-ეგ იასნია. ჩემი დაიკოა ტო და რო აწყენინო დაგბრედავ

-აქეთ დავბრედავ ყველას ვინც მაგას შეეხება
-კაი ნუ იძაბები ტოო, ნახე ნახე ტელე გავჩიითე
-რასაპირებ?
-ნუ გეში sms-ებს არ ვნახავ ფოტოები რაა

-გოოგო რა თვალებიით გიყურებს გახედე -მიჩურჩულებდა ანასტასია
-ანა!
-აუ მასე ნუ მომმართავ რა
დათოს გავხედე და მისი თვალები შემრჩა. გამიღიმა... საოცარი ღიმილი... მომკლა პირდაპირ, მაშინ შევამჩნიე მწვანე თვალები ჰქონია. რა მჭირს ღმერთო!
კი... მიყვარს! დავით წერეთელი მიყვარს! სიცოცხლეზე მეტად!
გაკვეთილი გავიდა და დათო ჩემკენ წამოვიდა
-ვაიიიმეეე აქეეეთ მოოოდიის- ისტერიკებში ჩავარდა ანასტასია
-ნია როგორ ხარ?
ეს ხმა ისე მიყვარს! ყველაზე მეტად!
-კარგად შენ? -ვუთხარი და თავი წიგნში ჩავრგე არ მინდოდა დაბნეულობა შეემჩნია
-კარგად რაღაც უნდა მოგცე
-რა?
ამდროს დემეტრე მოვიდა
-ვაა გვრიიტებოო
-დემე!-შევუბღვურე დემეტრეს
-ხო სიხარულო
-რა უნდა მოგეცა- ისევ დათოს მივუტრიალდი
-აუ წამო რა მალე ბიჭო გიგი გველოდება -არ აცდიდა დემეტრე
-ხო მოიცა რა გჭირს
უეცრად ანასტასია მოვარდა და ხელი ჩამჭიდა
-წამო მალე
-დათოო
დათომ გულსაკიდი ამოიღო გულის ფორმის და გამომიწოდა ძლივს გამოვართვი რადგან მას დემე ეჭიდებოდა მე კი ანასტასია ერთი გავუღიმე და ანასტასიას გავყევი
-გოგო რამოგიივიდა სად მიმათრეევ?
-იდიოტია გიო!
-რატო?
-დღეს ხო მისი დაბადების დღეა
-აუუ.. ხოო.. ისე დამავიწყდაა
-ხოდა მივულოცე მთელი ამბებით ტექსტით და მადლობაო შეტრიალდა და წავიდა
-ვაიმე ჩემი გოგო
-კაი რა დაიკიდე აღარ მევასება ეგ ბიჭი და ვაფშე არ მაინტერესებს
-ძაანაც კაი!
-შენ... ეს... რაარი ნია ეს?-მკითხა და გულსაკიდი გამომგლიჯა რომელიც ხელში მეჭირა-რა ლამაააზიიიააა
-ხო მართლაც
-მოდი გაგიიკეთოო <3 დემეს ჩემზე არაფერი უთქვამს?
-არაა საერთოდ არ უხსენებიხარ
-მართლა?
-რასამბობ გოგო სულ შენზე მელაპარაკება გაბურღა ტვინი
-ჩემიბიჭი
-ჰაა??
-აუ რავი მგონი მეც რაღაცას ვგრძნოობ
-ვაიიმეე რაკააიიაა დეე <3
-ხოო წამო კლასში
-მოიცა ბექა ვნახოთ. -ბექა ჩვემი ძმა იყო ყველაფერს ვეუბნებოდით, არაფერს ვუმალავდით რაც უფრო გვაახლოვებდა, სიმართლე რომ ვთქვა ბექა ჩემთან უფრო ახლოს იყო ვიდრე ანასტასიასთან, ახლაც ყველაფერი იცოდა დათოზე და რატომღაც არ სიამოვნებდა ვეღარ იტანდა დათოს.
იმ დღისით მე და ნუციკო ანასტასიასთან წავედით
-მოოდიით გოოგოებოო სახლში არავიინაა
-აუ მშია -თქვა ნუციკომ და დაიჭყანა
-ამას სულ შია ეე
-მოიცა დავიჯერო თქვენ არგშიათ ?
-აუუ კიი
-მე მოვამზადეებ-ვიკივლე და სამზარეულოსკენ გავიქეცი-აბაა რა გვაქვს აქქ
-აუუ ნიაა ესე გძულვართ?
-არგვინდა სიკვდილი ჯერ ახალგაზრდები ვართ
-ვიღადავეთ გვეყო-ვთქვი და სალათს კეთება დავიწყე
-უკვე ემზადება გათხოვება უნდა გოგოს
-ნუცა! რაა არი ეხლა ეგ
-კაი რა რა ბიჭი დაგდევს ხო ხედავ
-აუ ისე მართლა რამაგარი ბიჭიაა -თქვა ანასტასიამ და ნუციკოს თვალი ჩაუკრა
-გოოგო ეე!-არ მესიამოვნა ეს სიტყვები
-ჩემზე ეჭვიანობს ეს დებიილი.. ნუციკო გესმის? გესმის გოგო რამოუვიდა?-ნუცას გადახედა რომელიც ინტერნეტში დაძვრებოდა
-რაა?.. აა... ჰოო....
-რასჭირს ამას ? რაგჭირს შენ ეე?
-აუ ნახე რა ბიჭია
-აბაა?
-ნახეე
-ეეე იყოს მერე შენ რაა
-რავი ისე
-ვაი შენს თავს!
-მზადაა-ვთქვი და გოგოები ავყარე-დააგდე შენ კიდე ტელეფონი
-დემეტრე მწერს
-რაო?
-ხო რაიყოთ მომიკითხა
-კაი მოდი ჭამე თორე შენ ისეთი სუსტი ხარ დემეს არ გამოადგები
-აუ თქვენნაირი გამხდარი ვიყო და შეყვარებული არ მჭირდება-თქვა ნუციკომ და ლოყები ჩამოიხოკა
-აუ ეს კიდე მოდი ქალო ცეცხლე
-არა ჯერ შენ გასინჯე არ გენდობით
-აუ რა ცუდები ხართ-ვთქვი და ბალიში ვესროლე ორივეს
-მიდიი მიდი
ერთი დიდი ნაჭერი გავიქანე პირში
-მმმ რა გემრიელია
-ყოჩაღ ნიია
-აუ აიღე ტელეფონი გასკდა ნიიაა
მობილურს დავხედე და ეკრანზე ჩემი და გიოს სურათი რომ დავინახე გამეღიმა, ხელი გადავუსვი ეკრანს და ვუპასუხე
-გისმენთ ბატონო გიორგი
-...
-უი ხო ვაიმე
-...
-კაი კაი მაპატიე რაა ეხლავეე
-...
-მოვფრინავ
გავთიშე და ჯიბეში ჩავიტენე, გოგოებს მივუბრუნდი ისეთი სახე ჰქონდათ თითქოს კაცი მოვკალი
-რა ჯანდაბა უნდოდა?-მკითხა ანასტასიამ
-კაი ესეთი ცუდიც არაარიი
-რაუნდოდათქო ან სად მიდიხარ?
-აუ მაპაწიეთ გოგოებოო ხოიცით დღეს გიოს დაბადების დღეა და დამავიწყდა ეხლა დამპატიჟა და უარი რომ ვუთხრა ტეხავს რა
-ფუუ იდიოტიი!
-კაიწადი ნიი-მითხრა ნუცამ
-მიყვარხაართ-ორივე გადავკოცნე და ქურთუკი ავიღე. ანასტასია ისევ გაბუსხული მიყურებდა-ნუ მიბრაზდები ბუუს ხვალ მოვალ და შენთამ დავრჩები
-მართლა? მაშინ წადი ეხლა დროოიით მითხრა და შარფი მესროლა
სახლში ავვარდი დედას ვუთხარი და ჩემს ოთახში ავედი. წითელი წელში გამოყვანილი მუხლებს ცოტა აცდენილი კაბა ჩავიცვი, თმა დავისწორე, მსუბუქი მაკიაჟი და მზად ვიყავი. სარკეში ჩავიხედე და გამოვვარდი
-ნელა დე! ჩემი გიჟი გოგო კარგი დრო გაატარე და მალე მოდი იცოდე
-კაი დე მიყვარხარ <3
ფული გამოვვართვი საჩუქრისთვის და ტაქსში ჩავჯექი. მისამართი ვუთხარი და ყურსასმენები მოვირგე "ესე რატო მიხაროდა იქ წასვლა? ! ვიცი რატომაც. იმიტომ რომ ვგრძობდი ის იქ იქნებოდა. რა დებილი ვარ სულ მასზე ვფიქრობ..." გავიფიქრე და გულსაკიდს ხელი მოვუჭირე.
-აქ გააჩერეთ
-კი მაგრამ ადგილზე არ ვართ
-ვიცი დამელოდეთ ახლავე მოვალ
მანქანიდან გადმოვედი და მაღაზიაში შევედი, ვიცოდი გიო რა ტიპიც იყო აი თავს რო უვლის ისეთი ბიჭი "პრანჭიკელა", ამიტომ გადავწყვიტე სუნამო მეყიდა. მაღაზიიდან გამოვედი და მანქანაში ჩავჯექი. 10წუთში გიოსთან ვიყავი. ერთი ღრმად ჩავისუნთქე და ზარი დავრეკე
-ვაა ჩემი გოგო მოვიდა ტოო -თქვა გიომ კარების გაღებისთანავე
-გილოცავ გიო-ვუთხარი და მაგრად ჩავეხუტე-ეს შენ და არ დაიწყო ეხლა რათგინდოდა და ესეთები. ვინმე გყავს?-არაფრის თქმა არ ვაცადე ისე მივაყარე
-ვინმე? მთელი სასტავი აქ არი ტო
-გიო დათოც?
-მერე შენ რა?
-მერე გეტყვი რა. ისე კაი ბიჭია?
-კი მარა...-მითხრა და სკამი გამომიწია-მაგის შშებმას არ გირჩევ-ყურში ჩამჩურჩულა და თავისი ადგილი დაიკავა. თვალები დავუჭყიტე და იქ მყოფებს გადავხედე
-გამარჯოობა
-მოდი ჩემთან ნიი-მითხრა დემემ და ჩამეხუტა
გიოს კლასელები იყვნენ, დემე, ბექა და კიდე რამდენიმე გოგო... მაგრამ მე იმას ვერ ვხედავ ვინც მინდა დავინახო
-მალე მოვა-ჩამჩურჩულა დემემ როცა შემამჩნია თვალებით ვეძებდი
-ნუ ხარ იდიოტი სულ არ მაინტერეესებს-ეს სიტყვები კი ვთქვი მაგრამ გული სიხარულით ამევსო
-ნიი რა ლამაზი ხარ
-მადლობა ბექუ <3
-მოდი აქ
ბექასთან მივედი და გვერდით დავუჯექი. როგორც ყოველთვის მის ხუჭუჭა თმას ვეთამაშებოდი
-შენ თვალებზე ვგიჟდები გოგო -მითხრა ბექამ
-...-მე ვერაფერი ვუთხარი რადგან დათო დავინახე , რომელიც ოთახში შემოვიდა და მე და ბექას გვიყურებდა. სახე სულ აწითლებული ჰქონდა და მუშტებს უჭერდა. ბექამ როგორც კი დათო დაინახა მის გასაბრაზებლად თმა გადამიწია და ლოყაზე მაკოცა
-ფუ შენი დ*** ******-თქვა დათომ და ჩვენკენ წამოვიდა წინ დემე გადაეღობა
-ეხლა არ გინდა რა აყალმაყალი მაგას მერე მივხედავთ!
დათომ ცოტახანი გვიყურა და გიოსთან მივიდა
-გილოცავ
-სპასიბა მოდი დაჯექი
-სიგარეტს მოწევ?-ჰკითხა გეგიმ (გიოს ძმაკაცმა)
-არა არ ვეწევი
დრო კარგად გავატარეთ ყველა ერთობოდა. ბექა ჩემ გვერძე იჯდა და მელაპარაკებოდა
-ვიცეკვოთ?-მკითხა ბექამ მე გავიხედე და დათოს ანთებული თვალები რომ დავინახე შემეშინდა
-აუ არმინდა ბექ
-შენ და ცეკვა არ გინდა? მითხრა და დათოს გახედა-მიზეზი ვიცი შენ რა მისი გეშინია? გაგიჟდი ნია? იმისი როგორ გეშინია?
-შიში რა შუაშია
დათო წამოვიდა ჩვენკენ
-ნია ორიწუთით შეიძლება?
მე ბექას გავხედე რომელმაც თვალი ამარიდა
-კაი
-აუ მოკლედ მიყვარხარ რა და შენ გარეშე ვეერ ვიცოცხლებ! ცხოვრება ხარ ჩემი და შენთვის ვსუნთქავ რავქნა ტო?
-ესე უცბად როგორ შეგიყვარდი არც მიცნობდი
-აუ ღადაობ გოგო? რა არ გიცნობდი სულ შენზე ვფიქრობ რა. მომისმინე არაფერი მითხრა კაი? ხმა არ ამოიღო და წადი პატარა კაი?
-კაი
-და მაგ ბექას ვურჩევ ცოტა დასტოინად იყოს !
-დათოო
-კაი მიდი პატარა <3
პატარა... პატტარა... ეს რაიციის რა! თან რამხელა სითბოთი მეძახის :(
ჩემს ადგილას დავბრუნდი, ბექას თავი ჰქონდა ჩახრილი
-რომეო და ჯულიეტა-თქვა ირონიულად
-ბექა კარგი რა
-რაო რომეომ? სიყვარული აგიხსნა?
-კი -ისე ვთქვი ჩემი ხმა მე ძლივს გავიგე
-მერე შენ რა უთხარი?-მითხრა ხელებისმტვრევით
-არაფერი
-დუმილი თანხმობის ნიშანია. აი ნახავ რაც მოხდება -თქვა და სასმელით სავსე ჭიქა დაცალა
-მაინც რა?
-რაც დათოს უნდა
-ეგ არ მოხდება
-მაგასაც ვნახავთ...
საათს დავხედე 00:35 იყო.
-გიო გვიანია უნდა წავიდე
-ხოოხო მიდი სიხარულო გაგაცილებდი მაგრამ დათო გაგაცილებს ვენდობი
-ჰა?
-კაი რა იყო ტო დამებაზრა და
-არავითარ შემთხვევაში მე მაგას მანქანაში არ ჩავუჯდები
დათო მოგვიახლოვდა
-წავედით?
-თ არა წავედი
გარეთ გამოოვვარდი დათომ ხელი წამავლო და მანქანაში ჩამსვა, კარი ჩაკეტა და დაიძრა ადგილიდან
-გააჩერე უნდა გადავიდე- გავკიოდი და ხელებს ვურტყავდი
-ძაან გინდა ავარიაში მოვყვეთ ? გააჩერე ხელები
-აუუ დათოო
-გოგო შენ რეებს მეუბნები ხვდები? მოწვი რა! გადაგსვა და მე სახლში წავიდე დასვეენებული? ამ შუაღამისას ! ტყუილად ბაზრობ მორჩი ეხლა
-მე ჩემ თვს მივხედავ ისე როგორც ადრე
-აი შენ თითონ თქვი ადრე! ეგ ადრე იყო ეხლა მე მეკუთვნი პატარა-მითხრა და მხარზე მაკოცა
"ვაიმეე გავგიიჟდეებიი! ეს რაიყო! მიყვარს!!"
-შენ არა!
-ხო
-არა
-ხო პატარა
ხმა აღარ ამომიღია სახლთან გააჩერა და გადავედი
-არ დამემშვიდობები?
-კარრგად
-ნახვამდის პატარა
სახლში ავედი დედას რათქმა უნდა არ ეძინა რა დააძინებდა როცა მე სახლში არ ვიყავი
-დედიიკოო-ვუთხარი და კალთაში ჩავუჯჯექი
-როგორი დრო გაატარეე?
-ძალიან კარგი ხვალ მოგიყვები ეხლა მეძინება ძალიან დაღლილი ვარ
-მიდი დეე დაიძინე
დედას ვაკოცე და ოთახში ავედი. კომპიუტერი ავიღე და დავწექი. შეტყობინებები იყო ანასტასიასგან. ტელეფონზე მივწერე
-ეხლა მივედი სახლში ვაიმე რაამდენი რამე უნდა მოგიყვეე
პასუხმაც არ დააყოვნა
-სიკვდილი შენ! ამ შუაღამისას რას მაღვიძებ
-აუ ბოდიში აფორიაქებული ვარ ეხლა არ დამიწყო რამოხდა და რაღაცეები მეძინებაა
-აუფ რა იდიოტი ხარ
-მეც მიყვარხარ
ტელე ვისროლე და თვი ჩავრგე ბალიშში. სმს მომივიდა fb-ში ვნახე დათოსგან იყო დავიძაბე
-მითხარი რომ ჩემმიმართ ვაფშე არაფერს გრძნობ და თავს დაგანებებ სამუდამოდ- ღმერთო რავქნა! მე მას ვერ დავკარგავ მიყვაარს ! როგორ ვიცოცხლო ! მაგრამ დედა?! სულ მეუბნება არავინ შეიყვაროო ყველას ჩემი იმედი აქ! მაგრამ მე უკვე მიყვარს გულს ვერ ვუბრძანებ... ხელის კანკალით დავწერე პასუხი...

აბა რასიტყვიით შეაფასეთ დ თქვენი აზრებიც მომაწოდეთ