უკვე ყველაფერს ცეცხლი მოეკიდა და ყველა სათითაოდ ეყარნენ იატაკზე. მეზობლებმა სახანძროში დარეკეს და მეხანძრეებიც ორ წუთში გამოჩნდნენ , დიდი ხანი ცხილობდნენ ცეცხლის ჩაქრობას , ოთხი ბიჭი მცირე დამწვრობით გამოიყვანეს მაშველებმა ხოლო ლუკა და რატი ..... გათიშულები ... ძლიერი დამწვრობით რეანიმაციაში გადაიყვანეს. ნინი , მარიამი და თორნიკეც გარეთ იდგნენ. ნინი საშინლად ტიროდა , ხოლო მარიამი უძრავად იდგა არიცოდა რა ექნა , უბრალოდ შეწუხებული სახე ქონდა და ამ შეწუხებულ სახეზეც კი ეჭვიანობდა თორნიკე. როცა ლუკა და რატი საავადმყოფოში წაიყვანეს ნინიც გაჰყვა დ მარიამსაც სთხოვა გაყოლა მაგრამ თორნიკემ მარიამს გაბრაზებულმა უთხრა რო არ წასულიყო , მაგრამ მაინც წავიდნენ.

- რა მოხდა ვერ გაიგეს ? *იკითხრა მარიამმა*
- რაც არ უნდა მომხდარიყო ღირსები იყვნენ.!
- თორნიკე , შეგიძლია გაჩუმდე ?!
- იცი რა ნინ იესეთი გულუბრყვლო ნუ ხარ!
- შენ ასეთი ბოროტი!
- ნუ ჩხუბობთ ! იმედია კარგად იქნებიან.. ცოდოები არიან.
- მაკას უნდა დავურეკო!
- გაგიჟდი ნინი? ინერვიულებს ძაან და შეიძლება ვერც ჩაამოვიდეს და...
- ჩამოვა და მიხედავს მაინც.
- ვერავინ მიხედავს მაგას.
- მაკა მიხედავს!
- მაკა ვინარის ?
- ლუკას დედა.
- აა დედაც ყავს ლუკას ?
- რატომ არ უნდ აყავდეს ?
- რავიცი , ვერ ვიაზრებდი აქამდე რა არსება იყო და ადამიანი ყოფილა თუ დედა ყავს.
- თორნიკე !!!!! წადი რა !
- კარგი დამშვიდდი ჩუმად ვარ.
- როდის შეგვიშვებენ ?
- ძალიან გინდა შეხვიდე მარუს ?
- ვაიმე თორნიკე მართლა წადი შენ და დაიძინე.
- გკითხე !
- ისე ვთქვი
- არ გითქვამს აშკარად ისე..
- ისე ვთქვი , და მაპატიე.
- ...
- ოღონდ ეხლა გაჩერდებოდეთ და ! ჯერ არ შეგვიშვებენ და ვიკითხავ მერე როგორ იქნებიან.

ისინი კამათს დიდი ხანი არ გაჩერდებოდნენ , ამ დროს კი ლუკა და რატი ტკივილისგან კვდებოდნენ, თუმცა ამას თორნიკეე, მარი ან ნინი როგორ გაიგებდნენ , თითონ ხომ არ სტკივათ , თითონ ხომ არ დიაწვნენ. მთელი სხეული დამწვარი ქოდნათ , ვერ ინძრეოდნენ , ტკივილისგან რატის ღრიალი მთელს საავადმყოფოში ისმოდა , ლუკას ხმა კი ჯერ არავის გაუგონია , ან ითმენდა ან კვდებოდა ... ან ეს მის სულიერ ტკივილთან შედარებით არაფერი იყო და არ იღებდა ხმას .. რატის თითქმის არ ეძინა , ლუკა კი ცდილობდა როგორმე გამეოძინებინა , მგარამ სანამ ორმაგ დამამშვიდებელს არ გაუკეთებდნენ მანამდე ვერ იძნებდა. როცა დაეძინებოდა ისევ და ისევ წარსული ახსენდებოდა და უფრო მეტად ტკიოდა დამწვარი სხეული. ლუას არ უყვარს როცა ბევრს ფიქრობს ან რამეს იხსენებს , მაგრამ ახლა სხვა გზა არ ქონდა.. მხოლოდ უნდა ეფიქრა ან ეყვირა , ყვირილს მაინც ფიქრი ამჯობინა ... იმაზეც ფიქრობდა , ეტყოდნენ თუ არა ამ ამბავს მაკას ... მისთვის უკეთესი იქნბოდა არ ეთქვათ თორემ ჩამოვიდოდა და თუ გადარჩებოდა აღარც წავიდოდა , სულ ლუკას მოვლაში იქნებოდა ... ფიქრობდა თავის ანგელოზზე , მარიამზე , კვდებდოა და მაინც აინტერესებდა მარიამი როგორ იყო.. აინტერესებდ ამოვიდა თუ არა ... ფიქრობდა რატიზე და ახლა მხოლოდ მისი კარგად ყოფნა უნდოდა რადგან ესმოდა მსიი ყვირილი და , ძალიან ბრაზდებდოა რომ ვერ შველიდა , ფიქრობდ არა მოხდა იმ დღეს , როცა დაეცა და კვამლისგან გაითიშა იმის მერე არახსოვს რა მოხდა მაგრამ , გაზით რომ ყოფილიყო უცბად აფეთქდებოდა ყველაფერი მაგრამ ცეცხლი ნელ ნელა ედებოდა სახლს ... მიხვდა რომ ძალით გააკეთა ვიღაცამ .. პირველად ერთ ბანდაზე მიიტანა, ამთ ხომ ხშირად მოსდიოდათ ჩხუბი მაგრამ ასეთ დონემდე არცერთი ეცემოდა მათ ხომ ჩხუბი უხაროდათ და ერთმანეთის მოკვლაზე არ ფიქრობდნენ . მაინც სხვა არავინ ახსენდებოდა . იქნებ .... იქნებ ... თორნიკე ? თორნიკემ გააკეთა ეს ყველაფერი ?! მაგრამ მაშინ ხომ ბიჭების სახლს არ დაწვავდა და მარტო ლუკას მოუღებდა ბოლოს ? ლუაკს ამ ფიქრში ჩაეძინა და შეწყვიტა ფიქრი .. მაგრამ სიზმრებიც არსებობს დაესიზმრა როგორ მივიდა მასთან თეთრი პატარა ანგელოზი და მასთან წასვლა სთხოვა , მაგრამ ლუკას აქ .. დედამიწაზეც ყავდა ანგელოზი რომელსაც ვერ დატოვებდა !

- იქნებ ლუკას არ უნდა რომ მაკას დავურეკოთ ?
- მაგას რა უნდა არ მაინტერესებს . მაკა უნდა ჩამოვიდეს და უფრო მშვიდად ვიქნებით ყველა! მაკა მიხედავს და უფრო უსაფრთხოდაც იქნება..
- ხო რავიცი , როგორც გინდა და ფული ?
- რა ფული ?
- ოპერაციების ფული
- არვიცი რა უნდა ვქნათ.
- თუ რამე მექნება აუცილებლად მოვიტან .
- მარი , მათ მარტო ერთი ოპერაცია კი არ დაჭირდებათ დამწვრობის მოსაშორებლად ...
- ხო მაგრამ ...
- რა დავიჯერო ლუკას ფული არ აქვს ? მეცინება ...
- აუ თონიკე , ლუაკს სახლში მივიდე და ფული ავიღო?
- შენ რატომ უნდა აიღო ? უთხარი მაგის ძმაკაცებს . თუგინდა მე ვეტყვი
- აუ გაჩერდი რა შენ რო დაელაპარაკე მაგათ იმიტომაც ხარ ნეკნებ დამტვრეული ..
- აუჰ ..
- ნინიი !!
- რა ვიტყუები ?
- აბა რა უნდა ქნათ ?
- გამოფხიზლდება ორივე გადაიყვანენ პალატაში და თუ გადაწვეტენ დამწვრობაზე მკურნალობას თითონ მიხედავენ თავს. ეხა მთავარია უბრალოდ პალატაში გადაიყვანონ რომ ვანხო ორივე ..
- ხო მართალია.

ლუკას მეგობრებმა ძალიან იჩხუბეს საავადმყოფოში და მაინც მოახერხეს რეანიმაციაში შესვლა. მხოლოდ ორნი შევიდნენ, გეგა და გიორგი , ჩხუბის თავები .. ქონდათ იმედი რო მლუკა რაღაცას მიხვდა და აუცილებლად უნდა ეთქვათ ბიჭებისთვის.

- დროზე შეგვიშვით თორე სულ არ მაინტერესებს რომ ქალი ხარ და არვიცი აქ რა მოხდება ! გაიგეეე ??
- დამსვიდდით რა ბატონო , ძინავს ლუკას !
- არ ძინავსსს .. შემიშვვი !
- არ შეიძლება რემინაჩიაში შესვლა ..
- შემომაკვდებით
- დატოვეთ აქაურობა , ეს საავდმყოფოა და ავადმყოფები წვანან , სულ არ სურთ თქვენი ყვირილის მოსმენა..
- მე სხვა არ მაინტერესებს , ჩემს მეგობართან ვარ !
- კარგად არის თქვენ იმეგობარი !
- უნდა ვნახო !
- დაცვას დავუძახებ !
- ნუ მაშინებ ! დროზე შემმიშვი !
- აუ ეხლა გამატარეეე ..
- მოიცაა .. ქალია !
- კაცი ექიმი არ გყავთ თქვენ ?
- წაბრძანდით თუ შეიძლება !


როცა უკვე ბიჭები (უკვე ოთხივე) სკამებს ურტყავდნენ კედლებს და ვერც აგდებდნენ , რეანიმაციაში შეუშვეს. სხვა გზა არ იყო როცა ფანჯარაში დიანახავდნე ლუკა როგრ ანშნებდა მათ უფრო ბრაზდბოდნენ და ყვიროდნენ.

- ლუკაა, როგორც ცუდად არ უნდა იყო , ძალიან გთხოვ რამე მითხარი .
- გეგა , წადი ჩემთან და საკრედიტო ბარათებიდან ფული მხოსენი .
- რამდენი ?!
- რამდნეიც არტის ოპერაციებს დაჭირდება იმდენი !
- ....
- გაიგე ?!
- გავიგე. სხვა რა ინდა რო რამე მითხრა ?
- არა .. ჯერ არა . უბრალოდ რაც გითხარი ის გააკეთე , ოღონდ არავის უთხრა!
- მაკას ურეკავენ.
- ვაიმე არა , გთხოვ მაკას არაფერი უთხრათ და არც რატის დედას . ძალიან გთხოვ , ვინ ურეკავს ?
- ნინი
- ხელი შეუსალე როგორმე.
- არ დავარეკინებ. მარიამია გარეთ.
- ჰა ?
- მარიამი არის მისაღებში , ნინისთან ერთად
- ჰოო ? კაია , ელოდება როდის მოვკვდები ?
- ეგ არა მაგრამ თორნიკე კი მაგას ელოდება
- ვინ ?
- თორნიკე !
- აქ არის ?
- კი. მივედით და ცემა დავაპირეთ მაგრამ ყვირილ იდაიწყეს გოგოებმა .
- აუ რო არ გითხრა გავგიჟდები .
- რა მოხდა ?
- თორნიკეზე მაქვს ეჭვი ..
-ველოდებოდი მაგას როდის მეტყოდი! მეც და რამარტო მე ბიჭებმა ყველამ ერთად ვთქვით.
- ხო მაგრამ არაფერი შეიმჩნიოთ და მალე გამოვალ .. მაგათ ხოიცი ....
- ხო კარგი ნუ ნერვიულობ ვერ გაგვექცევა !
- გთხოვთ დატოვეთ ოთახი !
- აუ ამან ხო შემჭამა , გადი გოგო იქით !
- კარგი წადი და არ იჩხუბო !
- უხ შენი ! ნახვამდის ქალბატონო !
- წამობრძანდით.


ბიჭებმა გასვლისთანავე თორნიკეს შურისმაძიებელი თვაებით გახედეს, ნინის შეკითხვებს არ უპასუხეს და წავიდნენ. ლუკას სახლს რომ მიუახლოვდნენ გაიფიქრეს რომ ფული მთლინად უნდა მოეხსნათ , ლუკასთვისაც რომ ყოფილიყო საკმარისი , მაგრამ გადაიფიქრეს და ლუკას დავალება შეასრულეს.

ლუკამ ჯერ ექიმს რატიზე შეეეკითხა და როცა უთხრეს რომ ცუდიარაფერი იყო ცოტა დამშვიდდა, და მარიამზე ფიქრი განაგრძო. როცა გეგამ უთხრა რომ აქ იყო თითქოს ყველა ტკივილმა გაუარა , იფიქრა რომ დააინტერესა როგორ იყო მაგრამ მიხვდა რომ უბრალოდ ნინის მოყვა ... ახლა უბრალოდ უნდოდა რომ მარიმაი შემოსულიყო და ხელი მაგრად ჩაეჭდა ... ხომ შეიძლება ამ ღამემ გათენება რაც გარისკოს ?! ...

გამიზიარეთ თქვენი მოსაზრებები <3