საწოლზე იწვა ელენე,მუცელზე ჰქონდა ხელი მიდებული და ცრემლები მოსდიოდა.
მთელი ცხოვრება იმის გამო იტანჯებოდა,რომ მშობლები ერთად არ იყვნენ.ოცნებობდა 5შვილი ყოლოდა,ბედნიერად ეცხოვრა ქმარ-შვილთან ერთად,მაგრამ ახლა წევს კოჯორში,გვერძე მეგობრები უზიან და ამაოდ ცდილობენ გონზე მოყვანას...
-ელენე გთხოვ ჭამე,შენი თავი თუ ფეხებზე გკიდია ბავშვზე იფიქრე ელენე!სალომე უკვე მეასედ მეუბნებოდა ერთიდაიგივეს.
-ელენეე! ახლა გიორგიმ დაიწყო საუბარი.ასე არ შეიძლება.
ოთახში ზუკა შემოვიდა
-რახდება აქ? სალომეს შეხედა
-არ შემიძლია ზუკა არაფერს ჭამს
გამწარებული მომვარდა ზუკა სწრაფად წამომაგდო საწოლიდან
-სუკ ფეხებზე შენი პრინციპები,სულ არმაინტერესებს შენ გშია თუ არ გშია,რანაირად იქცევი არ გრცხვენია?უკვე ბოლო ხმაზე ღრიალებდა ზუკა.-აი აქ,მუცელზე მომადო ხელი,აქ შენი შვილია,ჩემი ნათლული გესმის? და ნიკუშას გამო 1თვის ბავშვს კლავ? იმის გამო,რომ თავის დროზე ყველაზე იდიოტურად დაშორდი ბიჭს,რომელზე გიჟდებოდი?თუ იმის გამო რომ შენც და ნიკუშაც ერთმანეთს არ იმსახურებთ? ამის გამო ჯერ არ დაბადებულ ბავშვს კლავ? ყოჩაღ ელენე!ყოჩაღ!
ვუყურებდი თითოეულ ჩემს მეგობარს და ჩემი თავი მეზიზღებოდა ასეთი ეგოისტი როგორ ვიყავი.
სწრაფად შემოვხვიე ზუკას ხელები და ხმამაღლა ავტირდი
-მაპატიეთ რაა,ძალიან გთხოვთ მაპატიეთ..მე შემეშალა მაგრამ ამხელა შეცდომაც არ დამიშვია რომასე გავემეტებინე ნიკუშას..მაგრამ ახლა მე მყავს პატარა შვილი რომელიც ჯერ ჩემს მუცელშია,ბოლომდე არ გამწირა ღმერთმა და ჩემი და ნიკუშას სიყვარულის ნაყოფი მაჩუქა.
იცით რაზე მწყდება გული?
ქორწილი,ქმარი და შვილები ჩემი ოცნება იყო,მაგრამ არ ამიხდა...
არაუშავს,სამაგიეროდ მე მყავს იდეალური მეგობრები და სულ მალე მეყოლება შვილიც.სახეხე ღიმილი მოეფინა ელენეს..ნიკუშათი არ დამიწყია ცხოვრება და არც დავამთავრებ!მტკიცედ თქვა და ატირებულ სალომეს გადაეხვჯია
-ნუ ტირიხარ ჩემო ლამაზო,ყველაფერი ისე იქმება როფორც ჩვენ გვინდა.
სათითაოდ ჩაეხუტა ყველას..
-ელე ამისგარდა კოდევ გვაქვა სალაპარაკო,მძიმედ ამოისუნთქა ზუკამ და ელენეს შეხედა სახეზე ფერი რომ ეცვალა.
-აბაზანიდან რომ გამოხვალ მერე ვილაპარაკოთ.გიორგიმ სცადა სიტუაციის განმუხტვა და ოთხი დატოვეს.
საათზე მეტხანს იყო აბაზანაში,ფიქრობდა აქამდე რატომ არ გააკეთა ეს? აქამდე რატომ არ მოვიდა გონს.
აბაზანიდა გამოვიდა ტანზე კრემი წაისვა,კუპალნიკი ჩაიცვა ზემოდან გრძელი მაიკა გადაიცვა,სათვალაიღის ასაღებად მივიდა იქვე დადებულ სიგარეტს რომ მოკრა თვალი ღრმად ამოისუნთქა და გადააგდო.
აუზთან ისხდნენ უკვე მეტი რაოდენობით მეგობრები,რომ დაინახა ძალიან გაუხარდა ელენეს,ისე მონატრებია თურმე ყველა ახლა იგრძნო..
-თქვენ ასე რატომ ზიხართ? ტატას და ლაშას შეხედა ელენემ ყველას გაეცინა
-ჩვეენ? ტატა დაიბნ.ჩვენ..
-ერთად ვართ.ლაშამ დაასრულა ტატას ნათქვამი და გაიღიმა.
-ეეე რამაგაიაა.ყველამ ერთად წამოიძახა და წყვილისკენ წავიდნენ..
-ძალიან გამიხარდა.ელენემ ღიმილით უთხრა წყვილს.
-მადლლბა ელე.ასევე ღიმილით უპასუხა ტატამ.
ცოტახანში ზუკამ დაიწყო საუბარი
-ელენე რას აპირებ?
-პირველ რიგში მშობლებს ვეტყვი,რომლებიც სახლიდან გამომისვრიან ამის გამო,მწარედ გამეღიმა,მაგრამ ეგ არაფერი,მამიდაჩემმა რომ მიყიდა სახლი გახსოვთ დოლიძეზე,18ის რომ გახდები გადახვალო,თან ეს სახლიც ხომ არის,ასე რომ წასასვლელი მაქვს,ისევ გაეღიმა ელენეს,რამოდენიმე ათასი მაქვს ანგარიშზე მამიდას დარიცხული,არაფერი მეკლდება..
ნიკუშას გარდა.ღრმად ამოისუნთქა ელენემ და ცრემლები თვალებიდან მოიშორა.
ელენეს მამიდა ქალბატონი ლალი 38წლის იყო,რომელსსც შვილი არ ყავდა და ელენეზე იყო გადაყოლილი,მისი მთელი ცხოვრება,მხლლოდ ის და ბებიამისი ხედავდნენ ელენეში სისუფთავეს,სიკეთეს,სილამაზეს და ყველაფერს კარგს..
ლალის მამიდამისს ბიზნესი ჰქონდა თავის ქმართან ერთად და ფულიც საკმაოდ ბევრი ჰქონდათ ამიტომ,ელენეს დაბადებიდან ფულს ურიცხავდა ანგარიშზე,და 18წლის მანძილზე საკმალდ ბევრი მოაგროვა,აი იმდენი ელენეს არაფერი რომ არ დასჭირდებოდა არასდროს სულ რომც არ ემუშავა,მაგრამ ელენე ყოველთვის მუშაობდა 15წლიდან დაიწყო მუშაობა,თავიდან უბრალო ფლაერებით შემოიფარგლებოდა,შემდეგ პროდუქტზე გადაიგვანეს,და რამოდენიმე რეკლმაშიც გადაღეს,თავის შემოსავალი სულ ჰქონა,მამიდის დახმარების გარეშეც.
მამიდამისი ამ ფაქტის გამო ძალიან აფასებდა,და ეამაყებოდა რომ მისი მამიდა იყო..
საერთოდ ძალიან გულიანი გოგო იყო ელენე,არ შეეძლო ვინმესთვის რამე დაეშავებინა ან ეტკინა.
გულისსიღრმეში კი ზედმეტად მგრძნობიარე იყო,რასაც საერთოდ არ იმჩნევდა.
ფიქრებიდან ზუკას ხმამ გამოაფხიზლა.
-ნიკუშასთვის აპირებ რამის თქმას?
საშინლად მოხვდა ეს სიტყვები ყურში,ინსტიქტურად მუცელზე მიიდო ხელი,ნერეწყვი მძიმედ გადაყლაპა და თვალები დახუჭა.
ცოტახნის დუმილის შემდეგ უპასუხა
-ნიკუშამ მე ყველაფერი გამიკეთა ცუდიც და კარგიც.ყველაფრის მიუხედავად ძალიან ვაფასებ და ნამდვლად იმსახურებს იმის ცოდნას რომ შვილი ყავს,მაგრამ მან მე ამდენი თვე წამართვა,ის პირველი 1თვე წამართვა ორსულობს პირველი თვით რომ უნდა დავმტკბარიყავი!
მას გონია რომ ვერ ვატკენ მე მას ვერაფერს მაგრამ ცდება!ზუსტად იმ თვეებს წავართმევ,რაც მან დამაკარგვინა.
არ ვეტყვი რომ ბავშვი მყავს!
არ არის ღირსი!
და ძალიან გთხოვთ არცერთმა გაბედოთ,მისთვის რამის თქმა!
და არც ჩემზე შეწინააღმედეგება!
ფეხზე წამოდგა და სახლში შევიდა,ნაყინი მოუნდა ძალიან...
მთელი ორსულობის განმავლობაში აქეთ იქით დარბოდნენ ყველა ძირითადად კიტრის მწნილი,ნაყინი,ალუჩა,მანდარინი და აჯაფსანდალი უნდებოდა,ოღონდ ყველაფერი ერთად და ყოველთვის მოიძებნებოდა ელენეს სახლში ასეთი რაღაცეები..
დოლიძეზე იყო უკვე გადასული,როგორც იფიქრა ისე მოხდა,მშობლებმა გამოაგდეს სახლიდან,მაგრამ არ უდარდია,იცოდა,რომ ასე მოხდებოდა.
ბავშობიდან ადვოკატობაზე ოცნებობდა,მაგრამ ახლა აკადემიური ჰქონდა აღებული უნივერსიტეტში..
ადვოკაყობასთან ერთად,დიზაინერობაც მოსწონდა,მაგრამ სერიოზული პროფესია უნდოდა,ამიტომ აირჩია ადვოკატობა.
თუმცა ორსულადაა ახლა და რამე ხომ უნდა აკეთოს..ზის დს კერავს ზედმეტად გემოვნებიან ტანსაცმელს,მამდამისის მიცემული დანაზიგიდან,ფართი იყიდა და მაღაზია გახსნა.
ეხოსკოპიაზე არ მიდიოდა ცოცხალითავით,მინდა6 თვის რომ ვიქნები უკვე ნორმალურად შევხედოო..
ახლაც საავადმყოფოში მიდის და მთელი სამეგობროც მიყვება,ძალიან ეცინებოდა ელენეს თავის მანქანას უკან კიდევ სამი მანქანა რომ მოყვებოდა..
ეხოსკოპიიდან გამოსული შოკში იყო..
და თავში მხოლოდ
ტყუპები
გოგო და ბიჭი უტრიალებდა...

გუშინ დადება ვერ მოვახერხე მაპატიეთ..
იმედი მაქვს მოგეწონებათ...