი)...დაიწყო მიწერა მის გარეშე არ შემეძლო წამით გავჩერებულიყავი სულ მისი ნახვა ჩახუტება მინდოდა სულ მინდოდა მისი მომღიმარე სახითვის მეყურებინა და (ლოყები თვალებიდან არ ამომდის მისი გაღიმება ჩემთვის ყველაფერს ნიშნავდა) ვამაყობდი რომ ჩემს გვერდით ასეთი გოგო იდგა...
ბოლოს,ჩვენი ურთიერთობა რაღაცნაირად შეიცვალა ერთ დღეს მივწერე კიდეც რომ რამე ხდებოდა ისეთი რომ მე არ ვიცოდი მან მიპასუხა რომ არაფერი ისევ ისე ვუყვარდი. მიწერა ჩემ მეგობას რომ ნახვა უნდოდა მისი..ავიდა სანახავად და უთხრა რომ არასოდეს ვყვარებივარ“...მართლა უკვე აღარვიცოდი რა გამეკეთებინა (ნახვითაც ვერ ვნახეთ ერთმანეთი ასე სოციალურ ქსელში დასრულდა)...ახლა მას შემდეგ 8 თვეა გასული და ერთი დღე არა ისე გასული რომ მასზე არ მეფიქრა..ის რას ფიქრობს ჩემზე,ახლა რომ გამახსენდება და ვცდილობ მიწერას ვხვდები რომ თავს ვიმცირებ თითოეულ შეტყობინებაზე....

მეგობრებო ეს იყო ჩემი უაზრო სიყვარულის ისტორია რომელიც უცნაურად მაგრამ გასაგებად გადმოგეცით.....