*მარიამი არც ტელეფონს პასუხობდა და არც საავადმყოფოდან გამოდიოდა. ძალიან უნდოდა ლუკას მარიამის ნახვა და არიცოდა რა გაეკეთებინა ბოლოს კი საავდმყოფოსთან დიანახა მარიამი და დალაპარაკება სცადა თან ყელსაბამი ჯიბეში ჩაიდო. ალბათ იმედი ქონდა რომ მარიამი ყელსაბამს დიაბრუნებდა. მარიამმაც გაუსწორა თვალი ლუკას და მასთან მივიდა.*

- რა გინდა ?
- შეიძლება დაგელაპარაკო ?
- აქ არა , წამოდი თუ გინდა თორნიკესთან ერთად დავილაპარაკოთ ..
- არა სხვაგან წავიდეთ.
- ვერ წამოვალ თორნიკეს ვერ დავტოვებ და თან არც მაქვს სურვილი შენ დაგელაპარაკო რამეზე.
- გთხოვ. აგიხსნი .
- რას ამიხსნი ?
- წავიდეთ რა .
- აქ ამიხსენი თუ საერთოდ გეყოფა ნამუსი.
- ...
- გისმენ ბევრი დრო არ მაქვს !
- ხომ იცი რომ ძალიან მიყვარხარ , არავის დავუთმობ შენს თავს მითუმეტეს მაგ ვიღაცა თორნიკეს! გამორიცხულია , ამიხსენი როგორ შეიძლება ამდენი წვალების მერე ესე უცებ დაგანებო თავი ამდენი წელია მიყვარხარ ! მერე გამოჩნდა ეს ვიღაც და წამართვა შენი თავი , როგორ არ ვცემო ?! ჰა ?! არ უყვარხარ მაგ შენს თორნიკეს არა შენ ჩემზე კარგად იცი?! არ უყვარხარ და დამთავრდა!!!
- საერთოდ იცი სიყვარული რას ნიშნავს ?!
- მისი ბედნიერება სხვასთან , შენი სიკვდილის ტოლფასი რომ არის! ეგ მგონია მე სიყვარული !
- არარის ეგ სიყვარული !
- აბა რაარის !
- მისი ბედნიერება სხვასთანაც რომ გაგიხარდება ეგარის !
- არარის ეგ სიყვარული ! როგორ შეიძლება გიყვარდეს და სხვის მკლავებში უყურებდე ?!
- არ მაინტერესებს შენ რა არ შეგიძლია ! მაინც შენ დაიტანჯები !
- ვიტანჯები უკვე !
- ძალიან კარგი ! გამოწერენ მალე თორნიეკს და მალე მოვაწერთ ხელს ! გაიგე ?
- გამოწერენ და უკან დაბრუნდება ისევ !
- აჰა, და უნდა შეგიყვარო არა ? ცხოველო !
- ადრე ხომ კარაგდ ვიყავით , ესე არ გეზიზღებოდი და ცოტა მაკლდა შენ იგულის მოგებამდე ეხლა რა მოხდა ესე უბად გამცვალე სხვაში ხო ?
- მე არვიში არ გაგცვალე , მე შნ არ მიყვარდი და კარაგდ იმიტომ ვიყავით რომ ხუმრობით ვუდგებოდი შენ ფლირტაობას ჩემთან და სახალისო იყავი ეხლა საშინელება ხარ რაც ხდება ყველაფერს შენ იწვევ !
- მაშინ ეს არსება არ იყო გამოჩენილი ჩვენს ცხოვრებში ! და ხელს არვინ მიშლიდა იმიტომ , რომ შენს გარდა ყველამ იციოდა როგორ მიყვარდი ! ყოველთვის შენს გვერდით ვიდექი და სიცოცხლეს გადაგარჩინე ორჯერ !
- იმიტომ რომ შენ ჩამაგდე საფრთხეში ! ორჯერ !
- არა !
- კი !
- არა მარიამ არა !
- თუ მარტო ნერვების მოშლა გინდოდა ჩემთვის, მაშინ მე დავამთავრე და შეგიძლია წახვიდე !

* მარიამი წასვლას აპირებდა როცა ლუკამ მისი ხელი დაიჭირა , უკან მოატრიალა და ვნებიანად აკოცა... მარიმაი სულ ორი წამით მოდუნდა და თავი დაიხსნა ლუკას კლანჭებიდან რაც მთავარია მარიამმაც არანაკლები ვნებით დაამჩნია ლუკას ხუთი თითი სახეზე ! *

- მეტკინა მარიამ !
- ფუ ! როგორ ვერ გიტან !
- წადი თორნიკეა ცუდად !
- როგორ შეგიძლია იყო ასეთი უგრძნობი ?! არ მაინტერესებს არ მიდა პასუხი . წაეთრიე და მეტი არ მინდა აქ მოსული დაგინახო კიდე , პოლიციაში დავრეკავ !! მადლობა არ გითქვამს რომ არ გიჩივლეთ !
- ....
- ნაგავო !

* მარიამი წავიდა და ლუკასაც არ შეუჩერებია. ჩაჯდა მანქანაში და წავიდა, მაგრამ სად კაცმა არიცის, ლუკას ასე გაშვბას კარგი არაფერი მოჰყვებოდა. ლუკა ვერ იტანს როცა მისი არესმით მაგრამ ჯერ არც არის ადამიანნი ისეთი ვინც გაუგებს და ამიტომაც უწევს შეეგუოს მაგრამ მისი თითო ნივთი მაინც ეწირება ლუკას გაბრაზებას. არ აინტერესებს როგორ ტკივა ლუკას უბრალოდ უნდა დაიცალოს სიბრაზისგან თორემ მოკვდება. მარიამი თორნიკესთან შევიდა , თორნიეკს უკვე ეძინა , მარიამი ექიმს დაელაპარაკა და სახლში წავიდა. თქვა რომ მის გაღვიძებამდე დილით მოვიდოდა. სახლში მისულმა პალტოდან გასაღები ამოიღო და ძირს რაღაც პატრა ნათება შეამჩნია. სიბნელე იყო , დაიხარა და გულის ფორმის ყელსაბამი აიღო , დიდი ხანი ხელებში ათამაშებდა შემდეგ კი ჩაეცინა და კარი მსუბუქად მოიხურა ... *

ბოდიში მოკლე თავისტვის ((( გამოვასწორებ ! გამიზიარეთ თქვენ იაზრები, ღირს გაგრძელება ?