ჩემს სამყაროს შენი ფერი აქვს(1)
წვიმის სუნით გაჟღენთილ ქუჩას ნელა მივუყვებოდი და დაღლილობისგან და სასმლისგან მუხლები მეკვეთებოდა.უკვე ღამის2საათი ხდებოდა და ქუჩაში არავინ იყო. თავ დახრილი სწრაფი ნაბიჯიდ მივიწევდი სახლისაკე და უეცრად სახეზე სიმწრის სიცილმა გადამირბინა. მინდოდა რომ დედას დაერეკა და ეთქვა სად ხარ ამდენი ხანი? მაგრამ ასე არ მოხდებოდა როგორც არ უნდა მდომებოდა. ოდნავ გაწვიმდა და ამიტომ ნაბიჯს ავუჩქარე.ჩემს უბანში შევუხვი თუ არა მაშინვე ტელეფონმა დარეკა ლილე იყო. გამეღიმა და ყურმილი ავიღე. -სად ხარ ნინო? მიხვედი? მომესმა მისი დაღლილი ხმა. თითქმის ვუპასუხე მე და ვკითხე თქვენ სად ხართ? მიხვედით? - კი ხუთი ქუთის წინ,ისეთი დაღლილი ვარ ვარ ეხლა ბალიშზე თავი რომ დავდო მაშინვე ჩამეძინება, სიცილით მითხრა მან. იგივეს გეტყოდი მეც მხიარულად ვუთხარი .კაი წავედი ეხლა მეძინება,ქეთო გაითიშაუკვე..მაგან იმდენი დალია მიკვირს სახლამდე როგორ მიყვანე.კაი წავედი ეხლა ვიძინებ და მალე მიდი სახლში მითხრა ლილემ და გათიშა.სადარბაზოში შევედი და მოძრაობის უნარი დავკარგე სისხლი გამეყინა და ცივმა ოფლა დამასხა.ბუნდოვნად ვხედავდი ჩემ მეზობელს რომელიც უსულოდ ეგდო და როგორ ედგნენ თავს მისი 4მკვლელი.აქედა იარაღი მხოლოდ ერთს ჰქონდა.უეცრად ხელში რაც მეჭირა ყველაფერი გამივარდა და ამ ხმაურზე წამებში ერთ ერთმა დამიჭირა და იკითხა ახლა რა ვქნათ? რადა რაც ახლახანს ესეც უნდა მოვკლათ.უპასუხა მეორემ.როგორც იქნა ხმა ამოვიღე და ძლივს ვთქვი გამიშვით არაფერს ვიტყვი. ეგეთი უტვინოებიც არ ვართ თქვა იარაღიანმა და ჩემსკენ წამოვიდა. შენ ჩვენთან წამოხვალ. ხელი მომკიდა და მანქანაში ძალით ჩამსვა. ცოტახანი მარტო ვიყავი შემდეგ იარაღიანი ისევ მოვიდა საჭესთან დაჯდა და შემომხედა უნდა მეთქვა გამიშვი თქო მაგრამ ხელში ნემსი რომ დავინახე ვევედრებოდი ეს არ გააკეთო თქო ვეწინაღმდეგებოდი მაგრამ ცოტახანში გავითიშე.. შემდეგ სიზმრებს ვნახულობდი ბევრ და ძალან ცუდ სიზმრებს. ერთერთ სიზმარში დედა დამესიზმრა საოცრად ლამაზი იყო. დედა როგორ მომენატრე ტირილით ვუთხარი მე. დეე - მითხრა თავისი ტკბილი ხმით და მომინდა ჩავხუტებოდი და მეკოცნა მისთვის რადგან უკვე 3წელია არ მენახა.მისკენ ერთი ნაბიჯი გადავდი მეორე, მესამე ,მაგრამრაც უფრო ვუახლოვდებოდი მით უფრო მშორდებოდა. დედა ხმა გამებზარა რატომ მიდიხარ? არ გინდა ჩემთან? ჩუმად ძალიან ჩუმად ვკითხე- მინდა როგორ არ მინდა მაგრამ არ მინდა შენ მოხვიდე აქსევდიანი ხმით მითხრა. მაშინ არ მოვალ დე. დე მამა სადა? მამაც აქა.. როგორა? ენატები ძალიან..მეც რომ მენატრება იცის ხო? კი იცის.. დედა მტკივა რაღაც შიგნით მტკივა თქვენ რომ მახსენდებით ტირილი მინდება მაგრამ ვერ ვტირი ცრენლი აღარ მაქვს სულ გამიშრა. ეს იმას ნიშნავს რომ ჩვენზე აღარ უნდა იფიქრო. კიმაგრამ მე სულ თქვენზე მეფიქრება და სულ მარტო ვარ.. არა არ ხარ მარტო ჩვენ შენთან ერთად ვართ და როცა გინდა დაგველაპარაკე ნითხრა დედამ. და ამ დროს თვალები გავახილე.
|
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.