_შენ რომ წახვალ რაღა გვეშველება მე და მამაშენს-უთხრა შორენამ შვილს ცრემლიანი თვალებით.ანაბელს გული აუჩუყდა,მაგრამ ცდილობდა დედისთვის ცრემლები არ დაენახვებიდა,ის დედას მიუახლოვდა და მის დამშვიდებას ჩახუტებით ცდილობდა
_თქვენთვის ყოველთვის პატარა დავრჩები არა?!-გაეცინა ანაბელს_იქ რომ ვერ წავიდე, ჩათვალე ჩემი ცხოვრებას ინტერესი დაეკარგება,თან შეიძლება ბექაც ჩამოვიდეს
_ოჰ,შენი ძმა ხუთი წელია ამბობს რომ ჩამოვა და ჩამოიყვანს ცოლ-შვილს,მაგრამ არ მოდის.
_არ ცალია ბიჭს,ექიმია და რთული გრაფიკი აქვს-გაეცინა ანას
_წავედი,წავედი არ შეგიშლი ხელს.
_კარგი.

***
თამინაც ემზადებოდა გამოცდებისთვის და როდესაც დაასრულა მუსიკები ხმამაღლა ჩართო,ამ დროს მისი ძმა შემოვიდა ოთახში და სიმღერები გამოურთო.
_რამე წესიერს მოუსმინე მაინც და აღარ ჩართო
_გემოვნებაზე არ დაობენ და შენ არავინ გეკითხება მე რას გავაკეთებ
_ნუ მეწინააღმდეგები და წესიერად მელაპარაკე
_ნერვებს ნუ მიშლი რა,გადი ჩემი ოთახიდან
_რა მოხდა შვილებო?თქვენი ხმა ქუჩაში გადის,დათო დაანებე შენს დას თავი,მალე წავა და ნახავ როგორ მოგენატრება.
_კი აბა რას ვიზამ.
_რათქმა უნდა მოგენატრები-ირონიულად გაეცინა თამინას.
_ვნახავთ,წავედი მე.ბიჭებთან ერთად ქალაქში გავალ.
_კარგი.
დათოს ოთახიდან გასვლისას,დარეჯანი საწოლზე ჩამოჯდა და შვილი თავისთან მიიხმო.
_ნუ იშლი ნერვებს წასვლის წინ,დათუნას უყვარხარ და მაგიტო იქცევა ასე,იცის რომ მოენატრები და სითბოს ნაცვლად ცივად გექცევა.
_ვიცი რომ ვუყვარვარ მაგრამ მაინც დეგნერატია-ამოიხვნეშა თამინამ.
_კარგი მე უნდა წავიდე,მამაშენს უნდა დაველაპარაკო შენს წასვლასთან დაკავშირებით,შენ დაიძინე ახლა.
_კარგი წადი.
თამინას არ ეძინებოდა და ანაბელს დაურეკა.
_გძინავს?
_კი.
_კარგი მე არ მეძინება.
_გილოცავ.
_გოგო ხვალ ნიკა ბიძია წაგვიყვანს თბილისში?
_ხო.
_რომელზე გამომივლით?შვიდზე?
_თუ მაცლი ძილს კი.
_ოჰ,რომ გეძინება,ხომ არ გინდა წესიერად დაელაპარაკო ადამიანს.
_მეძინება და ხომ არ გიცეკვებ ახლა.
_კაი კაი დაიძინე და მომშორდი