საშინელი 14 სექტემბერი გამითენდა, ახალი კლასი ახალი ბავშვებით საშინლად არ მინდოდა, რადგან ჩემ ბავშვებს და კლასს ვერ ვტოვებდი უსაზღვროდ ვიყავი მათზე შეყვარებული, მაგრამ მასწავლებელთან კონფლიქტის გამო დედაჩემმა გადაწყვიტა რომ სხვაგან მესწავლა, წარმოიდგინეთ რა ძნელია 10 წელი ერთ კლასში ხარ და მერე სხვაგან გადაგიყვანენ და იქ გიწევს კოშმარის ატანა, არ იცნობ არავის არ იცი როგორები არიან და როგორ მიღირებენ, საშინლად ვნერვიულობდი იმიტომ რომ არასდროს მიქიფრია ჩემი სხვაგან გადასვლის შესახებ.
ავტობუსიდან ჩამოვედი და გზა გადავკვეთე, ჩემ მეგობრა "ყურსასმენებთან" ერთად ეზო ბავშვებით იყო სავსე მარტო მე მეცვა სავები ყველას თეთრი ზედები ეცვად, გაოცებულმა დავიხედე მაისურზე ნუთუ ასეთი განსხვავებული იყო პირველივე დღე, რადგან ჯერ არავის ვიცნობდი დამრიგებელთან მივედი
-გამარჯობათ მას
-ჩვენი ახალი გოგოც მოსულა.- ღიმილით შემეგება და გადამკოცნა, მეც გავუღიმე
-წამოდი საყვარელო ბავშვებს გაგაცნობ, კლასში ავიდეთ გელოდებიან, გოგონების ნაკლებობა გვაქვს კლასში და გაუხარდებათ ერთი გოგოს შემოსვლა
-იმედია.- ენაწყლიანობით არც ადრე გამოვირჩეოდი და ახლა მითუმეტეს, კლასის კარი შეაღო და წინ თვითონ შევიდა
-ბავშვებო ჩვენი სურპრიზიც მოვიდა, ულამაზესი გოგოა.- ხელი მომკიდა და შემათრია, მე თავდახრილი გავყევი, დაფასთან დამაყენა და დაიწყო ჩემს შესახებ მოყოლა, მე თავს არ ვწევდი
- მარი წიკლაური, დღეიდან აქ ისწავლის და აბა თქვენ იცით ისე დახვდით როგორც თქვენ შეგეფერებათ, აი ეს კი მათემატიკის მასწავლებელია გაიიცანი.- შემდეგ მე შემაბრუნა და გამხდარი ქერა ქალლი დაამანახა, ისიც მოვიდა და გადამკოცნა, წინა მერხზე დამსვეს და დაიწყო ჩემი ტანჯვაც, მასინვე ორი გოგო მომიჯდა გვერდებიდან
-მე ნუკა მწვია, გულიკოს შვილი ვარ.- ანუ დამრიგებლის
-მე ანუკი, ერთიწელია მეც აქ ვარ, რაღაც მოწყენილი ხარ რამე მოხდა?
-არა არაფერი.- ჩუმად ვთქვი ისე მე ძლივას გავიგე
-რა ლამაზი და რა წყნარი ხარ
-მადლობა.- ეს ცოტა ხმამაღლა გამომივიდა
-ძალიან ლამაზი თვალები გაქვს, ცისფერი შენ გაქვს მგონი მარტო ჩვენს კლასში.- "ჩვენს კლასში" ეს უკვე გულზე მომეხამუშა და თავი დავაქნიე მარტო, ნეტა ახლა ცემები რას აკეთებდნენ, გიჟობდნენ ან იყვნენ საერთოდ სკოლაში?! ყველა 14 სექტემბერი გამახსენდა ჩვენი გიჟობებით და გამეღიმა
-ამის მერე პარკში მივდივარტ წამოხვალ?.- უარი უნდა მეთქვა მაგრამ დედაჩემის მკაცრი სიტყვები ამომიტივტივდა, "არავითარი შეჭმუხნული წარბები და უარი წახვალ სადაც ისინი წავლენ, და ყველას დაუმეგობრდები"
-კი.- ისევ მილეული ხმით ვთქვი
-ძალიან ნაზია.- ნუკამ თმაზე დამისვა ხელი და უკან გადამიყარა.
-გაგვიხარდა შენი გადმოსვლა ისედაც 5 გოგო ვართ მე-6 შენ იქნები
-მეც.
-რაღაც არ გემჩნევა?
-ანუკი უბრალოდ ასე გამოვხატავ ყველაფერს.- მოკლედ ასე ვიბლადუნეთ მარტო ისინი ლაპარაკობდნენ მე კი ვიჯექი, მერე ბუნებრივმა მოთხოვნილებებმა შემაწუხა და რადგან მარტო ამ ორს ვიცნობდი "კარგად" მათ ვთხოვე გამოყოლა
-ნუკა წამოხვალ მაჩვენე სად არის?
- ვაიმე ხალხო ხმა ამოიღო.- მის გახარებულ სახეზე და რეაქციაზე გამეღიმა
-კი მოვდივარ.- ხელკავი გამიკეთა და გრეთ გამიყვანა,ჩემზე დაბალი იყო ამიტო მომემტვრა ფეხები სიარულის დროს ხელზე ჩამოკიდებული მყავდა
-იცი კიდე ახალი ბიჭი გადმოდის, ნუ ახალი რა ჩვენი კლასელი იყო და გადავიდა 2 თვე გაზაფხულზე ახლა უკან ბრუნდება, ძალიან გიჟია თუ მოეწონე და მასთან კონტაქტში შეხვედი შენც გაგაგიჯებს
-არამგონია ჩემი უჟმური ხასიათი ვინმეს მოეწონოს.- თავი გადავაქნიე და შარვალი მაღლა ავიქაჩე
-შენი ტანის პატრონი და სილამაზის მაგას რო ამბობ მიკვირს
-კარგი ახლა, მოწყვეტილი ვარსკვლავი არ არ
-მაგრამ მაინც ლამაზი ხარ.- ისევ თავისი გააგრძელა, არადა როგორი ვიყავი გითხრათ, 1.67 სიმაღლის და 50 კილო, ქერა გრძელი თმა და ცისფერი თვალები მქონდა, კურნოსა ცხვირი და ლამაზი მოყვანილობის ტუჩები, არც მიკვირდა ასეთი იერი რო მქონდა ბებია მყავდა რუსი.

***
ასე გრძელდებოდა თითქმის ერთი კვირა და ბოლოს მოვიდა ის ზემოთ აღნიშნული გიჟი კლასელი....


--------------
- ახალი ისტორია.
-იმედია მოგეწონებათ ველოდები თქვენს კომენტარებს...