დედა: სად იყავი აქამდე?
მე: სკოლაში
დედა: ამ დრომდე?
მე: ხო რა იყო?
დედა: ვისთან ერთად დაეთრევი, დღეს დეიდაშენმა ვიღაც ბიჭთან ერთად დაგინახა
მე: ხო მერე რა?
დედა: ესეიგი მერე რა? მოვა მამაშენი და ის განახებს მერე რას
მე: მოვიდეს, ვინც გინდა ის მოვიდეს, ყელში ამომივიდა უკვე ყველაფერი, არ შეიძლება მეც ვიყო ბედნიერი? მეც სხვა ბავშვებისნაირად ვიცხოვრო? მეც მყავდეს შეყვარებული?
დედა: ყველაფერს თავისი დრო აქვს, ჯერ მხოლოდ მეცხრე კლაში ხარ შენ
მე: მერე რა?
დედა: რა მერე რა გოგო შენ სულ გაგიჟდი? რამდენიხანია რაც ერთად ხართ?
მე: არ ვართ ერთად!
დედა: აბა ერთად რას დადიხართ?
მე: მეგობარია და ვერ ამიკრძალავთ მასთან ერთად სიარულს
დედა: აჰა ესეიგი ვერ აგიკრძალავთ არა?
მე: ხო ვერა
დედა: მომეცი ტელეფონი
მე: არა
დედა: მომეცითქო
მე: აჰა მაგრამ ამით ვერაფერს ვერ გახდებით!
დედა: შედი შენს ოთახში და იქიდან გამოსული არ დაგინახო
მე: ხო ხო შევალ, თქვენთვის მაინც არ ვარსებობ მე, თქვენ ხო თქვენი შვილი გყავთ, რა ვქნა ბიჭად ვერ დავიბადე, იქნებ ისე მაინც გყვარებოდით, კაი კ (და ამ დროს გამარტყა) ინანებთ ყველაფერს! გეფიცები ინანებთ!
შევედი ჩემ ოთახში და ვტიროდი, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, არავის დანახვა არ მინდოდა და კარები ჩავკეტე.
ხომ მართლა მე ანანო მქვია, ვარ 14 წლის, ერთი ტანჯული გოგო ვარ.
არა არა, ასე გაგრძელება არ შეიძლება, ყველაფერს ვანანებ ამათ, მოვანატრებ ჩემ თავს, მოვა დრო და შემეხვერწებით, ხოხო ყველა შემეხვერწებით და პატიებას მთხოვთ, და ამ გარტყმას არასდროსს არ გაპატიებ დედაჩემო! ჩამეძინა, მოსაღამოებული იყო რო გამეღვიძა, ტელეფოონი არა მაგრამ ლეპტოპი საბედნიეროდ მქოდა, შევედი Fb-ში და ცემდა საბედნიეროდ ჩემი დაქალი შემოსული იყო.
მე: მარიამმმმ
მარი: რა არის?
მე: მიშველე რამე გთხოვ
მარი: რა მოგივიდა? ტელეფონი სად ჯანდაბაში გაქ გავსკდი რეკვით
მე: დედაჩემმა წამართვა
მარი: რატო რა მოხდა?
მე: დღეს დეიდაჩემს დავუნახივართ მე და იკა რო ვსეირნობდით, უთქვია დედაჩემისთვის და ეს მეჩხუბა ტელეფონი წამართვა და სავარაუდოთ გარეთ არ გამიშვებს
მარი: მერე არ უთხარი რო ერთად არ ხართ?
მე: ვუთხარი მარა ვინ დამიჯერა?
მარი: აუ რა, რახან ბიჭთან ერტად გაივლი ესეიგი შეყვარებულია? ოხ ეს დიდების ლოგიკა რა ;@@
მე: აუ ნერვები მეშლება მაგრად რა, გადავწყვიტე გავიქცე
მარი: სად უნდა გაიქე ხო არ გაგიჟდი გოგო?
მე: გოგო პასპორტი მაქ, ბილეთს ვიყიდი და სტამბულში წავალ იქ, თან ახლობელი მყავს
მარი: როდის აპირებ წასვლას?
მე: ამაღამ გავიქცევი, სასტუმროში გავჩერდები და ხვალ წავალ ალბათ
მარი: რა სასტუმრო გაგიჟდი გოგო? ჩემტან გადმო, მაგაზე გირეკავდი რო ჩემთან გადმოსულიყავი მარტო ვარ დღეს, მერე ფული?
მე: მოვპარავ ამათ, ვიმუშავებ მერე იქ და ბოლო თეთრამდე დავუბრუნებ
მარი: კაი, მაგრამ კარგად დაფიქრდი რა მერე არ ინანო
მე: აღარ შემიძლია ასე ცხოვრება, ამომივიდა ყელში უნდა წავიდე რა
მარი: კაი რო გამოიპარები დამირეკე და დაგხვდები დაბლა
მე: კაი
გამოვედი ინტერნეტიდან, დავიწყე საბუთების ძებნა, მერე ბარგის ჩალაგება, პატარა ჩანთა ავიღე ცოტა ტანსცმელი ჩავდე ლეპტიპი და პლანშეტიც ჩავაყოლე, შუაღამისას გავედი კაბინეტში პული ავიღე და ტელეფონსაც მივაგენი, წერილის დავუწერე:
“ გემშვიდობებით, ნახვამდის, იმედია ოდესმე გაგახსენდებათ რომ გყავთ შვილი, გოგონა სახელად ანანო, მოგინდებათ მისი ნახვა დალაპრაკება მოგენატრებათ მაგრამ უკვე გვიანი იქნება! მე მივდივარ მივდივარ სამუდამოდ, ნახვამდის. იმ ფულს კი რაც ავიღე ბოლო თეთრამდე დაგიბრუნებთ! ნახვამდის
ანანო.“
წავედი მარიამთან, ის უკვე დაბლა მელოდებოდა
მარი: მოდი ჩქარა, სად ხარ აქამდე?
მე: რავიცი გოგო, მთავარია აქ ვარ
მარი: ხოხო წამო ავიდეთ
ავედით სახლში
მარი: დალევ რამეს? ან ხო არ გშია?
მე: აუ ხო მაგრად მშია, დღეს არაფერი არ მიჭამია
მარი: მოდი დაიცა ვნახავ რაღაცას და ვჭამოთ, მეც მომშივდა უკვე
მე: შენ როდის არ გშია ნეტა ;დდდდ
მარი: მოიცა დავფიქრდე, მმმ სულ მშია მე :დდდ
მე: კიდევ კარგი რო აღიარებ :დდდ
მარი: მოდი დაეგდე ჭამე თორე მე თუ მივადექი დარჩები მშიერი :დდდ
მე: მოვდივარ ხო :დდდ
ვჭამეთ და დასაძინებლად დავწექით.
მარი: ანოოოო გძინავს?
მე: არა ვერ ვიძინებ
მარი: ვერც მე
მე: აუ რა გვჭირს?
მარი: აქ აღარ ჩამოხვალ?
მე: არ ვიცი
მარი: ჩემთან ჩამოდი ხოლმე რა შენებთან ნუ მიხვალ
მე: შენ ჩამოდი ხოლმე ჩემთან
მარი: მე კი ჩამოვალ ხოლმე მაგრამ შენ როგორ გაძლებ აქაურობის გარეშე, შენი მეგობრების გარეშე, მე 1 ჩამოვალ მაგრამ ისინიც ხომ ვერ ჩამოვლენ, თან იკა
მე: რა იკა? რა იკა? ეხლა მაგის ნერვები მაქ? მაგაზე საერთოდ არ ვფიქრობ
მარი: ხვდები შენი წასვლით რა მოუვა მაგას?
მე: რა მოუვა? წავა დალევს, მოწევს სიგარეტს და დაავიწყდება შენი ანანო)) წავა და სხვა გოგოებთან ერთად გაერთობა
მარი: კარგი რა გოგო მართლა უყვარხარ მაგას, დაემშვიდობე და ისე წადი
მე: არაფერსაც არ დავემშვიდობები, რო ვყვარებოდი ყველაფერს შეეცდებოდა რო გული არ მტკენოდა, ერთად არ ვიყავით და სხვა გოგოებთან ერთობოდა და მერე რაღას იზავდა? არა არა, ნუღარ მიხსენებ მაგას, თან არც მიყვარს, ჩვენ მხოლოდ მეგობრები ვარტ))
მარი: ხო მარტო მეგობრები, მეც მინდა მასეთი მეგობარი)))
მე: მოკეტე რა, თუ გინდა გაჩუქებ არ მჭირდება!
მარი: მე ეგ არ მინდა, მე ის მინდა
მე: აუ დაიწყო ამან ისევე, ისე არ გეხმიანება ხოლმე?
მარი: დღეს მომწერა საღამოს გავისეირნოთო და რო მივდიოდი ვიღაც გოგოსთან ერთად იყო
მე: რა გინდა ძმაკაცები გვანან ერთმანეთს)
მარი: ოო გაჩუმდი რა, ნეტა როგორც შენ უყვარხარ იკას მე ვუყვარდე მასე ნიკას რა)))
მე: ოო გაჩუმდი რა, დამაძინე
მარი: უჟმური ხარ რა, ვერ გიტან
მე: ხო მეც მიყვარხარ :დდდდ
მარი: არ გეყვარები და შენი აჯობებს
მე: ჩემი აჯობებს და შენი ჯობებს? :დდდ
მარი: ოო დაიწყო ამან ეხლა :დდ დაიძინე რა
მე: თუ დამაძინებ დავიძინებ :დდ
მარი: შუბლი მოწი გაკოცო
მე ჩამეძინა, ცოტახანში ისევე გამეღვიძა მარიამს ისევ ეღვიძა
მე: ეე არ გძინავს?
მარი: არა ვერ ვიძინებ
მე: რატო რა გჭირს?
მარი: არ მჯერა რომ მიდიხარ
მე: ოოო ერთი შენ ხარ რა
მარი: ვიცი შენ რო წახვალ აღარ ჩამოხვალ
მე: ჩამოვალ, და იცი რატო?
მარი: რატო?
მე: შენს გარეშე ვერ გავძლებ, ხო იცი რამე რო მიჭირს პირველი შენთან მოვდივარ, შენს კალთაში ვდებ თავს ვტირი და გიყვები ყველაფერს, ხო იცი არა? შენზე ძვირფასი არაფერი გამაჩნია ამ ქვეყნად!
მარი: იცი? მე არაფრის არ მეშინია, ვიცი რო ყველაფერი კარგად იქნება, შენი მჯერა და ყველაფერს შეძლებ, ყოველთვის შენთან ვიქნები და აი ზაფხულში ორი სტუმარი გეყოლება
მე: ორი?
მარი: ხოხო ორი, მე და იკა
მე: ოო კარგი გეყოფა, ნუ შემჭამე ამ იკათი რა
მარი: აი ნახავ, შენს გარეშე ვერ გაძლებს
მე: ოო წავედი რა სხვა ოთახში
მარი: ხო კაი ვსო, დავიძინოთ
დილაზე დავურეკე ჩემ ახლობელს და მითხრა რომ დამხვდებოდა, ჯერ არაფერი არ იცოდა მან, რო ჩავიდოდი იქ ვეტყოდი ყველაფერს. მე და მარი გავემზადეთ და წავედით აეროპორტში, ცოტახანი დააცდა მოგვიწია. უკვე ჩაჯდომას ვაპირებდი რო უკნიდან ხმა მომესმა “ანანო“
მე: ჰა? იკა? შენ აქ რა გინდა?
იკა: ტავს ვერ ვაპატიებდი დაუმშვიდობებლად რო წასულიყავი
მე: მარიამ მიგახრჩობ
იკა: მარიამს კი არა შენ მიგახრჩობ, არაფერი არ უნდა გეთქვა ჩემთვის?
მე: რა უნდა მეთქვა? და აქ რა გინდა შენ ვაბშე
იკა: ასე ნუ მელაპრაკები, იცი რომ მიყვარხარ და შენს გარეშე ვერ გავძლებ, დარჩი გთხოვ
მე: ნურაფერს ნუ მთხოვ, არ გიყვარვარ მე და საერთოდ თავი დამანებე რა, წადი შენს გოგოებთან და იმათთან გაერთე
იკა: იმათი დედაც******* მე შენ მიყვარხარ, შენ მჭირდები, შენს გარეშე ვერ გავძლებ, შენს გარეშე არარაობა ვარ, გთხოვ ბოლო შანსი მომეცი (და ამ დროს დამიჩოქა) გთხოვ, არ მიმატოვო, ჩემთან იყავი გთხოვ,
მე: ადექი ფეხზე ირაკლი და ნურაფერს ნუ მთხოვ
იკა: აი ეხლა თუ არ დარჩები აქ გეფიცები გავალ აქედან და თავს მოვიკლავ
მე: ნუ სულელობ რა
იკა: არაფერსაც არ ვსულელობ. გთხოვ
მე: არამეთქი
იკა: შეყვარებული არ გინდა გახდე ცემი და პირდაპირ ცოლი რო გახდე არ გინდა? მოგიტაცებ ეხლა იცოდე
მე: მაგვიანდება კარგად, მოდი მარიამ დაგემშვიდობო, მივედი და ჩავეხუტე მარის, და თან ჩავჩურჩულე, ამისთვის პასუხს მოგთხოვ. გავბრუნდი და მივდიოდი
იკა: მე არ დამემშვიდობები ანანო?
მე: არ მივტრიალებულვარ და გავაგრძელე გზა, მაგრამ ვერ მოვითმინე და გავექანე ჩავეხუტე
იკა: გულში მაგრად ჩამიკრა, ჩემი სიცოცხლე ხარ
მე: კაი წავედი კარგად
მივდიოდი და ყველაფერი აქ მრჩებოდა, არ მინდოდა წასვლა, მინდოდა ისევ იკას ჩავხუტებოდი მაგრამ არა არა, ანანო მას არ უყვარხარ შენ, მისი მორიგი გატაცება ხარ, შენთან უბრალოდ გართობა უნდა მას, ასე ვარწმუნებდი ჩემ თავს. ავედი თვითმფრინავში და ვტიროდი, არ მინდოდა გაფრენა მაგრამ სხვანაირად არ შემეძლო! ჩავფრინდით
ხათუნა: ჩემო ლამაზო გოგო, როგორ იმგზავრე?
მე: კარგად ხათო
ხათუნა: კაი წამო დაღლილი იქნები ცოტა
მე: კიიი
მივედით ხათუნასთან სახლში, დავისვენეთ, სახლში მარტო ცხოვრობს, და უფრო თავისუფლად ვიყავი
ხათო: აქ ასე უცებ რამ ჩამოგიყვანა?
მე: იცი? აქ საცხოვრებლად გადმოვდივარ, ცოტახანს შენთან გავჩერდები და მერე სადმე მუშაობას დავიწყებ და ცალკე
ხათუნა: რეებს ლაპრაკობ გოგო, რა ცალკე რის ცალკე, აქ იქნები, არსად არ გაგიშვებ, სამსახურს კიდე რაც შეეხება თუ ასე ძაან გინდა ჩემთან სადმე დაგაწყებინებ მუშაობას
მე: არა არა ვერ შეგაწუხებ სულ შენთან ვერ ვიქნები
ხათუნა: არ მაწუხებ ანანო და ნუ ბუტბუტებ რაღაცეებს
მე: კარგი მაგრამ
ხათუნა: არავითარი მაგრამ, მოდი ჭამე და შენს ოთახს გაჩვენებ
მე: კარგი
ვჭამეთ საჭმელი და შევედი ჩემს ოთახში, ამოვალაგე ჩემი ბარგი, ბარგი ეხლა ესეც იმდენი არ ყოფილიყო ;დდდ და დავწექი ცოტახანს მოსასენებლად
ხათუნა: ხო არ გძინავს?
მე: არა არა, ისე ვიწექი
ხათუნა: კარგად დაისვენე?
მე: ხო
ხათუნა: კაი მაშინ წამო
მე: სად ?
ხათუნა: გავიაროთ დაგათვალიერებინებ სტამბულს
მე: კარგი, ფეხზე ჩავიცმევ და მოვდივარ
გავედით ძაან ბევრი რამ ვნახეთ, ბევრი სურათებიც გადავიღეთ, საშოპინგოთაც ვიყავით. მოკლედ ძაან კარგი დღე იყო, სახლში გვიან მივედი ცავრთე კომპიუტერი და მარიამი Skype-ში შემოსული იყო დავურეკე
მარი: როგორ ხარ აბა გოგო?
მე: რავიცი გოგო კარგად შენ?
მარი: რავი ვარ რა, მოგეწონა სტამბული?
მე: აუ კი ძაან, ეხლახანს შემოვედით სახლში
მარი: უთხარი ყველაფერი?
მე: ხო და სხვაგან საცხოვრებლად არ მიშვებს და სამუშაოზე დავიტანხმე, მაგრამ მაინც გადავალ ცალკე
მარი: ოხმე რა ჯიუტი ხარ რა
მე: კარგი რა გოგო, ქალი გათხოვებას აპირებს დღეს მაგის საქმროც ვნახე და, არ შემიძლია რა ასე
მარი: ოო ეგ არ ვიცოდი
მე: ხოო რადა მოვაქუჩებ ფულს და ცალკე გადავალ რა
მარი: ხორავი მასე აჯობებს ალბათ
მე: ალბათ კი არა ასე აჯობებს
მარი: ხოოო, გოგო სავაშთან გადაიღე ფოტო რა ჩემ მაგივრად :დდ
მე: ოხ მე რა :დდ შენ და შენი სავაში, აი ცალკე რო გადავალ მერე ჩამო ჩემთან და შენ თვითონ გადაიღე
მარი: დროზე გადადი ცალკე :დდ
მე: ოოჰ ოჰ :დდ ისე სავაში კი არა უნდა მოგკლა შენ რა
მარი: კაი გავედი
მე: გახვედი კი არა თავს ნუ იძვრენ :დდდ რა უნდოდა იქ იკას?
მარი: რაც უნდოდა შენც გაიგე
მე: მე მარტო ის გავიგე რო შენ უნდა მოგკლა მარა მერე მარტო დავრჩები და ამ ერთხელაც გაპატიებ :დდდ
მარი: ოოო ალაჰ მადლობა :დდდ ანანომ დამინდო :დდდ
მე: იცინე იცინე იდიოტო :დდდ
მარი: აუ ისე რა საყვარელი იყო
მე: რა იყო საყვარელი გოგო? :დდ
მარი: რა საყვარლად გეუბნებოდა მოგიტაცებო, აუ იცი რო წამოვედით როგორ ტიროდა?
მე: ოჰ და შენც შეგეცოდა არა? მომიტაცებდა არა ის, გეხვერწეი ნუღარ ახსენებ იკას რა, იცი რო არ მიყვარს
მარი; ხოხო არ გიყვარს
მე: დიახაც არ მიყვარს და გეყოს ეხლა
მარი: კაი ხო ჩუმად ვარ
მე: მასე აჯობებს
მარი: ხო კაი, (მცირე დუმილის შემდეგ) მარა მაინც საყვარელი იყო :დდ
მე: აუ ეხლა აქ იყო რაა დაგიჭერდი მაგ თმებით და არ ვიცი რას გიზავდი :დ
მარი: ხო მარა არ ხარ
მე: ხოოო
მარი: აუ ლინ უკვე მენატრები
მე: აფერისტი ხარ რაა :დდდ მეც მენატრები
მარი: შე ჩემზე აფერისტო შენა
მე: უი გოგო ხვალ ახალ ნომერს ავიღებ და მოგცემ რა, ხო ისე ჩემებმა თუ მიკითხეს უთხარი არ ვიცი სადააო
მარი: იყვნენ დღეს მოსულები მეკითხებოდნენ რაღაცეებს მაგრამ ვერაფერი ვერ გაიგეს, განადგურებულები იყვნენ
მე: კარგი რა
მარი: მართლა გეუბნები
მე: კაი სხვა?
მარი: რავიცი გოგო დღეს სახლში რო მოვედი ტელევიზორს ვუყურებდი და ზარი იყო კარებზე და გავაღე და ბუშტები, ყვავილები და ჩემი საყვარელი შოკოლადი იყო
მე: ჰაააა? ვინ მოგიტანა?
მარი: არ ვიცი აზრზე არ ვარ
მე: აუ რა საყვარელია ვიღაცა ^^ ფარული თაყვანისმცემელი და რამე? ;დდ
მარი: ხოო :დდ აუ ნეტა ვინაა?
მე: მერავიცი :დდდ აუაუაუაუაუ
მარი: რაა?
მე: არაფერი :დდდ
მარი: თქვი ეხლლა :დ
მე: ნიკა რო იყოს? ;დდ
მარი: ოო ვერ ხარ შენ? ;დდ
მე: არა მართლა გეუბნები :დდ
მარი: მეც მართლა გეუბნები რო ვერ ხარ :დდ
მე: ოოოო
მარი: კაი ხო
მე: აუუუუუუუ საყვარელი ^^
მარი: აუ დაიცა ერთი წუთით
მე: რა ხდება?
მარი: რავი გოგო დაბლიდან ვიღაცა მიძახის
მე: კაი გადი მიდი
მარი: ოოოო არ არსებობს
მე: რა ხდება?
მარი: დიდი გული დამინთეს და აწერია “მიყვარხარ მ.გ“
მე: ჰააა? აუ ეგ ვიღაცა აღარ ხუმრობს :დდდ მიდი სურათი გადაუღე
მარი: გადავუღე უკვე :დდდ აუ ჩემი ვინააა?
მე: მერავიცი :დდდ მიდი ჩადი დაბლა იქნება იქ არის :დ
მარი: უი ხო დაიცა
მე: მიდი და მერე დამირეკე
გავედი სამზარეულოში ყავა გავიკეთე ტკბილეული ავიღე და შევედი ჩემ ოთახში ისევე, ხათუნას ეძინა უკვე. მარი რეკავდა
მე: ჰა რა ქენი აბა?
მარი: ვერაფერი, არავის არაფერი არ დაუნახია
მე: უიმე უჯიშოები
მარი: აუ რა საფიქრალში ჩამაგდო ტო
მე: ოო კაი რა გაიგებ მალე, დაიღლება ამდენი იდუმალებით და გეტყვის ვინცაა
მარი: ხო რავი ალბათ
მე: ხოო
მარი: აუ გოგო პირველი B.Day_ი გექნება წელს ჩემს გარეშე :დდ
მე: აუ ხოო :დდ პირველად ღამე არ დამადგება არავინ თავზე და დილით 7 საათზე არ გამაღვიძებენ :დდდ
მარი: მასეც ნუ გიხარია :დდ მაინც გაგაღვიძებ :დდდ
მე: აუ ჩემი რა შევცოდე? :დდ
მარი: თავი შემაყვარე :დდ
მე: ოჰჰ ოჰჰ :დდ
მარი: აუ 2 კვირაღა დარჩა და 15 წლის ხარ
მე: აუ მაგ დროისთვის ხათუნა უკვე თხოვდება
მარი: აჰა ქორწილშიც იჩითები რა
მე: ხოო :დდდ აუ ამ 2 კვირაში სასწრაფოდ უნდა მოვაგროვო ფული და გადავიდე სადმე რა
მარი: აუ ისე ხო, ვაბშე უკან რო დაბრუნდე?
მე: შენ სიცხე ხო არ გაქ? რისთვის წამოვედი აქ
მარი:კაი ხო უფფ
ცოტახანს კიდე ვილაპარაკეთ და დაგვეძინა ორივეს :დდ დილით უთენია ხათომ გამაღვიძა
ხათო: გაიღვიძე რა ანო
მე: რა ხდება?
ხათო: კაბა უნდა ვიყიდო დღეს და წამომყევი რა
მე: აუ რა კაია, დაიცა ჩავიცმევ და
გავემზადე და გავუდექით გზას, იმდენი კაბა გაიზომა თავბრუ მეხვეოდა, მარა ბოლოს ძაან მაგარი კაბა იყიდა. მერე მე ჩემთვისაც ავარჩიე კაბა, ფეხზეც და წამოვედით დავჯექით კაფეში.
ხათო: უი ხო ეს ჩემი კაფეა, კიდე მაქ სხვაგანაც მაღაზიები და რაღაცეები შენ აარჩიე სად გინდა მუშაობა და იქ იმუშავე
მე: აუ ისე ეს კაი კაფეა
ხათო: აქ გინდა მუშაობა?
მე: ჩემთვის არ აქ მნიშვნელობა, მთავარია ვიმუშაო
ხათო: ისე ეს ყველაზე კაი ვარიანტია, აი ქეთ მაღაზიაც არის ესეც ჩემია. ხან ერთგან იყავი ხან მეორეგან, დღიური ხელფასი გექნება
მე: ვაა კაია
ხათო: ხო მართლა მე რო დავქორწინდები სამოგზაუროდ მივდივარ და მარტო თუ არ გინდა დარჩენა შეგიძლია ჩვენთან ერთად წამოხვიდე
მე: არა რა თქვენთან ერთად
ხათო: კაი მაშინ. უი დაიცა საბუთებს მოგიტან და ხელი მოაწერე
მე: რის საბუთებს?
ხათო: აქ რო იწყებ მუშაობას
მე: ააა მიდი კაი
მოიტანა რაღაცა საბუთები და მოვაწერე ხელი
ხათო: გილოცავ მუშაობის დაწყებას
მე: მადლობა :დდ
ხათო: უი ისე ამ თვეში გაქ ხო დაბადების დღე?
მე: ხოო ორ კვირაში.
ხათო: ვაა, რა რიცხვში?
მე: 13-ში
ხათო: უიი :დდ მე კიდე 15-ში ქორწილი :დდ
მე: ვა კაია
ხათო: გადამბულად ვგულაობთ რა :დდ
მე: აჰაჰა :დდ
ისე გავიდა ეს დღეები რო ვერც გავიგე, კოყელ დღე ვმუშაობდი და უკვე საკმარისი ფულიც მქონდა მოგროვებული, აი დღეს უკვე 12-ია
მარი: გგოგო
მე: რა არი? :დდდ
მარი: 15 წუტში დიდი გოგო გახდები :დდდ
მე: უიმე ერთი შენა ხარ რა ;დდ მეთქი რამოხდათქო :დდ
მარი: აუ ჩემე 12-ზე რო ვერ შემოგიხსნი კარებს მაგრად მიტყდება :დდ
მე: უიმე :დდ ნიკა კიდე არ შეგხმიანებია?
მარი: ეგ ვაბშე ვინგაა? რაც შენ წახვედი 1 მესიჯიც არ მოუწერია ვაბშე, არ დაურეკას არც სადმე მინახავს, რა მოუვიდა არ ვიცი
მე: უიმე სად გაქრა?
მარი: აზრზე არ ვარ, გუშინ ვურეკავდი და არც მიპასუხა
მე: იდიოტი
მარი: ეტყობა გოგოებტან კარგად ერთობა და არ ცალია ჩემთვის
მე: კაი რა, რაც არ უნდა იყოს შენ უყვარხარ და გეყოს ეხლა!
მარი: რო ვყვარებოდი ამ ხნის განმავლობაში ერთ “როგორ ხარ’’-ს მაინც მომწერდა სხვა რო არაფერი
მე: იქნებ არ ცალია?
მარი: და რას აკეთებს? სადმე მუშაობს თუ რა? გოგოებთან არის რათქმა უნდა და არ ცალია ცემთვის))
მე: კაი რა. გამოჩნდება ნუ ღელავ, ის ვიღაცა კიდე გჩუქნის რაღაცებს?
მარი: აუ ხო გოგო :დდ ყოველ დილით ხო მხვდება ყვავილები კარებტან და თან შიგნით თითო-თითო ასოები დევს და ველოდები რო რამე სიტყვა ავაწყო.
მე: ვაიმე საყვარელი
მარი: ხო ძაან საყვარელია. იკა სულ გკითხულობს ხოლმე
მე: კაი გვეყოს ეხლა და ნუღარ ახსენებ მაგას შენ ვა :დდდ
მარი: კაი ხო
მე: კაი
მარი: იოოოო :დდ ფშიუუ :დდდ გილოცავვ :დდდ აეეეე :დდდ დიდი გოგო ხარ უკვეე :დდდ აეეეე :დდ ანეშკას დაბადების დღეაა :დ იოოო :დდდ
მე: კაი ხო გეყოს ყვირილი თორე გამოვარდნენ შენი მეზობლები
მარი: ოჰ ერთი მაგათიც რა
მე: ძაან გაუზრდელდი :დდდ
მარი: აეეეეე როგორ მინდა ეხლა კარები შემოგიხსნა და შემოვიდე რა :დდ
მე: დარტყმული ხარ რაა :დდ
მარი: გოგო საღამოს წვეულებას გავმართავ შენს სახელზე და ვაბშე ყველა ჩვენები იქნებიან და დაგირეკავ რა მერე შენ და ვითომ შენც აქ ხარ :დდ
მე: აი მართლა დარტყმული ხარ რა :დდ
მარი: დარტყმული მეძახე და იცოდე არცერთ საჩუქარს არ ჩამოგიტან რო ჩამოვალ :დდ
მე: ვაიმე როგორმიყვარხარრ :დდ არცერთი არ გახსნა ჩემს გარეშე :დდ
მარი: კაიი :დდ კაი გოგო წავედი ეხლა რა და ხვალ დაგირეკავ :დდ
მე: კაი მიდი :დდდ
გავთიშე კომპიუტერი და უკვე დაძინებას ვაპირებდი რო ხათომ შემოხსნა კარები
ხათო: ჩვენი იუბილარი სადაა? ხათო საერთოდ არ ჩანდა :დდ დიდი დათუნია შემოვიდა და მერე ძლივს ხათუნაც დავინახე :დდ
მე: აქ ვარ აქქ :დ
ხათო: მოდი ჩემო დიდო გოგო მოგილოცო
მე: მადლობა
ხათო: არაფერს, რამდენის გახდი?
მე: 15-ის
ხათო: კაი მაშინ 1 წუთით გავიდა და შემოვიდა ტორტით თან სანთლებიც ჩარჭობილი იყო უკვე :დდ
მე: ვაიმე ხათო :დდ
ხათო: მიდი მიდი ჩააქრე :დდ
მე: ძლივს ჩავაქრე
ხათო: მოდი ეხლა ვჭამოთ თორე ისე ლამაზად გამოიყურება რო არ შევჭამო ალბათ ამ ქორწილის წინა დღეებში მოვკვდები :დ
მე: მოდი ჰა დროზზე ჭამე არაფერი მოგივიდეს :დ
შევჭამეთ ნახევარი ტორტი და მერე დავწექით დავიძინენ. დილაზე შემოვიდა ხათუნა და გამაღვიძა
ხათო: აბა იუბილარო ფეხზე დროზე
მე: რა ხდება? :დდ
ხათო: მიდი მიდი ჩაიცვი დროზე და მივდივართ
მე: სად მივდივართ?
ხათო: დროზე დროზე რო მივალთ გაიგებ
მე: დაიცა ერთ წამს ჩავიცვა, თუ ძაან არ გეჩქარება გადავივლებ რა წყალს
ხათო: იქგადაივლე წყალი
მე: სად?
ხათო: ნუღარ მისმევ კითხვებს წადი დროზე
მე: ხო კაი დაიცა
ჩავჯექით მანქანაში და იქ ჩავიცვი ფეხზე :დდ არ დამაცადა წესივრად ჩაცმა :დ დაძრა მანქანა და თვალები ამიხვია
მე: ხოთო რა არის ეხლა ეს? რა მაფიაა? მოვიხსნი რა :დდ
ხათო: რო მოვილათ მერე
მე: კაი და სად მივდივართ?
ხათო: მივალთ და გაიგებ
მე: კაი ხო :დდდ
მივედით სადღაცა და ხათომ მომკიდა ხელი და სადღაცა მიმიყვანა. ხათოს საქმროს ხმა მომესმა
გიორგი: გილოცავ ანო
მე: მადლობ გიო
ხათო: შეგიძლია მოიხსნა :დდ
მე: ოჰ ძლივს :დდ აქ რა გვინდა?
გიორგი: მოიცა ჯერ საჩუქარი გამომართვი
მე: ვაიმე გიო რატო წუხდებოდი?
გიორგი: არა არა რა შეწუხება, მიდი მიდი გახსენი
მე: კაი, პატარა ყუთი იყო და ძალიან მაინტერესბდა რა იყო. ეს რა არის გიო?
გიორგი: გასაღები :დდდ
მე: ხო ეგ მეც ვიცი მაგრამ რისი?
გიორგი: მაღლა აიხედე
მე: მერე?
გიორგი: მე-7 სართულს შეხედე მარჯვნივ
მე: მერე?
გიორგი: იმ სახლის გასაღებია
მე: მერ მე რად მინდა?
გიორგი: შენი სახლის გასაღები აბა მე მინდა? ჩემი საჩუქარია. ისე გქონდა დაჟინებული მარტო რო გეცხოვრა
მე: ვაიმე გიო, არ მჯერა ვაიმე. არა არა ვერ მივიღებ
გიორგი: კარგი რა არ გამიტეხო. ხო მეორე გასაღები არ იყო?
მე: დაიცა. უი ხო ეს რიღასია?
გიორგი: აი იქით მანქანა რომ აყენია იმის
მე: ვაიმე გიო :დდ ძალიან დიდი მადლობა. აუ ვერ ვიჯერებ. ვაიმე
გიორგი: ჰა არ აიდეთ?
მე: ხოხო ავიდეთ.
ავედით და ძალიან მომეწონა, ძალიან კარგი ბინა იყო. მყუდრო.
ხათო: ეხლა ჩემი საჩუქრების ჯერიცაა, გახსოვს ხელი რო მოგაწერინე საბუტებზე?
მე: ხო მუშაობა რო დავიწყე
ხათო: აი ეგ საბუთები და სადაც ეხლა მუშაობ მაღაზიაც და კაფეც შენია. მთელი შემოსავალი შენია
მე: არ არსებობს ხათო. არა არა ეს უკვე მეტისმეტია.
ხათო: რსებობს :დდ გიო მგონი ჯობია სასწრაფო გამოვიძახოთ ამისთვის :დ
მე: არა არაა საჭირო.
ხათო: კაი მაშინ :დდდ რემონტი გაკეთებულია მარტო ავეჯია შემოსატანი, წამო და ავარჩიოთ ეხლა ერთად
მე: კაი ოღონდ მე ვყიდულობ
ხათო: რახანს საჩუქარია საჩუქარი იყოს და ჩვენ გიყიდით
მე: არა არა, ამდენი რაღაცა მაჩუქეთ და ერთი რაღაც მეც გავაკეთო :დდ
ხათო: კაი მაშინ შენი ოთახისთვის შენ იყიდე ავეჯი დანარჩენისთვის კი ჩვენ ვიყიდით. შეწინააღმდეგებას აზრი არ აქვს ხო იცი? :დდ
მე: კაი ხო :დდ
წავედით და ბევრი ვიარეთ. ძალიან კარგი ავეჯი შევარჩიეთ და საღამოსთვის უკვე მზად იქნებოდა ყველაფერი და გადსვლაც შემეძლებოდა. საღამოს რესტორანში ავღნიშნეთ ჩემი იუბილე, სახლში მიმაცილეს ჩემთან. ჩემი ნივთები უკვე გადმოტანილი იყო. მარის ვუყვებოდი და ვერ ვიჯერებდით ვერცერთი. ორივე შოკში ვიყავით. მალე მოვრჩით ლაპრაკს ისიც დაღლილი იყო წვეულების მერე მეც და დავიძინეთ ორივემ. დილით ადრე გამეღვიძა. ჩავიცვი და სამსახურში უნდა წავსულიყავი. უკვე ყველამ იცოდა რომ უფროსი მე ვიყავი, მაგრამ ძველებურად მეც ვმუშაობდი. ჩემი სამსახური სახლთან ახლოში იყო და ფეხითაც შემეძლო გადსვლა, ჯერ მანქანით არ დავდიოდი ტარება კი ვიცოდი მაგრამ მართვის მოწმობა არ მქონდა. სამსახურიდან ადრე წამოვედი გზად მაღაზიებში შევიარე და ახალი ტანსაცმელი ვიყიდე. შევედი კორპუსში და ლიფტი არ მუშაობდა, მომიწია ფეხით ასვლა. მე3 სართულზე ვიყავი ალბათ რო ბიჭი მორბოდა და დამეტაკა, სულ დამიყარა ძირს ყველაფერი, თავიდან არც გაჩერებულა მარა მერე მოვიდა და ალაგებაში დამეხმარა
ის: დაგეხმარებით
მე: ვრჩები უკვე მადლობა
ის: ბოდიშს გიხდით ძალიან მეჩქარებოდა
ის: არაუშავს
ის: ხომ მართლა მე თოკა მქვია და ხელი გამომიწოდა
მე: მე ანანო და ნაზად ჩამოვართვი ხელი
თოკა: თქვენ ახალი მოსახლე ხომ არ ხართ?
მე: კი გუშინ გადმოვედი
თოკა: პირველი დრესვე ცუდი შთაბეჭდილება დაგიტოვეთ :დდდ
მე: არა არა
თოკა: გამოვასწორებ ჩემს დანაშაულს და აგატანინებთ
მე: არა არა მადლობა
თოკა: კარგით თქვენი ნებაა, სასიამოვნო იყო თქვენი გაცნობა
წამოვედი მე და ნაზად გავუღიმე, ესეც ქართველი ყოფილა, აჰაჰ ბედი მქონია 1 ქართველი მეზობელი მაინც მეყოლება, კაია. სახლში მივედი, საჭმელი ვჭამე, წყალი გადავივლე და მარიამ დავურეკე.
მე: როგორ ხარ გოგო?
მარი: რავიცი გოგო როგორ ვიქნები, ვემზადები ამ გამოცდებისთვის, ადამიანად აღარ ვარგივარ რა
მე: ნუ ღელავ ჩააბარებ, მჯერა შენი
მარი: რო არ ჩავაბარო თავს ჩამოვიხრჩობ რასაც მე ვემზადები :დდდ
მე: ნუ გეშინია
მარი: შენსკენ რა ხდება როგორ შეეჩვიე ახალ სახლს?
მე: რავიცი გოგო, ძაან მომწონს, უფრო კონფორტულად ვარ, დღეს 1 მეზობელი შემხვდა, მგონი მეზობელია ;დდდ
მარი: აჰააჰ მგონი? ვინ იყო?
მე: რავიცი გოგო კიბეებზე ავდიოდი და ის კიდე ზემოდან მორბოდა და დაბლა ხო დამაყრევინა ყველაფერი და კინაღამ მეც წამაქცია ;დდდ ახალგაზრდა ბიჭი იყო, თორნიკე
მარი: ვაა ეს უკვე მომწონს ;დდდ ჯერ არ გადასულხარ უკვე ბიჭი გაიცანი და მერე რაღას იზავ? ;დდდ
მე: ოოო მოგცლია რა ;დდდ ქართველია
მარი: კაია ქართველი მეზობელი გეყოლება
მე: ხოო
მარი: შენ საართილზე ხო არ ცხოვრობს?
მე: აზრზე არ ვარ ;დდდ
მარი: უიმმე :დდ კაი გავიზეცი მასწთან უნდა წავიდე
მე: მიდი კაი
გავთიშე კომპიუტერი და დავუჯექი ტელევიზორს, თურქული რადგან ჯერ არ მესმოდა გადავწყვიტე ინტერნეტში მომეძებნა რამე კინო. მოვძებნე რაღაცეები და მანამ ჩავრთავდი Fb-ში შევედი. ისეთი არაფერი არ ხდებოდა გამოვედი და ჩავრთე კინო. ზედიზედ ალბათ 3 კინოს ვუყურე ;დდდ მომწყინდა და გარეთ გადავწყვიტე გასეირნება სანაპიროსთან. ჩავიცვი და მივუყვებოდი კიბეს. უცებ
თოკა: ოჰ ისევ თქვენ
მე: დიახ))
თოკა: ხომ მართლა მე აქ ვცხოვრობ (და ჩემი სახლის მოპირდაპირე სახლზე გაიშვირა ხელი) თუ რამე დაგჭირდათ შეგიძლიატ დამიძახოთ.
მე: მადლობა
თოკა: ისე დღეს მეორედ გხვდებით, თან ორივეჯერ კიბეზე
მე: კი, ოღონდ ამჯერად იმედია აღარ დამეჯახებით
თოკა: არა არა, ბოდიში ხომ უკვე მოგიხადეთ, ძალით არ მინდოდა.
მე: ხო, კარგით წავალ მე
თოკა: დაბლა მიდიხართ?
მე: კი სასეირნოდ
თოკა: თუ ხელს არ შეგიშლით მეც წამოვალ თქვენთან ერთად, ამ დროს პატარა გოგოს მარტო სიარული ცოტა საშიშია
მე: კარგით, და ჩავუყევით კიბეებს
თოკა: ისე თ-ებით რომ არ ვილაპრაკოთ არა?
მე: ხო რავიცი მაინც დღეს გაგიცანით და
თოკა: ისევ :დდდ
მე: კაი ხო :დდდ
თოკა: აქ მარტო ცხოვრობ?
მე: კი შენ?
თოკა: მე მშობლებთან ერთად
მე: ააა)))
თოკა: რამდენი წლის ხარ ანანო?
მე: გუშინ გავხდი 15-ის
თოკა: გილოცავ დაგვიანებით
მე: მადლობა
თოკა: მე 17-ის ვარ
მე: აააა
თოკა: მარტო რატომ ცხოვრობ?
მე: ოჯახთან რაღაც პრობლემები მაქ და
თოკა: ააა, და რამდენი ხანია რაც სტამბულში ხარ?
მე: 1 თვე არ იქნება ჯერ, შენ?
თოკა: მე მესამე წელია რაც აქ ვარ
მე: ააა
თოკა: დროებით ხარ აქ ჩამოსული თუ?
მე: არ ვიცი, ალბათ სამუდამოდ
თოკა: ასე ძაან გაგაბრაზეს მშობლებმა? ;დდდ
მე: ამაზე არ ვილაპარაკოთ რა 
თოკა: კაი და ისე აქ არიან?
მე: არა საქართველოში
თოკა: გასაგებია, აუ ისე როგორ მომენატრა საქართველო, რამდენი ხანია არ ვყოფილვარ
მე: რაც აქ ჩამოხვედი საერთოდ არ ყოფილხარ?
თოკა: სამწუხაროდ არა
მე: უი ცუდია, მე ამ ზაფხულს ჩავალ ან ჩემი დაქალი ჩამოვა აქ გამოცდებს რო მორჩება
თოკა: ვა კაია
მე: ხოო.
თოკა: მე ალბათ კიდე დიდიხანი ვერ ჩავალ იქ
მე: უი ცუდია, აუ რა საყვარელი დათუნიაა (და მაგაზიისკენ გავიხედე)
თოკა: აუ ხო, მოგწონს?
მე: ხო ძალიან საყვარელია
თოკა: აუ ერთი წუთით ეხლავე მოვალ
მე: კარგი.
მაგაზიაში შევედი და იქიდან დათუნიასთან ერთად გამოვიდა
თოკა: ეს შენ დაბადების დღის საჩუქრად
მე: აუ ძაან დიდი მადლობა და ვაკოცე
თოკა: ამ კოცნის გულისთვის კი ღირდა :დდ
მე: გავუღიმე არაფერი არ მითქვამს
თოკა: მართლა ძაან საყვარელია
მე: კი, არ წავიდეთ?
თოკა: ცოტახანს ვიყოთ, ღამის სტამბული ძალიან ლამაზია
მე: კი ნამდვილად, მაგრამ ჯობია წავიდეთ
თოკა: კაი თუ ასე ძალიან გინდა წავიდეთ
მე: კაი და გავუღიმე
სახლამდე ისე მივედით არაფერი არ გვითქვამს არცერთს
თოკა: კაი ანანო ხვალამდე თუ რამეა გამოდი
მე: კაი კარგად თოკა
მანამ სახლში არ შევედი არ შესულა შიგნით, შევედი თუ არა დივანზე დავდე ჩემი დათუნია და მარის ვურეკავდი სკაიფში
მარი: რა იყო გოგო რა სახე გაქ ? ;დდ
მე: რავიცი გოგო ეხლა მოვედი სახლში
მარი: სად ეგდე ამ დენ ხანნს? ;დდ ეე შენი დათუნია გაკრასკე ? ;დდდ
მე: არა გოგო ;დდ
მარი: თეთრი არ იყო ის? ;დდ
მე: ხოო
მარი: ეს რო ვარდისფერია ;დდდ
მე: ეს სხვააა
მარი: ახალი იყიდე?
მე: არა მაჩუქეს ;დდ
მარი: ვინ ?
მე: ვიცინოდი
მარი: ეხლა არ მითხრა რო
მე: თავს ვიქნევდი და ვიცინოდი ;დდ
მარი: ჰაა?? გოგო ამოიღე ხმა ;დდ
მე: ხო იმან მაჩუქა და იმხელაზე გავიცინე ;დდ
მარი: სარაოთ? ;დ
მე: გოგო ერთად ვსეირნობდით და მკითხა რო რამდენი წლის ხარო და მეთქი გუშინ გავხდი 15-ის თქო და მერე მაღაზიასთან დავინახე ეს და რა საყვარელიათქო და მიყიდა ;დდდ
მარი: ვვა თორნიკე აღარ ხუმრობბს უკკვე ;დდ პირველივე დღესვე მოგთაფლა ?? ;დ
მე: ოო ვერ ხარ რა გოგო ;დდ უბრალოდ ჩემტან ერთად წამოვია ამ დროს მარტო სეირნობა საშიშიაოო და საჩუქრად მიყიდა ეს დათუნა სხვა არაფერი ;დდ
მარი: ოჰ ღამე სეირნობა აქაც საშიშია მაგრამ არავინ მაცილებს ხოლმე და მითუმეტეს არავინ არ მყიდულობს დათუნიას ;დდ
მე: ოო დავაი რა ;დდდ
მარი: დავაი კი არაა მოგწონნს ? ;დდდ საყვარელია ??? ;დდ
მე: რა მომწონს გოგო გადაირიე ? ;დდ ესეოგო რაც მარტო დაგტოვე სულ გაგიჟდი რაა ;დდ
მარი: გავგიჟდი კი არა საყვარელია ? ;დდდ
მე: ხო ნუუ არის რა ;დდ
მარი: აღწერა დროზე ;დდ რახან შენი ყურადღება მიიპყრო ესეიგი კარგი ტიპია ;დდ
მე: ჩემზე ოდნავ მაღალია, შავი თმა აქვს და მწვანე თვალები, ცემ თვალებზე ოდნავ მუქი ;დდ
მარი: ვაა კაი ტიპი ჩანს ;დდ მერე სურათი გადაუღე და მაჩვენე ;დდ
მე: გეუბნები შენ სულ გაგიჟდითქო ;დდდ
მარი: ოოოო ;დდ Fb არ აქვს? ;დდდ
მე: მერავიცი გოგო ;დდდ
მარი: არც ნომერი არ იცი? ;დდ
მე: არა ;დდდ
მარი: ისიც ვერ გაიგე სად ცხოვრობს? ;დდ
მე: ჩემ მოპირდაპირე სახლში ;დდდ
მარი: რაა ახლოს ხართ ;დდ მიდი ერთი დაიკივლლე და ეგრევე მანდ გაჩნდება ;დდდ
მე: ოო ვერ ხარ რა შენ ;დდ
მარი: მართლა გეუბნები ;დდ
მე: აუუ ჩემი რამხელა დრო გასულლა ;დდ წავედი მე დავიძინო ხვალ ადრე უნდა წავიდე სამსახურში ;დდდ
მარი: ჩემი საქმიანი გოგო ;დდ
მე: საქმიანი კი არა თუ გინდა რო ჩამოხვიდე ბევრი იმეცადინე ჩააბარე გამოცდები და ეგრევე პირველი რეეისით ანანოსთან გამოქუსლავ ;დდ თან მარტო შენ კი არა შენი დაც წამოვა ;დდდ მერე სალოსაც ვეტყვი და მარისაც და შევიკრიბოთ სულყველა ;დდ
მარი: და ვაბშე შენ რო ჩამოხვიდე და აქ რო შევიკრიბოთ?
მე: არა არა აქ ;დდდ მომავალ წელს ჩამოვალ მარა წელს თქვენ ცამოდით რა ;დდდ ავიხდინოთ ოცნება საზღვარგარეთ წასვლა ერთად ხო ჩვენი ოცნება იყო
მარი: აუ ხოო ;დდ აუააუაუაუ დღესვე მოვდივარ სავაშთან სურათი მინდა ;დდ
მე: ღმერთო შენ უშველე ამას ;დდ კიდე სავაშიო ;დდ
მარი: იცოდე რო მარტო მაგის გამო ჩამოვდივარ მანდ ;დდ
მე: დამპალო ;დდ კაი კაი წავედი ;დდ
წავედი დავწექი და მალევე ჩამეძინა, დილით ვირბინე, წყალი გადავივლე და უკვე სამსახურში წასვლას ვაპირებდი რო ხათომ დამირეკა
ხათო: რა არის გოგო სულ დამივიწყე შენ? ;დდ
მე: არა ხათო ;დდ ხო იცი ეხლა საქმიანი გოგო ვარ ;დდ სამსახურში მივდიოდი ;დდ რამე ხო არ გინდა?
ხათო: დაგავიწყდა დღეს რა დღეა?
მე: რა დღეა? ;დდ
ხათო: ჩემი ქორწილის დღე ;დდდ
მე: ვაიმმე ;დდ როგორ დამავიწყდა ;დდ ღმერთო ;დდ კარგი დავრეკავ რო დღეს თვითონ მიხედოონ და მანდ წამოვალ ;დდ სახლში ხარ?
ხათო: ხო დროზე მოდი რო სალონში წავიდეთ, დღეს ბევრი საქმეები გვაქ ;დდ
მე: ხო გამოვდივარ კაი
გავეი სახლიდან და ტაქსი გამოვიძახე. 5 წუთში უკვე ხათოსთან ვიყავი ის უკვე გამზადებული იყო და გარეთ მელოდებოდა
ხათო: სად ხარ გოგო აქმადე? ;დდ
მე: მოვდიოდი ;დდდ
ხათო: კაი დროზე ჩაჯექი მოდი ;დდდ
მე: ხო მაცადე ;დდ
ხათო: ესეიგი ეხლა პირდაპირ მივდივართ სალონში, მერე ვბრუნდებით სახლში ვიცმევ კაბას, გიო მომაკითხავს და წავლთ ხელის მოსაწერათ, ვაიმე არ მჯერა უკვე ეს დღეც დადგა ;დდ ვაიმე ;დდ
მე: კაი დამშვიდდი ;დდდ ისე გვიანი არაა შეგიძლია უარი თქვა თუ არ გინდა თავისუფლებას დაემშვიდობო ;დდ
ხათო: რას ამბობ გოგო ;დდ 4 წელია ამ დღეს ველოდები ;დდ
მე: ხო კაი ვიცი ;დდ გეხუმრები ;დდდ
ხათო: ვაიმე ეხლა ისე ვღელავ რო რავი რა ;დდ
მე: ნუ ღელავ ;დდ თორე სავანდმყოფოში წავალთ ეხლა პირდაპირ ;დდ
ხათო: ხო კაი მშვიდად ვარ ;დდ შენ რას შვრები როგორ შეეჩვიე სახლს?
მე: რავიცი გოგო კარგად, ერთი მეზობელი გავიცანი ბიჭი ;დდ
ხათო: ოჰ ბიჭი თუ გაიცანი ვსო სხვა არ გინდა ;დდ
მე: ოო დაიწყო ეხლა ამანაც ;დდ
ხათო: ისე თუ გინდა წამოივანე დღეს? და სკდება სიცილით
მე: ვერ ხარ გოგო ? ;დდ ბარემ თქვენ მაგივრად ჩვენ ხო არ დავქორწინდეთ ;დდ
ხათო: ცუდი არ იქნებოდა ;დდ
მე: ოხ ხათო ხათო ;დდ ჩვეულებრივი ბიჭია დიდი არაფერი, 3 წელია რაც აქ ცხოვრობს, ჩემი ბინის პირდაპირ
ხათო: ოჰ ანანო და შენ ამბობ რო გუშინ გაიცანი? ;დდ რამდენი რამე იცი ;დდ
მე: კარგი გეყო ეხლა ;დდ სხვათაშორის დათუნია მაჩუქა გუშინ დაბადების დღის საჩუქრად ;დდდ
ხათო: ოო აღარ ხუმრობს ეგ ;დდ
მე: კაი ეხლა ვა ;დდდ
ხათო: ხო კაი ;დდდ
მე: რა ქენი მეჯვარეზე ბოლოს?
ხათო: რავიცი გოგო მგონი ჩამოვა თუ არადა შენ იქნები ;დდ
მე: ხო ნათლიაჩემის მეჯვარე ვიყო მე ხო ? ;დდდ
ხათო: უფ მერე რა გოგო ;დდ
მე: უკვე გახდი მუსულმანი? ;დდ
ხათო: არა მარა ხო აქ ვართ ;დდდ
მე: უიმეეე ;დდდ
ხათო: კაი ვხუმრობ გოგო ;დდ ანა აქ იქნება და ეგაა ჩემი მეჯვარე
მე: აა ჩამოვიდა? ;დდ
ხათო: ხო გუშინ 3 საატზე ჩამოფრინდა
მე: კაია
ხათო: ხო რო არ ჩამოსულიყო არ ვიცი რას ვუზავდი ;დდდ
მე: დამშვიდდი რაც მთავარია აქააა ;დდ
ხათო: ხოო
ნუ ერთი სიტყვით ძალიან მაგარი ქორწილი იყო, რაც მთავარია ხათო იყო ძალიან ბედნიერი, ძალიან ლამაზი პატარძალი იყო, მეც ძალიან კარგ ფორმაში ვიყავი როგორც მეუბნებოდნენ ;დდ სახლში ძალიან გვიან მივედი დაბლა თორნიკე შემხვდა და პირ დაღებული მიყურებდა ;დდ
თოკა: ვა ანანო ეს შენ ხარ?
მე: არა თოკა გეჩვენება ;დდდ
თოკა: ძალიან ამაზი ხარ, თან მოვიდა და გადმკოცნა
მე: მადლობა
თოკა: სად იყავი?
მე: ნათლიაჩემის ქორწილი იყო
თოკა: აა, დარწმუნებული ვარ ყველაზე ლამაზი იქნებოდი იქ
მე: კაი მასეც ნუ იტყვი ;დდ ბევრი იყო იქ ჩემზე ლამაზი თანაც ბევრჯერ ლამაზი
თოკა: არა არა, დარწმუნებული ვარ პატარძალსაც გადაუჯოკრებდი სილამაზეში ;დდდ
მე: ოჰჰ ;დდ
თოკა: მართლა გეუბნები ;დდდ
მე: კაი რაა ;დდ კაი ავედი სახლში ნახვამდის
თოკა: დაიც მეც ამოვალ, წეხან შენთან ვიყავი და რო არ დამხვდი გამიკვირდა, ნომერიც არ ვიცოდი რო დამერეკა, ისე არ მომცემ ნომერს?
მე: მივეცი ნომერი და მეც ჩავიწერე, ავედით უკვე ჩემ სახლტან და, კაი კარგად აბა თოკა
თოკა: ერთ ჭიქა ყავას არ დამალევინებ?
მე: შემო ;დ
შემოვიდა და მოვუდუღე ყავა, ცოტახანს იყო ტელევიზორს ვუყურებდით და თან ვლაპრაკობდით უცებ ტელეფონი მირეკავდა
მე: ერთი წუთით ვუპასუხებ და გავედი სხვა ოთახში
მე: რა გინდა გოგო? ;დდ
მარი: შემო სკაიპში რა ;დდ
მე: რა დროს სკაიპია თოკა არის ჩემტან ;დდ
მარი: ჰაა? მიდი მითუმეტეს თან ვნახავ ;დდდ
მე: ოო კაი ხო ;დდ
გავედი ისევ იქით
თოკა: შეყვარებული იყო?
მე: არა არ მყავს, დაქალი იყო
თოკა: აააა
მე: ხო, აუ მანდ ლეპტოპი არ დევს
თოკა: ხო აი აქ, აჰაა
მე: მადლობა
თოკა: შეიძლება გავიგო რა უნდოდა?
მე: სკაიპში შემო ვიჭორაოთო ;დდდ
თოკა: აა კაი წავალ მე ხელს არ შეგიშლით
მე: არა არ გვიშლი, იყავი
თოკა: კაი
მე: ოჰ ჯერ ხო არ შევსულვარ უკვე რეკავს ;დდ
მარი: ამდენი ხანი რას აკეთებდი ? ;დდდ
მე: ჯერ ლეპტოპს ვეძებდი და მერე ვრთავდი ;დდდ
მარი: ოჰჰჰ რა ნელი ხარ რაა ;დდდ
მე: ოოჰ ;დდდ
მარი: ეე რა ლამაზი ხარ სად ეგდეე? ;დდ
მე: ვეგდე არა რა ;დდ ხათოს ქორწილში ვიყავი ;დდ
მარი:ააა დღეს ქონდა?
მე: ხო გოგო, სახლიდან რო გავდიოდი მაშინ დამირეკა სულ არ მახსოვდა ;დდ
მარი: აჰაჰაჰჰ ;დდდ
მე: უი ხო მართლა მარი გაიცანი ეს თოკა, თოკა გაიცანი ეს მარიამია ჩემი დაქალი, ამ დროს თოკა მოიწია ჩემსკენ და ძალიან ახლოს იყო
მარი: სასიამოვნოა თოკა
თოკა: ჩემთვისაც
მარი: აბა შენ გაბარებ ჩემ გოგოს მოუფრთხილდი მანდ მანამ მე ჩამოვალ
მე: ოჰ ;დდ როდის იყო ვინმეს მოვლა მჭირდებოდა?
თოკა: ნუ ღელავ მარიამ, შენი თქმა არ მჭირდება ამაზე და შემომხედა მე
მარი: დავმშვიდდი და გაუღიმა
თოკა: კლასელები ხართ?
მე: არა ჩემზე 2 წლით დიდია
თოკა: აა ჩემი ტოლია?
მე: ხოო
თოკა: ხო კაიაა, შენ ჩამოდიხარ აქ ზაფხულში?
მარი: ხო მეც და სხვებიც
თოკა: აჰა ესეიგი შეკრება გექნებათ აქ რა, მეც თქვენთან მიგულეთ, ჩემზე ვიკისრებ სტამულს და ყველაფერს დაგათვალიერებინებთ
მარი: აჰა კაია
თოკა: ხოო
მარი: უი გოგო, დღეს იკამ გიკითხა, შენი ნომერი უნდოდა
მე: და შენც მიეცი ხო?
მარი: შენ წარმოიდგინე და არა
მე: ვა როგორ მოხდა ;დდ
მარი: რავიცი ;დდ მივცე?
მე: გაგიჟდი? ;დდ არა ;დდ
მარი: ხო კაი ;დდდ
თოკა: იკა ვინაა? შენი ყოფილი?
მარი: არა ანანოს პაკლოვნიკია
თოკა: აააა
მე: ვაბშე ჩემზე არაფერი აღარ უთხრა რა
მარი: ხო კაი არაფერს არ ვეუბნები ;დდ მარა მგონი ჩამოვლას აპირებს
მე: რაა?
მარი: ხო რავი იმ დღეს რაღაც ბუტბუტებდა, რო დაინახო ვერ იცნობ
მე: რატო?
მარი: რავი გოგო წვერები აქ მოშვებული, სულ მთვრალია რაც შენ წახვედი, და ქუჩაში ისე ვერ გამივლია სულ შენზე მეკითხება
მე: ოოოო ერთი ეგაა რა, მე რაც წავედი კი არა ეტყობა ნინიკო დაშორდა
მარი: კაი რა რა ნინიკო, ერთი ეგ განახა სულ კისერზე ეკიდება, ხო იცი ვისტანაც არ უნდა იყოს მაინც შენ უყვარხარ, არ გახსოვს აეროპორტში რა გააკეთა?
მე: კაი ეხლა რა, ნურარ მახსენებ ;დდ რო ცამოხვალ მერე მოგთხოვ მაგისთვის პასუხს ;დდ
მრი: კაი ხო ;დდ
თოკა: რა საყვარლად ჩხუბობთ ;დდ
მარი: შენ ჩვენი ჩხუბი არ გინახია ;დდ ეს არაფერია ;დდ უბრალოდ ვლაპარაკობთ ;დდ
მე: ხოო ;დდ
მარი: კაი წავედი გოგო ხვალ ადრე უნდა ავდგე გამოცდა მაქ
მე: რაში?
მარი: ფიზიკა
მე: ნუ გეშინია ჩააბარებ
მარი: ხო ვიცი, სულ არ მეშინია ამის. უბრალოდ გამოძინებული ხო უნდა ვიყო
მე: კაი მიდი, ხვალ დამირეკე დილით
მარი: კაი აბა კარგად
თოკა: სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა მარიამ
მარი: ჩემთვისაც
მე: მიდი ჭკუით და გავთიშე
თოკა: კაი დაქალი გყავს
მე: ხო
თოკა: სუყველა დაქალი ასეთი ლამაზი გყავს?
მე: კი და სურათი ვაჩვენე
თოკა: ვა ყველა ერთმანეთზე ლამაზები ხართ ტო
მე: მადლობა
თოკა: იი ჩემი ნაჩუქარი დათუნა
მე: ხოო
თოკა: იმ თოკასთან რა ურთიერთობა გაქ?
მე: არანაირი, როგორც თვითონ ამბობს 6 წელია ვუყვარვარ მაგრამ ვერანაირად მიმტკიცებს, სულ გოგოებთან ერთად დაეთრევ და რავი რა
თოკა: გასაგებია, რამდენი წლისა?
მე: 18
თოკა: კაი დიდი ბიჭი ყოფილა
მე: ხო, ძაან კარგი ადამიანია
თოკა: სურათი არ გაქ?
მე: კი ერთი წუთით, და ვაჩვენე სურათები, ბევრი სურათები გვქონდა ერთად გადაღებული
თოკა: არაა ცუდი ბიჭი
მე: ხოო
თოკა: როგორც სურთებიდან ჩანს კარგი ურთიერთობა გქონდა
მე: ხო, ძაან ბევრი საერთო მეგობარი გვყავს და ყველა წვეულებაზე რაღაც სულ ერთად ვიყავით ხოლმე, თან იცოდნენ ჩვენზე რაღაც და
თოკა: ააა, კაი მეგობრები გყავს
მე: ხო თან ძაან
თოკა: აეროპორტში რა გაგიკეთა იკამ?
მე: ოოო მარიამ ენას ვერ აჩუმებ რა ;დდ ცოლობა მთხოვა კი არადა მიტაცებდა ;დდ
თოკა: აჰაჰჰ ;დდ
მე: ნუ იცინიხარ ;დდ კინაღამ მართლა მომიტაცა ;დდ
თოკა: კინაღამ არ ითვლება
მე: ხოო
თოკა: მოდი სურათები გადავიღოთ გინდა?
მე: ეხლლა ? ;დდ
თოკა: ხოო
მე: უიმე განადგურებული სახე მაქ
თოკა: რატო ძაან ლამაზი ხარ
მე: უიმე კარგი რაა ;დდ
თოკა: არა არა მართლა და დაიწყო გადაღება ;დდ
მე: ოხ თორნიკე რა სურათებია ესენი ;დდ
თოკა: რა გინდა კარგებია ;დდდ
მე: არ დავინახო ესენი სადმე ;დდ
თოკა: არა არა როგორ გეკადრება ;დდ
მე: მართლა გეუბნები ;დდ
თოკა: ხო კაი ნუ გეშინია ;დდ
მე: კაი
თოკა: ხო კაი წავედი მე უკვე გვიანია
მე: კაი კარგად
თოკა: ხვალამდე
გავაცილე თოკა, ყველა ჩემ მეგობარს ეძინა, ვისთვის მიმეწერა. მეც დავწექი და მალევე ჩამეძინა. ყველა დღე ერთი და იგივე იყო. დილით ადრე მივდიოდი სამსახურში საღამოს მოვდიოდი, ხან მე და თოკა ვსეირნობდით ან სადმე ვახშმობდით, ძალიან დავახლოვდით ერთმანეთთან. მარიამთანაც კარგად იყო უკვე და ჩემ სხვა მეგობრებთანაც. ერთხელ გვიან მოვრჩი მუშაობას და თოკამ მომაკითხა
თოკა: აქამდე რას აკეთებდი?
მე: რავიცი გვიან მოვრჩით დღეს, ბევრი ხალხი იყო
თოკა: აა კაი, წამო სადმე წავიდეთ
მე: აუ არ მინდა რა ძაან დაღლილი ვარ
თოკა: კაი ხო
მე: ჩემთან ავიდეთ თუ გინდა ყავა დავლიოთ
თოკა: კაი
მე: დაიცა ნამცხვარს წამოვიღე მაღაზიიდან
თოკა: კაი წამო, ვიყიდეთ ტორტი და ჩავჯექით თოკას მანქანაში
მე: თორნიკე ნელა ატარე თორე დარჩები ნამცხვრის გარეშე
თოკა: უიმე კაი ხო ;დდდ
ავედით ჩემთან სახლში ყავა მოვადუღე და ვლაპრაკობდით
თოკა: აუ ანო რაღაც უნდა გითხრა?
მე: რა?
თოკა: არ ვიცი როგორ ვთქვა
მე: მითხარი ;დდ ძაან დამაინტერესა ;დდ
თოკა: ესეიგი, აუ ;დდ რაც შენ გაგიცანი აი ძალიან შევიცვალე, ადრე ასეთი არ ვიყავი, სულ დაბლა ვეგდე ხოლმე ბიჭებთან ეხლა კი ყოველ დილით გელოდები შენ ერთად ვარჯიშობთ, გაცილებ სამსახურში, მერე იქიდან მომყავხარ. ყოველთვის ვცდილობ რომ გასიამოვნო, ყოველთვის ვცდილობ შენს გვერდით ვიყო, მინდა ის ბიჭი ვიყო რომელიც გაგაბედნიერებს, პირველივე დღიდან სხვანაირად გიყურებ. აი არ მეგონა თუ გოგო ასე შემცვლიდა მართლა, ბევრი გოგო მყოლია ბევრტანაც გავრთობივარ, მაგრამ შენ სულ სხვა ხარ, შენთან არ მინდება არანაირი მაგნაირი, შენთან სერიოზული ურთიერთობა მინდა და სერიოზულად გიიყურებ. აი არ ვიცი რანაირად გითხრა სხვანაირად, აი უკვე რამდენი ხანია გიცნობ და რავი რა. ამბობენ რო სიყვარული ცხოვრებაში ერთხელ მოდისო მარა რამდენჯერაც გხედავ თავოდან მიყვარდები, აი ერთი ნახვით შეყვარებაც ესაა. აი პროსტა არ ვიცი რა სხვანაირად როგორ გითხრა
მე: კარგი რა თორნიკე
თოკა: გთხოვ გამიგე რა ანო, ყველანაირად ვეცადე მაგრამ არ გამომდის, გთხოვ ერთი შანსი მომეცი და აი დაგიმტკიცებ რომ სხვებს არ ვგავარ, გთხოვ
მე: თორნიკე
თოკა: გტხოვ რა ანო, გთხოვ
მე: იცი ასე არ მოველოდი თუ ამას მეტყოდი
თოკა: მარა გითხარი
მე: თორნიკე აი არ ვიცი როგორ გითხრა მაგრა უნდა ვთქვა
თოკა: გთხოვ უარი არ მითხრა, გტხოვ
მე: მიყვარხარ
თოკა: რა? რა თქვი?
მე: მიყვარხართქო
თოკა: მართლა მეუბნები?
მე: ხო
თოკა: ვაიმე ჩემი ცხოვრება და ხელში ამიყვანა
იმ ღამით გვიანობამდე იყო ჩემთან, ბევრი ვილაპარაკეთ. მარიამსაც დავურეკეთ და ვუთხარით. თოკა მერე მალევე წავიდა, თოკას წასვლა და ჩემი დაძნება ერთი იყო ;დდ მეორე დილით მესმის კარებზეე ბრახაბრუხი ;დდ
მე: ვაიმე თორნიკე მოგკლავ გავაღე კარები და. ჰაა? თქვენ აქ რა გინდათ? ვაიმე
მარი: ასე უნდა დაგვხდე? ;დდდ
მე: შემოდით შემოდით
თოკა: როგორ ეძინა ჩემ პრინცესას?
მე: რავიცი კარგად
სალი: აუ როგორ მომენატრე ანო
მე: აუ მეც მაგრად მომენატრეთ სულყველა. ვაიმე არ მჯერა ;დდდ აქ როგორ მოხვედით
მარი: თოკამ მოგვიყვანა ;დდ გუშინ შენ რო გაგითიშე ამას დავურეკე და ყველაფერი ვუთხარი და იტოკში აქ ვართ რა ;დდდ
მე: ვაიმე როგორ გამიხარდა ტქვენ ვერ წარმოიდგენთ
ჩემი ყველა დაქალი აქ იყო: მარი, მარი, ანი, სალი. ძალიან ბედნიერი ვიყავი. ყოველდღე დავდიოდით მთელ სტამბულს ფეხით ვუვლიდით. თოკაც ჩვენთან ერთად იყო, აუარება ფოტოებს ვიღებდით. 2 კვირა ერთად გავატარეთ. ეს იყო საოცარი 2 კვირა. ამ ორ კვირაში უფრო დავახლოვდით ერთანეთთან. მე და თოკასაც უფრო კარგი ურთიერთობა გვქონდა. ყველგან დავყავდით თოკოს. ძალიან ბედნიერები ვიყავით სუყველა. თოკას ძმაკაცებიც მოდიოდნენ ხოლმე ჩვენთან, თითქმის ყოველ საღამოს წვეულება გვქონდა თუ რესტორანში არ ვიყავით ხოლმე სავაშმოთ. ისე უცებ გაირბინა ამ 2 კკვირამ ვერც გავიგე. აი დადგა ბოლო დღეც
მე: აუ გოგოებო რა მაგრად მომენატრებით
სალი: ჩვენც ძალიან მოგვენატრები ანოო
თოკა: მე არ მოგენატრებით გოგოებო?
გოგოები: შენც ძაან მოგვენატრები სიძევ
მე: ოჰო უკვე სიძე?
ანი: ხოხო სიძეა უკვე ჩვენი
მარი: აუ რა საყვარლები ხართ ეეე
მე: ვიცით და დავეჯღანე ;დდ
სალი: აუ ნეტა შეგვეძლოს რო აქ დავრჩეთ, აღარ მინდა წასვლა
ანი: აუ აღარც მე
მარი: კიდე ჩამოვალთ ;დდ
მე: აი მესმის თავის დაპატიჟება ;დდ
მარი: რა არ გვპატიჟებ?
მე: თქვენ რა დაპატიჟება გინდათ? ;დდ მარა მომავალ წელს მე მოვდივარ ;დდდ
მარი: აუ რა კარგია
საღამომდე ასე ვიჯექით და ვლაპრაკობდით, ძაან გვიჭირდა განშორება. მივიყვანეთ აეროპორტში გოგოები
მარი: რა არი თორნიკე რა პატარა მანქანა გყავს უფ, გავიჭყლიტეთ
თოკა: რამდენები ხართ აბა დაითვალე ;დდ ავტობუსით ვერ ვივლი ბოდიში ;დდ თან ნახე როგორ გასივდი რა არის ეს ;დდ ორ ადგილს მარტო შენ იკავებ ლდდ
მარი: აუ მოეთრიე აქქ ;დდ
თოკა: მოდი გამომეკიდე სირბილში დაიკლებ ცოტას ;დდ
მარი: ანო ამას ცოლის დის და შვილის ნათლიის პატივისცემა ასწავლე თორე არ ვიცი რას ვუზავ ;დდ
მე: ოჰო ცოლის დის? ;დდ და შვილის ნათლიის ;დდ
თოკა: ხო ცხოვრებავ და ჩამეხუტა
ანი: აუ რა საყვარლები ხართ, მალე დაქორწილდით რა ;დდდ
მე: ოჰო ;დდ ერთი სული გაქვთ როდის მომიშორებთ არა? ;დდ
სალი: არა გოგო ;დდ ბავშვი გვინდა მალე მოვნათლოთ ;დდ
მე: ვაიმმე ;დდ რა იდიოტები ხართ რაა ;დდ
უკვე რეგისტრაციას ითხოვდნენ და დავემშვიდობეთ ერთმანეთს, გავაცილეთ და წამოვედით მე და თოკა სახლში. მეორე დღეს ჩვეულებრივად გამაღვიძა ვირბინეთ, წყალი გადავივლე და ერთად ვისაუზმეთ. მერე სამსახურში გამიყვანა და იქ მელოდებოდა. ასე გადიოდა დღეები, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ჩემ საყვარელ ადამინთან ერთად ვიყავი. ბოლოს და ბოლოს ვიპოვე ის ადამინი ვისთანაც ბედნიერი ვარ. პირველად ვარ ასე რომ თავდავიწყებით მიყვარს. სიცოცხლეს რომ მირჩევნია და მისთვის სიცოცხლესაც რომ დავთმობ. ასე ერთად ყოფნაში გაიარა ორმა წელმა. მოვიდა ზაფხული. გადავწყვიტეთ საქართველოში წავსულიყავით და იქ დაგვესვენა ზაფხულში. თან მეგობრები გვენახა. მე ჩემი დაგროვილი ფულით სახლი უნდა მეყიდა. მანამ სახლს ვიყიდიდი თოკასთან გავჩერდებოდი ან მარიამთან და მერე ისევ სტამბულში დავბრუნდებოდით.
მე: აუ როგორ მომენატრა აქაურობა.
თოკა: აუ შენ ჩემი იკითხე
მე: ვაიმე საქართველოს ჰაერი ჩაისუნთქე თოკ ;დდ
თოკა: აჰ როგორ მომნატრებია ყველაფერი
მე: აუ აღარ წავიდეთ რა უკან ;დდ
თოკა: ეჰ ნეტა შეიძლებოდეს ;დდ
მე: უი ნახე გოგოები იქ გველოდებიან და ნ ჩვენსკენ
სალი: როგორ მოგვენატრეთ
ჩვენ: ჩვენც ძაან გოგოებო.
მარი: ვა სიძევ ;დდ მოგენატრა საქართველო?
თოკა: ოჰჰ მწარევ ;დდ
მარი: შენ კიდე მწარეს მეძახი? ;დდ არ ვიცი რას გიზავ ;დდ
მე: კაი გეყოთ ეხლა ;დდ წამოდი წავიდეთ თუ აქ უნდა დაგვაყუდოთ ;დდ
თოკო: ხოხო წამოდი ;დდ
მარი: კაი მიდი ტქვენ თქვენი მანქანით წამოდით და ჩვენ ჩემით წავალთ ;დდ
თოკა: კაი შენ წინ იარე ;დ
მარი: რატო გზა დაგავიწყდა? ;დდ
თოკა: არა უბრალოდ არ მინდა დამეჯახო ;დდ
მარი: ოჰჰ ;დდ შენზე კარგად ვატარებ რა მე ;დდ
თოკა: ოჰ არ გინდა რა გთხოვ ;დდ კაი ჩვენ ცემთან ავალთ და მერე საღამოს სადმე შევიკრიბოთ
მარი: სად?
თოკა: რავი ეგ თქვენ უნდა გკითხოთ ;დდ რამდენი ხანია აქ არ ვყოფილვართ ჩვენ ;დდ
მარი: კაი ;დდ და ჩაგვაწერინა მისამრთი სადაც უნდა შევკრებილიყავით.
ჩვენ თოკასთან ავედით, წყალი გადავივლეთ და მომზადება დავიწყე
თოკა: ოჰ რა იყო ვის ეპრანჭები?
მე: რავიცი რამდენი ხანია აქ არ ვყოფილვარ ;დდ ბიჭებს გავეპრანჭები ;დდ
თოკა: აჰა ესეიგი ბიჭებს გაეპრანჭები არა? მოდი აქქ ;დდ და დამიწყო ღატუნი ;დდ
მე: დამპალო ;დდდ
თოკა: კაი მიდი მოემზადე ;დდ
მე: თუ დამაცდი მოვემზადები
თოკა: გაცდი ცხოვრება
მე: მიყვარხარ
გავემზადეთ და წავედით რესტორანში. კარგი დრო გავატარეთ. სახლში გვიან დავბრუნდით. მივედი თუ არა ეგრევე დამეძინა. დილით რო გამეღვიძა თოკას უკვე საუზმე მომზადებული ქონდა.
მე: ჩემი ცხოვრება, აუ როგორ მშია
თოკა: მოდი დაჯექი მერე თუ მოსაწვევს ელოდები ;დდ
მე: ხო მაცადე დავჯდები
ვჭამეთ და ტელევიზორს ჩავუჯექით, რაღაც კინო გადიოდა და მე თოკაზე ვიყავი მიყრდნობილი
მე: თოკ
თოკა: ხო?
მე: გიყვარვარ?
თოკა: არა
მე: არა ხო?
თოკა: არა
მე: კაი
ცოტახანს ისევ მასე ვიყავით და
მე: მართლა არ გიყვარვარ?
თოკა: ხო გითხარი არათქო და დაიწყო სიცილი
მე: კაი ავდექი და გავედი ჩემ ოთახში.
თოკა: რას აკეთებ?
მე: ვიცმევ
თოკა: რატო?
მე: მარიამთან უნდა გავიდე?
თოკა: გაგიყვანო?
მე: არა არ მინდა
თოკა: კაი
ისე გავბრაზდი ამ საქციელზე რომინდოდა რაღაცა გამექანებინა თავში, ჩავიცვი და გავედი მარისთან
მარი: შემოო, ეე თოკა სადაა?
მე: სახლში
მარი: რა გჭირს?
მე: არაფერი
მარი: კაი რას მატყუებ ტო, რამეს გამომაპარებ?
მე: თოკას ვკითხე დღეს გიყვარვართქო და არააო ძაან ცივად მომექცა
მარი: უიმე გაგეხუმრებოდა გოგო ;დდ
მე: არ მეხუმრებოდა
მარი: უიმე ერთი შენ ხარ რა
მე: ხო კაი, გოგო ის ფარული ტაყვანისმცემელი აღარ გამოჩნდა?
მარი: არა გოგო, მაშინ რო ასოებს მიგზავნიდა ავაწყე მარტო “სიცოცხლის ბოლომდე“ და კიდე რაღაცა ასოებია მარა ვერ ვაწყობ, რამდენი ხანია არ გამოჩენილა, ცოტა არ იყოს და მენატრება. არც ყვავილები აც შოკოლადი არც ასოები არც ბუშტები არაფერი
მე: უიმე დამპალი ;დდ
მარი: ხოო ;დდ წამო აკვა პარკში გავიდეთ
მე: კაი წამო
აკვა პარკში გვიანობამდე ვიყავით მერე ისევ მარისთან ავედი და თოკას ვურეკავდი რო გამოსულიყო და წავეყვანე მარა არ იღებდა ტელეფონს შემეშინდა და მე და მარი წავედით. სახლიდან მუსიკების ხმა გამოდიოდა. სახლში რო შევედიტ ჩვენთვის ყურადღება არავის მოუქცევია, თოკა კი ვიღაც გოგოსთან ერთად იჯდა და ხელი ქონდა გადახვეული. ისე გამებრაზა მინდოდა მივსულიყავი და ის გოგო თმებით მეთრია მარა მარიმ შემაჩერა, ჩავალაგე ბარგი და წამოვედი მარისთან არც წერილი დამიტოვებია და არაფერი, ძაან ცუდად ვიყავი, იმ ღამით თოკას არ გავხსენიბივარ და მეორე დღეს შუადღისით ამოვიდა მარისთან
თოკა: ანანო აქაა?
მარი: ხო რა გინდა?
თოკა: არ შემომიშვებ?
მარი: რისთვის?
თოკა: როგორ თუ რისთვის, ჩემი შეყვარებული არ უნდა ვნახო?
მარი: აჰა ეხლა გახდა არა შეყვარებული, გუშინ ვიღაც გოგოსტან ერტად რო იჯექი მაშინ არ იყო შენი შეყვარებული?
თოკა: თქვენ საიდან იცით?
მარი: აჰა არც უარყოფს
თოკა: საიდან იცითთქო? გამატარე რა ანანო უნდა ვნახო
მარი: არასადაც არ გაგატარებ. გუშინ შენთან ვიყავით სახლში მაგრამ ვერც შეგვამჩნიე
თოკა: ჩემი ყოფიი შყვარებული იყო ა ვნახე, მომენატრა, გამატარე რა მარუს
მარი: გადი ეხლა აქედან სანამ ცოცხალი ხარ
მე: შემოუშვი მარიამ
თოკა: ვერ გაიგე რა თქვა?
მარი: კაი შემოდი
თოკა: როგორ ხარ პრინცესა და მოდიოდა ჩემთანმე გავიწიე. რა გჭირს ტო?
მე: გადი რა, რა გინდა რისთვის მოხვედი?
თოკა: შენს წასაყვანად ტო რისთვის მოვიდოდი?
მე: არსადაც არ მოვდივარ
თოკა: ვერ გავიგე? რა გჭირს?
მე: რა ვერ გაიგე? არსად არ მოვდივარ, წადი და შენი ყოფილი შეყვარებული აიყვანე ხო მოგენატრა
თოკა: კაი რა გოგო რა გჭირს? ხო იცი რო შენ მიყვარხარ, უბრალოდ ის ძალიან დიდი ხანია არ მინახვს რა და
მე: არ გინახავს და შენში ისევ გაიღვიძა გრძნობებმა არა? იქ გოგო ვერ ნახე ჩემ გარდა და იმიტომ მითხარი არა მიყვარხარო, გადი რა შენი დანახვა არარ მინდა
თოკა: კარგი რა ანო, წამოდი და ცალკე ვილაპრაკოთ
მე: არსად არ წამოვალ
თოკა: წამოდი გთხოვ რა
მარი: წადი წადი წაყევი იქნებ რა უნდა გითხრას
თოკა: ბარგიც მომე რა მარიამ, და მარიმ გამოუტანა ჩემი ჩემოდანი
ავედით ისევ თოკასთან და ვილაპრაკეთ, გულმა ვერ გაუძლო და ისევ შევრიგდით.
თოკა: ანო საღამოს ფეღბურთია და ბიჭები უნდა ამოვიდნენ
მე: აა კაი მაშინ მე გოგოებთან გავალ
თოკა: შეგაწუხებთ თორე დარჩი რა პრობლემაა
მე: არა გავალ
თოკა: კაი ცხოვრება
საღამოს გავედი მარისთან, მარა მალევე დავბრუნდი სახლში რო მივედი ისევ ის სცენა დამხვდა ოღონდ ამჯერად ვეღარ გავჩუმდი და ვიჩხუბე თოკასაც სილა გავაწანი და გამოვიქეცი დაბლა, უეცრად ხმა მომესმა
ის: ანანოო
მე: გისმენთ?
ის: ვერ მიცანი?
მე: უკაცრავად ვინ ხართ?
ის: იკა ვარ
მე: იკა? ეს შენ ხარ? როგორ შეცვლილხარ?
იკა: ხო ხო მე ვარ, შენ კი საერთოდ არ შეცვლილხარ, ისევ ის გამოხედვა გაქვს, ისევ ისეთი თვალები, როგორ მომენატრე მოდი ჩაგეხუტო. ცავეხუტე და ამ დროს გამოვარდა თოკა სადარბაზოდან
თოკა: ანანო
მე: რა გინდა თორნიკე?
თოკა: წამოდი
მე: არსადაც არ წამოვალ თავი დამანებე
თოკა: შენ ვინ ხარ ტო? მოშორდი ანანოს
მე: თოკა შენთვითონ მომშორდი და წადი აქედან, შენი დანახვა არ მინდა
თოკა: კაი მე წავალ და იცოდე ინანებ
იკა: ეე ბიჭო
მე: იკა თავი დაანებე რა
იკა: ვინაა ეს?
მე: ჩემი შეყვარებულია
იკა: აა გასაგებია, როდის ჩამოხვედი?
მე: გუშინ დილით ჩამოვფრინდით
იკა: აა
მე: შენ რას შვრები?
იკა: რავი მე დავოჯახდი და აი იქით ჩემი პატარა გოგოა ანანო
მე: ანანო? ძალიან გამიხარდა შენი ამბავი იკა
იკა: ეჰ ჩემი შვილის დედა შენ რო ყოფილიყავი ეგ უფრო გამიხარდებოდა მე მარა რას ვიზავთ
მე: კაი რა იკა, უკვე ცოლიც გყავს და შვილიჩ, კიდე ვერ დაჭკვიანდი?
იკა: ეჰ ანოო ანო
მე: არ გამაცნობ შენ ცოლ-შვილს?
იკა: წამო
წავედი და გავიცანი მისი ცოლ-შვილი, ძალიან კარგი ცოლი ყავს. მერე ისე სახლში ავბრუნდი რო ჩემოდანი წამომეღო, უკვე ძაან გვიანი იყო სახლში მარტო თოკა და ის გოგო იყვნენ
თოკა: ანანო მოდი აქ ერთი წუთით
მე: რა გინდა?
თოკა: მოდი გთხოვ, გაიცანი ეს ლილეა ლილე გაიცანი ეს ანანოა
მე: რა გინდა თორნიკე?
თოკა: სალაპარაკო გვაქ
მე: ჩემთვის ყველაფერი ცხადია უკვე, ასახსნელი არაფერია
ლილე: მე წავალ თოკ
მე: არგი იქნება
თოკა: ანანო
მე: რა იყო?
თოკა: ნორმალურად, გოგო რა დღეში ხარ შენ? რა სცენებს მიწყობ აქ?
მე: შენ ბიჭებთან ერთად ფეღბურთი უნდა გეყურა და ამას აქ რა უნდოდა?
თოკა: მოდი დაჯექი და აგიხსნი, ხო იცი რო ჩემი ყოფილი შეყვარებულია, მანამ წამოვიდოდი მანამდე დავშორდი ამას, აქამდე კონტაქტი ვაბშე არ მქონია რო ჩამოვედი ბიჭებმა მითხრეს რო ლეიკემია აქვსო, და ყველაზე მეტად შენთან ყოფნა გაახარებსო, მეცმინდა რო დავეხმარო და ბოლო დღეები გავულამაზო
მე: მერე გაულამაზე ჩემგან რაღა გინდა?
თოკა: დროებით უნდა დავშორდეთ
მე: დროებით კი არა სამუდამოდ ვშორდებით
თოკა: ეხლა 6 თვეში ბოლო ოპერაციას უკეთებენ, თუ ამ ოპერაციამ კაგად ჩაიარა გადარჩება თუ არადა. მანამდე მე აქ ვიქნები, ლილემ არ იცის რო ჩვენ ერთად ვართ
მე: ხოდა ვერც გაიგებს კარგად
მე მარიამტან წავედი და 1 კვირა იქ ვიყავი, გარეთ რო გავდიოდი ყველგან ლილე და თოკა მხვდებოდნენ, ძალიან ბედნიერი სახეები ქონდათ, ვერავ ვუძლებდი ამდენს და დავბრუნდი ისევ სტამბულში, იქაც არ მასვენებდა ლილე, სკაიპში მირეკავდა და თავისი და თოკას ურთიერთობის შესახებ მიყვებოდა, მეც ბედნიერად ვუსმენდი. გავიგე რო დაქორწინებასაც აპირებდნენ. ოპერაცია გაიკეთა ლილემ და გადარჩა. ცოტა რომ მომჯობინდებოდა მერე უნდა გადაეხადათ ქორწილი, და ლილემ მეც დამპატიჯა რათა მათი ბედნიერების მომსწრე გავმხდარიყავი, მეც რათქმა უნდა ცავიდოდი და დავესწრებოდი მათ ქორწილს, იმ დღეს ხომ ჩემი საყვარელი მამაკაცი სხვაზე დაქორწინდებოდა. ქორწილამდე რამოდენიმე დღით ადრე, კარზე ზარია, შუა ღამისას
მე: შენ? შენ აქ რა გინდა?
თოკა: ვერ გავძლებდი უშენოდ, მინდოდა მენახე, არ შემომიშვებ?
მე: შემოდი, მთვრალი ხარ?
თოკა: აბა ფხიზელი აქ მოსვლას ვერ გავბედავდი, მოდი ჩამეხუტე გთხოვ
მე: გადი თორნიკე
თოკა: გთხოვ, და მოვიდა ცამეხუტა, ოო ღმერთო როგორ მომენატრა მისი ჩახუტება, მისი გულის ცემა.
მე: კარგი თორნიკე გეყოს
თოკა: იცი მე ვქორწინდები
მე: ვიცი და მოვდივარ შენს ქორწილში
თოკა: მართლა?
მე: ხო ხო მართლა
თოკა: აი იქ რო მოხვალ, ძაან მაგარი კაბა ჩაიცვი, ყველას პირი ღია რო დარჩეს. და მერე მე ვიამაყებ რა შეყვარებული მყავდათქო.
მე: რეებს ბუტბუტებ თორნიკე?
თოკა: მართლა
მე: ლილემ იცის აქ რო ხარ?
თოკა: არა არ იცის
მე: ხოდა წადი მანამ გაიგო
თოკა: არსად არ წავალ და ჩემ ფეხებში ჩარგო თავი და დაეძინა.
ოხ მე თორნიკე რა მთვრალი ხარ, ღმერთო ეს ისევ აქ არის. ისევ აქ არის. არ მჯერა არა.
მოახლოვდა ქორწილისდღეც, მე ჩავედი საქართველოში, ძალიან ლამაზი გრძელი კაბა მეცვა. მართლა როგორც თოკამ თქვა ყველას პირი დავაღებინე, ყველა ჩემზე ლაპრაკობდა. აი უკვე ჯვრის წერის ცერემონიაც დაიწყო
მღვდელი: ლილე თანახმა ხარ გაჰყვე თორნიკეს ცოლად? იყო მასთან ჭირშიც და ლხინშიც?
ლილე: კი თანახმა ვარ
მღვდელი: თორნიკე თანახმა ხარ მოიყვანო ლილე ცოლად? იყო მასტან ჭირშიც და ლხინშიც?
თოკა ყოყმანობდა, რამდენჯერმე ჩემსკენ გამოიხედა, მერე თვალზე ცრემლიი მოადგა, ბოლოს მოტრიალდა ცემსკენ გამოიქცა და ხელი მომკიდან, მეც გამიყოლა თან. გავედით ეკლესის გარეთ. ყველა ჩვენ გვიყურებდა და გამოგვეკიდნენ
თოკა: ვერ მივცემ ჩემ თავს უფლებას, შენ გული გატკინო, შენს გარეშე ვერ გავძლებ, მიყვარხარ


______

პირრველ რიგში მადლობა ყველას ვინც წაიკითხავთ, ვისაც არ მოგეწონებათ დიდი ბოდიში, ძალიანაც ნუ გამაკრიტიკებღ ძველი დაწერილია ეს, შეცდომებით გატენილი რომ არის ვიცი. სიყვარულით კიტკეტა^^