დილით სანამ სანდრა გაიღვიძებდა სანდრო სამზარეულოში ჩავიდა, მალევე ადგა სანდრა და ქვემოთ ჩავიდა
-ბიჭებისგან რამე ხო არ გაგიგია?(სანდრა)
-დილამშვიდობისაააა...უთხრა ირონიულად დამიახვედრა რომ ჯერ უნდა მისალმებოდა, მაგრამ სანდრამ არ შეიმჩნია.
-სადარიააან? (სანდრა)
-არვიცი არ დაურეკიათ(სანდრო)
-როგორ შეგიძლია ესე გეკიდოს სადარიან შენი ძმაკაცებიი(სანდრა)
-ჩემი კაპასი, (სანდრო)
-იდიოტო!მშია(სანდრა)
-გაჭმევდი ჩემ მომზადებულ უგემრიელეს კერძს,მაგრამ... არა არა შენთვის არცმემეტება(სანდრო)
-შენ გაკეთებულს ისედაც არ შევჭამდი დარწმუნებული ვარ საზიზღრობა იქნება მეთვითონ მოვიმზადებ(სანდრა)
-კარგი მაშინ აღარ შემოგთავაზებ... უთხრა სანდრომ და უგემრიელესი ოჯახური გაზქურიდან გადმოდგა.
-ჯანდაბა...ჩაილაპარაკა სანდრამ თავისთვის და თან ნერწყვი გადაყლაპა.
-კარგი ვნახოთ რა გვაქ?? კვერცხი... ათვალიერებდა თავისთვის მაცივარს, ერთი ცალი კვერცხიღა იყო მაგიდაზე დადო და ტაფისასაღებად მიტრიალდა როცა კვერცხი ძირს დაებერტყა, ამაზე სანდროს საშინლად გაეცინა, სანდრა კი გაცეცხლდა,
-სალათს მოვიმზადებ...არგაიტეხა გული
წარმატებით დაჭრა პამიდორი, ნახევრად გათალა კიტრი, ხახვს რომ მიადგა თვალები აუცრემლიანდა, სანდრო კი უყურებდა და თან სუცილით სკდებოდა, მის დასანახად ჩაიდო პირველი ლუკმა ამდროს სანდრას ისე მოეშალანერვები თითი გაიჭრა,
-ვაიმეეე... საშინლად აკივლდა სანდრაა, სისხლი კი არ ჩერდებოდაა, თავიდან სანდროს ეგონა იტყუებოდა მაგრამ სისხლის ტბა რომ დაინახა წამოხტა
-მომეცი ხელი შეგიხვევ
სისხლდენა შეაჩერა და ატირებულ სანდრას შეხედა
-რა სულელი მყავხარ რაა წამო გაჭამო...დათან ჩაიხუტა, სანდრა გაწითლდა ესიამოვნა ჩახუტება მაგრამ მალევე მოიშორა. ესე გაატარეს მთელი დღე კინკლაობაში მოსაღამოვდა სანდრო ოთახიდან გავიდა და ტელეფონიც იქ დარჩა როცა ლაშამ დარეკა,მაშინვე სტაცა ხელი სანრამ
-რასშვებით შენ და სანდრა? (ლაშა)
-რააა??(სანდრა)
-მოიცა სანდრა შენ ხარ(ლაშა)
-კიი თავიდამანებეთ ყველამ მეთქვენზე ვნერვიულობბბ...უყვიროდა სანდრა ყვირილზე კი სანდრო შემოვარდა.სანდრამ ყურმილი დაკიდა და აცრემლებული თვალებით ახედა სანდროს
-ეს რას ნიშნავს? ბიჭებს აქამდე ეკონტაქტებოდი და არაფერი მითხარიიი(სანდრა)
-ხომართალიხარ,როცა დამირეკეს დამითხრეს ყველაფერი მოვაგვარეთო, მივხვდი რომ შენ წაგიყვანდნენ ასერომ ვთხოვე ორი დღე ეჩუქნათ შენთან ერთად(სანდრო)
-მეზიზღებიით...იყვირა ბოლო ხმაზე და სახლიდან გავარდაა, სად წავიდოდა? ირბინა ქუჩაში, ტიროდა კიოდა და საბოლოოდ რაღაც ჩიხში აღმოჩნდა, როგორც ჩანს ბიჭები იყვნენ უკან გაბრუნება დააპირა როცა ვიღაცამ მაჯაში სტაცა ხელი და უთხრა
-სანდრა რატიანი, ოჰოჰოჰო ეს რა გოგო დავიჭირე
არ გავირვებია სანდრას უცხომ რო იცნო ეხლა უბრალოდ ყველასგან გაქცევა უნდოდა, უპასუხოდ დააპირა ხელის განთავისუფლებას
-სად გეჩქარება?
-ხელი გამიშვიშვი. იკივლა სანდრამ. ამდროს სანდრო ეცა. უცნობს და ძირს დააგდო.
-წადი სანდრა (სანდრო)
სანდრა კი კანკალებდა, უცნობი წამოხტა სანდრას ეცადა ყელზე დანა მიადო,
-წადი სანდრო და ეს გოგო ჩვენთან დატოვე თუ არგინდა რომ ყელი გამოვჭრა.
-აქ დარჩენას სიკვდილი მირჩევნია.
გამოსცრა სანდრამ და იდაყვი ჩაარტყა დანა ძირს დავარდა სანდრამ ხელი სტაცა ამდროს უცნობი სანდრომ ძირს დააგდო, სანდროსკენ დანით გაქცეულ ბიჭს კი სანდრამ დანა მუცელში გაუყარა.
20წთში უკვე სახლში იყვნენ, ყველა იქ იყვნენ, ლაშა, დიმა, გიო სანდრას ბავშვობის მეგობრებიც, გიგი, დაჩი, გიო და ნიკუშაც. როგორც ჩანს რაც ერთ საქმეზე მოუწიათ მუშაობა ორივე სასტავი დამეგობრდნენ. დაძაბულები იყვნენ.სანდრა კი ტიროდა.
-დავჭერი, გესმით, რომ მოკვდეს რა უნდა ვქნა, მკვლელი ვიქნები?? ამოიღეთ ვინმემ ხმაა?
-სანდრო ვინ დაჭრა ამ სულელმა( ლაშა)
-დიტო მელიქიშვილის ძმაკაცი(სანდრო)
-ვიცნობ მაგათ (დაჩი)
-მოგვარდება? (დიმა)
-ვიზამ რამეს (დაჩი)

ამ ისტორიის გაგრძელება გადავწყვიტე <3 მეორე ისტორიასაც ვწერ სასახლის მიღმა ყველაფერი სხვაგვარადაა იმედია მოგეწონებათ იქაც სანდრა ქვია მთავარ პერსონაჟს