მოულოდნელი...(პირველი თავი)
ბედნიერება სწორედ ეს არის.სხვა ბედნიერება არ ვიცი მე , სხვა ბედნიერებას არ ვიცნობ.ჩემი ცხოვრების ნაწილი .გული,რომ ვეღარ ფეთქავს,როდესაც მისგან შორს ხარ და მისკენ მიილტვის სხეული...მხოლოდ მისი სიყვარული მაძლევდა სიცოცხლის აზრს ,ვიცოდი მალე დაბრუნდებოდა და დღეების გადაგორებას ვცდილობდი. ყოველ დღე მირეკავდა და მონატრების გამო დიდი ხნით ვერ ველაპარაკებოდი , არ უყვარდა ჩემი ცრემლები.ორი დღე არ დაურეკავს უკვე ვნერვიულობდი. - ანკა რაშვები? (მარიამი ჩემი ბავშვობის დაქალი) - რავი გოგო არაფერს შენ? - არაფერს , რა ხმა გაქვს რამე მოხდა? - ნიკუშას არ დაურეკავს ორი დღეა და ვნერვიულობ - კარგი რა ალბათ ვერ მოახერხა,ადექი ჩაიცვი ჩემთან გამოდი - კარგი მოვწესრიგდები და გამოვალ - გელოდები გავუთიშე ,ცოტა ვჩამე ვიბანავე და გავედი ტაქსით - შენ ხო სულ აგვაინებ რა - ვაგვიანებ ? სადმე ვაპირებთ გასვლას? - ხო აბა სახში ხო არ ვიჯდებით - და ესეთი გამოპრანჭული რატო ხარ ? - შენც მალე გამოიცვალე ოთახშია კაბა - იმასაც არ მეტყვი სად მივდივართ ან ვინები? - მარტო მე და შენ ,ვინმე გინდა კიდე? სადმე დავსხდეთ - კაი ხო რას მეღუშები - მიდი ჩაიცვი ბევრს ნუ ლაპარაკობო და თმის გაკეთება განაგრძო. ოთახში შევედი ცოტა უცნაურად მეჩვენა მარიამის საქციელი ,თან კიდევ ეს კაბა.თეთრი ,ამოღებული ზურგით , თვლიანი ისეთი ლამაზი იყო . მოკლედ არ მიწუწუნია , ჩავიცვი და გავედი მარიამთან - აუ რა ლამაზი ხარ შენ ხო არ იცი - სად იშოვე ეს კაბა - მე რა შუაში ვარ , დამირეკეს და მომაწოდეს (ცოტა დავიბენი) - ეგ რას ნიშნავს? - აუ რა სულსწრადი ხარ რა გავჩუმდი, დაბნეული ვიყავი . ხასიათი გამიფუჭდა - აუ შენ ეხლა მთელი საღამო ესე უნდა იყო? - აუ მენატრება ნიკუშა მარიამ და რა ვქნა? - აუ მოითმინე მალე ჩამოვა და აღარსად წავა რა ვერ ვისვენებდი უკვე გასვლა მინდოდა 9 საათი იყო უკვე ჩვენ კი ეხლა გავდიოდით. არც დედა მირეკავდა არც ძმა ,მიკვირდა აქამდე ხო ყოველ 5 წუთში ტელეფონზე ვეკიდე. - წავედით ანკა - აუ ძლივს მანქანაში ჩავჯექით და წავედით - სად მივდივართ ეგ მაინც მითხარი - ლისზე ავიდეთ , კაი ამინდია - და ესე ლისის ტბაზე ასასვლელად ჩამაცვი? - დაწყნარდი რა, ავალთ და მერე მეტყვი მადლობას - შენ რა უცნაური გახდი რა გჭირს? ( ცოტა გაბრაზებით ვუთხარი ) - უცნაურობა მერე ნახე შენ (გამიცინა) დავიბენი , მაგრამ არ ვიმჩნევდი. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.