მზად ვარ, 4 საათიც მოსულა კარები ჩავკეტე გასაღები ჩანთაში ჩავიდე ჩემი თავი კონკია მგონია
სახლში 8ზე უნდა ვიყო მამაჩემი და დედაჩემი ორივე სახლში რვაზე ბრუნდება.გავედი, სადარბაზოს მოვშორდი
თუ არა დაჩი დავინახე ვიგრძენი რომ გული ამიჩქარდა, ამიჩქარდა არა უფრო გული შიგნიდან მცემდა, ყურები დამეხშო
ისე მესმოდა ხმა 1..2..3.. დავითვალე და ნელ-ნელა დავწყნარდი დაჩი მიყურებს რო დამინახა გაჩერებული
ვიდექი ხელი დამიქნია იფიქრა ვერ მიცნო, მივუახლოვდი გადავკოცნე
-მარტო ჩვენ ვიქნებით?
-ხო გეწყინა?
-ხო რავიცი კი მინდოდა ჩემი გადარჩენის აღნიშნვა
-არაუშავს კიდე მოიწევ რამეს და მერე ავღნიშნოთ
-თუ ისევ შენ გადამარჩენ
დაჩიმ კარი გამიღო რო დავჯექი ცოტა ხანი თავზე მედგა და მათვალიერებდა რომ ვეღარ მოვიშორე აღარ მესიამოვნა
-აღარ მივდივართ თუ აქვე მოგვიტანენ ყავას?
-კი წავედით შენ გალოდინებ შენმა კაბამ მომხიბლა ძაან გიხდება
-ვაიმე მადლობა
-სად იყიდე?
-თუ ყიდვა გინდა იცი სამწუხაროდ აღარ დარჩა ესეთი ფერი
-აუ ღადაობ?
დაჩი მანქანაში ჩაჯდა ძაან გამიკვირდა მაგრამ ისე კარგად ატარებს მანქანას საერთოდ არ აუწევია სისწრაფისთვის. მივდიოდით
ჩვენთვის წყნარად სად მივდიოდით არ ვიცოდი არც გზა მეცნობოდა აი უკვე თბილისს რომ გავცდით მერე შემეშინდა
-დაჩი სად მივდივართ?
-ნუ გეშინია არ გიტაცებ მალე მივალთ
-ვაახ კიდე კაი თორე მეც არა ვთქვი
მოკლედ იმ ადგილას 30 წუთში მივედით მანქანიდან რო გადმოვედი დამხვდა საოცარი ადგილი ბუნება იყო ულამაზესი
ადგილი სადაც კაფე იდგა გადაჰყურებდა უღრან ტყეს.შევედით კაფეში შევუკვეთეთ დესერტი დაპირებული ყავაც დავლიეთ
გამომკითხა ყველაფერი სად ვსწავლობდი სამომავლო გეგმები თვითონ არცერთ კითხვაზე უპასუხია ერთმანეთს ვეხუმრებოდით
ვეფლირტავებოდით და ვიგრძენი რომ დაჩისთან ძალიან თავისუფლად ვიყავი შემეძლო ნებისმიერი რამ მეთქვა. დრო ისე გავიდა
ვერ ვიგრძენი საათს რომ დავხედე 18:30 იყო მაგრამ სახლში დაბრუნება არ მინდოდა დავაგვიანებდი არ დავაგვიანებდი არ მაღელვებდა
ანგარიშიც მოიტანეს დაჩიმ გადაიხადა და გარეთ გავდით სასეირნოთ
-ფეხი თუ აგტკივდება ეგრევე მეუბნები
-კი გეტყვი აუცილებლად
უცბად დაჩის სახე შეეცვალა ცოტა აღელდა თითქოს ვიღაცას ემალებოდაო
-რა იყო ისეთი სახე გაქვს ტვალეტში გინდა უეჭველი
ჩემ ნათქვამზე მე თვითონ გამეცინა
-აუ როგორ მიხვდი პროსტა ქაღალდი გამითავდა და გეხვეწები მიდი კაფეში აირბინე გამოართვი
-მართლა რა მოხდა?
-არაფერი ისეთი დაივიწყე
-ცოტა დავიღალე დავჯდეთ რა სადმე
იქვე გადახურულში დავჯექით,ძალიან კომფორტული დასაჯდომი იყო დაჩიმ ხელი გადამხვია და ჩემს მხარზე თითებით თამაში დაიწყო ცოტა შევშინდი თან ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა მე შეხედვას ვერ ვბედავდი ძალიან რომ გადამეკეტა თვალს რომ აღარ მაშორებდა მივუტრიალდი
-მოხდა რამე დაჩი?
დაჩიმ უცბად ლოყაზე ხელი დამადო სახე მიმიწია და ნაზად მაკოცა, არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა დაჩის ხელი ვკარი და გაცეცხლებული ავდექი სკამიდან
- ხო არ გაგიჟდი რა გააკეთე?
-კაი მაპატიე მაპატიე მართლა ვეღარ მოვითმინე
-სულ გააფრინე ჯერ ორი დღეა გიცნობ აი ეს არ უნდა გაგეკეთებინა
-კაი რა იყო მე მეგონა მოგეწონა
ძაან გავმწარდი იმიტომ რომ დაჩი ესეთი დამპალია და იმიტომ რომ თან მართალი იყო გავვარდი კოჭლობით უცბად დაჩის სირბილის ხმა მესმის ხელში ამიტაცა და მანქანისკენ წამიყვანა
-დაჩი დამსვი სასწრაფოდ თორე ისე განანებ ისე განანებ
-კაი კაი ანა რა გჭირს მანქანაში ჩაგსვამ და წაგიყვან სახლში
-არა შენ მანქანაში გამორიცხულია არ ჩავჯდები ფეხით წავალ, ტაქსს გამოვიძახებ
ვინ მოგისმენდა ჩამსვა მანქანაში ღვედი გამიკეთა თვითონაც მალე დაჯდა საჭესთან რომ არ გავქცეულიყავი და კარები ჩაკეტა.
-ახლა კარგად მომისმინე ესეთი რაღაც ჯერ არ გაუბედავთ ჩემთვის
-მიმართლებს პირველი ვარ
-ბოლომდე ნუ გამომიყვან წყობილებიდან საზიზღარი ამორალური უზრდელი ბიჭი ხარ შენ თავზე იმხელა წარმოდგენა გაქ ყველაფრის უფლებას აძლევ შენ თავს ამას არ შეგარჩენ
-გინდა დავნიძლავდეთ რომ შეგიყვარდები?
-შემიყვარდები მე შენ?ძაან მაცინებ დაჩიკო რატო გგონია რო რასაც მოისურვებ ყველაფერი აგისრულდება მაგაზე არც იოცნებო
-მისმინე ანია
-ანა მქვია
-რაც არის, აქამდე რაც კი მომდომებია ყველაფერი ამისრულდა ამიტომ თავს ნუ შეიწუხებ
-ამჯერად არამგონია
-ერთ თვეში შეგიყვარდები ვიცი რო შეგიყვარდები თანაც ისე რომ სიყვარულს ამიხსნი, თუ არ შეგიყვარდები მაშინ რაც გინდა ის მთხოვე თუ გინდა შიშველი ვივლი ერთი კვირა
-არა ეგ არ მინდა არ გაგიჭირდება
-თანახმა ხარ?
-კი ბატონო არაა პრობლემა მაგრამ იოცნებე რომ შემიყვარდე
დაჩიმ სახლში მიმიყვანა სადაც გაცეცხლებული მშობლები მელოდნენ.