მისკენ შევტრიალდი,მიღიმოდა"ნეტა რა აცინებ"გავიფიქრე და თვალები გადავატრიალე
-როგორხარ ბელს ?
-სახელი გაგიგია,თქვი რაგინდა და გაქრი
-იმას გეტყვი რაცმინდა და გაქრობით ვერგავქრები ვაიმე ეს ირონია ღიმილი ვერვიტან თუ ვიტან ზაჩოტ ამას არაქ მნიშვნელობა
-გისმენ
-რამინდადა მინდა ხვალ შეგეჯიბრო ერთი ერთზე რასიყტვი
-მოიცა ამის სათქმელად მოხვედი?და ხვალ ვერ მეტყოდი რბოლის დაწყებამდე? კაი არაქ მნიშვნელობა ეხლა წადი
-ოჰოო კატა ბრჭყალებს აჩენს
-ჯერ სადხარ თავს თუარ დამანებებ მერენახე ბრჭყალების გამოჩენა ზურგი ვაქციე და წამოვედი გავიგონე როგორ ჩაეცინა"მეშენ გიჩვენებ"ჩავიბურტყუნე და სახლში შევედი,მეორე დღეს რბოლისთვის მოვემზადე შავი დახეული ჯინსი ასევე შავი უბრალო მაისური ჩავიცვი,ყელზე ჩემი საყვარელი ყელსაბამი გავიკეთე რომელსაც გიტარა ქონდა ჩამოკიდებული უი არმითქვია ხო გიტარაზე რო უკრავ და ვმღერი არაუშავს ეხლა გითხარით,მანქანის გასაღებს ხელი დავტაცე დედას ვაკოცე და რბოლაზე წავედი,ანი ბაჩოსთან ერთად იყო,იქ მისულს მეგობრები იქ დამხვდნენ შორიახლოს დემეტრეც დავლანდე,ჩემები ძაან აჟიტირებულები მეჩვენნა
-ბელა მოვიდა-ჩემს დანახვაზე წამოიყვირა ნიაკომ უცბად ჩემი ბიძაშვილი გამოეყო ბავშვებს გაშეშებული ვუყურებდი
-აჩიიი-ბოლო ხმაზე ვიყვირე და მისკენ გავექანე რასაცქვია ზედ შევახტი ისხო მთელი 4 წელი ამხნის განმავლობაში გერმანიაში იყო,სახეს დაუკოცნე ყველა ჩვენ გვიყურებდა
-ბელუსიიი ჩემი ბელუსი როგორ მომენატრე,-და ეხლა მან დამიწყო კოცნა უცბად გამახსენდა რო არმითხრა რო ჩამოდიოდა და აჩიდან ჩამოვფოფხდი და გაბრაზებული სახით დაუდექი წინ რახდება ბელუსი
-რახდება?რახდებადა რატო არ მითხარი რო ჩამოდიოდი-ხელები გადავაჯვარედინე ტუჩები გავბუსხე ლოყები დამებერა
-ჩემი პატარა ბელუსი არ გამიბრაზდე რა სურპრიზიი მინდოდა გამეკეთებინა-დაიწყო ჩემი მოთაფლვა
-ვერ მომთაფლავ ბატონო აჩი
-მე მეგონა გაგიხარდებოდა ეს ყელსაბამი მაგრამ თუ გაბუტულიხარ სხვას ვაჩუქებ არაუშავს-ხელში აფრიალებდა ყელსაბამს რომელსაც ჩემი მანქნის ნაირი მანქანა ქონდაჩამოკიდებული ესეთი ყელსაბამი მინდოდა ზუსტად და აი მოვითაფლე
-აიი ხო ვამბობ ჩემი ბიჭია რა - მივედი და მაგრად ჩავეხუტე
-ჩემი სულელი გოგო ხარ შენ-მითხრა და შუბლზე მაკოცა,უცბად თვალი დემეტრესკენ გამექცა რომელსაც აშკარად ეტყობოდა დაბერილი ძარღვები,აჰამ მომწონს რო ბრაზდება,უცბად მსაჯმა გამოაცხადა
-რბოლა იწყება დღეს ერთმანეთს დემეტრე და ბუბუ შეეჯიბრებიან
-აუ წავედი მოვიგებ და მოვალ-თვალი ჩაუკარი ბავშვებს აჩის ლოყაზე ვაკოცე და სტარტთან დავდექი,რბოლა დაიწყო როგორც შევამჩნიე დემეტრე განრისხებული მართავდა მანქანას,ბოლოწუთს დავეწი და რამდენიმე მეტრით გადაუსწარი,გახარებიული ბავშვებისკენ გავიქეცი და კიდე აჩის შევახტი
-ჩემი მაგარი გოგო ხარ შენ მაგრამ ჩამოდი მოვკვდი კაცი რამსიმძიმეხარ-მითხრა და გამეკრიჭა
-უიმე კაი ხო და ჩამოვბობღდი
-დღეს მივდივართ ბარში არავის წუწუნი არ მიიღება განვაცხადე ამაყად ხო კიდე ბოლომდე ვსვავთ
-არის სერ ყველამ ერთხმად თქვა და. მერე ამაზე ვიცინოდით,რამდენჯერმე წავაწყდი დემეტრეს განრისხებულ თვალებს ამაზე კიდევ უფრო ვხალისობდი,ბარში მივედით რასაცქვია ვიკლებდით იქაურობას,შდეგ აჩიმ მთხოვა მემღერა მეც უარი ვერ უთხარი და სცენაზე ავედი,შუქი ანათებდა ჩემსთავზე,გიტარა ხელში დავიჭირე და მიკროფონი უფრო ახლოს მოვწიე
-აქ ჩემი უსაყვარლესი ხალხის თხოვნით ვარ მინდა მათი თხოვნა შევასრულო ამიტომ ყველას საყვარელ სიმღერას ვიმღეერებ გიტარას ხელი ჩამოუსვი და გიორგი ტიგინაშვილის "მზე დამაქვს ხურჯინით"ვიმღერე ყვლა მე მიყურებდა მათკენ არცკი გამიხედავს სუ ფეხებზე მეკიდა ვინ მიყურებდა,სიმღერას მოვრჩი და ხალხს შევხედე თვალიმოვავლე იქაურობას,აპლოდისმენტებმა არ დააყოვნა,მხოლოდ ახლა შევნიშნე ხალხის ბრბოში მდგარი დემეტრე რომელიც გაღიმებული მიყურებდა,ჩასვლას ვაპირებდი როცა ანამ დამიძახა
-კიდე იმღერა ჩემიხათრით ოღონდ ამჯერად "ჯინსების თაობა"გთხოვ-მეც ვეღარ შევეწიინააღმდეგე და სიმღერა დავიწყე,მთელი მონდომებით ვმღეროდი,წყვილები ცეკვავდნენ,სიმღერის დასასრულს ისევ აპლოდისმენტებით დამაჯილდოვეს,სცენიდან ჩამოვედი და მეგობრებისკენ წავედი აჩი მაგრად ჩამეხუტა
-როგორ მომნატრებია შენი სიმღერა შენი გიჟობები
-აუ მეც მომენატრე-ბევრი დავლიეთ თამამად შემიძლია ვთქვა რო იმდღეს იმდენი დავლიე როგორ მივედი სახლში არმახსოვს,მეორედღეს ჩემს საწოლზე გამეღვიძა ჩაცმულს მეძინა,თავის წამოწევა ვცადე რათქმაუნდა ვერ ავწიე ისეძაან მტკიოდა თავი რავი რა,ბოლოს როგორციქნა ავდექი და დაბლა ჩავედი ბორჯომის ასაღებად,სამზარეულოში შევედი და მაცივარი გამოვაღე ბორჯომი გამოვიღე და კარს ვხურავდი როცა აჩი შემოფრატუნდა
-ვაი თავი ამის დედას შე... რადავლიე ესეთი ნეტა ბორჯომი გვაქ?-ბუზღუნით მოდიოდა კიდევ ერთი ბორჯომი გამოვიღე
-გვაქ გვაქ აიღე
-აუ შენ გაიხარე-მითხრადა ერთ ამოსუნთქვაში ჩაცალა ნახევრამდე
-ვაიმე გახსოვს რამეე მე არაფერი ავწუწუნდი
-აი ვაფშე არაფერი არ მახსოვს გარტყმაში არვარ როგორ მოვაღწიეთ აქამდე-ვუთხარი და სამზარეულოს სკამზე მოვთავსდი,მაცივრიდან რაღაცები გამოვალაგე
-კიტრის წნილი ურაა-წამოვიყვირე-ეე წერილიაქ -ხმამაღლა წაიკითხე აბა-ამდროს ანაც მოვიდა
-ვაიმე მიშველეთ ვკვდები
-აი აიღე ბორჯომი-მაშინვე გადავაწოდე და წერილის კითხვა დავიწყე "იმედია გიშველით ეს პახმელიაზე ლუდი მანდაა საჭმელი მზადაა კიდე არ დათვრეთ ფრთხოლად"წერილის კითხვა ღიმილით დავასრულე
-არა რა მამიდამყავს იცის რაცგვინდა რა მომეცი გოგო ეგ აქ-ხელიდან გამომგლიჯა ქილა და ჭამა დაიწყო
-ღორო მეცმნდა-ანამ ქილა ხელიდან გამოგლიჯა და ეხლა იმან დაიწო ჭამა
-მეც დამიტოვეთ-და წილში ჩაუჯექი ვჭამეთი ვჭამეთ მსუბუქადჟღერს გავიტენეთ მუცლები,ბავშვებს დაურეკეთ ყველა უკვე გამოგამოსული იყო პახმეელიიდან,მეკიდე კიდევ ბორჯომით ხელში დავდიოდი,უკვე რბოლაზე წასვლის დრო იყო მარა ისევ ბორჯომი მეჭირა,იქმისულს მანქანასთან ავეყუდე ბავშვებს ველოდებოდი როცა ნაცნობი და რაღააცამხრივ სასიამოვნო ხმა მომესმა
-კაგად მღერი და უკრავ
-შენ ახალი მითხარი რამე
-გცოდინია-ირონიულად გამიღიმა მეკიდე ბორჯომი მოვიყუდე-როგორც ვხდავ ძნელად გამოდიხარ პახმელიიდან
-ეგ არაა შენი საქმე დამიჯერე
-ხო შენი შეწყვარებული ხო უკვე აქაა ამის გაგონებაზე ისტერიკული სიცილი ამიტყდა გაკვირვებული მიყურებდა ამდროს ბავშვებიც მოვიდნენ და მათკენ წავედი დემეტრე გაოცებული დავტოვე,ბავშვები გაოცებული მიყურებდნენ
-რაგჭირს ტოო??
-ვაიმე ცოცხალიხარ
-თქვი-მე ისევ ვიცინოდი როგორციქნა დავწყნარდი და მივხედე
-მერე გეტყვით ეხა რბოლა იწყება-გაუცინე ღიმილით წავედი მანქნისკენ,ამჯერად დემეტრეს არმიუღია მონაწილეობა რბოლაში,პირველი ადგილი მარა უღიმღამო იყო,მეგობრებთან მივედი სახლში წავედით,როგორც გაირკვა დედა სახლში არიქნებოდა და ამტო სახლი ჩვენ ხელში იყო,ბევრი ლუდი სასუსნავები მოვიმარაგეთ და წავიდა გუგუნიი,
თბილისში უკვე ვიწვოდით ამიტო ბათუმში გადავწყვიტეთ წასვლა,დილით 7-ზე დავადექით გზას, სამსაათში ჩავედით ვინაიდან რადგანც აჩი ჩემთან იჯდა და არუყვარს სიჩქარე შედარებით ნელა დავდიოდი,პირველდღეს დავისვენეთ,მეორედღეს გოგოები დამახტნენ თავზე
-გაიღვიძე პლიაჟზე გავდივართ(ანა)
-აუუ დამაძინეთ
-გოგო აეფხიკე(ნათია)
-თქვენ წადით რაა
-არა ჩვენთანერთად წამოხვალ ადექი დროზე(ლიკა,ნინი)
-აუ არა
-ადექი ბოლო გაფრთხილებაა
-არაააააა-და უცბად ყინულიანი წყალი ვიგრძენი უცბად წამოვხტი საწოლიდან და პიჟამოების გახდა დავიწყე-ფუუ ამის რააცივია-თან ვწუწუნებდი გოგოები კიდე სიცილისგან ამქვეყნად აღარ იყვნენ
-ხო გაგაფრთხილეთ კისკისებდნენ
-სადისტებო-დაუბღვირე მარა რაღა აზრი ქონდა მაინც თავიაანთი გაიტანეს,ვიცურავეთ გავერთეთ მერე კლუბში წავედი დავლიეთ და როგორც ხდება ყველა თავისტკივილმა გაგვაღვიძა დილით,ასე გრძელდებოდა ერთი კვირა მეკიდე რბოლის გარეშე თითქოს რაღაც მაკლდა,ერთ საღამოს სუყველა ავყარე
-აბა ეხლა აეყარეთ და წავედით რბოლაზე დროზე
-აქაც ტარდება წავიდეთ რა პრობლემა(ლევანი)
-ისადა მედა ანი ვერ წამოვალთ არ გეწყინოთ(ბაჩო)
-ვერც მედა ნათია(ლექსო)
-კაით დანარჩენები ხო წამოხვალთ
-მე გოგო მელოდება(ლუკა)
-ოჰო გოგო და რამე-ავკისკისდი და ლიკამ ისეთი სახით ახედა აი როიტყვიან მზერით მოკლა ოჰო ვატყობ მალე ახალი წყვილი გვეყოლება
-კარგით ვინც მოდიხართ მანქანებში-რბოლაზე წავედით მე აჩი ლეო ლიკა და ნინი,მსაჯთან მივედით და ლაპარაკი დავიწყე
-გამარჯობა რბოლაში მინდა მონაწილეობის მიღება
-გამარჯობა-ამათვალიერ ჩამათვალიერა-შენ?რაშეგიძლია ციცქნა ამაზე ავენთე
-ციცქნა შენხარ ბრატ და მე რბოლაში მონაწილეობას მივიღებ
-კარგი-მითხრა და ირონიით ჩაიღიმა,ბავშვებთან მივედი და უთხარი რო რბოლაში მონაწილეობას ვიღებდი ამდროს მსაჯის ხმახ გაისმა
-რბოლა იწყებ დღეა ერთი უცნობი გვემატება ვნახოთ რა შეუძლია-სტარტთან დავდექი-აბა დავიწყეთ3..2...1-რბოლა დაიწყო არაკი იცოდა ვინვიყავი ყველასთვის ნაცნობი იყო ჩემი ფსენდონიმი "ბუბუ" რბოლა დამთავრდა ჩემი გამარჯვებით და ისევ მსაჯის ხმა გაისმა
-ჩვენი ახალბედა არცისე ახალბედა ყოფილა ვინარის ის??არგვეტყვი-ირონიულად ჩაიცინა "ღმერთო როგორ მინდა სახე გაუერთიანო"მისკენ დავიძარი
-რატომაც არა ჩემი სახელი რბოლის დროს არის ბუბუ-ამ სიტყვბის თქმა და მსაჯის გაფითრებული სახე ერთი იყო,დაიწყო შეძახილები"მაგარიარ ბუბუ" "ქალი და მრბოლელიო მაგარია"და ასე შემდეგ,მსაჯთან მივედი და უჩურჩულე-სანამ არ გაარკვევ ვის ესაუბრები მანამ არაფერი თქვა-გაუღიმე და წამოვედი,აჩიმ მთხოვა გაგვესეირნა უყვარს სეირნობა უკვე წყნარ ქუჩებში,მანქნით წავედით ბავშვები სახლში წავიდნენ,საჭეს ნელა ვმართავდი მოგეხსენებათ არუყვარს ბატონს სიჩქსრე,ჩუმათ ვიჯექით ორივე უცბად თავში ერთმა აზრმა გამიელვა და ბოროტულად ჩავიღიმე,სიჩქარეს ნელნელა უმატებდი 120...130..160...და აჩი უკვე ყვიროდა
-შეანელე შეანელე ვაიმე შეანელე მანქანა შეანელე-ყვიროდა ფეხები რამის რულზე დამიწყო ისტერიკები გამიმართა უფრო დავძაბე და ვითომ მანქანის უკანა ნაწილს ვეჯახებოდი ააააა მანქანა ბოლოხმაზე იყვირა ფეხებს რულზე მიწყობდა შიშისგან,ამდროს ზუსტად მანქნის უკან დავატორმუზე და ისტერიკული სიცილი ამიტყდა აჩიმ თვალები რო გაახილა და დამინახა გულისწასვლამდე ვიცინოდი მანქნის კარი გამოგლიჯა გადავიდა და ტრასაზე გაწვა,ამაზე უფრომაგრად დავიწყე სიცილი,როგენახათ ეს ისეთი სანახავი იყო ვაიმე გადვრჩი მიწა კიდე რაღაცეებს ლუღლუღებდა მეკი სიცოლით ვკვდებოდი,ბოლოს სული რო მოვითქვი მანქნიდან გადავედი და ასფალტზე მწოლიარე აჩის დავხედე
-წამოდი ჩაჯექი
-რაა??შენთან იქქ არარსებობს დამანებე თავი-ამაზე კიდე სიცილი ამიტყდაა-რაგაცინებს რამის სული განიტევე შემომიბღვირა
-კაი შენ დაჯექი უთხარი და წამოდგომაში დავეხმარე,რულზე ის დაჯდა სახლამდე მივედით სიცილით ავედი სახლში უკვე ყველა იქ იყო,
-რახდება რაგჭირთ?(ნინი)
-ხო რახდება ერთი კვდება სიცილით მეორეს ისეთი სახეაქ მემგონი ეშმაკი დაინახა(ლევანი)-სული მოვითქვი და დავიწყე მოყოლა
-რახდება და ყველაფერი მოუყევი ყველა სიცილით იგუდებოდა აჩის გარდა
-რა გაცინებთ რამის იქვე განვიტევე სული შემოგვიბღვირა მარა ჩვენ სიცილით ვკვდებოდით,როცა სიცილს მოვრჩით და ძილი მოვგინდა ოთახებში ავედით,ჩემდა უნებრურად დემე გამახსენდა მისი ტუჩები და ინსტიქტურად გადავისვი ხელი დაბლითა ტუჩზე,არა მასზე არუნდა ვიფიქრო შემოუძახე თავსდა თავი გავაქნიე თითქოს ფიქრებს ვფანტავდი,როდის ჩამეძინა ვერ გავიგე,მეორედღე ჩვეულებრივად დაიწყო იმ განსხვავებით რო ეხლა ყველა აჩის ეკაიფებოდა,საღამოს ისევ იმ ადგილას მივედი სადაც რბოლა იმართებოდა მარტო წავედი,იქკი...იქკი ის დავინახე იქიყო დემე იქოყო..
------


ყველას მადლობა და მიყვარხართ იმედი კარგი თავი გამომივიდა.....