დამიანეზე მიკრულს დაეძინა, საღამოს 8-ზე გაიღვიძა.. მამაკაცის მკლავებში გაყუსული, მისი სურნელით გაბრუებული იყო..
-გაიღვიძე? - ღიმილით კითხა და თავზე აკოცა.. - როგორ გეძინა?
-კარგად, მადლობა.. - გაუღიმა და მის ყელში ჩარგო თავი..
ცოტა ხანს ესე მიხუტებულები იწვნენ ბოლოს ორივეს კუჭი „ამღერდა“..
ერთად შეწვეს კარტოფილი და სალათი გააკეთეს.. ივახშმეს და ბუხართან ჩამოსხდნენ..
-მოდი რა ვითამაშოთ.. - შეეხვეწა ანამარია
-რა?
-სიმართლე თუ მოქმედება..
-კარგი დაიწყე..
-შენ დაუწყე
-კარგი.. რომელი?
-სიმართლე..
-გიყვარს ვინმე?
-კი.. სიმართლე თუ მოქმედება?
-სიმართლე..
-ცოლი გყავს? - გაიცინა, ასეთი სულელური კითხვა როგორ დავსვიო
-საცოლე- სრული სეიოზულობით თქვა
-ჰა?
-რა გაგიკვირდა?
-არა არაფერი გავაგრძელოთ..
-რომელი?
-მოქმედება..
-1 კვირის განმავლობაში ყველაფერზე დამთანხმდები, რაც არ უნდა გკითხო ან გთხოვო..
-აუ, არა რა..
-შეწინააღმდეგების გარეშე.. შენი ჯერია..
-რომელი?
-სიმართლე..
-რატომ დამასვი ის კალია? ან წყალი რატომ გადამასხი?
-ღირსი იყავი..
-იდიოტო..
-რომელი?
-სიმართლე..
-ცოლად გამომყვები? - ამის გაგება და ანამარიას სიცილის ატეხა ერთი იყო, მაგრამ ღიმილი სახეზე შეახმა, როდესაც ბაჭედი დაინახა შავ პატარა ყუთში რომ იდო...
-ისა.. მე.. მეღადავები?
-მარიამ შენც კარგად ხვდები.. ხვდები რომ მიყვარხარ და ამას სრული სერიოზულობით გეკითხები.. დაგინახე თუ არა, ისეთი საყვარელი იყავი, თავიდან ქერა თმა გქონდა მერე თანდათან გაგიმუქდა, აი ეს ცისფერ თვალები კი არ შეგცვლია, მე რომ სულ მაბნევდა და ახლაც მაბნევს.. პირველად რომ დაიწყე ტიტინი.. სულ გიყურებდი და სულ მეღიმებოდა.. ჰო, ის კალიაც იმიტომ დაგასვი რომ გაბრაზებული ვიყავი, ბიჭებს რომ ეპრანჭებოდი.. და ის ბიჭებიც იმიტომ დადიოდნენ...- ეს წინადადება აღარ დაუსრულებია.. - მინდა ჩემი ცოოლი გახდე და სულ ჩემთან იყო.. ბევრი შვილები გვყავდეს.. -თქვა და თვალებში ჩახედა- ცოლად გამომყვები?
-ნელ-ნელა ოცნებები მისრულდება - თქვა, ტაში შემოჰკრა და დამიანეს ჩაეხუტა..-თანახმა ვარ - თავი დაუქნია და მათი ბაგეები ერთმანეთს შეერწყა..ამიანემ აიტაცა და ეკლესიაში გააქანა.. ჯვარი დაიწერეს, აღნიშნეს...
მეორე დღეს 3საათზე გაიღვიძეს.. ერთმანეთში ახლართულებს ეძინათ.. როგორღაც ადგა ანამარია და აბაზანაში შევიდა..
იქიდან გამოსული დამიანე არ დახვდა.. ოთახიდან გავიდა და სამზარეულოში „მოფუსფუსე“ დაინახა.. რომელიც დიდი მონდომებით აკეთებდა საჭმელს..
-ქმარუკა.. რას აკეთებ?-ჰკიტხა და ზურგიდან აეკრო..
-ქმარუკა რაღა უბედურებაა?
-კაი, მაშინ ქმარუსელა..
-მარიამ
-აჰამ.. ქმარუკა ჯობია.. მეც მიყვარხარ.. - გაიცინა და აკოცა...
მეორე დღეს დილით ადრე ადგა და წყალი აიღო, ისევ ოთახში შეიპარა და „ქმარუკას“ გადაასხა
-მარიამ! რა დღეში ხარ? - გაავებულმა შეხედა და კედელთან მიიმწყვდია..
-სამაგიეროს გადახდას ვცდილობ.. - გაუღიმა - ჯერ არ დამიმთავრებია .. - თვალი ჩაუკრა და დატოვა ოთახი.. სამზარეულოში ჩავიდა და საუზმე გააკეთა.. ცოტაც იმაიმუნა.. სუფრა გაშალა და დამიანეს დაელოდა..
-რა გემრიელი სუნია.. იმედია არ მომწამლავ..
-მეკადრება? - ეშმაკურად ჩაიცინა და ჭამა დაიწყო.. დამიანემაც დაიკავა თავისი ადგილი.. უცებ წამოწილდა სიმწრისგან...- რა გჭირს? -გაიცინა ანამარიამ.. წყალი დალია და იქ სულ გაგიჟდა მგონი, ცისარტყელას ფერები დაედო.. სააბაზანოში გაიქცა.. ანამარია კი იცინოდა.. - ბარი ბარში ვართ.. - გაუღიმა..
ერთი თვე „ სამაგიეროს გადახდებში“ გაატარეს.. შემდეგ წამოვიდნენ კიდევაც თბილისში..
მონატრებულ დედას ჩაეხუტა და საყვარლად ატირდა.. ქალბატონი ნელიც ეხუტებოდა და სიხარულით გული უფრთხიალებდა..
-დამინულია, ვაშლი და ბანანი მინდა.. ჰო, მჟავე კიტრიც და ნუტელაც...
-10წუთში მოვიტან.. - სახლი დატოვა და მაღაზიაში ჩავიდა..
-მარიანა - სიხარულით შეახტა დაქალს
-გოგო ჩამოდი მძიმე ხარ.. მავნებ რამეს..
-როდის იყო გვნებდი? - ყბა მოეღრიცა, მაგრამ ანამარია უმალ გაიქცა აბაზანაში.. - ღადაობ? ვაიმე რა მაგარია დეიდას სიხარული დაიბადება-ხტუნაობდა საწოლზე..
- ჩუ გოგო.. არ იცის ჯერ დამიანემ..
-რამდენის ხარ?
-ჯერ 2 კვირისაა.. - გაიღმა..
-ვუჰეჰე - ბოროტულად გააიცინა.. - ჩემი უფრო დიდია - გაუღიმა და მუცელზე ხელი გადაისვა .
-ჰა? ვაიმე - პირზე ხელი აიფარა...
-რა მაგარია..
-ჰო, ერთად რომ ვუთხრათ?
-ვუთხრათ.. არა რა ბედი გვაქვს.. ისე როდის მოასწრო? - გაიცინა ანამარიამ
- როდის და თქვენ რომ გადაიკარგედ, მაგან გინდა თ არა მეგობრის დაბადების დღეა უნდა წამომყვეო.. და ხევსურეთში წამიყვანა.. რომ მითხრა მოგიტაცეო ლამის გავგიჟდი, მაგრამ მერე დავმშვიდდი..3 დღე არ ველაპარაკებოდი მაგრამ ბოლოს შევურიგდი. მერე დამავლო ხელი და ეკლესიაში ამიყვანა.. ჯვარი დავიწერეთ და.. ახლა შენ მოყევი..
-ახლა მე.. - გაიცინა და ყველაფერი მოუყვა..
კარზე ზარი გაისმა..
-მნამ, ჩემი შ“ი“კოლადები.. - მუცელზე ხელი მოისვა და შოკოლადის პარკი გახსნა.. ყველაფერი 15 წუთში შეჭამა და ტუჩები დაბრიცა.. - კიდევ მინდა..
-რა? - თვალები გაუფართოვდა დამიანეს-ამდენი ჭამე 15 წუთში და არ გეყო? - ყბა მოეღრიცა..
-აუ, გი.. მიდი ჩაცუნცულდი შენც დამიანსთან ერთად.. მჟავე კიტრი მინდა.. და სოკოც
-სოკოს ხომ არ ჭამდი შენ?
- მინდა ვა..
-ჰო პიცაც წამოიღეთ - მიაძახა ანამარიამ.. ბიჭები გაოგნებულები ჩავიდნენ და ყველაფერი იყიდეს...
-მოვიტანეთ.. - ესეცმალევე გააქრეს გოგონება, ბიჭები გაოცებულები უყურებდნენ..
-ამდენი არასოდეს გიჭამიათ - თქვა დამიანემ
-ჩვენ? - ერთხმად თქვეს - ბავშვები ჭამენ.. - თქვეს და გაშტერებულს ორ სახეს მიაშტერდნენ.. ბიჭებმა ჯერ შეხედეს შემდეგ მუცელზე გადაიტანეს მზერა.. გახარებულებმა ააფრიალეს ცოლები.. საღამოს რესტორანში აღნიშნეს,, ნელიკო ჭკუაზე აღარ იყო ისე უხაროდა, დამიანე და გიორგი კი თავს ევლებოდნენ.. არაფრს აკეთებინებდნენ.. ბავშვს რამე არ ეტკინოსო , გოგონები კი იცინოდნენ..
კონსულტაციაზე ერთად დადიოდნენ.. ნელ-ნელა იბერებდნენ, ნინა წუწუნებდა, ანამარია კი არა..
-ვაიმე გაჩერდით - გაბრაზებულმა შეუბღვირა ნინამ დამიანეს და გიოს.. - გოგო იქნება - დარწმუნებით ჩაილაპარაკა ნინამ
-ჰო მამას პრინცესა იქნება.. - დაეთანხმა გიოც.. - ისე ანამარია შენზე გაბერილია - ჯერნინას მუცელს დახე შემდეგ ანამარიას მუცელს..
-ბიჭია და იმიტომ - ჩაილაპარაკა ანამარიამ
-არა გოგო იქნება - შეეწინააღმდეგა დამიანე
-ბიჭი იქნება-მეთქი და ჩუ ახლა.. ნინა და გო შევიდნენ და გახარებულები გამოვიდნენ როცა ექიმმა უთხრა გოგოაო გიოს თვალზე ცრემლმა დაიწყო კაშკაში..
მომდეო ანამარია შევიდა დამიანეც მიყვა..
-გოგო გინათ თუ ბიჭი?
-ბიჭი
-გოგო - ერთად თქვეს..
-ჩხუბი არ დაგჭირდებათ, რადგან ერთი ბიჭია, მეორე კი გოგო- ღიმილით უთხრა ექიმმა...
-ტყუპები - პირზე ხელი აიფარა ანასტასიამ, წამოდგა და ქმარს მიეხუტა.. - ხომ გითხარი ბიჭი იქნება-მეთქი ვოტ ტაკ
-ჰო მეც გუბნებოდი გოგო იქნება-მეთქი.. - საყვარლად თქვა და ცოლს ჩაეხუტა..
გახარებულ წყვილებს გადაყვეტილი ჰქონდათ დიდი ვახშამი მოეწყოთ, ამიტომ მშობლებს დაუძახეს..
ნელ-ნელა მოგროვდნენ ბოლოს კი სუფრას მიუსხდნენ..
-ალბათ გაინტერესებთ რატომ შევიკრიბეთ აქ.. ორი უბედნიერესი ამბავი გვაქვს.. - ჰაერი ჩაისუნთქა და საზოგადოებას გადახედა.. - მალე ბებია-ბაბუები გაებით - ღიმილი თქვა და დედას გახედა.. ყველა გაახარა ამ ამბავმა, როდესაც ანამარიამ თქვა რომ ტყუპები ეყოლებოდა ხომ სულ გადარია დედამთილი და სიმამრი.. კიდევ მოეხვიეს და აკოცეს.. ნინასკენ კი მგონი ყველას აუხდა სურვილი და სანატრელ პრინცესას ელოდნენ..
სწრაფად განვლო დრომ და გოგონებიც გაიბერნენ.. ბაჯბაჯიც დადიოდნენ და წუწუნებდნენ,, ხან რას მოთხოვდნენ ხან რას.. ბიჭებიც დარბოდნენ აქეთ-იქით..