-მაინც რისი გაგება გინდა როგორ მოვკალი შენი ძმა?
-ხო მომიყევი ყველაფერი
-მაგ შენ ძმას ჩემს ქალიშვილთან ურთიერთობა ქონდა ისედაც არ მომწონდა თავიდანვე შენი ძმა იცი რატომ? ნარკოტიკებთან ქონდა შეხება ნუ შეხება მეც მაქვს მაგრამ მე არ მოვიხმარ მე სხვაზე ვასაღებ ეგ კი მომხმარებელი იყო ხო რა გგონია ღამის სამ საათზე რომ გადიოდა სახლიდან სად მიდიოდა მერე ჩემი ქალიშვილი დააორსულა და მიაგდო
-არ მჯერა ტყუილია
-ხოდა მეც ავდექი და ტყვია შუბლში დავახალე ღირსი იყო
-მატყუებ ვიცნობდი დადუს ესე არ მოიქცეოდა
-მე მოგიყევი და ეხლა შენი გადასაწყვეტია დაიჯერებ თუ არა რაში მჭირდება შენი მოტყუება ისიც მკვდარია უკვე
-და შენი ქალიშვილი ის ხომ ცოცხალია არ გეშინია რომ ვინმე რამეს დაუშავებს შენი ჩადენილი იმდენი ცოდვის მერე?
-ეჰ როგორ გეტყობა რომ გამოუცდელი ხარ მე ყველა მოვისყიდე ყველა მათ შორის შენი ძმის ძმაკაცები იცი რა ადვილად გაყიდეს შენი ძმა? რამოდენიმე ათასზე და ცოტაოდენ ნარკოტიკზე
-არ მჯერა არ მჯერა მატყუებ ხომ მატყებ - იქიდან წამოვედი სულიერად განადგურებული ვიყავი არ არსებობდა დადუ ამის გამკეთებელი არ იყო ანუ ჩემი ძმაც მან მოკლა თბილისის ყველაზე მაღალ ადგილას ავედი და იქიდან თბილისს გადავყურებდი მთელ ქალაქს ქალაქს სადაც ადრე ერთად დავდიოდით ქუჩებს რომლებსაც უამრავი უბედური თუ ბედნიერი ადამიანი უნახავს და არ მჯეროდა უკვე აღარაფრის მჯეროდა გვერძე ამომიდგა ვიღაც მეც ცრემლები მოვიწინდე
-არ დაუჯერო ვიცი რამდენად მძიმე გადასატანია ეს ყველაფერი შენთვის თუმცა შემიძლია გითხრა რომ დათუნას ნარკოტიკებთან საქმე არ ქონია
-და შენ? შენ მისი ძმაკაცი იყავი?
-კი
-მერე? როგორ შეგიძლია მელაპარაკო ჯერ ჩემტან მოხვიდე და რაღაცეები დამაჯერო მერე კი იმ კაცთან და მისი მარჯვენა ხელი იყო
-არა მე არ ვარ მისი მარჯვენა ხელი დამიჯერე მე მას არ მოვუსყიდივარ მასთან შურის საძიებლად დავბრუნდი შენ გგონია მხოლოდ ძმაკაცი მომიკლა? მან და მოკლა... - ხმა გაუწყდა და ლაპარაკი გაუჭირდა - მან ჩემი და მოკლა - თავი მარჯვნივ გაატრიალა მერე მე შემომხედა და ცრემლები მომწმინდა
-მე არ მჯერა... მაშინ რიცხვი 24 შენს ხელზე რას ასახავს
-ეს ჩემი დის დაბადებისდღის რიცხვია ამდღეს ყოველთვის რაიმე განსაკუთრებულად კარგი ხდებოდა
-ეს ყველაფერი... ამდენი დამთხვევა.. ამდენი სიმართლე და ამდენი ტყუილი ამდენი ადამიანი ყველაფერი რთული დასაჯერებელია - ქალაქს გადავხედე და ცრემლების ახალი ნაკადის შეჩერებაც კი ვერ შევძელი მან მანძილი შეამცირა და ჩამეხუტა ამაზე გული უფრო ამიჩუყდა და ტირილის შეკავება თითქმის შეუძლებელი გახდა ცოტახანში იქაურობა დავტოვეთ ფეხით ჩამოვედით სახლამდე მიმაცილა
-მადლობა რომ მომაცილე
-გპირდები რომ დაისჯება - გამიღიმა და დაელოდა სახლში როდის შევიდოდი რომ შევედი და ფანჯრიდან გადავიხედე კიდევ ქ იდგა შუქი რომ ავანთე მერე წავიდა ისე დამამშვიდა მასთან ლაპარაკმა რომ აღარც მიტირია უბრალოდ გულის არეში ტკივილს ვგრძნობდი მეორე დილით სამსახურში წავედი და ბატონ თემოს ის ხმოვანი ჩანაწერი ვაჩვენე რომელიც გუშინ ნიკოლაისგან მოვისმინე
-შენ რა იმ კაცთან მიხვედი?
-დიახ
-კი მაგრამ მას შეეძლო რომ მოეკალი
-მერე რა
-გამაგიჯებთ მე თქვენ - როდესაც მოისმინა უკვე შეეძლო დაეპატიმრებინა ის და მისი ბანდა მაგრამ მე ვუთხარი
-იცით მანდ არის ერთი ბიჭი რომელიც არაა დამნაშავე
-სახელი და გვარი? - მე გავშეშდი არ იცოდი რა ერქვა არც გვარი ვიცოდი და არც წლოვანება რა უნდა მექნა
-იცით აი ესაა - ფოტო მაგიდაზე დავუდე და დაველოდე
-კარგი გავითვალისწინებ - მისი კაბინეტი დავტოვე და სახლში წავედი ვიბანავე ჩავიცვი უფრო კომფორტულად და საწოლში შევწექი გემრიელად გამოვიძინე საღამოს კი ავდექი და ფილმის საყურებლად რომ დავჯექი კარები კინაღამ ვიღაცამ შემომინგრია ანდრია იყო
-გოგო შენ გასულელდი?
-მე შენი გოგო არვარ და მეორეც რაიყო არ გესიამოვნა საქმე რომ გავხსენი?
-და ხომ შეეძლო მოეკალი
-ხომაგრამ ცოცხალი ვარ
-და რა გარანტია გაქვს რომ ეხლა არ მოგკლავს
-ვერაფერს ვერ ხვდები ხო?
-ვერა
-მას აღარ უნდოდა ეს ყველაფერი იცი რატომ მითხრა ყველაფერი გულახდილად? იმიტომ რომ დასაკარგი არაფერი ქონდა იცი მაინც რამდენი ფული აქვს? ვერ წარმოიდგენ მაგდენ ფულს მაგრამ ჯანმრთელობა არ ქონდა და სულ რაღაც თვეების სიცოცხლე დარჩა ამიტომაც არ დაინდო საკუთარი თავი თანაც რა მნიშვნელობა აქვს ციხეში მოკვდება თუ ციხის გარეთ მთავარია ის რომ ამ ცხოვრებაში არაფერი არ მოიკლო ყველაფერი ქონდა რაც შეიძლებოდა და რაც არ შეიძლებოდა
-მე არ ვიცოდი ამდენი რამე თუ იცოდი
-ეგ არავინ იცის და საერთოდ თქვენი ყველას პრობლება იცი რაშია? არავის გინდათ გაიგოთ სინამდვილეში ადამიანი რას გრძნობს და რაც განიცდის
-ხო მაგრამ იქ მაინც არ უნდა წასულიყავი
-რატომ მე დასაკარგი არაფერი მქონდა
-კი გქონდა სიცოცხლე რომელიც ასეთი ძვირფასია
-ჰაჰ კარგი რა ნუ მაცინებ ძვირფასი? შენი აზრით ესაა ძვირფასი? ჩემი საყვარელი ადამიანები ჩემს გვერდით არ არიან რაარის ძვირფასი რა ის რომ ესეთი სამსახური მაქვს? ან იქნებ ის ამდენი გრძნობებისგან და ემოციებისგან ტირილითაც რომ ვერ ვიცლები სინამდვილეში კი გამოფიტული ვარ აღარ შემიძლია რამე ვიგრძნო ხვდები? - ნელ ნელა ტონს ვუწევდი მერე დივანზე დავჯექი და ვთხოვე წასულიყო ისიც ამ სცენით გაოგნებული წავიდა ცოტახანში ნინიმ დამირეკა
-ანნს შეგიძლია ჩემთან გამოხვიდე?
-არა არშემიძლია
-რახმა გაქვს ხომ კარგად ხარ
-იდეალურად
-გინდა მოვიდე?
-მოხვიდე? იმდენი ხანია არ მოსულხარ ცოტა გასაკვირიც კია არა არმინდა
-რა გჭირს შენ
-არაფერი - ვუთხარი და გამორთული მობილური დივანზე მივაგდე მერე ავდექი ტანსაცმელი გამოვიცვალე და სასეირნოდ წავედი თან მუსიკას ვუსმენდი და იმდენად ვიყავი გართული ფიქრებში რომ ვერც კი მივხვდი როდის ამომიდგა გვერდით ვიღაც და მომყვებოდა მუსიკა რომ დამთავრდა გვერძე გავიხედე და ადგილზე შევხტი მოულოდნელობისგან
-მადლობა მინდოდა მეთქვა
-და რისთვის
-შენც კარგად იცი
-მე არაფერი ვიცი შენი სახელიც კი არ ვიცი
-უი მაპატიე მე ამ დრომდე არ გაგეცანი
-სამაგიეროდ ეხლა გისმენ
-მე დანიელი 26 წლის
-სასიამოვნოა თუმცა ეხლა არავისთან ლაპარაკი არ მინდა
-ვიცი მაგრამ მოგიწევს - კაფისკენ გაიშვირა ხელი მეც რატომღაც დავთანხმდი და კაფეში შევედი დავსხედით და მიმტანს გაბრუნებისთანავე მითხრა
-რას აპირებ?
-მე? არაფერს
-კი მაგრამ არ გიცდია ცხოვრებაში რამის შეცვლა?
-მაინც
-რავიცი თუნდაც სხვა სახლში გადადი ეგ კი გააქირავე
-კარგი იდეაა თუმცა არ მინდა ჩემი ძმის ოთახში სხვამ იპარპაშოს ან სახლი დააზიანონ
-ესე არაფერი გამოვა - თავი გააქნია და ლაპარაკი განაგრძო
-თუ ეცდები ახალი ცხოვრება დაიწყო ახლა მაინც როდესაც ყველაფერი გაიგე ეს ძალიან კარგი იქნება
-ხო მაგრამ როგორ რთულია
-არა თუ ეცდები ყველაფერი გამოგივა მე დაგეხმარები
-კარგი მაშინ ვცადოთ - არვიცი რატომ მაგრამ აფსოლიტურად მივენდე მას და გავიღიმე ის საღამო ერთად გავატარეთ მე შვებულება ავიღე იმისთვის რომ დამესვენა მაგრამ ინ გაცალა
-გამარჯობა ლამაზო წავიდეთ? - მითხრა დანიელმა მეც მანქანაში ჩავჯექი და ახალი სახლის საყიდლად წავედით მაგრამ გზაში დანიელს ერთი გეგმა მოუვიდა აზრად და მანაც მაშინვე მითხრა
-იცი რა? მე ვფიქრობ ნაკვეთის ყიდვა აჯობებს ნახევარ თანხას მე გადავიხდი ნახევარს შენ და სახლი ავაშენოთ ერთი დიდი რამე კარგ ადგილას შენი გემოვნებით იქნება ყველაფერი მოწყობილი და გაკეთებული და მემგონი ყველაფერს აჯობებს თანაც მარტო არ ქნები არც შენ და არც მე
-კარგი იდეაა - მხრები ავიჩეჩე და გზის მხარეს გავიხედე

გამარჯობა ჩემო ძვირფასებო ვიცი პატარა თავია უბრალოდ ფიზიკურად ვერ შევძელი მეტის დაწერა მე უკვე დამეწყო სწავლა და ვმეცადინეობდი ამიტომ მომიწია პატარა თავის დადება თან ცოტა არიყოს რთულია თან წერა და თან ფიქრი სულ მინდა რომ ის ემოცია რასაც მე წერის დროს განვიცდი თქვემამდე მოვიტანო და იმედია გამომდის კიდევაც იმიტომ რომ ძალიან ვციდლობ მადლობა რომ აქტიურობთ <3