* * *
დილით საშინელმა გულის რევამ გამომაღვიძა. სხეული საშინლად მტკიოდა.გადატრიალება ვცადე თუმცა ჩემზე შემოხვეულმა ხელმა ამის საშუალება არ მომცა.სწრაფად ამოტივტივდა თავში წინა ღამის ფრაგმენტები და სირცხვილისგან სახეზე ავწითლდი.გვერძე გავიხედე ვაჩეს მშვიდად ეძინა.სახეზე მოვეფერე და საწოლიდან გადმოვძვერი.თავბრუსხვევამაც არ დააყოვნა და იქვე ტუმბოს დავეყრდენი."რა ჯანდაბა გჭირს" შევუძახე ჩემ თავს ცუდად ყოფნა დავაიგნორე და აბაზანისკენ ავიღე გეზი.აღარც მახსოვს ასეთი ბედნიერი დილა როდის გათენდა ჩემს ცხოვრებაში.პირსახოცშემოხვეული დავბრუნდი ოთახში და სწრაფად გადავიცვი,როგორც ჩანს კორინთელი ჯერ გაღვიძებას არ აპირებდა ამიტომ აივნის კარი გამოვხსენი და გარეთ სკამზე ჩამოვჯექი.
* * *
გამწარებული დააბიჯებდა თეო ოთახში და მარის გაუაზრებლად უყვებოდა ყველაფერს.
-თავბრუ ნუ დამახვიე გოგო.წესიერად ამიხსენი რამ გაგაცოფა.უყვირა მარიმ და ხელზე დაქაჩა.ერისთავმა ყველაფრრი დაწვრილებით მოუყვა დაქალს.
-ანუ დაბრუნდა.
-გოგოო ამდენი რამე მოვყევი და მარტო იმის დაბრუნება გაიგე?
-ისიც გავიგე რო ლუკა მოგწონს.ჩაიცინა მარის
-გადაირიე ხო?როგორ შეიძლება ეგ პრიმატი მომეწონოს როგორ.
-ჩვეულებროვად თე.კაცი რომელიც მთელი ცხოვრება გიყვარდა გუშინ ნახე და მხოლოდ ერთხელ ახსენე ჩემთან საუბარში ლუკაზე კი ენა არ გაგიჩერებია.
-თავხედია და იმიტო.გაიბუსა ერისთავი
-აბა არ ემზადები?
-ჯერ ადრეა 8 არ არის.
-ლუკასთან ხო მიდოოდი.
-იოცნებოს იოცნებოს მაგას გონია თავის ჭკუაზე მატარებს.
-კაი ჩემო გოგო ჩალაგდო ხო?დღეს უკან ვბრუნდებით. ეხლა მე და დათო საქმეზე გავდივართ და ჭკვიანად იცოდე.
-მარტო მტოვებ?
-მარტო რატო პრიმატია სახლში.ჩაიცინა მარიმ და მანამდე გაქრა ოთახიდან სანამ თეოს ნასროლი ბალიში მოხვდებოდა.
* * *
ის იყო ოთახში დაბრუნება გადავწყვიტე რომ ვაჩეს არაბუნებრივმა ღრიალმა დააყრუა ოთახი.გამწარებული მეძახდა,შეშინებული შევვარდი შიგნით და კორინთელს ვეცი
-რა გჭირს ვაჩე?ბიჭმა გამომხედა და რო აღიქვა მე ვიყავი იმ წუთას დაუთბა მზერა.მაგრად მომხვია ხელი და ჩამეხუტა
-ვიფიქრე წახვედი და კინაღამ გავგიჟდი.
-სად წავიდოდი ვაჩე?
-არ არის შენგან გამორიცხული რამე სისულელე გაგეკთებინა.
-კაი რა. გამოვეცალე და სავარძელში ჩავეშვი,აშკარად მრცხვენოდა მისი
-მოიცა მოიცა რამ გაგაწითლა?შენ რა ჩემი გრცხვენია?
-საიდან მოიტანე?
-გოგოო პატარა ბავშვი ხომ არ ხარ. 30 წლის ქალი ხარ უკვე.თან არ დაგავიწყდეს შენი ქმარი ვარ უცხო ხომ არა.
-საჭიროა ჩემ ასაკს ხაზი გაუსვა? შენ ხომ მყავხარ ახალგაზრდა რა.გაბუტულმა ავხედე ახარხარებულ ბიჭს.
-ვაიმე გაბუტულიც რა ლამაზი ხარ.
-უზრდელო. ვაჩე სწრაფად გაჩნდა ჩემთან და გულზე მიმიხუტა.
-მითხარი კარგად ხარ? რამე ხომ არ გტკივა?
-კარგად ვარ.ქვემოდან ამოვხედე და ლოყაზე ვაკოცე.
-ეს ლოყაზე კოცნა მაგრად დაამუღამე ხო?და-ძმა ვართ თუ რა უბედურებაა?ამოიბურტყუნა ვითომ გაბრაზებულმა.
-ვაჩე წავიდეთ რა.
-წავიდეთ. ოღონდ თბილისში მივდივართ.
-კი მაგრამ
-ნუ მეწინაარმდეგრბი რა ქალბატონო.ბარგს დათო წამოგიღებს ასე რომ წამოხტი.
-რაღაცას მიმალავ ხო?ეჭვის თვალით გავხედე.
-კი გიმალავ.
-რას?
-უფ კაი კაცო იმიტო გიმალავ რო ესეიგი საიდუმლოა.არ არის საჭირო ეგ პატარა ცხვირო ჩაყო ყველაფერში.
-ეხლა გაგებუტები.
-მიდი.გადაიხარხარა ვაჩემ და ტუჩებზე დამეტაკა.
* * *
ლუკა წუთებს ითვლიდა 1 საათის გასვლამდე.ისიც კარგად იცოდა რომ თეო არ დახვდებოდა მზად და უკვე წინასწარ ეშლებოდა ნერვები.
-ლუკა
-ხო დათო,მითხარი რამე?
-რამე კი არა მთელი ჩემი ცხოვრება მოგიყევი ტო.შენ კიდე არ მისმენ.
-მაპატიე რა.
-რამე ხდება?
-უფ ნეტა არ ხდებოდეს.მგონი მიყვარს.ამოიბურტყუნა ბაბლუანმა
-ვინ ტო?თეო?
-ხო.
-მაგარ შარში რომ ხარ იცი ხო?გაეცინა დათოს.
-არ თქვა.თან ეს თორნიკე ჩამოეთრა.გუშინ თავი ძლივს შევიკავე იქვე რო არ მომეკლა.
-თორნიკე დაბრუნდა?
-ხო დღეს უნდა შეხვდეს.არ ვიცი რამდენად მეყოფა მოთმინება.
-მისმინე თეო არაა ის გოგო თავი ვერ დაიცვას,ამიტომ მშვიდად იყავი უბრალოდ მარტო არ დატოვო მასთან.
-არც ვაპირებ.მოკლედ თქვენ დააწექით თბილისში და ჩვენც ერთად წამოვალთ.
-კაი.აბა შენ იცი დარწმუნებული ვარ თეოს საიმედო ხელში ვტოვებ. თვალი ჩაუკრა ბიჭმა ბაბლუანს და სამზარეულო დატოვა.ლუკამ 5 წუთი კიდევ დაიცადა და მაღლა ავიდა.მისი აზრი გამართლდა ერისთავი საწოლზე იყო წამოგორებული და ჟურნალებს კითხულობდა.
-მზად ხარ?ხმის გაკონტროლება სცადა ლუკამ
-რისთვის?ჯერ 8 არ არის და მაგ დროისთვის მოვემზადები.
-მე შენ რა გითხარი?
-მეც გაგეცი პასუხი მგონი.ეხლა კიდე მიბრძანდი თუ შეიძლება ჩემი ოთახიდან.
-ნუ მაიძულებ იცოდე
-შენი ადგილი იცოდე ბაბლუანო.დაიქუხა ერსითავმა.ბიჭი წამებში გაჩნდა საწოლთან ხელი სტაცა და ფეხზე წამოაგდო.
-გამოიცვალე.
-არა.
-კარგი მაშინ ასე სპორტულებით მოგიწევს შენი პრინცის ნახვა.
-გადაირიე?შიშის ნოტებმა გაიჟღერა თეოს ხმაში.
-მე გაგაფრთხილე.სწრაფად სტაცა ხელი და მხარზე მოიგდო.2 ნაბიჯით დაფარა მანძილი გასავლელამდე და აკივლებული ქალი ეზოში ჩაათრია.
-მანქამა არ დაძრა.იღრიალა თეომ
-ენას თუ გააჩუმებ კარგი იქნება.უაზრო ჩერჩეტი გოგო ხარ,
-შეურაწყოფას ნუ მაყენებ.
-სიმართლის თქმა დიდი ხანია შეურაწყოფაა?
-რას გადამეკიდე ადამიანო რა გინდა?
-უკვე აღარაფერი შენნნაირ შეუგნებელთან არაფერი.
-ხოდა გამიშვი.თავი დამანებე და გაქრი ჩემი ცხოვრებიდან
-დარწმუნებული ხარ რომ ეგ გინდა?
-სრულებით დარწმუმებული მშობლების სილს ვფიცავ.ვერც გაიაზრა თეომ როგორ წამოსცდა არადა პირიქით სასწაულად უნდოდა ლუკას გვერდით ყოფნა.ბიჭს სახე შეეცვალა.
-კარგი იყოს ისე როგორც გინდა.აქ მხოლოდ იმიტომ არ დაგაგდებ რო დათოს კაცური სიტყვა მივეცი.ეხლა გადადი შენი საქმე მოილიე და თბილისში დავბრუნდეთ მერე კიდე სულ წავალ შენი ცხოვრებიდან.ლუკამ მანქანა დათქმულ კაფესთან გააჩერა და ზედაც არ შეუხედია ერისთავისთვის.
-გადადი შენი ოცნების მამაკაცი გელის.
* * *
მთელი გზა მეძინა საერთოდ ვერ გავიგე თბილისში ისე ჩამოვედით.გონზე ხელის შეხებამ მომიყვანა.
-გაიღვიზე მძინარა ჩამოვედით.
-უფ რა კაია სახლში ყოფნა.მანქანიდან სწრაფად ჩამოვხტი და წინ გავიქეცი.ჩემდა გასაკვირად შესასვლელი კარი ღია დამხვდა.
-ვაჩე.გავძახე ჩემს უკან მომავალს
-რა იყო?
-კარია ღია
-ალბათ ჩაკეტვა დაგვავიწყდა.
მშბიდად შევაღე სახლის კარი და მისაღებისკენ გავწიე.გაოგნებისგან სრული შოკი მქონდა სავარძელში წამომჯდარ ლექსს რო ვკიდე თვალი.
-შენ?
-მოდი აქ შენ ჭინკა იყვირა ლექსომ და წამებში ამაფრიალა ხელში. თითქოს ყველაფერი კალაპოტში ჩადგა.მე და ნინომ ბევრი ვისაუბრეთ და რა თქმა უნდა ვაპატიე ყველაფერი.ცხოვრება ჩვეულ რიტმს დაუბრუნდა იმ განსხვავებით რომ დილით ვაჩეს კოცნა მაღვიძებდა ყოველთვის. კორინთელმა ყველაფერი უამბო ლექსოს ცოტა არ იყოს დაიძაბა სიტუაცია მაგრამ ბოლოს მაინც შერიგდნენ.მარის და დათოს ქორწილამდე 1 კვირაღა რჩებოდა და ყველა ვემზადებოდით.თუმცა ნათქვამია დიდხანს ცხოვრება ბედნიერებას არავის აცდის ხოდა განგაშის ზარმაც ჩამოკრა ჩვენს ძლივს დალაგებილ ცხოვრებაში

-----
როგორ მახარებთ კომენტარებით რო იცოდეთ.ვეცდები დიდი თავები ავტვირთო.ვხვდები რომ უაზრობაა არ არის და მოგწონთ. ველი თქვენს აზრს