სახლში ცეკვა-ცეკვით შევედი კარი მივიხურე და სამზარეულოში შევირბინე, დედაჩემს მოვეხვიე და ვაკოცე
-ეგაა მალე მოვალო?- გამწყრალმა გამომხედა და ისვ თავისი საქმე განაგრძო
-დედა დედიკო დედიკუნა გიგას შევურიგდი
-მართლა, რა კარგია.
-ჰო, და მშია
-ანუ სკოლიდან აღარ გადადიხარ ?
-არა დედა რათქმაუნდა.- შემწვარი კარტოფილი რო დავინახე ორმაგად გამიხარდა...


***გიგა***
-ანუ შერიგდით ?
-ჰო ბიჭო აბა.- გახარებულმა მივკარი მუშტი გიოს და ვუთხარი სახლში ავეყვანე
-აუ მაგარიე ეე, მაგარი გოგოა მარი
-რა?
-ანუ კაი პონტში ვამბობ რა კაი ადამიანია თქო
-აა.- გამეცინა, სახლში რო ავედი დედაჩემმა არ შემომხედა, არც მინდოდა ახლა მასთან ლაპარაკი, ოთახში შევედი და კომპიუტერს მივუჯექი, მარი საიტზე არ იყო ცოტახანი დაველოდე და ისიც შემოვიდა...

***მარი***
დრო ისე იწელებოდა გამოცდების დამთავრებამდე ნერვები აღარ მყოფნიდა, თუმცა კარგიი ის იყო რომ ყველა გამოცდა წარმატებით დავასრულიე და წინ იყო 3 დღიანი ექსკურსია და 2 თვიანი ზაფხული, ბოლო გამოცდიდან ხტუნაობით გამოვედი და ეგრევე გიგას მივახტიი
-მომილოცე მომილოცე მომილოცეე არ მჯერა გიგა არ მჯერეა, როგორ მეშინოდა.- არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა მიხაროდა ბოლო დონეზე ასეთი ბედნიერი არ ვყოფილვარ, საბუნებისმეტყველო საგნები "მჩაგრავდნენ" ყოველთვის მაგრამ ასეთი მაღალი ქულები არ მეგონა ნამდვილად...
საღამოს რესტორანში წავედით, თუმცა მარტო კლასი არ ვყოფილვართ მათი ძველი კლასელებიც მოვიდნენ, ელენე, საბა და ილია, მე არცერთს არ ვიცნობდი ამიტომ ანუკისთან ერთად ვიჯექი და ვლაპარაკობდი, გიგა ბიჭებთან იყო თუმცა ბიჭებთანაც ვეღარ დავინახე მერე და თვალებით დავუწყე ძებნა, იმ ელენესთან იდგა და გიჟივით იკრიჭებოდა, თავიდან ყურადღება არ მივაქციე მაგრამ ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და მივედი
-გიგა მივდივარ მე.
-მოიცა სად მიდიხარ, ჯერ ეხლა მოვედით
-ოო არ მაინტერესებს მივდივარ
-კაი რა დარჩი, გიო გამოვა და აგიყვანს მერე ამ დროს ხო იცი მარტო არ გაგიშვებ
-პირველად მიშვებ თუ?
-წამომყევი.- აქაოდა თაბაშირი მომხსნესო "მებლატავებოდა" გარეთ გამიყვანა და ლაპარაკი დაიწყო
-რატო მიდიხარ
-რა აზრი აქვს ჩემს აქ ყოფნას მაინც იმ ელენესთან დგახარ და ეჭუკჭუკები, არ შემიძლია ასე ყურება რა
-ეჭვიანობ გოგო, რა გიჟი ხარ, მაგის გამო მიდიხარ, ვერ ხარ წამო ეხლა და ვიცეკვოთ
-არ მინდა მივდივარ
-აუ მარიამ.- ხელი ჩამავლო და ისევ შიგნით შემიყვანა
-ეხლა მე და შენ ვიცეკოთ, როგორც ვიცი კარგად ცეკვავ
-სამაგიეროდ შენ ვერ ცეკვავ
-როგორ გეკადრება, რა გინდა რო ვიცეკვოთ?
-სულერთია.- ცოტახანი დამტოვა და მალევე მუსიკასთან ერთად დაბრუნდა, ოჰო აბა ამას უყურე ტანგო ჩამირთო ბიჭმა, მიდი მარიამ გაიხსენე ყველა მოძრაობა, თან ვცდილობდი ნაზი ვყოფილიყავი მაინც ახალი მოხსნილი ჰქონდა თაბაშირი, შუა ცეკვაში ის ელენე მოვიდა და გთხოვ ეხლა მე და გიგა ვიცეკვებთო, მე გიგას გავხედე დაბღვერილმა
-ელენე, წადი სხვას ეცეკვე, რაღაცაზე ველაპარაკები თან.- გიგამ გაგზავნა სხვასთან და ზედ მიმიხუტა
-დაოღალე?
-ჰო ცოტა, ფეხიც მაწუხებს
-კაი წამო დავჯდეთ.- ხელი ხელზე მოვკიდე და იქვე სკამზე ჩამოჯდა
-ხვალ ექსკურსია, მაგარი იქნება
-ესენიც მოდიან.- თავის გაქნევით მანიშნა იმ სამზე
-როგორ გამახარე
-რატო არ მოგწონს ელენე
-მომწონს როგორ არა, მაგრამ შენ გეპრანჭება
-მე7 კლასში შეყვარებულები ვიყავით
-რა საჭირო იყო მაგის თქმა?
-არაფერს არ გიმალავ ხო ხედავ.-გაიცინა და კალთაში ჩამისვა
-გიგა მაბრაზებ
-იმიტო რო საყვარელი ხარ გაბრაზებული
-სულელი ხარ...- კიდევ ერთი საათი ვიყავით რესტორანში მერე სახლამდე მიმაცილეს და თან გამაფრთხილა დილით მარშუტკით გამოგივლით და არ დააგვიანო, გამეცინა მის დარიგებაზე, ლოყაზე ვაკოცე და მანქანიდან გადმოვედი, სახლში ავირბინე ყველას ეძინა კარები ჩუმად შევაღე და შევიპარე, ლოგინზე გავგორდი და მაშინვე დამეძინა, დილით დედაჩემმა გამაღვიძა
-ადე მარიკო არ დაგაგვიანდეს
-უი უი.- კიდევ კარგი ყველაფერი წინასწარ მქონდა გამზაებული, სამი დღით ჩემ გიგასთან ვიქნებოდი მარტო და ბავშვებთან, არანაირი მშობლები მხოლოდ მასწავლებელი, საღამოს კოცონი და გიტარა მე ჩემ გიგასთან ჩახუტებული და უსასრულო დღო მთელი ღამის განმავლობაში, ნამდვილად დამენანებოდა დღო ძილისთვის... მაშინვე გიგას დავურეკე
-სად ხართ?
-შენკენ მოვდივართ უკვე მზად ხარ?
-კი კი, ვიცვამ უკვე
-კაი, ჩემ გვერდით ადგილი შეგინახე
-ჩემო გვირტო
-ახალი სახელი მომიფიქრე
-კაი წავედი ახლა.- გამეცინა ჩემ ნათქვამზე და ტელეფონი ჯიბეში ჩავიდე, 10 წუთში ისინიც მოვიდნენ და დავადექით ყაზბეგის გზას...
მთელი გზა ვჭყიოდით ვცეკვავდით ვმღეროდით, მძღოლი ჯიგარი შეგვხვა აბა ზოგი ისე იბღვირება ხოლმე, განსაკუთრებით უკანა ადგილია მხიარულებით სავსე, ამიტომ გამიხარდა უკან რო მოვხვდით მერე კარტი ვითამაშეთ, ბოლოს ნამიოკობანა, ელენე სულ ცდილობდა ცვენკენ მოხვედრილიყო მაგრამ ამაოდ და მიხაროდა, გიგა მამჩნევდა რაზეც ვიყავი გახარებული და თავს ასეთ-იქიტ ქნევდა, ბოლოს დარლილებმა უკვე დანიშნულების ადგილს რო მივუახლოვდით ცვენ-ჩვენი ადგილი დაიკავეთ და გავჩუმდით
-ის როგორ იყო ჩემო გვრიტოო?.- ყურთან მიჩურჩულა, მისკენ მივჩოჩდი და თავი მივადე ზედ
-როგორც, არ ხარ თუ?
-როგორ არა, თუ გინდა ველულული აქლემიც ვიქნები
-რა სულელი ხარ.- ავხედე და ყელსი ვაკოცე, თვითონაც დაიხარა და შუბლზე მაკოცა
-აქ ცივა არა ცოტა?
-ჰო, თბილი არაფერი წამოიღე?
-ჰო, შენ.- სიცილით მითხრა და ხელი მომხვია...


- ო ო ო :დ:დ აი ახალი თავიც, წინ ისეთებიაა იმედია კარგი დად იდი გამვიდა ეს თავი? მიყვარხართ