- აუ წავიდეთ რა რა იყოტ რა უფ (მე)
- არ გვინდა ჩევნ ზღვაზე და შენ თუ გინდა წადი (ელა-ჩემი დედინაცვალი)
- აუ გიი წავალ რა მე გთხოვ და ისეთი თვალებით შევხედე შეუძლებელი იყო არ დამთანხმებოდა როგორც თვითონ ამბობდა ხოლმე ;დდ (მე)
- ვინები მიდიან? (გიო-მამაჩემი)
- ჩვენი სასტავი ყველა (მე)
- და როდის მიდიხართ? ;დდ (გიო)
- ააა რა თქვი?? აა ცემი მამიკო როგორ მიყვარს გაექანე და კალთაში ცავუხტი (მე)
- ხო ხო გიშვებ აბა ამ თვალებს როგორ შევეწინააღმდეგები, როდის მიდიხართ? (გიო)
- 3 დღეში (მე)
- აჰა ეს უკვე ყველაფერზე შეთანხმებული ყოფილა შენ ტანხმობას ელოდებოდა (ელა)
- დიახაც, იმიტომ რო ვიცდი გიო არ მაწყენინებდა და ნაგლურად გავუღიმე (მე)
ეხლა ცოტას ჩემს შესახებ მოვყვები. მე სალომე ხუციშვილი ვარ, 18 წლის. ვცხოვრობ თბილისში. მაღალი გამხდარი, შავი გრძელი თმით და მწვანე თვალებით. დედმამიშვილი არ მყავს. მყავს მამა გიორგი და როგორც წეღან ზემოთ ავღნიშნე დედინაცვალი. დედაჩემი ჩემს მშობიარობას გადაყვა და დაიღუპა. ვარ ძალიან მხიარული და სიცოცხლიტ სავსე გოგო, არასდროს არაფერი არ მეზარება, ცხოვრებისგან ყოველთვის ველი კარგს მიუხედავად იმისა რომ ხშირად მძიმე დარტყმებსაც ვიღებ არასდროს არ ვნებდები. ვარ მოცეკვავე. სკოლა წარმატებით დავამთავრე. მყავს ძალიან ბევრი მეგობრები, რომლებთანაც შეუძლებელია მოიწყინო, ყველაზე ბედნიერი ვარ როდესაც მათთან და გიოსტან ერტად ვარ ხოლმე. დანარცენს ნელ-ნელა გაიგებთ;))) გავედი ჩემს ოთახში ავიღე ტელეფონიი და დავურეკე დაქალს:
- აეეე მარუს ;დდ მარუს მარუს აეე მარუს ;დდ (მე)
- რა გაყვირებს გოგო მესმის ჯერ ;დდ (მარი.გ)
- მოვდივარ ;დდ (მე)
- ეე რა მაგარია ;დდ როგორ მიყვარს ხოლმე გიო ;დ (მარი.გ)
- მე უფრო ძაან მიყვარს ;დდ (მე)
- რანაირად დაითანხმე? ;დდ (მარი.გ)
- ჩემი თვალების ჭირიმე რას არ დავიტანხმედი ;დ (მე)
- მათხოვე რა ცოტახნით შენი თვალები ;დდ (მარი.გ)
- რათ გინდა? (მე)
- გიო უნდა შემოვირიგო (მარი.გ)
- როდის მოასწარიტ ჩხუბი? ;დდ (მე)
- 10 წუთი წინ ;დ (მარი.გ)
- არაუშავს მაქსიმუმ 20 წუთი გაძლოს შენს გარეშე ;დდ (მე)
- ხო ნუ ეგეც მართალია ;დ (მარი.გ)
- გოგო რაღაცეები მაქ საყიდელი და გამომყვებით? ;დდ (მე)
- მე მარის და ანიც ვაპირებდიტ წასვლას ;დდ ერტად წავიდეთ ;დ (მარი.გ)
- კაი ;დდ (მე)
- ასე 1 საათში გამომიარე ჩემთან ვიქნებით (მარი.გ)
- კაი (მე) გავთიშე ტელეფონი და გავედი მისაღებში:
- გიი ფული მინდა გოგოები მივდივართ საყიდლებზე (მე)
- ფული გინდა თუ ბარათი (გიო)
- რომელსაც მომცემ ;დდ (მე)
- აჰა ორივე თორე ვიცი დამირეკავ მაკლდება ფულიო ;დ (გიო)
- ჩემი მამიკო<3 (მე)
- ვინები მიდიხართ? (ელა)
- მე მარი მარი და ანი (მე)
- დაიგვიანებ? (ელა)
- არ ვიცი რატო მეკითხები? (მე)
- ისე (ელა)
- კაი თუ ისე მეკითხები (მე)
- რამდენი ხნით მიდიხართ? (გიო)
- არ ვიცი ალბათ კვირა ნახევრით (მე)
- სასტუმროში უნდა იყოთ? (გიო)
- არა მარისთან სახლში (მე)
- აა ჰო ეგ სულ დამავიწყდა, მტაში მინდა წასვლა მე და შენ რას იზავ იქიდან რო ჩამოხვალ არ შემოგვიერთდები? (გიო)
- ხო ისე დიდ პატივს დაგვდებ თქვენო უდიდებულესობავ თუ ჩვენთან ერთად წამობრდზანდებით (ელა)
- არ არის საჭირო ელა ასე მომმართო რათქმა უნდა წამოვალ (მე)
- კაით გეყოთ როდემდე უნდა ჭამოთ ერთმანეთი? (გიო)
- წავედი მე წყალი უნდა გადავივლო (მე)
შევედი სააბაზანოში ბუზღუნით. როგორ მიშლის ეს ქალი ნერვებს. დედაჩემი როცა დაიღუპა ჩემს ამღზრდელად დაიქირავეს ელა, ის მე დედობას მიწევდა ჩემი მეგობარიც იყო, იმ დროს ძალიან მიყვარდა მაგრამ 14 წლის მერე ის დედინაცვლად მომევლინა და ჩემს წინაშე სულ სხვა ქალი დადგა სულ სხვა ელა. მართალია გიო მანამ ელას ცოლად მოიყვანდა მე მკითხა აზრი, მე ყველაფრის მიუხედავად დავთანხმდი, განა იმიტომ არ მინდოდა რომ ელა არ მიყვარდა არა მე ის ძალიან მიყვარდა, მაგრამ მეშინოდა რომ დედაჩემის ადგილს ვინმე დაიკავებდა გიოს თვალში, მაგრამ ისიც ცოდა იყო, 14 წლის მანძილზე მარტო იყო ჩემზე გადაყოლილი, ვამჩნევდი როგორ უყურებდა ხოლმე ელას და ჩემს თავს ვერ მივცემდი იმის საშუალებას რომ არ დავთანხმებულიყავი გიოს გადაწყვეტილებას. მეგონა რომ ელა როგორც ადრე მექცეოდა მერეც ისე მომექცეოდა მაგრამ შევცდი, მან ცოტახანში გამოაჩინა თავისი ბრჭყალები და არც მე ვაკლებდი. ყოველთვის ვეჭვიანობდი ხოლმე მასზე და ეხლაც მასე ვარ როცა მათ ერთად ვხედავ ვბრაზდეი და შუაში ვუჯდები ხოლმე, მეშინია რომ გიო დედაჩემს დაივიწყებს მაგრამ ის შემპირდა რომ ანანოზე(დედაჩემი) მეტად და მის ნაირადაც ვერავის შეიყვარებდა, და ამაში ხშირად მარწმუნებს ხოლმე. გამოვედი სააბაზანოდან საათს დავხედე და სამის ნახევარი იყო. გავხსენი გარდირობი და დავჯექი საწოლზე ვარჩევდი რა ჩამეცვა, ბოლოს მაინც ჯერი თეთრ სარაფანაზე და ასევე თეთრი ფერის ბენსიმონებზე შევაჩერე. თმა გავიშრე და გავედი სამზარეულოში წვენი დავლიე სასწრაფოდ და დავურეკე მარის:
- მზად ხართ? (მე)
- ხო, მოდიხარ? (მარი.გ)
- ხო გამოვალ ეხლა (მე)
- კაი მიდი (მარი.გ)
- წავედი მე (მე)
- ეცადე ბენზინისთვის მაინც შეინახო ფული ;დდ (გიო)
- აქედანვე ჩავასხავ თორე მერე გადამავიწყდება ;დდ (მე)
გავედი სახლიდან და ჩავუყევი კიბეებს. სადარბაზოზსთან ჩემი საჩუქარი X6 მელოდებოდა რომელიც გიო მაჩუქა 18 წლის რომ გავხდი. წავედი ბაკი გავავსე პირველ რიგში ;დდ თორემ ჩემი ამბავი რომ ვიცი მართლა აღარ დამრჩებოდა ბენზის ფული ;დდ გავედი გოგოებთან
- აუ მალე ჩამოდიტ რა (მე)
- ხო მოვდივართ (ანი)
- ოჰ ძლივს ;დდ (მე)
- იი როგორ ხარ გოგო (მარი.ლ)
- რავიცი რავიცი ყველაზე მაგრად გიოს ხელში ;დდ (მე)
- რატო არ იქნები გენაცვალე ;დდ (მარი.ლ)
- ხო კაი მორჩით ეხლა ყბედობას და და გავუდგეთ გზას (მარი.გ)
- ამას რა სჭირს რას იღრინება? ;დ (მე)
- გიოს არც მიუწერია და არც დაურეკავს ;დ (მარი.ლ)
- ოოო ერთი ტქვენ დამტანჯეთ რა ;დდ მაგრად უნდა ვცემო ეგ ბიჭი მაგის გამო რო გვიღრენ ხოლმე ჩვენ ;დ (მე)
- რას ერჩი გოგო ეს ცოტახნით გვიღრენს ხოლმე და ისე რა ცუდი სასიძო გვყავს? ;დ (ანი)
- ძან მაგარი ;დდ და სასიძოს ძმა უფრო მაგარი არ ანუშკ? ;დ (მე)
- ეეე ეგ ვაბშე მაგარი ;დ (ანი)
- რა ხდება ტქვენთან რამდენი ხანია აღარ მიკიტხვას ტქვენზე ;დ (მე)
- სულ რაღაც ერთი დღე ხო? ;დდ არაფერი არ ხდება ;დდ ინიციატივები არის ხოლმე მაგრამ ;დ (ანი)
- მაგრამ აღარ არსებობს ;დდ (მე)
- ცოტახანში ორ ქორწილში ვიჩითებიტ ;დ (მე)
- ორის არა, მარტო ანი და დიტოს ქორწილში იჩითებით (მარი.გ)
- და მარიამის და გიოსისაში არ ვართ დაპატიჟებულები?? ;დ (მე)
- რავი მე არ ვარ დაპატიჟებული მაგ ქორწილში და თქვენ თუ ხართ არ ვიცი ;დ (მარი.გ)
- ეეე გეყოს ეხლა ;დდდ ხო იცი რო შერიგდებით დ ნურარ ჩამოგტირის ცხვიმპირი რა ;დდ (მე)
- აუ ეს უდარდელი ნახე რა ;დდ არც შეყვარებული ყავს არც არავინ უყვარს და არაფერი ადარდებს მიწერენ თუ არა და ჩვენ დაგვცინის ;დდ (მარი.ლ)
- დასაცინები ხართ აბა რა ;დდ როგორ უნდა მისტიროდეთ ბიჭებს? ;დდ აქეთ გიტირონ რა ;დ ვერ გასწავლეთ მე თქვენ ჭკუა ;დ (მე)
- აუ დაიწყო ლექციები ;დდ იურიდიულზე ჩაგებარებინა არ გინდოდა? ;დ (მარი.გ)
- არა ;დ (მე)
- ეე ჩავედით ეხლა ჰა ;დ (ანი)
3 საათი დავბოდიალობდიტ და მთელი მაღაზიები დავაცარიელეთ როგორც გვჩვევია ;დდდ ისეთი დაქანცულები ვიყავიით არაფრის თავი არ ქონდათ ამათ მარა მე მინდოდა რამე გამეფუჭებინა, არაფერზე არ მთანხმდებოდნენ ეყარნენ კაფეში და ცივ ყავას ჭიქა ჭიქაზე სვავდნენ ;დდ
- აუ წამო რა მთაწმინდაზე ავიდეთ ;დდ (მე)
- აუ ვერ არის ეს ბავშვი გეფიცებიტ ;დდ საიდან ამდენი ენერგია? ;დდ (მარი.გ)
- ეეე აბა თქვენნაირი მკვდარი სული კი არ ვიქნები ;დდ ბათუმში წამით არ დაგასვენებთ ;დდ (მე)
- აუ ისი მართლა ავიდეთ რა გავერთობით რამდენი ხანია არ ვყოფილვართ ;დდ (მე)
- ოოო (ანი)
- ოო კი არ აწავედით ;დდ თორე წავალ და დაგტოვებტ აქ ;დდ იმედაი ტაქსის ფული შემონახული გაქვთ ;დდ (მე)
- ეეეე კაი რა ;დდდ (მარი.ლ)
- კაი რა კი არა ვერ ხედავტ აქ ჩვენ გარდა არავინ არ არის ;დდ წამოდიტ იქ ბიჭებს გაეპრანჭეთ აბა სულ თქვენებს ხო არ უნდა მისტიროდეთ ;დ (მე)
- ოჰო ;დდდ შენს გვერდით ჩვენ ვინ შემოგვხედავს (ანი)
- ყველა ;დ (მე)
- ისე წამო წავათრიოთ იქნება ივნმე ბიჭი ვუშოვოთ ;დდ (მარი.გ)
- საქმე მასე დამიდგა? ;დდ (მე)
- ხო ;დდ მგონი დარჩები შინაბერა ;დ (მარი.გ)
- არაფერიც ;დდ მე მკავს ჩემი ბიჭი კოკოშა ;დდ ჩვენ დიდ ხანს და ბედნიერად ვიცხოვრებთ ერთად და მერე მოვუყვებით მის ლეკვებს რომ სიყვარულს დიდი ძალა აქვს ;დ (მე)
- ეე ისე სადა გყავს? ;დდ რატო არ წამოიყვანე? ;დ (ანი)
- რავიცი აბა ;დდ (მე)
- ჰა აღარ მივდივართ? (მარი.ლ)
- მე თქვენ გელოდებით ;დ (მე)
- ხოდა წავედიტ ;დ (მარი.გ)
ავედით მთაწმინდაზე, ბევრი ხალხი იყო, დიდი პატარა ყველა იქ იყო ;დდდ ესენი ვითომ ერთგული გოგოები თვალები მაინც გაურბოდათ ბიჭებისკენ ;დდ
- აუ ეხლა წავედი მე იმ თოფით უნდა ვისროლო და ის პანდა მოვიგო ;დდ (მე)
- მიდი შენ იცი აბა ;დდ (მარი.გ)
- აი ნახავ პანდას გარეშე არ დავბრუნდები ;დ (მე)
- ხო ორონდ მოიგე არ იყიდო ;დ (ანი)
- მასე მიცნობთ? ;დდ (მე)
- არა საყვარელო ;დდ (მარი.ლ)
- წავედი წავედი ;დდ აქ იქნებით? ;დ (მე)
- ხო დაგელოდებით ;დ (ანი)
- კაი ;დ (მე)
მივედი დიდი რიგი იყო ჩემდა საუბედუროდ ;დდ აუ როგორ ვერ ვიტანდი რიგებს ;დდ ამ დროს აწკრიალდა ჩემი ტელეფონი ;დდ
- ხო მა (მე)
- სად ხართ? (გიო)
- მტაწმინდაზე (მე)
- გეტქვა მიანც ;დდ მალე მოხვალთ? (გიო)
- არ ვიცი რა არის? (მე)
- დავითა როა ჩემი ძმაკაცი ხო იცი? ეგ მოდის თავის შვილებტან ერთად ჩვენთან და (გიო)
- ა ხო გამახსენდა, როდისთვის მოდიან? (მე)
- 9სკენ ალბათ (გიო)
- უჰ მოვალ მაშინ მაგ დროისთვის ;დ (მე)
- კაი ჭკუიტ იყავი ბავშვო ;დდ (გიო)
- მე ვარ გიო ბავშვი? ;დდ კაი წავედი ეხლა პანდაზე უნდა ვინადირო ;დ (მე)
- რაზე უნდა ინადირო? ;დ (გიო)
- ოოო ტოფით რო ისვრი და საჩუქარ გაძლევენ არ იცი? ;დდ გოიმი ხარ რა ;დდ (მე)
- აჰა მე ვარ გოიმი ხო ;დდ პანდის გარეშე არ დაბრუნდე სახლში ;დდ (გიო)
- კაი მოვლათ მე და პანდუშკა ერთად ;დდ
და ამ დროს ერთმა სიმპატიურმა ბიჭმა შემომხედა, მისი ზღვის ფერი თვალები ისეთი მომხიბვლელი იყო, მმმმ პირველად დამემართა ასეთი რამ ;დდ შემომხედა ჩაიცინა და ისევ წინ გაიხედა ;დდ პატარა ბავშვი ახლდა თან, ტვითონ დიდი აღნაგობა ქონდა ცემზე 2-3 წლიტ უფროსი იქნებოდა, ჩემთვის გავიფიქრე შვილიათქო ალბატ და უჟმურად გავიხედე უკან გოგოებისკენ. მოვიდა ამ სიმპატიური ბიჭის რიგიც და კინაღამ ვებრდღვენი როდესაც პპანდა მოითხოვა ;დდდ ისეთი გაოცებული ვიყავი როგორ გამიკეთა ეს თქო ;დ აიღო პანდა და ბავშვს მიაწოდა, იმ პანდის ხელა სულ არ იყო ;დ პატარა ქერა თმიანი გოგონა სულ დაფარა იმ დიდმა და საყვარელმა პანდამ ;დდ იმ ბიჭმა ისევ ისროლა თოფი და ამ ჯერად ბავშვს აარცევიან საჩუქარი იქიდან ორივე გაღიმებული გამობრუნდნენ, უეცრად პანდა გამოართვა იმ ბიჭმა და ჩემსკენ დაიძრნენ
- გამარჯობა (ის)
- გამრჯობა (მე)