დღეები ჩვვეულებრივად მიდიოდა,არჩანდა კანდელაკი,ზუკასგან იცოდა,რომ გასული იყო თბილისადან,რამოდენიმე დღით.
ელენეც არსად გადიოდა, მხოლოდ სახლში იყო.
ზუკამ დაურეკა ერთ საღამოს
-ელენიკო რაშვებიი?ჩვეული მხირული ხმით ჰკითხა ზუკამ
-რავი ზუკი არაფერს მეძინა შეენ?
-კიკეთში ავდივართ სასტავი ნიკუშა ჩამოვიდა.
ბედნიერი ხმით უთხრა ზუკამ.
ელენესაც რაღაცნაირი რეაქცია ქონდა,გული აუჩქარდა..
ისევ ზუკამ დაიწო
-ხოდა რაზე გირეკავ,წამოდი რაა ჩვენთან ერთად,სალო და ტატა მოდიან და კიდე ბევრი..
-აუ ზუკი დღეს არა რაა და ხვალ გნახავ შენთავს ვფიცავარ
-სულ სახლში ხარ ელენ ეს ერთი კვირაა,რამე მოხდა და მიმალავ?ხმა გაუმკაცრდ ზუკას
-არა არა მართლა პროსტა მეძინება
-კაი მაშინ გკოცნი და თურამე დამირეკე
-კაიიი..

ძალიან უნდოდა წასვლა და კანდელაკის ნახვა,მაგრამ თავი შეიკავა..
საწოლზე იწვა და ფიქრობდა რა იქნებოდა მომავალში
ან სერთოდ რაას ნიშნავდა
ყურის ქვემოთ კოცნა
რაში სჭირდებოდა 2სურვილი ჩემთან
რატო მიყურებს ისე თითქოს რამე საჭმელი ვიყო და ერთი სული აქვს როდის გამსინჯავს..
თავისთავზე გაეცინა რეებზე ფიქრობდა,თავი გააქნია და დაძინება გადაწყვიტა..
სადღაც 1საათის ჩაძინებული იყო ტელეფონმა,რომ დარეკა,უცხო ნომერი იყო
-ალო
-შენ სადარბაზოსთან ვარ,ჩამოდი რაა
ნაცნობი ხმა,რომ გაიგო დენდარტყმულივით წამოხტა ლოგინიდან,გული ისე სწრაფად უცემდა ეგონა ამოუვარდებოდა,ხმა დაირეგულირა და მშვიდად უპასუხა.
-მოხდა რამე?
-გელოდები ელენიკო.ტელეფონი გაუთიშა კანდელაკმა..
შავი ზედა და ჯინსის შორტი ეცვა სიგარეტი და ტელეფონი აიღოდა ოთახიდან გავიდა..
-გარეთ გავდივაარ დაიძახა და კიბეები ჩაირბინა..
მანქანაზე მიყუდებული იყო კანდელაკი,მუქი ლურჯი ზედა ეცვა და ჯინსის შარვალი..
თავი გვერძე ჰქონდა გატრიალებული და რაღაცას უყურებდა,ფეხის ხმა რომ გაიგო თავი გამოატრიალა,ელენე რომ დაინახა გაეღიმა.
ელენეს უნდა გადაეკოცნა,მაგრამ კანდელაკმა ისევ ისე ყურის ქვემოთ დაუტოვა სველი კოცნა და ელენეს ბუსუსებ დაყრილ ხელს თითები ჩააყოლა
გაეღიმა..
ელენეს ძალიან შერცხვა არიცოდა რა ეთქვა ან რა ექნა..
-როგორ ხარ ნიკუშა ?ხელი გაითავისუფლა ნიკუშასგან და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია.
ნიკუშას ისევ გაეცინა მის ამ ქმედებაზე,
ელნე შეიშმუშნა
ნიკუშამ ვეღარ მოითმინა,ხელი მოკიდა და გულზე მიიკრა,მაგრად შემოხვი ხელები და ყურში უჩურჩულა
-მომენტრე!
ელენიკომ არიცოდა რა ეთქვა უბრალოდ ხელები შემოხვია და გაჩუმდა.
ეს ყველაფერი იყო კანდელაკისთვის..
-მანქანაში ჩაჯექი ჩვენ გველოდება ყველა.
მანქანის კარი გაუღო ნიკუშამ და შემდეგ თვითონ დაიკავა ადგილი.
-იქნებ არ მინდოდა წამოსვლა
-გინდოდა! მაგრამ თავი შეიკავე.
თვალი ჩაუკრა კანდელაკმა..იმ საღამოს კარგად გაერთნენ..
სალომეზე და გიორგიზე ძაან ეცინებდა ელენეს, ბოლოს ისევ ელენემ დაიწყო საუბარი.
-მოდი სიყვარულის სადღეგრძელო დავლიოთ რაა
ჯერ კანდელაკს გახედა,
შემდეგ სალოს და გიორგის
-მოდი ერთად წაოიძახეს სალომემ და გიორგიმ და დუმილი ჩამოწვა..
ძლივს იკავებდნენ სიცილს ყველა ერთადერთი გიორგი და სალომე უუურებდნენ თვალებში ერთმანეთს
ყველა ელოდა, რაღაცას და გიორგიმაც არ დააყოვნა
ნელა მოკიდა კისერზე ხელი და აკოცა ყურში უჩურჩულა
-ვგიჟდები შენზე!
ბედნიერი ღიმილით უყურებდნენ ყველა წყვილს და ბოლოს ზუკამ დიყვირა
-მოდიი დავლიოთ! სახლში არცერთი წასულა ყველა იქ დარჩნენ
ელენემ დედამის მისწერა სალომესთან ვრჩებიო და მოგვრდა ყველაფერი..
მთელი ღამე ვერ მოისვენა ელენემ
იწვა და კანდელაკზე ფიქრობდა.
ჩვევად ექცა უკვე,რაღაცნაირად ენატრებოდა, მიუხედავად იმისა,რომ გვერძე ოთახში ეწვა..
დაბლა ჩავიდა,გრძელი მაიკა ეცვა მარტო საჯდომს, რომ უფარავდა ისეთი
მაცივარი გამოაღო წვენი გამოიღო
ფეხისწვერებზე აიწია ჭიქა რომ ჩამოეღო მაგრამ ხელზე ხელი მოკიდა ვიღაცამ და ჭიქა მაგიდაზე დადგა,იცოდა ვინც იყო და სასიამოვნოდ გასცრა ტანში.
ნელა შემოაბრუნა კანდელაკმა ელენე,წელზე ხელი მოხვია და ტუჩებზე შეეხო,ისე ნელა უკოცნიდა ტუჩებს ელენე ვერ იაზრებდა რახდებოდა ასეთ სიამოვნებას როგორ განიცდიდა,თვალები დახუჭული ჰქონდა და კანდელაკს ეყრდნობდა მთელი სხეულით
შემდეგ ოდნავ გასწორდა ფეხისწვერებზე აიწია და ნიკუშას ყურში უჩურჩულა
-მეც მომენატრე ნიკუშ!
ნელა მოშორდა კანდელაკს და ოთახში სწრფად ავარდა.
იდეალური ურთიერთობა ჰქონდთ კანდელაკს და ელენიკოს,არ არსებობდა თემა,რომელზეც ნალაპარაკები არ ჰქონდათ. დადიოდნენ ერთად,ერთმანეთის გარეშე ერთი დღე არ ჰქონდათ გატრებული..
მაგრამ,კანდელაკის წასვლამდე 1კვირა რჩებოდა და ახალწლამდე ვერ მოახერხებდა ჩამოსვლას.ელენიკოს გული უსკდებოდა რომ წარმოედგინ ამდენი ხანი ვერ ნახავდა..
ვინ იყვნენ ერთმანეთისთვის რომ გეკითხათ მეგობრებიო გეტყოდნენ,ცოტა უცნაირად ჩანდა მეგობრები ერთმანეთს არ კოცნიან,მართალია ერთხელ მოხდა ეს,მაგრამ რამნიშვნელობა აქვს?
ნიკუშასთან ისხდნენ აივანზე და საუბრობდნენ
-ნიკუუშ ელენემ საწყალი სახე მიიღო
-ჰოო
-რომ წახვალ..ღრმათ ჩაისუნთქა და განაგრძო
რომ მომენატრები რავქნა?
ნიკუშას გაეცინა
-ჩემ სურათს უყურეე სიცილით უთხრა კანდელაკმა და ელენეს სახეზე უფრო გაეცინა -ვიხუმრე ელენიკო
-უნიჭოო.უკმაუოფილოდ გააქნია თავი ელენემ, ნიკუშას ისევ გაეცინა,ხელი მოკიდა და კალთაში ჩაისვა
-მე როგორ მომენარები შენ არიცი..ამოიოხრა ნიკუშამ და ელენეს შეხდა
-წამო რამე გავაკეთოთ მშია რაა
-წამო ნიკალა გაეცინა ელენეს
-ნიკალას შენ და დედაჩემი მეძახით მარტო
-მართლაა? ძალიან გაუხარდა ელენეს
-მართლა მართლა..გაეცინა ნიკუშას და მაცივრიდან პომიდორი,კიტრი და სალათისთვის საჭირო ინგრედიენტები გამოიღო.
მაიკა გადაიძრო და ონკანისკენ შეტრიალდა,ელენკომ მძიმედ გადაყლაპა ნერწყვი...

აეროპორტში არ გაყვა ელენე,არ შემიძლიაო..
მაგრამ ნიკუშა დაადგა წასვლამდე 3საათით ადრე სახლთან
გიჟივით ჩავარდა დაბლა და მაგრად შემოხვი ხელები
-ძალიან მომენტრები ძალიან!
-მეც მეც ჩემო პატარა!
სახეზე ეფერებოდა და ცრემლიან სახეს უკოცნიდა.
შუბლი შუბლზე მიადო და ქვემოდან ამოხედა,კისერზე ხელი მოკიდა და სწრაფად დასწვდა ტუჩებზე, ნელა და ამავდროულად მომთხოვნად უკოცნიდა ჯერ ზედა შემდეგ ქვედა ტუჩს,ნელა მოშორდა და ჩასისხლიანებული თვალებით ახედა
-მაპატიე ელე..რომ არ გამეკეთებინა ეს ისე ვერ წავიდოდი.
ელენე ფეხისწვერებზე აიწია და ახლა თვითონ მისწვდა მის ტუჩებს,კანდელაკს ოდნავ გაეღიმა..
ჯიბიდან ბეჭედი ამოიღო ორი ერთმანეთში იდო შიგნით ნ-ს და ე-ს ინიციალებით
-არასდროს მოიხსნა! ჩემი წასვლის დროა ელენ.შუბლზე ხელი მოისვა და ნერვიულად შეხედა,ელენე ხმას ვერ იღებდა უბრალოდ იდგა და ეხუტებოდა..
შუბლზე აკოცა კანდელაკმა და მოშორდა ელენიკოს,სწრფად ჩაჯდა მანქანაში და ადგილს მოსწყდა...
დიდხანს იდგა ელენიკო ერთ ადგილას,შემდგ სახლში ავიდა და დაწვა ერთი სული ჰქონდა როდის დაელაპარაკებოდა ნიკუშას.
წასვლიდან ყოველდღე ელაპარაკებოდა ნიკუშას ელენე.
ისე ენატრებოდათ ერთმანეთი,ელენე ძლივს იკავებდა თავს ტირილისგან..
ერთ საღამოს, სექტემბერი იწურებოდა ლოგინზე იჯდა ელენე და სკაიპში ელაპარაკებოდა
-იცი რამინდა? ლოგინზე იყო წამოწოლილი ნიკუშა და ელენეს ესაუბრებოდა
-რაა? ინტერესით შეხედა ელენემ ნიკუშას
-რამინდა და სადმე მდინარის პირას რომ ვიჯდე ჩაის ვსავდე,რომ შემცივდება და რომ დაგიძახებ -ელე პლედი მომიტანე რაა და შენც რომ მომიტან პლედს კალთაში ჩამიჯდები და რამე სისულელეს მეტყვი,მერე მე რომ გამეცინება და გაჩუმების ნიშნად რომ გაკოცებ..
საუბარი დაასრულა
და გაღიმებულ ელენეს შეხედა
-ასე რომ მელაპარაკები უფრო მენტრები და ვეღარ ვძლებ ღიმილი შეხედა ელენემ
-ახალი ამბავი იცი შეენ?
-რაა? ინტერესით შეხედა ელენემ
-ოქტომბერში თამაშია მანდ და ჩამოვდივარ
-რაა? მართლა? ვაიმე რამაგარია ნიკუშ
ემოციებს ვერ მალავდა ელენე.

15ოქტომბერი იყო მთელი დღე ელოდებოდა ელენე მაგრამ ნიკუშა არ ჩანდა არც მეორე დღეს შემოვიდა ძაან ნეევიულობდა ელენე.
ზუკამ დაურეკა
-ელიჩკა რავახარ? როგორც ყოველთვის მხიარული ხმა ჰქონდა ზუკას
-რავი ვარ რა შეენ?მოწყენილი ხმა ჰქონდა ელენეს
-რა ხმა გაქვს ელუს
-2დღეა ნიკუშა არ შემხმიანებია
-მიდი გამო პიცა ვჭამოთ
-აუ მეზარება ზუკი
-შანსი არაა გამოდი
-ჰოკაი კაიი
1სათში პიცერიში ისხდნენ ზუკა და ელენე
-ხელებს გადავიბან და მოვალ ელე
-მიდი ზუკი გაუღიმა ელემ და ტელეფონში ჩაიხედა შეამოწმა ხომ
არ დაურეკავს ნიკუშას
თვალებზე ხელი ააფარა ვიღაცამ
-ზუკაა
-ზუკა არვაარ ყურში უჩურჩულა ნაცნობმა ხმამ დ დენდარტყმულივით წამოხტა ფეხზე
-ნიკუშააა ბოლო ხმაზე დაიყვირა ელენემ.ხელები მაგრად მოხვია და ტუჩებზე მიეკრო..
ზუკა ვიდეოს იღებდა და იცინოდა. იმ მომენტში ელენეზე ბედნიერი არავინ იყო
-ჩემო სიცოცხლე..როგორ არ მითხარი..როგორ ვინერვიულე.. ელენე ბუტბუტებდაბა და ხელებს კისერზე ხვევდა..
-მეც მეც ჩემო პატარა.სურპრიზი მინდოდა და მგონი გამომივიდა ეცინებოდა ნიკუშას და გულში იკრვდა სუსტ სხეულს..

იმედი მაქვს მოგწონთ,თქვენი აზრი დააფიქსირეთ.