–შენ რა გაგიჟდი?
–ასე მეტყობა?
–თავს რის უფლებას აძლევ.წესიერად არც კი გიცნობ
–ნუკა დამშვიდდი ეს უბრალო კოცნაა
–...
–ეტყობა გეშინია
–რისი?
–სიყვარულის
–ვითომ რატო?
–იმიტომ რომ არ გიგრძვნია
–ანუ
–ანუ ცივი ხარ–ეს სიტყვები ისე მწარედ ამოიკვეთა ჩემს გულში მეგონა აქვე მოვკვდებოდი.
–ახლა ზამთარია.არამგონია ცივი გინდოდეს რამე ამიტომ გაიწიე–ეს სიმწრის სიტყვები იყო რომელიც იმ გულმა წარმოთქვა ცივი რომ უწოდეს.
ქვემოთ ჩავედი და შევეცადე არაფერი შემემჩნია. ბიჭები იცინოდნენ მეც მინდოდა გამეცინა, მაგრამ ვერ ვიცინი.თვითონაც არ ვიცი რა მჭირს.რატომ მტკენს ასე ის სიტყვები გულს რომლებიც ჩემთვის არასდროს უთქვამთ?
–ნუკი რა გჭირს რაღაც მოწყენილი მეჩვენები
–არა მე და მოწყენილი?
–ისე ხო მიდი ლექსოს დაურეკე ერთი შევახარბოთ
–ეხავე–ტელეფონი ავიღე და ლექსოს დავურეკე. საერთოდ არ მინდოდა მასთან ლაპარაკი იგი უსუტყვოდ ხვდება რამე მაწუხებს თუ არა ამიტომ როგორც შემეძლო მხიარულების ნიღაბი გადავიარი.
–ხო ნუკ რას შვებით?
–რავი ლექს შენ?
–რა გჭირს?–აი ხომ ვთქვი
–არაფერი რა უნდა მჭირდეს პირიქით ძაან მაგარ ხასიათზე ვარ ბიჩები მაგრად მართობენ.
–ეჰ მეც მინდა თქვენთან
–შენი არჩევანი იყო მანდ წასვლა ასე რომ ნუ წუწუნებ.
–ჰეი ლექსო შე ძველო სოფელში გაგვცვალე არაა?
–კი სხვა რა გზა მქონდა
–კაი შენ იყავი მანდ ჩვენ კი მაგრად გავერთობით შენ ჯინაზეეე
–ანდრია ახა იცოდე არ დამაწყებიო რაღაცეები შენს პირადზეე
–უხ ლექსო რა თბილი ხარ ხოლმე
–საღოლ ძმა.ჩემი სკოლააა
–კაი წავედი ნუკ და იცოდე რომ ჩამოვალ ყველაფერი მომიყევი
–კარგი ლექს პაკა მიყვარხარ დედა და მამა მომიკითხე
–მეც გკოცნი–ტელეფონი გავთიშე.
–ანდრი ტელე მათხოვე რა
–მიდი აიღე–შიშით მითხრა
–კაი–ავიღე თუ არა იმ წამსვე ტასოს მესიჯი მოვიდა.ანდრიამაც გაიგო და შიშით თვალს ჩემსენ აპარებდა.ცოტა ჩამეცინა და მერე ვითომც არაფერი მესიჯის კითხვა დავიწყე.
ანდრია წერს.
–ახა ნუკასთან ვარ რას შვები?
–იცოდე არაფერი უთხრა
–რა უნდა ვუთხრა გაგიჟდი
–როცა დრო მოვა მეთითონ ვეტყვი
–ისე მაგრად გაუტყდება
–ვიცი და როგორმე უნდა შევაპარო.ხო ვიცი ახა რომ მომკლავს
–მე დაუშლი
–ნუკა გელოვანს ვერავინ და ვერაფერი შეაჩერებს :დ
–ეგეც მართალია.
–სხვა რას შვები?–უყურე ერთი ამათ თუთუცები ერთი დამაცადეთ
–რას შვება კი არა ქალბატონო თუ გადმოგიხტი მანდ შენ თავს ვერავინ გამომცლის ხელიდან დროზე აქ დაესვი თორე ხმას არ გაგცემ–ინტრიგა ნუკა ინტრიგა,ტასოსგან მოკლე პასუხი მივიღე.
–კაი.–მერე ტელეფონი ანდრიას მივეცი და წავაკითხე რომ მიმხვდარიყო.მისი სახე უნდა გენახათ.თოვლივით თეთრი იყო. მეც რისი გელოვანი ვარ ესენი თუ არ ვაწვალე და ისე ვიქცეოდი ვითომ ძაან გავბრაზდი მაგათზე.ორ წუთში კარზე ზარია.
–ანდრია მიდი გააღე.მგონი გაგიხარდება ვინც იქ იდგება–მე და ჩემი ინტრიგები რა :დ–უსიტყვოდ ადგა და კარი გააღო,ტასოს დანახვისას კინაღამ წაიქცა ორივე ოთახში შემოვიდნენ ჩვენ კი სიცილი აგვიტყდა.
–რა გაცინებთ?
–არა რა. რა ბოთეები ხართ ვის რას უმალავდით ესრთი ჰა. მე ნუკა გელოვანს?
–არა ნუკა მართლა დღეს ვაპირებდი თქმას
–ჰე არ გვინდა აფირისტობები.მშვენივრად ვიცოდი რასაც აპირებდით.
–დაგვერხა–გადაუჩურჩულა ტასომ ანდრია.ის კი დაეთანხმა
–არა უბრალოდ რა საჩირო იყო დამალვა შეგჭამდით თუ რას გიზამდით?დასჯილები ხართ :დ
–...–ორივე დუმს
–დასჯილები ხართ ესეიგი 1.დღეს ორივე აქ რჩებით
2.ტელეფონები ჩემთან იქნება
3.ახა ორივე დატრიალდებით,ჩიფსებს
და მონსტერს მოიტანთ და 4. 50–50 ბუქნი :დ–ეჰ რა მკაცრი ვარ
–კარგი რა ნუკ
–მე შენი ნუკ არ ვარ . თუ შეიძლება ქალბატონი ნუკა–რა ინტრიგა ჩავაგდეეეე.ორივე წავიდა სამზარეულოში.
–რა მკაცრი ხარ ნუკა–ის ხმა შემომესმა რომლის გაგონება საერთოდაც არ მინდოდა.
–ცივები ასე იქცევიან.კარგი ბიჭებო ერთი წამი დაგტოვებთ–ვთქვი და ჩქარი ნაბიჯით ტერასასკენ წავედი.პლედში გავეხვიე და სკამზე დავჯექი.ჩემს გაყინულ სახეს მხოლოდ ერთი ცხარე ცრემლი ათბობდა რომელიც უგზოუკვლოდ მოაბიჯებდა ყინულივით სახეზე.
–არ მეგონა ასე თუ გეწყინებოდა.
–მართალი ხარ ცივებს არც გრძნობები გააჩნიათ.
–არ მინდოდა ამის თქმა.
–მაგრამ თქვი
–ეს ტყუილია
–არა არ არის ტყუილი ეს სრული სიმართლეა.
–ტყუილია
–არა არის მეთქი. საერთოდ რაში მჭირდება ეს პლედი მე ხომ ცივი ვარ.–ვთქვი და პლედი სადღაც მოვისროლე
–ნუკა გაცივდები მოიფარე
–მეტი რაღა უნდა გავცივდე?
–გთხოვ მაპატიე არ მინდოდა.
–საპატიებელი არა არის სიმართლის თქმა
–შენ არ ხარ ცივი
–ცდები ცივი ვარ
–მაშინ საიდან მოდიან ეს ცხარე ცრემლები?
–ეტყობა ჯერ გული მაინც შემრჩენია თბილი
–ის სულ თბილი იქნება
–არა ის უკვე გაყინულია–ვთქვი და ცრემლები მოვიწმინდე