ჩვენი დიდი ტკივილის მიუხედავად მაინც ვერ გავუგეთ ერთმანეთს 2
_სასამართლო პროცესი დღეისთვის გადმოუტანიათ ,წავალ ლქნებ რამე მოვახერხო _თბილისში მიდიხარ_ესრა მაკლდა გიორგის თავი მაქვს ახლა _კი _და გზა გავაგრძელე შ _შეიძლება მეც წამოვიდე_უარს ხომ ვერ ვეტყოდი _კი_მანქანაში ცავჯექით და გაზს მთელი ძალით დავაჭირე ,ხმას არც ერთი არ გიღებდით,წინ ავარია ცანს "ესღა მაკლდა "გავიფიქრე გულში ,ისე ვერ ავუვლიდი აბა რა მექნა,გავაცერე _დაგვეხმარეთ ძალიან გთხოვთ_მითხრა განწირული ხმით გოგონამ ასე 18_19 წლის იქნებოდა ბიჭიც ასე ოგონდ ის უგონოდ იყო _გიორგი დაეხმარე ძალიან გტხოვ_ვიტხარი სასოწარკვეთილმა,მანქანაში მოთავსდნენ და კვლავ გაზს მტელი ძალით დავაჭირე რადგან ძალიან მეცქარებოდა,მომენტში გოგონას გავხედე რომელსაც ჩემი სიჩქარის გამო ფერი არ ედო ამიტომ სვლას დავუკელი ცოტა ამოისუნტქა,ნიკასთვის უნდა დამერეკა რაღაც უნდა მეგონა მისი ნომერი მქონდა ,ზარი გავიდა :_გისმენთ_ღმერთი ეს ხმა,თავი საშინლად ვიგრძენი ვიგრძენი მის მიმართ უსაზღვრო მონატრება,დამბურძგლა და ცივმა ნიავმა დამიარა მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე და მტკიცედ ვითხარი ______________________________________________________________________ _ნიკა სასამართლო პროცესი უნდა გადადო ძალიან გთხოვ ვერ ვახერხებ მოსვლას..._ვითხარი მტკიცეთ,ლაპარაკი მისმა სიცილმა გამაწყვეტინა _ვინ ხარ სახელიტ რომ მომართავ_მითხრა მკაცრათ,მისმა სიტყვებმა გული მომიკლა ნუტუ მარტლა არ ვახსოვდი ნუთუ მარტლა დამივიწყა _არავინ_სიმწრიტ ჩამეცინა_მე ანა ჯაჭვლიანი ვარ თქვენი მოწინაარმდეგე მხარის წარმომადგტენელი და იმიტომ დაგირეკეთ რომ სასამარტლო პროცესი გადადოთ _ვწუხვარ,ვერ გადავდებ_მიტხრა ცივად_მე ეს საჭიროდ არ მიმაცნია _გასაგებია_გამცინა_როგორ ამაყობს ახლა თქვენით ლუკა_ლუკა რომ ვახსენე გული ისე მეტკინა რამის ტკივილისგან წამოვიყვირე და ტელეფონი გავიტიშე დარწმუნებული ვარ ვატკინე მაგრამ რირსი იყო თვითონაც არაერთხელ მატკინა,საჭეს მთელი ძალით დავარტყი ხელი_ჯანდაბა _რა მოხდა არა?დაწყნარდი.იცნობ ნიკა ავალიანს ? _არაფერი,არა არ ვიცნობ_გოგონა ქვითინებდა_დაწყნარდი გთხოვ ყველაფერი კარგად იქნება_გავხედე ღიმილით გოგონას და მივხვდი რომ ადამიანის სიცოცხლე უფრო მნიშვნელოვანი იყო,ამ საქმე ცოტახანში გავასაჩივრებდი და ნიკას გავანადგურებდი ამიტომ სავადმყოფოსკენ გავწირე მანქანა გავაჩერე _გიორგი დაეხმარე გტხოვ _კარგი_ორ საათზე მეტი მოგვიწია ყოფნა გიორგი წავიდა სასწრაფო საქმე გამოუ|ჩნდა,მე მის სასწრაფო საქმეზე გამეცინა ჩემზე სასწრაფო რა ექნებოდა განა?გოგონა გავიცანი კარგი გოგო იყო თიკა,ზურა მისი შეყვარებული იყფილა ორივე ისეთი ფენის წარმომადგენლები ყოფილან რომ ეჭვი აქვს მოუწყვეს,ზურას მსუბუქი ტვინის შერყევა ქონდა და მალე გამოწერდნენ აი გამოწერეს კიდეც და სახლსი მე წავიყვანე _ძალიან დიდი მადლობა ქალბატონო ანი_მითხრა თიკამ,მისი ქალბატონო ცუდათ მომხვდა ყურში _რისი მადლობა თიკა ნებისმიერი ასე მოიქცეოდა და ქალბატონს ნუ მეძახი ცვენ ხომ მეგობრები ვართ_გავურიმე _რამოდენიმე თვეში ქოორწილი გვაქვს და ძალიან გაგვიხარდება თუ მოხვალთ მოსაწვევს გამოგიგზავნით_ეს ზურა იყო _დიდი სიამოვნებიტ ზურა,და თუ შეიძლება შენც ნუ მელაპარაკები თ_ებით ჩვენ ხომ მეგობრები ვართ _კარგი მაშინ ჩემი მეჯვარე იყავი_გამიგიმა _სიამოვნებით ამაზე უარს როგორ გეტყვით_გავუღიმე ორივეს _ანი ზედმეტ ცნობის მოყვარეობაში ნუ ჩამომარტმევ მაგრამ წაღან ძალიან გეცქარებოდა და ახლა ასე რატომ ხარ _იმიტომ რომ საქმე წავაგე_გავურიმე და ყველაფერი მოვუყები _ცუდია_ჩვენი მხარდაჭერის იმედი სულ შეგიძლია გქონდეს_მითხრა ზურამ _რათქმაუნდა _აი მოვედით კიდეც ძალიან დიდი მადლობა_ორივეს დავემშვიდობე და ოფისისკენ გავწიე გული მეწვოდა ამ საქმის წაგების გამო და ნიკას სიტყვების გამოც უფროსის კაბინეტში შევედი _ვწუხვარ_ვთქვი ნაღვლიანმა _რას ამბობ შვილო სასამართლო პროცესი კვლავ გადადეს იცოდი?_მითხრა გახარებულმა _არა საიდან მაგრამ ვიცი ვისაც უნდა ვუმადლოდე _რამდენი ხნით გადაიდო? _ჩვეულ დროს ჩატარდება _კარგიტ მადლობა თუ შეიძლება ახლა სახლში წავალ ძალინ დვირალე დავისვენებ _კარგი სვილო ისედაც დასვენების დღე გქონდა _ნახვამდის_და კაბინეტიდან გამოვედი,გადავწყვიტე ლუკას საფლავზე წავსულიყავი რაც დავკრ|ძალეტ მას შემდეგ არ ვყოფილვარ უბრალოდ ამის ძალა ვერ ვიპოვე საკუთარ ტავში ვერ გავბედე მის საფლავზე მისვლა და აი ახლა მომინდა მასტან მივსულიყავი და ყველაფერი მომეყოლა,მანქანა სასაფლაოზე გავაცჰერე და ფეხის კანკალით შევებიჯე ლუკას საფლავის დანახვისას რამის გული შემიწუხდა ცუდათ გავხდი,მის საფლავზე ცავიკეცე _ლუკაცო,ჩემი ლუკაჩო,ჩემი ბიჭი,ჩემი ძამიკო აქ არის აქ წევს ღმერთო მომეცი ძალა,როგორ ხარ ძამიკო?მაპატიე აქამდე რომ ვერ მოვედი ვერ შევძელი უბრალოდ ხომ იცი რანაირი ვარ მაპატიე გტხოვ, ხო იცი როგორ მიყვარხარ ყველაფერს მოგიყვები კარგი?ხომ მომისმენ ჩემი ბიჭი მიყვარხარ _ყველაფერი მოვუყევი და ბოლოს ნიკაზეც მოვუყევი,მძიმე ნაბიჯების ხმა მომესმა თავი ძვლივს ავწიე და ჩემი დასიებული თვალები მივაბყარი იცნობს,ტუმცა რატომ იყო უცნობი ის ხომ ნიკა იყო,უფრო გაზრდილა და გასიმპატიურებულა ამ შვიდი წლის მანძილზე ის ფოტოშიც არ მყავდა ნანახი უბრალოდ არ მოვინდომე არ მინდოდა ასე მენახა ძვლივს ძვლიობით წამოვდექი განადგურებული შევნიშნე ნიკა როგორ წამოიმართა დასახმარებლად მაგრამ ტავი სეიკავა,წამოვდექი ისე რომ მისტვის თვალი არ მომიშორებია,მიწა დავიფერთხე და წასვლა დავაპირე _ანი_მითხრა სევდიანი გმით,მოვტრიალდი და მას შევხედე ცოტახანი ასე ვიდექით მივხვდი რომ არაფლის ტქმას არ აპირებდა ვერ ბედავდა _გისმენ_მთელი ტანით მოვტრიალდი და ტვალებში ჩავაშტერდი _მაპატიებ?_სევდიანი თვალები მომაბყრო არ მეგონა თუ პატიებას მთხოვდა თითქოს გული გამეხსნა და გამერიმა _კი_ვტქვი ჩუმათ გამიღიმა ისეთი ღიმილით რომ შოკში ჩამაგდო ჩემტან მოვიდა და გულში ჩამიკრა _მაპატიე გთხოვ ამ ტკივილისთვის რომ გაგიმეტებ მინდა გითხრა რომ როგორც შენთვის ვარ მე ძვირფასი ისე ხარ შენი ცემტვის ძვირფასი_და შუბლზე მაკოცა ჟრუანტელმა დამიარა _ჩემი წასვლის დროა_ღიმილით მოვშორდი _ანი ახლა მიდიხარ?_მკიტხა გაკვირვებულმა_როცა როგორც იქნა ერთმანეთი კვლავ ვიპოვეთ? _ვწუხვარ ნიკა ძალიან ვწუხვარ მაგრამ უნდა წავიდე_თავი ჩავღუნე შევტრიალდი და წასვლა დავაპირე ,როცა ნიკამ მაჯაში ხელი მომკიდა და მისკენ შემატრიალა _ვერ მპატიობ არა!გინდა მაპატიო მაგრამ ვერ მპატიობ ხო!_მიყვირა _ხელი გამიშვი და ნუ მიყვირი_ვუთხარი გაბრაზებუოლმა და ხელი გავაშვებინე,თვალებში მისდამი შიში ჩამიდგა _მაპატიე ან,ძალიან გთხოვ მაპატიე,უბრალოდ ვცდილობ დაგიმეგოაბრდე და დაგიახლოვდე,ლუკამ შენი თავი მე ჩამაბარა მითხრა ანის მიხედე ყოველთვის თუ მე ვერ შევძლებო _შემომანატა სევდიანი თვალები _ჰაჰ_სიცილი დავიწყე არ ვიცი რატომ უბრალოდ პანიკური შემოტევისგან თავს ვიცავ_მერე ეხლა გაგახსენდა?ნიკა ჩემტან უკვე შვიდი წელია არ არის_და ტირილი დავიწყე _ხოდა სწორედ ამიტომ გთხოვ პატიებას _გაპატიე _მაშინ რატომ მიდიხარ_შემომანათა სევდიანი თვალები _არ შემიძლია!არ შემიძლია!_და ისევ ტირილი ამივარდა _რა? რატომ?_მკითხა გაკვირვებულმა _გაპატიე ნიკა გაპატიე მაგრამ არ ვიცი,შენთან უხერხულად ვარ _და ვიტირე _კარგი რა ანი,გახსოვს როგორ ვჩხუბობდით_თვალებში ცრემლი ჩაუდგა_ლუკა რომ გვიბრაზდებოდა,როგორ ვჩხუბობდით,ახლა გერიდება ჩემიი __მაშინ სხვა დრო იყო,მაშინ ლუკა გვყავდა და არც ამასაკის ვიყავით _ჩემტან ერთად ნაყინს მიირთმევ?_ვითომ ჩემი ნათქვამი არც გაუგია,და გამიღიმა . _მივირთმევ_ვთქვი ჩუმათ და გავუღიმე მორცხვათ _წავიდეთ_გამიღიმა და ხელი ჩამკიდა,მის შეხებაზე შევკრთი შეამჩნია გამიღიმა და ხელი უფრო მაგრად ჩამკიდა მე ყურადღება არ მივაქციე და ლუკას საფლავისკენ შევტრიალდი და დავემშვიდობე:_ლუკაჩო წავალ ეხლა მე,ნუ მიწყენ დღეიდან შენთან ყოველდღე ვივლი და არ მოგაწყენ ჩემო ბიჭო მიყვარხარ_მეტკინა გული უსაშველოდ მეტკინა და ნიკას ხელი უფროო მოვუჭირე მან გულში ჩამიკრა _ლუკა ძმაო შენც მაპატიე კარგი?მაპატიე რომ ამ დროის განმავლობაში იმედებს გიცრუებდი ახლა შენს დანაპირებს შევასრულებ_შუბლზე მაკოცა გამაჟრჟოლა და მოვშორდი _რა?_გაკვირვებულმა მკიტხა ისეთი სასაცილო სახე ქონდა ჩავბჟირდი სიცილით _რა სასაცილო სახე აქვს არა ლუკა?_და ისევ სიცილი დავიწყე წარმოვიდგინე ახლა ანმ მომენტში ლუკას სიცილი და სხეულში დიდმა სითბომ დამიარა_რა რა ნიკა?ისე მეხები გეგონება კარგი მეგობრები ვიყოთ_ეს ცუდათ გამომივიდა მაგრამმაინც უნდა მეთქვა _მართალი ხარ_მითხრა მოწყენით და შემდეგ მხიარულად დაამატა_მაგრამხომ დავმეგობრდებით? _შევეცდებით!_ვიცი უხეში ვიყსვი ნიკას მიმართ მაგრამ რა ვქნა მასთან თავისუფლად ვერ ვარ _კარგი.წავიდეთ ნაყინზე დაგპატიჟებ_გამიღიმა _კარგი_მეც მთელი გულით გავუღიმე _ფეხით წავიდეთ?მე ფეხით ვარ!შენ? _ამმ,არა,არა მანქანით წავიდეთ მე ვარ მანქანით!_გავიღიმე _აჰ მაშინ კარგი,ისე მართვის მოწმობა თუ გაქვს?_დამცინა თავისი ძველი ჩვევები ვერ დაივიწყა _რათქმაუნდა მაქვს_და დავეჭყანე _ძალიან კარგი წავიდეთ_"ჯელტმენი"ჩემი მანქანის მძღოლის მხარეს კარები ზრდილობიანათ გამიღო და შემდეგ თვითონ დაჯდა _მადლობ_მორცხვად გავიღიმე,ვიგრძენი როგორ ავზურდი და ალბათ ლოყებიც ამიწითლა _აწითლებუი ლოყება ძალიან საყვარელი ხარ_ჰაჰ რათქმაუნდა ამიწითლდა და დამინახა კიდეც _კიდევ ერთხელ მადლობა_კიდევ ისე დამემართა რათქმაუნდა შემამჩნია აღარაფერი უთქვამს უბრალოდ გაიღიმა და თავზე ხელი გადამისვა მის შეხებაზე სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა _თავზე ხელს ნუ მისმევ პატარა ბავშვი ვარ?_გავიბუსხე რომ შემომხედა გულიანათ გაიცინა _ჩემთვის სულ ისევ ისეთი 17 წლის პატარა გოგონა იქნები რომელიც სულ მეცხუბებოდა და მაბრაზებდა_და კიდევ თავზე გადამისვა ხელი _ჩემთვის კი ისევ ის 18 წლის ბიჭი იქნები რომელიც სულ მაბრაზებდა და ნერვებს მიშლიდა,სულ მაღიზიანებდა და მეჩხუბებოდა_გავიღიმე ირონიით,და აი სანაყინემდეც მივედით მაგიდასთან დავჯექით _ რა მოგართვათ_მოვიდა ჩვენთან ოფიციანტი _რის ნაყინს მიირთმევთ პატარა ქალბატონო?მე გეპატიჟებით_გამიღიმა,მე ოფიციანტს ავხედე რომელიც გაკვირვებული გვიყურებდა(ჩემი აზრით ის აკვირვებდა რომ ორი ზრდასლური ადამიანი სანაყინეში ზის თანაც ადვოკატები,თან ნიკა როგორი ცნობილია მთელი საქართველო იცნობს და მთელს საქართველოში სასურველი სასიძოა არც მე ვარ უცნობი,მეც მიცნობს ქართველი საზოგადოება,ოფიციანტს უფრო ის გააკვირვებდა რას შევუკვეთავდი) _აჰამ.......ორი ულუფა მარწყვის ნაყინი,ორი ულუფა ვანილის ნაყინი და ერთი ულუფა შოკოლადის ნაყინი თუ შეიძლება?_მიმტანს სარკასტულად გავუღიმე და ნიკას შევხედემრომელიც გაფართოვებული თვალებით მიყურებდა და ტიჩის კუთხეს სიცილი ეპარებოდა _იგივე_თქვა გაოგნებულმა და გამიცინა |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
