ნინო და დემეტრე ერობოდნენ
შორიდა კი დემეტრე აკვირდებოდა და ქალის სილამაზიდ ტკბებოდა
ნინომ ნაცნობი ნახა ლაპარაკში გართულს დემეტრეს რამდნჯერმე გადახედა და და გასძახა რო იქ ყოფილიო და ეთამაშაშა დემეტრემ პატარა ლეკვი დაინახა და მას აედევნა უცევ უნობმა შეაჩერა
-პატაავ მარტო რას აკეთებ აქ
-მე დედამ მიტლა ლო უხოლებს ალა ველაპალაკო
-გიოგის გაეღიმა ბავშვის საქციელზე იცი რაღაც მოვიფიქრე და ინტერესით გადახედა ბავშვს
-ლა ლა მითლაი ლა
-რა და მოდი დავმეგობრდეთ და უცხო არგარ ვიქნები
-კი კი მინა ლა მაგალია
-ახლა კი მითხარი სად გარბოდი
-მე პატალა ლეკვი დაინაქე და უნა მეთამაშა
გიორგიმ დაიხარა დემეტრე ხელში აიყვანა და რაგაცას ელაპააკებოდა
უცებ ნინოს ხმა შემოესმა
-დემე დემე სად ხარ ნინო ფერ დაკარგული ეძებდა შვილს
-დედკო დედიკო აქ ვალ ნინომ დემეტრესკენ წავიდა მაგრამ როცა გიორგი დაინახა გაშრა რა გაეკეთებინა არ იცოდა დედიკო ჩემი მაკაცია გიო გაიჩანი დეე
-გიორგი გაოცბული გასქერდა ქალს და სიტყვას ვერ იღებდა ეს ეს შენი შვილია
- ნინოს არაფერი უპასუხია შვილს ხელი დაავლო და სახში წავიდა
გიორგი კი გაოცებლი და ფერ დაკარგული დატოვა
ნინომ დილით დემეტრე ბაღში არ გაუშვა სამსახურში წაიყვანა და თან ფიქრობდა თუ რა გაეკეთებინა
სავადმყოფოში მისულ ნინომ დემეტრე ლალისთან დატოვა მან კი სასწრაფოდ საოპერაციოში წავიდა
დალიმ დემეტრე ნინოს კაბნეტში დატოვა დემეტრე თამაშობდა ერთობოდა
უცებ კარები დემეტრემ შემოაღო პატარავ როგორ ხარ
- მე კალგად შენ ლოოლა ხალ
- გიორგიმ იქვე დაუჯდა თავზე ხელი გადაუსვა მეც კაარგად ვარ შენი დედიკო სად არის
- ცემი დედიკომ ავადმკოლები უნა მოარჩინოს და მოვა
-შენი მამიკო სად არის
-ცემი მამიკო ტასულია შორს და დლო რო მოვა მოლა და ბევრ საჩუქრებს მომიტანს
-გიორგი გაშრა შენ მამიკოს რა ქვია პატარავ
-ცემ მამიკოს სენი სახელი ქია გიოლგი
-და რა გვარია პატარავ
- მე დევდალიანი ვალ მამოკოც გაუგიმა ბავმა გიორგის კი სახეზე გაოგნება სიხარული და უსაზღვრო ბენიერება აგებჭდა სახეზე უცებ ნინო შემოვიდა
- აქ რას აკეთებ ახლავე დატოვე ჩემი კაბინეტი
-გიორგის ხმა არ ამოუღია არაფერი არ უთქვამს
_ნინომ დავითს მამამის დაურეკა და სთხოვა რო დემეტრე მასთან წაეყვანა
- დემე ბებიასთან და ბაბუასთან გინდა წასვლა
-კი ლა მაგალა მდივალ
- კი დემე ბაბუა გამოგივლის და წაგიყვანს წამოდი სახში წავიდეთ მოგამზადებ ნინოს ეშინოდა გიორგის არ უნდოდა დემეს შესახებ გაეგო სიმართლე ნინომ დემე გაუშვა დაღლილმა დასვენება გადაწყვიტა შხაპი მიიღო და საწოლში შეწვა შუაღამით ხმაურმა გამოაფხიზლა უცებ სანათი აანათა და გიორგი დაინახა
- შენ აქ რას აკეთებ ან როგორ შემოხვედი
-მგონი დაგავიწყდა ჩემი პოფესია
-ახლავე წადი გაეთრიე ჩემი სახლიდან
-ისევ ისეთი ხარ არ შეცვლილხარ
- წადი ჩემი სახლიდან ეხლავე
-ტონი შეარჩიე ნინო
-ახლავე წადი
-არსად წასვლას არ ვაპირებ უნდა ვისაუბროთ
-შენთან საუბარს არ ვაპირებ
-მე არ მიკითხავს ნინო თუ რას აპირებ ხელი დაავლო საწოლიდან წამოგდო მაჯაში წვდა ახლა კარგად მომისმინე არავითარი წიკვინი ისტრიკა გესმი როგორ გაბედე და სიმართლე დამიმალე
- რა სიმართლე გაიკვირვა ნინომ
-დემეტრე რატო დამიმალე
-რაა შენ გონია რომ არა არა ცდები
-მე არ მგონია მე დარწმუნებული ვარ დემეტრეზე იგივე უფლება მაქვს რაც შენ და ნუ მაიძულებ რომ ცუდად მოგეგცე
-წადი ეხლავე
-ერთხელ უკვე გითხარი ტონი შეარჩიე მეორედ რატო მამეორებინებ
-წადი დაუყვირა ნინომ
-ისევ ისეთი ხარ არ შეცვლილხარ გეტყობა როგორ დაგაკლდა ჩემი ხელი გიორგიმ ნინოს ხელი სტაცა ბუმბულივით ააფრიალა საბაზონო სად გაქვს აა არ მინდა მე თვითონ მოვძებნი სააბაზანოში შეიყვანა წყალი მოუშვა და შიგ ჩასვა
როგორია ნოემბერში ცივი წყლით შხაპის მიგება ნაგდად არ მინდა ნინოს ადგილზე ყოფნა
-რას აკეთე
ნინო დატოვა გაშეშებული ცივი წყლის ქვეშ რომელიც ვერ ფხიზლდებოდა