საღამოს 7საათი იყო.შერლოკი სახლში დაბრუნდა,მისი არასასურველი მეზობელი ნატალი კი იქვე იყო და რაღაც უჩვეულოს აკეთებდა
-როგორც ვხედავ უკვე აქაურობის მითვისება დაიწყეთ-თქვა შერლოკმა
-შეძლებისდაგვარად
-გამიმხელთ რითი ცდილობთ ჩემი სახლის მითვისებას-თქვა ირონიულად ჰოლმსმა
-თქვენდა საბედნიეროდ მაგას არ ვცდილობ-გაუღიმა ირონიულად ნატალიმ-ნამდვილად არმინდა ადამიანის თვალები და თითები ჩემს საკუთრებაში იყოს
-როგორც ვხედავ მაცივარი გამოგიღიათ
-დიახ,გამოგიტყდებით უფრო უარეს ველოდი
-მაგალითად?
-მინიმუმ რომ იმ მაცივარში თქვენი გული ყოფილიყო
-ზოგად ადამიანებზე უგულოს შდაბეჭდილებას არ ვტოვებ
-უფრო ფსიქოპატის ალბათ
-არა სოციოპატის
-ეს თქვენ გინდათ ასე რომ იყოს
-აქ გამომძიებელი მხოლოდ მევარ
-სხვასაც აქ როგორც ხედავ შენნაირი ნიჭი
-რატომღაც არამგონია-და ჩაიღიმა თავისებურად და იმ დანებზე მიუთითა რომელსაც ნატალი მალავდა-გეტყოდით რომ ვიღაცის დაჭრა გინდათ მაგრამ თქვენი ჩაცმულობა ამის საშუალებას არმაძლევს,გეტყობათ ახალი ამდგარი ხართ,თმები ჯერ კიდევ მოუწესრიგებელი,და როგორც ვხედავ სხვის ოთახებში ბოდიალი გიყვართ თან არაკანონიერად
-იისევ ეგ თვენი მახვილი თვალი-ჩაეღიმა ნატალის
-უფრო განვითარებული ტვინი და არა ისეთი მოსაწყენი როგორიც თქვენი-აიღო შერლოკმა ერთი დანა-სავარაუდოდ დანის ხმარება კარგად იცით ეს თქვენს თითებს ეტყობა
*უეცრად ნატალიმ ერთი დანა ამოიღო და შერლოკისკენ ისროლა,დანა რამდენიმე სანტიმეტრით აცდა შერლოკს*-უფრო ვიტყოდი რომ ზედმეტად კარგად
-პროფესიონალ მკვლელს არაფრით ჩამოუვარდებით-თქვა შერლოკმა-მაგრამ რასაჭირო იყო ამ დანით ჩემი ოთახი გაგეღოთ?
-ვამოწმებდი მორიგ ტერორისტულ აჯანყებას ხომ არ აწყობდით-გაეღიმა ნატალის
-საკმაოდ სხარტი პასუხია-თქვა შერლოკმა-ჯონი არ მოსულა ჯერ კიდევ?რატომღაც უკვე თავი მომაბეზრეთ
-იგივეს ვიტყოდი მეც
სიჩუმე ჩამოვარდა.
-ნამდვილად არხართ ჩვეულებრივი ადამიანი-თქვა ნატალიმ
-ალბათ არაჩვეულებრივი ხომ?
-არაა,თქვენი ტვინი საგრძნობლად სხვანაირად მუშაობს რისი ბრალია არვიცი
-მოდი თქვენ გამოიკვლიეთ და ცოტახანს გაჩუმდით რადგან უკვე ხელს მიშლით
-თქვენ ამწუთას არაპირდაპირ მნიშვნელობით მითხარით რომ გავიდე აქედან-თქვა ნატალიმ თავისი უემოციო სახით
-ოჰჰ მიყვარს ასეთი სხარტი ხალხი-გაიღიმა შერლოკმა-კარგია ჯონის ტვინს აღემატებით
ამაზე კი ნატალიმ უცნაური სახით შეხედა და სამზარეულოში გავიდა.ჯონი დაბრუნდა,რომელმაც პირდაპირ სამზარეულოში შეაჭრა
-აბა ნატალი როგორ გრძნობ თავს აქ?
-როგორც ყოველთვის,გარიყულად
-შერლოკი ხომ?ის უბრალოდ ასეთია
-ოო მაგას მეც ვხედავ
-თავდაპირველად მეც ძალიან გაკვირვებული ვიყავი მისი შესაძლებლობებით,ზუსტად 2წუთში მითხრა ვინ ვიყავი ადრე ჩემი მშობლების და ძმის სახელები,და ახლა რას წარმოვადგენ,ის უბრალოდ ზედმეტად გენიალური და უცნაურია
-მიამბე კიდევ რამე მის შესახებ,მინდა ლაპარაკის დროს ზედმეტი შეურაცყოფა ავირიდო-გაეღიმა ნატალის
-კარგი,გაგიკვირდება და მისი ერთადერთი მეგობარი მევარ,სხვა მეგობარი არყავს,რადგან მხოლოდ მე შევეგუე მის ასეთ გამორჩეულობას-გაეღიმა ჯონს-ხო რაც შეეხება ოჯახს,ერთი ძმა ყავს მაიკროფტი,რომელიც სავარაუდოდ მამაშენს იცნობს რადგან მთავრობაში ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი პირია,მაგრამ საქმე ის არის რომ ძმები ერთმანეთთან კარგად ვერ არიან მთლად
-ეგ როგორ?
-ო მისი ძმაც ძალზე განსხვავებულია,მასაც შეუძლია ამდაგვარი გამოცნობები,ამგრამ შერლოკი ამაში მაინც ჯობს მის უფროს ძმას,ასევე მინდა გაგაფრთხილო თუ ღამე სროლის ხმა მოგესმა არ გაგიკვირდეს
-ვინმეს კლავს?-გაეცინა ნატალის
-არაა -გაეცინა ჯონსაც-უბრალოდ თუ ზედმეტად მოწყენილია ტყვიებს ხოლმე კედელს ესვრის და ეს შენიკედელია,ასევე არუნდა გაგიკვირდეს აქ ხალხი რადგან უამრავი ადამიანი მოდის ყოველდღე რათა შერლოკმა დახმარება გაუწიოს რაღაც გამოძიებაში
-აჰაამ,კარგი ავიტან მის ტყვიებსაც,მადლობა ჯონ
ჯონი შერლოკთან გავიდა,ნატალიმაც გადაწყვიტა გასულიყო ისევ იქით
-ნატალი შეივსო შენი ტვინი ჩემი ინფორმაციით?-თქვა შერლოკმა რომელიც ვიოლინოზე უკრავდა
-ყურის დაგდება არცისე კარგია
-ოჰ ხოლმე როგორი ბანალურები ხართ,გამოცნობაც კიარ ჭირდება რომჩემზე ილაპარაკებდით შენ და ჯონი,ასე რომ ახლა რას ფიქრობ ჩემზე?
-ფსიქიკურად შეშლილი ადამიანი რომელიც ზედმეტად დრამატიზირებას ახდენს ყველაფრის-გაიღიმა ნატალიმ
-ეს შეფასება ჯერ არავის არ უთქვამს ჩემთვის
-აღარ ვარ ბანალური ბატონო ჰოლმს?
-ნამდვილად არა
ისევ საშინელი სიჩუმე ჩამოვარდა.ჯონიც გასულიყო გარეთ ისევ.უეცრად ზარმა დარეკა ტელეფონზე.ეს ლორდი ნორტონი იყო
-მამა რატომ გაგახსენდი რამე მოხდა?-დაიწყო ლაპარაკი ნატალიმ და მალევე დაკიდა ყურმილი-მისტერ ჰოლმს ცუდი ამბავი მაქვს
-თქვენ აქ ცხოვრებაზე უარესი?
-დიახ დიახ, მამაჩემი თავისი მაწანწალა ცოლით აქ მოვა
-რატომ?არამგონია თქვენ მონატრებოდით
-უბრალოდ აინტერესებს რა პირობებში ვარ
-კარგი თავის ქალებს იქიდან მოვაცილებ
-დიდად მადლობელი ვიქნები,ისე თქვენც თუარ იქნებით აქ უკეთესია
-ო რათქმაუნდა მაგ ბედნიერებას ნამდვილად ვერ გაღირსებთ-გაუღიმა ისევ შერლოკმა
-რატომღაც ბოროტმოქმედი შდაბეჭდილებას მიტოვებთ
-თქვენ კი ზედმეტად მომაბეზრებელი ადამიანის,რომელიც ზედმეტად განებივრებულია
-განებივრებულის რა მოგახსენოთ,მაგრამ განა ასტროფიზიკოსი,ასტრონომი და დანებში ზედმეტად პროფესიონალი მომაბეზრებელი არ უნდა იყოს მგონი
-შემახსენეთ რამდენი წლის ხართ
-21
-დაგისვამდით როგორ მოასწარით ამდენი პროფესიის შესწავლა თქორაც თქვენ განვითარებულობაზე მეტყველებს,ამგრამ არმინდა რომ გკითხოთ ვინაიდან ზედმეტად თავის ქება გამოგივათ და არმინდა მოვისმინო თავის ქება თუ ეს ჩემი არ იქნება-და ჩაეღიმა ისევ შერლოკს
-სამწუხაროა,არა უფრო საბედნიერო თქვენს გვერდით ვერავინ გაჩერდება
-იგივეს ვიტყოდი თქვენზე,ასტოფიზიკოსთან რომელი ნორმალური იქნება
-მე თქვენსავით ფსიქოპატი არვარ
-არვიცოდი ამას თუ ვიტყოდი ოდესმე მაგრამ ჩემზე უცნაურიც კიხართ მგონი-თქვა შერლოკმა,მის წინაზე მდებარე მაგიდას ფეხი გადააბიჯა და ისე მივიდა ნატალისთან ახლოს
-რა კულტურულია
-ჩვევა
-ნუთუ ცდილობთ ჩემს სახეზე რამე ამოიიკითხოთ?-იკითხა ნატალიმ
-დიახ დიახ,არვიცი რატომ მაგრამ გუშინ ვერ შევნიშნე,თვალებში ნაპერკალი არგაქვთ
-ისევე როგორც თქვენ
-არა ზედმეტად მუქი თვალები გაქვთ-თქვა შერლოკმა და ხელი სახისკენ წაიღო-ასეთი თვალები კი მხოლოდ ოჯახისგან სოციალური წრისგან გარიყულ ადამიანს აქვს
-გარიყულს არა,თვითონვე წასულს
-არამგონია ოჯახში მასე იყოს
-მოდი ოჯახზე არ ვილაპარაკოთ-თქვა ნატალიმ და დაჟინებით მიაშტერდა შერლოკს
-ოო ძალიან ცბიერი გამოხედვაა
-თქვენზე ცბიერი მაინც არ არის-თქვა ნატალიმ
-მოდი ერთი თამაში ვითამაშოთ
-იმედია იმას არ შეეხება რაც მაცივარში გაქვთ
-ო არა ეს უფრო საინტერესოა-და უეცრად შერლოკმა მის გვერძე მაგიდაზე დადებული ქუდი აიღო-მითხარით ამ ქუდის პატრონის შესახებ ყველაფერი და ნებას მოგცემთ ჩემს სამუშაოში ჩაერთოთ,თქვენნაირი განსხვავებული თვალიც მჭირდება გამოძიებაში ან თუნდაც პოლიციელების ნერვების მოსაშლელად,ამგრამ არამგონია ჩემზე უკეთესად გამოგივიდეთ
-რამ გაფიქრებინათ რომ მე მინდა მად გავერიო?
-თქვენმა თავხედურმა მზერამ,რომელიც მეც მაქვს
-კარგი მართალი ხართ-გაეღიმა ნატალის-მომეცით ქუდი
*შერლოკმა ქუდი ესროლა ნატალის*
-ოო როგორი მოსაწყენი ზამთის ქუდია-და თვალი შეავლო ნატალიმ-კარგი დავიწყოთ,ქუდის პატრონი თქვენ არხართ არც ჯონი,სავარაუდოდ თქვენ ერთ-ერთ კლიენტს დარჩა,ქუდი შიგნიდან 5ჯერ არის გაკერილი,ანუ პატრონისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია,ანუ ხშირად ახურავს,თუ ხშირად ახურავს ანუ გარეთ არის სულ,გარეთ კი უმეტესაც რაიმეს დაცვა ან ბანდიტები არიან,ბანდიტებს ეს სასაცილო ქუდი არ ახურავთ,ანუ დაცვის თანამშრომელია,ქუდის ამ ნაწილს საზიზღარი სუნია,ეს თვითონ ადამიანის სუნია,ანუ ესპიროვნება თავს ძალიან იშვიათად იბანს,ანუ მარტოხელაა-და გაუღიმა ნატალიმ შერლოკს
-აღფრთოვანებულივარ,ამდენი რამის გამოცნობა ჯონმაც ვერ შეძლო,მაგრამ ერთი რამე გამოგრჩათ
-და რა?
-რომ ქუდი ქალს ეკუთვნის
-ქალი დაცვა?
-რამდენადაც უჩვეულო არუნდა იყოს დიახ
-ანუ ვარ თამაშში?
-გილოცავთ,ხო რაც შეეხება მუშაობას,1 წესი,ამდენი არ ილაპარაკოთ თორემ თქვენი ტიტინი თავს მატკივებს
-ისევ
-რა მოხდა?
-შეეცადეთ ცოტა მაინც არ მომაყენოთ შეურაცყოფა
-მაგას ვერ დაგპირდებით
მისის ბეიკერი შემოვიდა უეცრად ოთახში
-ესეიგი შენ ხან ნატალი?-მივიდა და თბილად ჩაეხუტა სახლის პატრონი მისის ბეიკერსი ნატალის-იმაზე ლამაზი ყოფილხარ ვიდრე ჯონმა მითხრა-და უეცრად ტუჩებზე დაუწყო ყურება-ოოო სულ მინდოდა ასეთი ტუჩები
-გამარჯობათ მისის ბეიკერს-გაუღიმა უცნაურად ნატალიმ
-შერლოკ იმედია გოგო არ გამიგიჟე
-აქეთ გამაგიჟებს ეგ-თქვა შერლოკმა და ვიოლინო აიღო
-არ გაგიკვირდეს
-არ მიკვირს-გაეღიმა ნატალის
-კარგი მე წავალ რამე თუ დაგჭირდება დამიძახე-და გარეთ გავიდა
უეცრად შერლოკი მოტრიალდა.
-რანახა მისის ბეიკერსმა შენს ტუჩებში-დ აახლოს მიიზიდა ნატალი
-ასე ნუ მეპყრობით თორემ ჩემი დანის გემოს აუცილებლად გაიგებთ-თქვა და გაიღიმა
უეცრად ჯონი შემოვარდა კარებში და ხმამაღლა თქვა:
-შერლოკ მორიარტი დაბრუნდა! აი რა შეტყობინება გადმოგვცა
-ვინაა მორიარტი?-თქვა დაბნეულად ნატალიმ
-ჩემი საზიზღარი და ზედმეტად ჭკვიანი მტერი-და შეტყობინება გახსნა რომელიც ფურცელზე ეწერა-"შერლოოკ ჩემო მეგობარო,მე დავბრუნდი ოღონდ შენთვის არა,ჯერ ჩემი სანუკვარი და ერთადერი სიყვარული უნდა მოვიპარო მერე კი შენთანაც მოვალ"
-ეს რას ნიშნავს?-თქვა ჯონმა
-ერთადერი სიყვარული?! -დაფიქრდა შერლოკი-ოო გასაგებია,ამ შემთხვევაში მორიარტი ზედმეტად პირდაპირ წერს,გახსოვს გვქონდა ცნობები რომ აქ ლონდონში იყო ერთი ქალი რომელიც მას თავდავიწყებით უყვარს სწორედ მაგაზე ლაპარაკი
-და ვინ არის ეს ქალი?-იკითხა ჯონმა
-ვიღაც ლორდის შვილია
-საქმეში მეც ვარ-წამოჭრა ნატალიმ-ზედმეტი დამხმარე უბრალოდ
-გავდივართ დროზე პოლიციაში-თქვა შერლოკმა და ამ ნათქვამზეც ნატალიც და ჯონიც მას გაყვა უკან