ბოლო ხმაზე ყვიროდა ნინო და დას მეორე ოთხახში ვერ აგებინებდა-აუ ყრუ ხარ? მოდი რა.
-რა მოგივიდა გოგო,პირსახოც შემოხვეული გოგო გამოვიდა, სველი თმიდან წვეთები ჩამოსდიოდა და მხრებზე ეწუწებოდა..
-ნახე რა სიმპათიურია. ტელევიზორს ეკრანს მიჩერებული ორივე, და გაშეშებული იჯდა
-ხო ფოტოებიც მაქვს ნანახი. ბებიამისი კოლექციას აგროვებს,მაგის ფოტოებისას,მაგრა დამიჯერე ხასიათი სულ არ აქვს ეგეთი ანგელოზის.
-რა იცი ჯერ არ გინახია..
-არ ვნახავ,ბებიამისმაა მხოლოდ ქორწილისთვის ჩამოვიდაო, თავის დის ქორწილს დაესწრება და წავა.ჩემთან არ გამოივლისოო.
-მერე როგორ იტანს ის ბებერი მაგას?
-სულაც არ არის ცუდი ბებერი..
-კაი რა ,სუ ერთხელ ვნახე არ დამევასა,მაგრამ გულუხვი კია.დას გულზე დაკიდებულ ჯვარზე ანიშნა.
-ხო რავიციი,მაგის ხათრით ვჩერდები იქ თორე სული მეხუთება იმ უზარმაზარ სახლში.გავლაზე ინტერნეტის ფულს გადავიხდი. ჩავიცვამ და გავიქცევი. იმედია დღეს ადრე გამომიშვებენ.
-კაი წადი,ჭკუით ანნ-ნინომ პატარა დას შბლზე აკოცა ნინომ და ოთხაში შესულს თვალი გააყოლა. ოთახში შესული ანა სწრაფად იმშრალებდა ტანს ჰაეროვანი სარაფანი გადაიცვა სველი თმა აიკეცა ჩანთა გადაიკიდა და კიბეზე დაეშვა.
უნივერესტეტი რაც დაამთავრა სახლში უსაქმოდ დაჯდა,ბოლოს დის კისერზე ცხოვრება და მარტო ერთი ხელფასით ცხოვრება ძალიან გაუჭირდათ და იძულებული გახდა სამსახური მოეძებნა, თუმცა არცისე მარტივი გამოდგა.იქმადე სანამ მშობლები ავტოკატასტროფაში დაეღუპებოდნენ და არც სტუდენტობის პერიოდში მუშაობა არ დაჭირვებია ყოველთვის ოჯახის ნებიერა იყო,შესაბამისად გამოცდილების არ ქონის გამო არავინ იღებდა. ბოლოს ერთი მდიდარი ჯგუფელი დაეხმარა, თავის მეზობელი ასაკიანი ბებო მდიდარი შვილებით და შვილიშვილებით გოგოს ეძებდა დამხმარედ ,თავიდან ძალიან იუკადრისა ყველამ აუკრძალა არც იფიქრო მვლაზეო ,თუმცა კარგად ახსნის შემდეგ სამსახური იდიალური აღმოჩნდა:მაღალი ხელფასი,დასვენების 2 დღე და მხოლოდ მოხუცისთვის ახალი ამბბის წაკითხვა ,მისი ბრძნული გამონათქვამების ჩაწერა და წიგნები კითხვა ევალებოდა ეს პირობები საკმაოდ მოეწონა თუმცა ყველაზე რთული პირველი დღეები აღმოჩნდა ,თბილისში დაბადებული და გაზრდილი იყო,მაგრამ წარმოდგენაც არ ჰქონდა ასეთი ფენა მართლა თუ არსებობდა.უზარმაზარი სახლი,ულამაზესი ინტერიერი თბილისის ცენტრში და თან ეს ყველაფერი ერთ ასაკიან ბებოს ეკუთვნოდა.დიანა საკმაოდ სასიამოვნო ქალი აღმოჩნდა, სულაც არ გავდა მდიდარ ახირებულ ბებრუხანას,არ გაჭირვებია მასთან ურთიერთობა .უკვე 2 თვეა რაც ამ ქალთანაა და თანდათან აცნობს თავს.შვილიშვილი გაუთხოვდა დიანას .უზარმაზარ ქორწილს უხდიან და მისდა გასაოცრად დიანა სულაც არაა ჩართული ამ ყველაფერში ,მხოლოდ ლამაზად გამოწყობას და წასვლას აპირებს.რას გაიგებ ამ მდიდრებისას ყველას თავისებურად უქრის.ავტობუსიდან ჩამოვიდა და სადარბაზოში შევიდა -მაგარია ლიფთი გამორთული. ახლა რა ავა 12 ზე ფეხით უხხ.ამოიოხრა და მეორე სართულზე რამოდენიმე მამაკაცმა გზა გადაუღობა.
-სად მიბრძანდებით გოგონა?მიმართა ერთმა ბრგე მამაკაცმა.
-12 სართულზე დიანა ახვლედიანთან.მამაკცებმა ჩაიღიმეს..
-რა გაცინებთ .გაანჩხლდა გოგო და წინ წაიწია.კლავში ხელი სტაცეს და უკან დააბრუნეს
-ერთი წუთით. ერთერთმა დარეკა რაღაც უცნაურ ენაზე თქვა და გოგონას ანიშნა ადიო. მთლი 12 სართული ლანძღვით აიარა სახლშიც ასევე შევიდა.უცნაური ის იყო შესასვლელში დახვდა ატუზული დიასახლისი თინა და ექთანი.
-რა ხდება?? ხმამაღლა მხიარრული ყიჟინით შევიდა.თქვენ რაღა დაგემართათ? დაბლა კიდე ვიღაც მუტრუკები დგანან არ მიშვებდნენ.იდიტები
-ჩჩჩჩჩჩ თინამ ოდნავ ანიშნა.
-ანნნ,დიანას ნაზი ხმა გაისმაა
-დიახ,მოვედიიიი ხმამააღლა გასძახა და თან ჩანთას კიდებდა.
-ვინ გაგაბრაზა ჩემო ლამაზო??
-რავიცი იქ მეორეზე ვიღაც იდოტები იდგნენ და არ მიშვებდნენ ,ალბათ რომელიმე მდიდარი კრეტინია მობრძანებული მეორეზე და.. ოთახში შესულს პირზე შეახმა სიტყვა კარში გაშეშებული იდგა და შეყურებდა სავარძელში მოკალათბეულ იმ სიმპათიურ ტიპს წეღან რომ ტელევიზორის ეკრანზე ელავდა და თანაც ახლახანს იდიოტი უწოდა.
-მოდი დიანამ ხელით ანიშნა,გაოფლიანებული ხელისგულებ სარაფანზე შეიწმინდა და გაუბედავად მივიდა დიანასთან-გაიცანი ეს ჩემი შვილიშვილი გიგია.. გიგი ეს ჩემი გოგო ანააა.ანას ესიამოვნა მსახური ან რამე მაგდაგვარი რომ არ უწოდა თუმცა აზრი?? :-ალბათ ისედაც ხვდება რომ აქ ვმუშაობ.ნერწყვი გადააგორა და მიესალმა.
-გამარჯობა ბებოს გოგო ანაა. გიგი სავარძლიდან წინ წამოიწია და ხელი გაუწოდა.ანამაც სწრაფას გაუშვირა თავის თხელი მტევანი და მამკაცის უზარმაზარ ტორს შეაგება.:ამ შანს ხელიდან როგორ გავუშვებ ,გიგი ახვლედიანს ხელი ჩამოვართვი.საკუთარ თავზე ჩაეღიმა. გიგისაც გაეღიმა, ანა გაწითლდა ,ეგონა ფიქრს მიუხვდა,თუმცა ტყუილად არ გოონებია.
-რატომ ჩხუბობდი? დიანამ გაუღიმა და გიგის გახედა.
-მე მე,ისეთი არაფერი მხრები აიჩეჩა ანამ.
-თქვი მიდი,არ ელოდი იმ მუტრუკების მდიდარ იდიოტს აქ თუ ნახავდი? გიგიმ წარბი აწია და ტუჩი ოდნავ დააშორა ერთმანეთს.
-ცოტა უხეშები არიან.ამაყად წარმოთქვ:’’ტყუილს ხომ არ ვამბობ“ თავი დაიმშვიდა ანამ.
-ხო სიფრიფანა ქააალბატონის გემოვნებაში არ ჯდებიან.ფეხზე წამოიმართა გიგი.ანამ თვალი ააყოლა და ბოლოს მის სიმაღლეს გარეგნობას და ჩაცმულობას თვალი ,რომ შეავლო თავისდაუნებურად წაუშტვინა და უცბად პირზე ხელები აიფარა.მოშტერებულ გიგის და დიანას რიგრიგობით უყურებდა და არ იცოდა უხერხულობა როგორ დაემალა.დიანა სიცილს ვერ იკავებდა და გიგი კიდე უარესად გაოგნებული შეყურებდა.
-მე ,მე უკაცრავად. წამოდგა და სამზარეულოში გავარდა ონკანს ეცა და ცივი წყალი სულმოუთქმელად გადაკრა.


დიანა სიცილით გაყვა გოგონას სამზარეულოში,ეს ის პირველი შემთხვევა იყო როცა ქალბატონი დიანა სამზარეულოში თავის ნებით და თანაც ღიმილით შევიდა
-შევრცხვი ხო? შუბლზე მოისვა ხელი ანამ.
-არაუშავს ,კი ვიცი რომ სიმპატიური ვარ,მაგრამ პირველად წამშტვინეს.გიგიც ღიმილით შემოვიდა
-მე,უბრალოდ თქვენს სიმაღლეს გავუსვი ხაზი სულ არ მიგულისხმია სიმპათიურობა ,ცხვირი აიბზუა გოგომ
-ოჰო, წარბი აწია გიგიმ და ბებიას გახედა,რომელიც სიცილისგან მომდგარ ცრემლებს იწმენდდა.
-წავედი ახლა პიჯაკი შეისწორა გიგიმ ,და ბებიას აკოცა-ქორწილში გნახავ თუ არადა მოგიწევს კიდე 3 წელი ლოდინი.
-აუცილებლად ჩემო საყვარელო. გაუღიმა დიანამ და სითბოთი აღსავსე მზერა მიაპყრო.კარის ხმის გაგონებისთანავე დიანა მრისხანე სახით მოუბრუნდა ანას,ასეთი სახე დიანას მხოლოდ სხვების მიართ აქვს ხოლმე, იცოდა კარგს არაფერს მოასწავებდა და ახლა ეს მოხუცი აქამდე რომ ჭკუას კარგავდა მასზე ცუდად თუ მოექცეოდა გაგიჟდებოდა:
-სად გავარდი ჰა გოგო? უეცრად სრულიად განსხვავებული ფრაზები გაიგო
-უკაცრავად
-წინ გიგი ახვლედიანი გეჯდა და შენ კიდე გავარდი
-კარგით რა ,ისედაც რეებ ვქენი
-რა ქენი? შენ იცი პირველად ჩემი ქმარი რომ ვნახე რა ვქენი?არაფერი არ იცი შენ შვილო..
-სასიამოვნო ადამიანი ჩანს
-ხო ჩანს ,ჩემ ქმარს გავს ხასიათით ცხონებულს.
-ყავა გინდათ?
-მინდა ოღონდ აქ არა ,სამზარეულოს ზიზღით მოავლო თვალი. ორი ფინჯანი ყავა სასწრაფოდ მოამზადა და მისაღებში გაიტანა. დიანა ჩანთაში გამწარებული ტენიდა საფულეს და ფეხსაცმელს იცვამდა
-სადმე მივდივართ?
-აჰაა, მოდი დავლიოთ და წავიდეთ.კაბა მაქვს საყიდელი.
ცხელცხელი ყავა დალიაა და დიანას ძლივს დაეწია კარში.
-კი ,მაგრამ ხომ უკვე იყიდეთ კაბა?
-ხო ,მაგრამ არ მომწონს.
მანქანაში ჩამჯდარი დიანა გოგოს ინტერესით აკვირდებოდა.:“მომწონს,კეთილია,ზრდილობიანი,საყვარელი,განათლებული და თანაც ლამაზი,მერე რა რომ ჩვენი ფენის არ არის და არც მოდელია.გამარჯვებული მზერა სათვალით დაფააარაა და სავაჭრო ცენტრთან ენერგიულად გადახტა მანქანიდან:’ღმერთო რა ჭირს აასე თუ მოაცცხლაა იმის ჩამოსვლამ, ქამდე ჩამოსულიყო.
-მოდი მოდი,ახალგაზრდა ასაკზე გათვლილ მაღაზიაში შევიდა. იქვე სავარძელში მოკალათდა და თვალებ გაფართოებულ გოგოს წითელ კაბაზე ანიშნა :-მოიზომე!!!
-ქალბატონო დიანა ,მე ,მე..
-მე მე მე,გააჯავრა დიანამ და წარბი აწია.უხმოდ შევიდა გასახდელში წითელი გრძელი კაბა მოირგო:“რა სწრად აარჩია,რა ჩაიფიქრა ნეტავ ,როგორ არ უხდება ეს გადაპრანჭული რაღაცეები.დაიჯღანა და გავიდა დიანა აღფრთოვანებული შეყურებდა.
-ღმერთო საოცრება ხარ ჩემო პატარა გოგონავ.მაგარია ვყიდულობ.კონსულტანტს უბრძანა და წამოდგა -ახლა ფეხსაცმელს მივხედოთ.
-კი მაგრამ სირბილით გაყვა ანა_რაში გვჭირდება ??
-როგორ თუ რაში? დიანამ ხელი აიქნია_წასასვლელად ?
-სად? იქნებ გამარკვიოთ?
-ქორწილში სულელო,ქორწილში,პირველივე მაღაზიაში შევიდა..
-მე? ანამ სიცილი დაიწყო იმ ქორწილში? ხელი ჰაერში აწია.
-ხო შენ და იმ ქორწილში დროზე დაჯექი.-გოგონა ფეხსაცმელი გვჭირდება სადა ლამაზი ახალი დაძვირიანი. ფეხსაცმელიც ელვის სიწრაფით აყიდინა და ბოლოს სალონთან რომ მივიდნენ ვეღარ მოითმინა
-არ წამოვალ ქალბატონო დიანა,მე ისიც კი არ ვიცი ი რა უნდა ვაკეთო თანაც სტუმრის სტატუსით ?კარგით რა ? მე ხომ ..
-შენ მომვლელი ხარ,ხო მერე რა,მომვლელი კი არა ცემი გამრთობი თუ რავვიცი დიანამ ნერვიულად გადაისვა თმაზე ხელი.-მაგრამ მე მინდა რომ წამოხვიდე და თუ შენ არ გინდა მაშნ როგორც შენი უფროსი მოვითხოვ რმ წამოხვიდე.:ესეც ასე გასცა ბრძანება,მიდი და ახლა ან წადი ან გამოეთხოვე მაღალ ხელფასს.. მორჩილად გადავიდა მანქანიდან და წამებულის სახით დაჯდა სტილისტის წინ. ცოტახანში წითელ კაბაში გამოწყობილი სარკის წინ იდგა და საკუთარ თვალებს ვერ უჯერებდა,ულამესი კაა ,უძვირფასესი ფეხსაცმელი ეცვა და წლის ყველაზე მდიდრულ ქორწილში მიდიოდა.. ყველა ეუბნებოდა ლამაზი ხაროო მძღოლმაც კი ვერ დამალა არრთოვანება,მაგრამ საკუთარი დის სიტყვები არ ამოსდიოდა ყურებიდა,მაგ ქალმა რაღაც ჩაიფიქრაოო..:“კარგი რაც არის არის,მხოლოდ ქორწილია,უბრალოდ ქორწილი მივალ,ხმას არავის გავემ,და მალე წამოვალთ,ადრე თუ გვიან დინააც მობეზრდება ხმაურიანი წვეულება.თავი დაიმშვიდა
-მიბრაზდები? დიანამ მანქანაში მუხლზე ხელი დადოო
-არა რატომ?
-გაიძულე წამოსვლა.უბრალოდ მინდა იცოდე რომ ალიან მიყვარხარ,ძალიან მოგეჩვიე და უშენოდ საკუთარი შვლიშვილის ქორწილშიც არ მინდა წასვლა.
-ვიცი,მეც მინდა იცოდეთ ,რომ უარი კი არ გითხარით უბრალოდ ასეთ ადგილებში და ასეთ ხალხთან ..
-ვიცი ჩემო საყვარელო,მივალთ და მალე წამოვალთ გპირდები.
-ესეც ესე,მოვედით.. დიანა ენერგიულად გადავიდა მანქანიდან და ანას გადმობარგებას დაელოდაა რომ როგორმე მჭიდრო კაბაში გამოკვართულს ფეხები გადმოეტანა.
-მე ვნერვიულობ . დიანამ გაიცინა.-მალე წავალთ??
-გპირდები .. წამოდი.
-ანაა შესასვლელშივე გაშეშდა, ისეთი ლამაზი დახვდა იქაურიბა ,უმარავი და უცხო ჯიშის ყვავილი,უძვირფასესი დეკორაციები და მსუბუქი განათება,უამრავი ლამაზ კაბაში და სამკაულში გამოწყობილი ქალი,საგულდაგულოდ გადავარცხნილი თმითა და მაკიაჟით.მათ ფონზე თავი მახინჯი იხვის ჭუკი ეგონა.შესასვლელიდანვე დაკომპლექსებული სულ უფრო და უფრო უკან მიყვებოდა დიანას.ბოლოს საერთოდ ჩამორჩა.. ბოლოს დიანას თვალი მაშინ მოკრა როცა თავის ოჯახთან მივიდა და შვილი და რძალი გადააკოცნა.
-დიანა ,რძალმა გადაკოცნა დედამთილი.
-შენ კიდე ვერ ისწავლე ჩაცმა ??
-დიანა კარგი რა. დიანას რძალიც არ იყოო თავადის ასული და არც შეძლებულიი თუმცა ერთი წამით არ უნანია მისი რძლად მიღება. -შენ გოგოსთან ერთად მოხვედი?? ცირამ ანას სითბოთი გახედა,ყველამ იცოდა ამ გოგოს სიტორია და ისე აფასებდნენ როგორც დიანა.
-აჰა,შეხედე რა კარგია. ნუ ცოტა უჭირს აქ მარა ..
-ცოტა?? -ბებიას გიგი ამოუდგა გვერდით.-შეხედე სახეზე აწერია ნეტა აქედან გავქრეო.
-კარგით ახლა ,ნუ დაცინით საწყალ გოგოს .გიგის მამამ მხარზე ხელი მიკრა. ეს არ მისწავლებია შენთვის.
-ბოდიში ყველა შენი ცოლივით ბრილიანტ
ებით ვერ მოიწონებს თავს.
-ამ გოგოს ბუნებრივი აქვს ყველაფერი,შენ ცოლს კი წარბიც არ აქვს ბუნებრივი ,გიგის დედამ ნიშნის მოგებით გადახედა გიგისკენ მომავალ ცოლს
-საყვარელო ,გვერდში ამოუდგა და ხელმკლავი გაუკეთა.-ქალბატ
ონო დიანა ,ბებიას აკოცა და თავი ისევ მაღლა აწია. მდგიმარეობა წყვილის გამოჩენამ განმუხტა თორე დიანა აუცილებლად რამე მკვახეს იტყოდა. ტაშის და მუსიკის ფონზე წყვილი თავის მაგიდამდე მივიდა და დაიწყოო ტიპიური ქორწილი ოღონდ იმ განსხვავებით რომ ყველაფერი დახვეწილი იყო. . ცოტახანში უჰაერობამ შეაწუხა და ფეხზე წამოიმართა ,დიანას თვალების ბრიალს რომ მოკრა თვალი.
-არ მივდივარ,აივანზე გავალ ჰაერი მინდა. აივანზე გასულს საიცარი სურათი დახვდა :"ბაღიც გააფორმებინეს??მიუხედავად იმისა რომ არ დაჭირდათ??რა დაჯდა ეს საოცრება ,რამდენიმე ათასი?? ან მილიონი?? რა სისულელეა. ეს ხალხი.. ფიქრიი შტვენამ შეაწყვეტინა რომელიც მის ზურგს უკან გაისმა .დამფრთხალი შემობრუნდა. და სახეზე უნებურად მოეფინა ღიმილი
-ხაზი შენს კაბას გავუსი და არაა სილამაზეს. გიგის ხავერდივანი ბარიტონი გაისმა.
-1-1 ,გავაათანაბრედ.. ანამ კიდე გაიღიმა .რა ლამაზი სახე აქვს თვალში მოხვდა მისი წითლად მბზინავი ტუჩები ,ოდნავ მრგვალი სახე მსუბუქი მაკიაჟით დაფარული და და შავი თვალები ,რომელიც რატომღაც ელვარე ეჩვენებოდა. მზერა ტანს ჩააყოლა თეთრი ყელი და ქათქაათა მკერდი მიუჩანდა. წითელი კააბა ოდნავ უკვეთავდა წელს და მრგვალ თეძოებს,თუმცა აშკარა იყო რომ ძვალზე გადაკრული ტყავი არ იქნებოდა .. აანა მიხვდა რომ მამკაცის თვალები რედგენივით დადიოდნენ მის სხეულზე და უხრხულად შეიშმუშნა.მამკაცმა სწრაფად მოაშირა თვალები და და ბაღს გახედა.
-ლამაზია არაა,:"რა სიდებილე ვთქვი უხერხულობა იმის გამო რომ შევათვალიერე?? მე ?? მე ვიგონებ რაღაც ფრაზებს, რომ გადავატანინო ყურადღება ?? გიგის გაეღიმა და გამოასწორა თავის თავის ღალატი.დაჟინებით მიაჩერდა და თვალებს დააკვირდა .. არა მართლაც რომ ბრწყინავს. ლაღია და სუფთა ,რამდენი ხანია ასეთი სუფთა თვალები არ უნახაავს?? ქალებში იშვიათი სანახავი გახდა ეს მზერა,ნუ იმ ქალებში რომლებთანაც მას აქვს შეხება.
-აჰააამ,გოგომ მხოლოდ ბგერებით უპასუხა. ხელები გადაიჯვარედინა და მოშიშვლებულ მკლავებზე აისვა
-მაისიის ბოლოა,მაგრამ სუსხია. ჩაილაპაარაკა გიგიმ .
-გიილოცავთ დის გაბედნიერებას უეცრად გაახსენდა გოგოს.
-მადლობაა.ბედნიერებაა არ მგონია იმ ბიჭის ცოლობა ,მაგრამ...
-არ მოგწოონთ??
-მთავარია ნანუკას მოწონს.. თუ არ მოეწონება არც ეგაა პრობლემა.
-ქალბატონის პლედი, გიგის მოსახური პლედი მიაწოდეს. გიგიმ პლედი გაშალა და გაჩერდა ,რატომღაც დაელოდაა გოგოოს განძრევას . ანა ნაზად შემიბრუნდა და და ცოტახანში სასიამივნოდ იგრძნო თბილი პლედის მოხვევა.
-გმადლიბთ. გაუღიმა გოგომ
-არაფერს . ახლა შეგიძლია ბაღში თამამაამად გაინავარდოო ..
-ხო ნავარდში ეს მიშლის ხელს,კაბას და ფეხსაცმელს დახედა ტანჯულის სახით.
-არ ვიცოოდი თუ მოდიოდი. გიგიმ კიბეზე დაიწყო ჩასვლა. ანაც ინსტიქტურად მიყვა.
-არც მე ვიცოდი ,ქალბატონმა დიანაამ მოულოდნელად გადაწყვიტა
-ხო მესმის,ვიცნობ დიანააას . როგორც იქნა ჩაიარააა კიბე ანამ .
-მე საერთოდ. არ ვარ ესეთ ადგილებში და ასეთ ხალხთან ყოფნას მიჩვეული.
-ხალხს არ ვჭამთ.
-კი,მაგრამ შეხედეთ თქვენს თავს და მერე მე..
-დღეს ისეთი ხარ დამიჯერე მე შენს ხელქვეითის სტატუსს თუ მომარგებენ.
-ღმერთო,ანამ გადაიხარხარაა. სრულიად ბუნებრივად და ისე როგორც ამას დაქალებთან აკეთებს ხოლმე და უეცრად პირზე ხელები ააიფარა და მერე იქით აქეთ გაიხედა. გიგის გაეღიმა..
-გულიანი სიცილი სულ არაა სირცხვიი.
-მემგონი აქ ზოგადად სიცილია სირცხვილი,ყველა ოდნავ აშორებს ბაგეებს ერთმანეთს.
-რა ცუდი წარმოდგენა გაქვს ჩვენს წრეზე.
-ხო რას ვიზამთ. იქვე სავარძელზე ჩამოჯდა.
-მართლაც ლამაზია. გიგიც მის წინ მოკალათდა და ბაღს კიდევ ერთელ მოავლო თვალი
-ხოო, დიანა ისეთ რაღაცეებს ამბბობდა ასეთი რომ არ გამოსულიყოო...
-ყვავილებში წავიდა ჩემი დოლარები,მაგრამ რა ვქნა რომ ნუკი მიყვარს ამოიოხრა გიგიმ-შენ გყავს ოჯახისწევრები?
-მყავს და ,ჩემზე 5 წლით უფროსია.მშობლები 2 წლის წინ გარდამეცვალნენ და ასე დავრჩით მე და ჩემი უფროსი და.
-საწყენია..
-ბატონო გიგი ,ბატონო გიგი, ერთი ფოტო გამწარებული მორბოდა მისკენ ჟურნალისტი .გიგი სწრაფად წამოიმართა ფეხზე და ისე დაიღრიალა დაცვაოო,გაოგნებულ ანას კარგაა ხანს უშხხუოდა ყურები და აჩრიალებული პოტოაპარატის სინათლე თვალს ჭრიდა.როგორც იქნა გაიყვანეს უფრო გაათრიეს ცნობისმოყვარე ფოტოგრაფი და მოტრიალბული გიგი გოგოს ბროლივით თეთრ სახეს შავაად ხედავდა
-რა ქენი?
-რაა
-სახეზე გაგეთხაპნა
-ხო თვალები მატკინა შუქმა და ხელი მოვისვი ,წავალ თავს მოვიწესიგებ თორე დიანა მიმახრჩობს.. სწრაფად აიარა კიბე და საპირფარეშოში შევიდა. დიდიხანი არ მოუნდომებია მოწესრიგებისთვის თუმცა იქიდან გამოსულმა გიგი უკვე ისევ იმ მაგიდასთან დალანდა სადაც
თავიდან იჯდა და გვერდით ქერაა გოგო გამეტებით რომ ეკვროდა მას მხარზე რაღაცას ეჩურჩულებოდა.
-სად დაიკარგე? დიანამ გაუღიმა
-ბაღში ვიყავი.
-ვიციი,ხვალ მომიყევი თვალი ჩაუკრა დიანამ და ოჯახისკენ წაიყვანა.ფეხები უკან რჩებოდა,მაგრამ ისეც არ გამოდიოდა.
-ან ან ან, პატარძალი თითქმის შეახტა
-ჰოუ, შინაურულად მოიკითხა და გადაეხვია.
-ეს კორსეტი სულს მიხუთავს..
-ნუ დარდობ მალე შეგხსნის ანამაც სწრაფად უჩურჩულა და ორივეს კისკისმა დიანას და თავის შვილის დამშვიდობების მყუდრო სცენა დაარღვია.
-მოგკლავდი, რომ არ მოსულიყავი ისევ ჩურჩული დაიწყეს.
-კაი რა,მე აქ უფფ..
-მერე რა რმ სულ 1 თვეა რაც გაგიცანი.. ხომ შეიძლება მეგობრები გავხდეთ
-რათქმაუნდა ანამ გაუღიმა და მისკენ მომართულ დიანა ოჯახის თვალებს წააწყდა-გილოცავთ.
-მადლობა ერთხმად უპასუხეს გაუღიმეს. ერთი საოოჯახო ფიტო გვინდა ახლაა ჩვენ ბატონმა ამირანმა ფოტოგრაფს დაუძახა და მტელი ახვლედიანების ოჯახი ერთმანეთის გვერდით განთავსდა.რამოდენიმე გაჩხაკუნების შემდეგ .ცირამ ანასთან მიირბინა
-გოგონავ საოჯახო ფოტო არ ვთქვით ჩვენ? მერე რას დგახარ მანდეთ?
-კი მაგრამ ,მე მე.. ამირანმაც გამეტებით ჩაავლო ხელი და შუაში ჩაიყენა გიგისა და თავის შორის..გიგიმაც სრულიად ბუნებრივად მოხვია ხელი და ფოტორაფს გახედა.გიგისთვის ბუნებრივი მაგრამ ანასთვის? არც ახსოვა რა ხდებოდა -მხოლოდ წვას გრძნობდა და მძიმე ხელს თეძოზე,უხურდა ის ადგილი უხურა და ვერ ხვდებოდა სად იყო მისი ხელი,აუკანკალდა სხეული და სულიც.. და გული მაშინ გიგი რომ გადაიხარაააა და თითქმის ჩურჩულით უთხრა
-კიდევ გცივა? თუ...
-გოგონა შეიძლბე მხოლოდ თქვენ გადაგიოთ?მოულოდნლად ფოტოგრაფის ხმამ გამოარკვია?
-მე? დაბნეულმა აქეთ იქით გაიხედა
-კი შეიძლება.. დიანაა დაეთანხმა უეცრად..
-ქალბატონო დიანა,მე კარგით რა?
-ძალიან გთხოვ ..ფოტოგრაფმა გაუღიმა. ანამ უხმოდ დააქნია თავი-ბაღში წამოხვალ? მოხიბლავად გაუღიამა ქერა ფოტოგრამა და ფოტოაპარატი მოამზადა. გიგიმ ჯიბებში ჩაიწყო ხელები და დამცინავად შეხედა დიანას,რომელმაც გიგის თვალი ჩაუკრა.
-მიდი საყვარელო ,აქ გელოდები და მერე წავიდეთ. ზუსტად 15 წუთში შემოვიდა უკან და დაღლილი თვალები შეანათა დიანას.
-მივდივართ ჩემო ლამაზო.დიანა მისკენ წავიდა..
-ძალიან უყვარს არაა ბებიაშენს? გიგის ცოლმაა შხედააა
-მეც მიყვარს ცირამ ამრეზით შეხედა რძალს.




მანქანაში უკვე თავს ვეღარ იმაგრებდა ისე ეძინებოდა,უკვე ღრმა ძლში იყო დიანამ რომ გააღვიძა
-მე აქ რა მინდა? დიანას კორპუსი იცნო ანამ
-აქ დარჩი საყვარელო დაღლილი ხარ ,ნუ დარდობ შენს დას უკვე მივწერე
-თქვენ სმს წერთ? ანამ გაიცინა
-როცა შენ გჭირდება ვწერ. ხომ ხედავ როგორ მიყვარხარ,ჩემს ერთერთ საძინებელში გაძინებ.
-მადლობაა ქალღმერთო დიანა,გაიცინა გოგომ
-არაფერს დედოფალო ანაა. დიანაც აყვა საძინებლამდე მიაცილა და თხელი საბანი მიაფარა.
სულ უნდოდა გოგო ყოლოდა ბიჭის მერე,ეყოლა კიდეც ულამაზესი პატაარა გოგო,ბდნიერებისგან ცრემლები სდიოდაა მასაც და მის ქმარსაც ნანატრი გოგოს გამო და თანააც პირველი შვილის შემდეგ ექიმებმა უთხრეს,რომ შანსი ორსულობისა 3% იც არ იყო.
რამოდენიმე დღე დატკბა ქალიშვილის პაწაწინა ხელებთან თამაშით თუმცა მისი პატრა გოგონა სუსტი აღმოჩნდა,რომ იმ დავადებისთვის გაეძლო რომელიც თანდაყვა და.. მთელი სითბო ვაჟს მისცა,მისმა ოჯახიც გაიზარდა და ძალიან მალე გიგი ეყოლა.ბიჭი,რომელიც სიგიჟემდე შეიყვარა,გაზარდა მთელი 18 წელი მისი ცხოვრებით იცხოვრა და მართლაც ,რომ კაცად აქცია. თუმცა მისი სანატრელი გოგონა ნანუკამაც ვერ შეცვალა.მას დედა ზრდიდა.ცირამ არ ისურვა ისევ ის შეცდომა დაეშვა რაც გიგისთან და გადაწყვტა თავად გაეზარდა.. არც ის ის ისურვეს დიანასთვის ეწყენიებინათ,მაგრამ გოგონას ანუკას მაგივრად ნანუკა დაარქვეს. ეწყინა ბებიას,თუმცა მისის შვილიშვილი წყენაზე მეტი იყო...
ამოიოხრააა და გოგონას სიყვარულით გადახედა და ოთახიდან გავიდა..

დილით მზემ შემოუჭყვიტინა,ნაზად წამოდგა და მდიდრულ ოთახს თვალი მოავლო და წითელ კაბას დახედა:_ ყოველ დილით ალბათ ასე გაღიძება,მოსაბეზრებელია,მაგრამ მაგარია რამოდენიმე ასეულიანი კაბით და ათასეულიან საძინებელში რომ იღვიძებ.თავი მოიქექა და ძლივს წამოდგა კაბაში გახლართული.ფეხშიშველი გარეთ გაფრატუნდა და მისაღებში შევიდა
-დიანა დეიდა,ჩემი ტანსაცელი სადააა? თან თვალებს იფშვნეტდა
-ეგეც გიხდება.ნაცნობი ბარიტოი გაიგოდა და თვალები გააჭყიტა და გიგის შეხედა.მერე მზერა ქერა გოგოზე გადაიტაანა ,რომელიც ირონიით უყურებდა.:“-ნეტა მიწა გასკდეს“ გაიფიქრა და თავი გამარჯობის ნიშნად დააქნია. შემოსულმა დიანამ თვალი აავლო ანას და გაუღიმა,გამარჯობა ჩემო ლამაზო. დიანასგან ასეთ სიტყვებს მიჩვეული იყო თუმცა კოცნა?? გაკვირვებისგან დიანას მიშტერდა.
-გაიცანი ეს,გიგიის ცოლია ლანა.
-გაარჯობა გგონამ მოკლე კომბინიზონში გამწყობილ გოგოს შეხედა და წამომდგარს თვალი აავლოო.:“აი ამას ქვია ფეხები კისრიდან ეწყებაო“ თან რა მოხდენილად წამოდგაა.ანასკენ მივიდა და დაიხარა გადაკოცნასავით და შებრუნდა.
-შენი ტანსაცმელი კარადაშია,მაგრამ ისენი აღარ ჩაიცვა,ჩემს ოთახში პარკი დევს და ის ჩაიცვი წაჩურჩულა დიანამ.. ანა მორჩილად შებრუნდა და პარკი გაბრდღვნა:“რა მაგარიააააა ,რა ფერიააა,ღერთო რატო მანებივრებს რა უნდა? „ ულამაზესი ფრიალა ლურჯი კაბა ჩაიცვა და გავიდა.. დალისს ყავა უკვე მოეტანა და ერთი სავსე ფინჯანი დიანას გვერდით იდგა,როგორც ჩანს მისთვის განკუთვნილი.
-ანა შენ სწავლობ? მოულოდნელად იკითხა ლანამ.
-არა,უკვე დავამთვარე..
-არ ფიქრობ გაგრძელებას?
-კი,მაგრამ რავიცი ჯერ ვნახოთ..უხერხულად შეიშმუშნა..
-ხო ,ძნელია დღეს საქართველოში სწავლა.. ჩაილაპრაკა ვითომ მწუხარებით .-ეს ამდენი უმუშვერობ.. ეჰჰ ამოიოხრა ლანამ და ანას აწითლებულ სახეს შეხედა..გიგიც არ აშორებდა მზერას.ცოლის ნასროლ წინადადებას მიხვდა,ხუთი თითივით იცნობდა ცოლს ,მაგრამ ისედაც იცოდა დიანას თავს ვერც ამ გოგოს მოშორებით მოაწონებდა.
-არც ისე რთულია.. მხოლოდ იმათ უჭირთ ვისაც ტვინი არ აქვს,ჩემს გოგოს კი ზედმეტად ბევრი ტვინი აქვს ..
-ჩემი წასვლის დროა ანა წამოდგა..წავალ მოვემზადები.
-დღეს დაისვენე ჩემო გოგო დიანამ სიყვარულით გაყოლა მზერა.
ანა გამწარებული ალაგებდა ჩანთას და გულში ლანას ლანძღავდა.სიმწრით მოიქნია და მოიკიდა როცა კარზე აყუდებულ მომღიმარ გიგის შეხედა.
-როგორ გეძინა?
-მადლობთ კარგად.. მოკლედ მოუჭრა და ჩანთა ააიღო. კარისკენ წავიდაა და გაჩერდა როგორც ჩაანს გიგი საერთოდ არ აპირებდა გაწევას.
-მივდივარ..
-ვხედავ.. დღეს ისვენებ ვფიქრობ
ჩემთვის გეცლება
-უკაცრავად? ყურებს ვერ უჯერებდა ანა
-დღეს შეგეხმიანებითქო..
-რატო? დამცინავად შემორტყა წელზე დოინჯი გოგომ
-რავიცი მხრები აიჩეჩა გიგიმ..
-ვერაფერი გაგიგეთ,გოგომ თავი გადაქნია და ლოყებ ახურებული სახლიდან გავარდა..
სახლში მივიდა თუ არა იქვე მოისროლა ჩანთა და დას შეხედა რომელიც ლოდინით ააღსავსე თვალებით უყურებდა
-არაფერი მკითო გესმის? დაიღრინა ანამ
-ხომ გაგაფრთილე?
-ხო მართალი იყავი,სისულელეიყო,ცხვირაწეულები საზიზღრები არიან მარტო დიანა მანდ კაი
-ისიც ეგეთია?
-ის ნამდვილი გიჟია
-სულ 2 დღე ჩამოვიდა და სად მოასწარი ასე ახლოს გაცნობა?? დასცინა დამ
-მგონი მეფლირტავება
-შენ?
-ცოლი ყავს ,ნუ ოცნებობ და გეჩვენება
-არა ,ნადვილი დარტყმულიატქო ხო ვთქვი ,მარა იიციიი რა ტიპია? ტუჩები გაილოკაა ანამ-აი ნამდვილი კამფეტია რა.მარაა ცოლიც იმენა ნაშა ყავს რა.სახე დაჯღანა ანამ-კისრიდან ეწყება ფეხები. ეჰჰ ამოიოხრა.. და წამოდგა -წავალ ვიბანავებ,არ მიდიხარ შენ კაცთან?
-ხო მოვა 10 წუთში, ჩურჩხელებს წამოგიღებთ კახეთიდან..თვალი ჩაუკრა დამ.
-ხო სუ მე გაგახსენდებით იქ,აბა შენ იცი მოაწონე თავი დედამთილს... აბაზანაში შევიდა და ცხოვრებაში პირველად ფიქრობდა აბაზანაში,ისე გაითიშა დედალურად გუშინდელი დღს გახსენებაში რამის 2 საათი გაეპარა ,სწაფად გამოვიდა სარაფანი ჩაიცვა ისევ,ჟაკეტი მოიხურა და სწრაფად გავიდა სახლიდან დაქალთან ეჩქარებოდა მოპირდაპირე კორპუსსი.კიბეე ისეთი სისწრაფით ჩაირბინა გასავლელტან ინეერციით ძლიიივს გაჩერდა და პირი დააღო. სადარბაზოსთან გაჩერებული შავი მანქანა და მასზე მიყრდნობილი გიგი,რომ დაინახა. ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა და იქით აქეთ გაიხედ გამოიხედა ,არც დაცვა ჩანდა და არც სხვა ვინმე მხოლოდ სასეირნოდ ჩასული ჭორიკანა ასაკიანი მეზობლების თვალებს ხედავდა.სანამ რამეს იტყოდა კაცმა დაასწრო:
-ჩაჯდები თუ კიდევ დიდხანს აყურებინებ ასე და ხვალ აჭორავებ,რომ კაცბი გაკითხავენ.
-ნადმდვილი გიჟი ხართ.მამაკაცის გაღებულ კარებში სწრაფად გაუჩინარდა დაელოდა სანამ გიგი ჩაჯდებოდა .ჩაჯდომა და ყვირილი ერთი იყო-აქ რა გინდათ?მისმართი როგორ გაიგეთ? რატომ მოხვედით?
-აუუუ,ამოიოხრა გიგიმ და მუსიკას აუწია. ანამ ისევ ჩაუწაა და გიგიმ საერთოდ გამორთო.-ნუ ყვირი ნუ წიკვინებ და გაჩუმდი.დაუღრინა და გზას გახედა.გოგო გაიპარა მამაკაციი ისეთი სისწრაფით მიდიოოდა და ამ რეპლიკის მერე უფრო ადგამდა გაზს,აკანკალებული ხელი ღვედისკენ წაიღო და ძლივს გადაიჭირა..გიგიმ სიჩქარეს უკლო და გამოხედა-ნუ გეშინია,კარგად ვატარებ.. ინტერესით აკვირდებოდა გზას მაგრამ ვერ გაიგო სად მიდიოდა უკვე გული უფრთხიალებდა:“რატომაც არაა,თუ მოინდომებს გააკეთებს და თან ვერ შერჩება თუ ხალხი არ ყავს? „ ამ ფიქრში იყო რომ მანქანაც გაჩერდა და წინ აშკარად რესტორანი დაინახა.. ამოსუნთქაა და თან ისე ხმამაღლა
-რა იფიქრე?? გიგიმ ისტერიკული სიცილი ატეხა.
-ამიხსენით რა გინდათ? ჯერ გუშინ მერე დილას მერე ეხლა კიდე აბნეული აქნევდა ხელებს აქეთ იქეთ.
-მომშივდა თავისუფლად მინდა ჭამა ხელითაც თუ მომინდა და ვფიქრობ ერთი თაფისუფალი ჩვეულებრივი კამპანიოიონი არ მაწყენდა ესაა და ეს..
-რაღა მე..
-შენ.მტკიცედ შეხედა გიგიმ:_შენ ყელაზე თაფისუფალი და იმ მანერებს და ედიკეტს მოკლებული გოგო ხარ რომელიც ასე თუ ისე საჭიროა ხო და ..
-დავიჯერო თქვენ ცოლთან ჭამა გიტყდებათ?
-აი ხომ ხედავ,შენი მეტყველებაც კი უკვე იმის საწინდარია რომ ვიყო კარგად შენთან,ფაქტიურად შენ მიბიძგე ამ საქციელისკენ,ეხლა მორჩი ამ რაღაცეებს და გადასკუპდი მანქანიდან ,ვჭამთ და წაგიყვან სახლში.ბევრი დრო ისედაც არ გვაქვს. გიგიმ მანქანის კარი გააღო და გადავიდა.ანაც გადავიდა უკან მიყვა წინ მიმავაალს ახლაღა შეამჩნია რომ მამაკაცი სრულიად ჩვეულებრივად ჯინსებსა და მაისურში იყო გამოწყობილი. მაგიდასთან მიაცილეს.
სრულიად ჩვეულებრივად გაკეთა შეკვეთა გიგიმ და გოგონას გაბრაზებულ სახეს შეხედა
-რატო იბუტები?
-იმიტომ რომ, საკმაოდ ხმამაღლა მოუვიდა წინადადებს დაწყება
-ტონს დაუწიე გოგო ხმა გაიმკაცრა გიგიმ
-საერთოდ მე რა..
-არაფერი ,ხელი აიქნნია მამაკაცმა და სიგარეტი ამოიღო ჯიბიდან ერთი ღერი ამოაძვრინა და პირში ჩაიდო და კოლოფი ანასკენ შეატრიალა
-არ ვეწევი გამოწდვილ კოლოფს ტუჩი აუუბზუა.
-მართლა? გულწრფელად გაიკვირვა გიგიმ-საერთოდ არა? თან მოუკიდა..
-საერთოდ არა და ეს კვამლი მახრჩობს უცბად აუწითლდა თვალები
-ღმერთო თავი გადაქნია გიგი და სიგარეტი სწრაფა ჩააქროო არ მეგონა ასეთი ალერგია თუ გქონდა
-ხო ალერგიული მარტო სიგარეტზე არ ვარ,ირონიულად ჩაიღიმა
-ახლა მე უნდა გკითხო კიდე რაზე? შენ მიპასუხე შენზეო კმაყოფილი იროონიით და ღიმილით მერე სახლში წახვალ და შენ დაქალს მოუყვები ასე ვუთხარიო და ამით იამაყებ,მაგრამ მე შენი უბნის ბიჭი არ ვარ ჩემო საყვარელო. წვენი მოსვა და გოგოს თვალი ჩაუკრა
-გეტყობა ,რომ არ ხარ იმათ ვიტან მაინც..
-ენა განვითარებული გაქვს ხო იცი..
-მე ზოგადად განვითარებული გოგო ვარ ,თავი ამაყად აწია და რესტორნიდაან ხედს გახედა. მდინარეზე დაწნული ხიდი იყო გაბმული..-რა მაგარია..
-ამას რას ეძახიან?ბედის ხიდს?
-ბედი არა კვახი კიდეე გადაიკისკისა გოგონამ მოულოდნელი რეპლიკამ გიგი გააოცა ასეთ საუბარს უჩვევი მამაკაცის ყურს უცხოდ ხვდებოდა მაგრამ გოგოსთვის სრულიად ბუნებრივი იყო,უნებურად გააეღიმა თვითონაც-ბეწვის ხიდს ეძახიან. წამოხტა და ხიდისკენ წავიდა გიგის ადგილი არ უცვლია უბრალოდ მიტრიალდა და გახედა,მომსახურე პერსონალს ანიშნა არ გააჩეროთო და გოგონას შეშფოთებულ სახეს დააკვირდა. სწორი ცხვირი და ოდნაავ მრგვალი ლოყები გაფითრებოდა აქანავებული ხიდის შუაგულში იდგა და თხელი თითებით გაამეტებით ჩაფრენოდა თოკისგან გაკეთებულ ხიდის სახელურებს. მძიმედ წამოდგა და მისკენ წავიდა გიგის ფეხის შედგმა და ხიდის უფრო აქანავება ერთი იყო
-არა არა არაა შენ ნუ მოდიხარ მძიმე ხარ გასხვეპილმა მიაყარა ერთმანეთს სიტყვები.მე გამოვალ ნუ მოდიხარ .გიგიმ ოდნავ შეხტა რომ უფრო შეეშინებინა მაგრამ აკივლებულ ანას ხელები რომ გაეშვა მიხვდა ზედმეტი მოუვიდაა.ფიცრის ხიდს მუხლებით დაეხეთქა და სასოწარკვეტილმა გიგის მიშველეს გამომხატველი თვალებით ახედა
-სულ ასეთი მოუსვენარი ხარ? წამოაყენა და ოდნაავ გახეხილ მუხლს შეხედა
-სულ,არაფერია ხელები დაიფერთხა გოგომ თავი ხმელეთზე რომ დაიგულა. გამივლის პატრაც სულ ასე დავდოდი გახეთქილი მუხლებით.შენ? ჰჰჰ შენ ალბათ პატარასაც ნამდვილი მანქანა გყავდა და..
-შენ წარმოიდგინე კარგი ბავშვობა მქონდა.
-აბა ვის გავხარ ასეთი?
-როგორი?
-აი ,აიი ენაზე იკბინა გოგოომ:“რა მატლიკინებს რა უცებ გავშინაურდი’თავზე ბრაზდებოდა“მაააგრამ ისეთი კარგიხარ“უცბად გაუთბა სახე და თვალები ფიქრებისგან ანას და არც გიგის გამოპარვია
-მადლობა
-რაა? კოპები შეყარა გოგომ
-რაღაც კარგი გაიფიქრე ახლა ჩემზე დარწმუნებით უთხრა.სახეზე წამოწითლდა და თვალები უეცრად აარიდა თეფშს დააჩერდა.რაღაც ძალა აკავებდა თორე სამოვნებით გაიქცეოდა.მეტი ხა აღარ ამოუღია გამოჭერილი ბავშვივით იჯდა და ისევ თეფშშ დაცერებოდა,მაგიდა საჭმელით გაავსეს მაგრამ იმაზე ფიქრი რომ მ რამდენჯერაც მასზე რამეს გაიფიქრებდა სახეზე ეწერა და ამჩნვდა აკომპლექსებდა მიტუმეტეს რომ მისის დანახვისას „ სიმპატიურიას გარდა „სვა ვერაფერი ეფიქრებოდა. არც გიგი ჭამდა ბავშვთან გაბმული ფლირტით ნასიამოვნები ახლა იმაზე დარდობდა რომ სამუდამოდ დააკომპლექსა მგონი ყველაზე ლაღი არსება მის გარშემო.მისი თვისება იყო:“გავაფუჭე,ესეც ..“
-ადექი,გიგის ხმა გაისმა..
გოგო მორჩილად წამოდგა ბოლო ბოლო ადგომა და გავლა ერჩივნა მის წინ ჯდომა მაინც ხომ არ მოუწევდა.
-ანნ თას თუ არ აწევ რამეს დაეჯახებიი გვერდიდან დაუდგა და ყურში ცურჩულა.ისევ იმ ეკლებმა დააყარეს ფესიხ ფრჩხილამდე გრძნობდა ბჟუილს. სანამ გიგი ადმინისტრატორს ემვიოდებბოდა ისევ ფიქრებში გართულიიყო ანა:“ არ ჭამა ,თუ ჭამა უნდოდა,ჩემი ხუშტურები რალია ჯერ ის ხიდი ,ეხლა მერე ეს უაზრობა ფიქრები,არა მაინც სად ჯანდაბიდან იგებს,რმერთო ალბათ ფიქრობს რომ ,რა აზრი ქ ონდა ამ როლის თამაშს ვითომ რომ არ მინდოდა წამოსვლა ისედაც ხო მიხვდა რომ ვფიქრობ სმპათიურია“ სულელი ვარ სულელი
-არც ისე სულელი.. თვალებ გაფართოებული მიაჩერდა გიგის გოგო
-დამშვიდდი ტელეპათი არ ვარ გადაიხარხარა გიგი_ხმამაღლა მოგივიდა ბოლო სიტყვები,არ იდარდო მაგის წინ რა თქვი არ გამიგია. მანქანის კართან იდგა და ელოდებოდაა როდის გააღებდა გიგი მაგრამ ულაც არ ჩქარობდა კაცი.პირიქით ნელი ნაბიჯებით საჭის მხარეს კი არა ანას მხარე უახლოვდებოდა.მღელვარება კანკალში მაშინ გადაიარდა როცა მიხვდამის ზურგს უკან იდგა,მანქანი მინაში მასთან ძალიან ახლოს მდგარი მომღიმარი გიგის სახეს კარგად არჩევდა ყელში გაცხერილი ნერწყვის გადაყლაპვაც ვერ მოასწრო,რომ გიგიმ მლვზე მოკიდა ხელი და შეატრიალა.ორიტითი ნიკაპქვეშ ამოსდო და თავი აუწია
-სასირცხვილო არაა რომ ვიღაცა მოგწონს,ვიღაცის ჩაცმის სტილზე გიჯები ან ვიღაცის რაღაცაზე თან მიტუმეტეს თუ საპირისპირო სქესს ეხება ..უკვე დიდი გოგო ხარ ასეთი რაამეებისთვის.. შენს ტოლებს 5 შვილი ყავთ..
-მე არ მყავს.თავი გაქნია გოგომ თან ისე რომ აშკარად ვერ მიხვდა რა წამოროშა,როცა მიხვდა უკვე გვიანი იყო გიგი გულიანად იცინოდა-ჩემზე ცუდად მოქმედებთ სულ სიდებიებს ვლაპარააკობ აწყლიანებული თვალები დამალა და ისევ ძირს დახარა
-კაი ხო არ დაგცინი ,თან ს რომ 5 შვილი არ გყავს უკვე კარგიააა.. თმა აუწეწა გიგიმ და გაუღიმა.მანქანის კარი გამოუღო და სრულიად მოულდნელა მისკენ გადაიხარააა .ანა ისე აფრთხიალდა ეგონა მისი გულის ხმა ნახევარ რეტორანს ესმოდა.-დამშვიდდი,გიგი უკან გაიწიაა და გასწორდაა.აშკარად აპირებდა ანაც მიხვდა და გიგც,მაგრამ რომ არა ეს შიში ანასი ალბათ აკოცებდა.“რას ვაკეტებ,გიგი მოღუშული იჯდა მანქანასთან ,ისე მიიყვანა სახლამდე ხმა არ ამოურია ანაც არ ლაპრაობდა მხლოდ მანაქანიდან გადასვლისაას გააჩერა .
-ანნნ?
-ბატონო,უდარდელად დაბრუნდა მანქანის სავარზელში და გრძელი წამწამები რამდენჯერმე დააფახულა რაღაც მნიშვნელოვანის მოლოდინში,არ იცოდა რა იო ეს დღე ან რა ოხდა ან შეიცვლებოდა ან მოხდებოდა თუ არა შემდეგში რამე,იდარდა ინერვილა შერცხვა მაგრამ ფაქტია ატავს ემოციბისგან დაცლილად და ლაღად გრძნოდა,ნასიამოვნებიც კი იყო და კმაყოფილიც სულ თუ არაფერი რამდენიმე საათი მაინც ქონდა გატტარებული ისეტ კაცთან როოგორიც ის იყო.
-კარგი გოგო ხარ შენ,თავს გაუფრთხილდი..
-მადლობა,გამომშვიდობებად აღიქვა და უცებ დასევდიანდა თუმცა მოლოდინი იცოდა არც უნდა ქონოდა არა ეს უბრალოდ გულია სულელიი ზღაპრები რომ ჯერა- გავუფრთხილდები,ნაზად გაუღიმა-თქვენც..
-მეც,მაგრამ მეგაფრთხილება არ მჭირდება,შენ გჭირდება. ლოყაზე მოხრილი თითები ჩამოუსვა-მიხარია როომ გაგიცანი.
-ცენთვისაც სასიაოვნო იყო,ნუ წამა კი არ გაცადეთ,მაგრამ..
-არაუშავს ..აალბატ შევხვდებით.. თუ კიდევ დიანსთან იქნები,რომ ჩამოვალ..
-ვნახოთ.მხრები აიჩეჩა გოგომმ ცოაც და ტირილს დაიწყებდა სწრაფად თუ არ გადავიდოდა იცოდა იცოდა რომ ვერ გაძლებდა გიგიმაც ახლა მალე თუ არ გაუშვებდა მაქანიდან,მისი სისუსტე იყო ქალი,თან კარგი ქალი და თან ხოვრებაში მგონი პირვეალლად აღიარებდა ასეთ ცვეულებრივ არაფრით განსაკუთრებულ გოგოს ქალად.-ნახვამდის-თქვა გიგიმ,ის თქვა რასაც ანა ფიქრობდა ად მაინც ენაა უკან იხევდა. ეს წერტილი იყოს ანს აზრით ,ცოტა ნაწყენმა დაილაპრაკაა ნახვამდისო და სადარბაზოს კიბე გულამოსკვნილმა მომტირალმა აიარაა.
რა გატირებს რა შე სულელო საწოლზე დამხობილი თავს ეჩხუბებოდა,ვიზე ტირი? რა წარმოიდგინე? ცოლი ყავს წარმატებულია ოჯხი.. შენ ვინ ხარ არავინ რა ,რა გეგონა მისი ოცნების გოგო? შენნაირი მილიონი ყვს,არა მილიარდი ეხლა უბრალოდ შენ შერჩი დაეზარა 3 დგისთვის სხვისი მოძებნა და მეამიტი დებილი,უფროო უმატა ტირილსს ,ტირილითვე ჩაეძინა უკე გვიანი იყოთვალები რომ გახილაწამოდგომისას თავბრუ როომ დაეხვა მაშინ მიხვდა რომ მთელი დგე არაფერი ეჭამა,მაგრამ მხოლოდ ეს არ იყო კუჭი ისე სტკიოდა ვერც კი გაიშალა და უკან დაწვა.ბავშვობიდან აწუხებდა ეს პრობლემა ხშირად სტკივდებოდა,მაგრამ ესე არასდროს.. იქვე მიგდებულ მობილურს გადაწვდა და მოპიდაპირე ბინაში მცხოვრებ დააქალს დაურეკა.თეა სწრაფად შემოქოანდა,ცოტა პუტკუნა გგოოგო ბურთივით დარბოდა აქეთ იქიტ
-თეა ძალიან მტკივა გესმის?
-შენ დას დავურეკო?
-არა გაგიჯდი?არა არაა,სასწრაფოში დარეკე მიდი.. ანას კრუსუნი გულს უწუწხებდა მაგრამისეც არშეეძლო ტკივილის ატანა.უკვე 12 საათი იყო სასწრაფო რომ მოვიდა,რამდენიმე ნემსი გაუკეტეს და როგორც ყოველთვის სრულიად უდიაგნოზოდ წავიდნენ. არდა არ უვლიდაა თეა ეცოდებოდა საწოლთან შეწუხებული სახით რომეჯდაა და ცდილობდა როგორმე ის ტკივილი დაეფარა კუჭის გამო კი არა თავისი სიმარტოვის გამო,რომ განიცდიდა.ლაპარაკიც არშეეძლო მხოლოდ სუნთქვა მძიმე სუნთქვას თუ ამოაყოლებდა თითოოროლა სიტყვას. ისევ მობილური აწკრიალდა. თეამ დახედა
-დიანა.
-არ მაქ თავი დალპრაკების
-ხო მაგრამ ხომ მაინც მოგიწევს დარეკვა ხვალ,რომ ვერ მიხვალ უპასოხოჯობია.ტეამუპასუხადა ყურმილი ანს მიადო.
-ან საყავრელო რას შვები გეხვეწები ხვალრომ წამოხვალიმ ყავის მაღაძიაში გამოარე.. დიანა უცბად გაჩუმდა და გოგონას მძიმე სუნთქვას მიუგდო ყური.. რა მოგივიდაა.
-მე მე.. ანა ვერ ამბობდაა სპაზმებისგან დაკრუნჩხული .
-ქალბატონო დიანა ანას დაქალი ვარ,კუჭის შეტევა აქვს და ვერ გელაპრაკებათ მემგონი ხვალ ვერ მოვა ძალიან ცუდადა.. დამთავრა თუ არა დიანას კივილი გაისმა
-სასწრაფოოში დარეკეთ ,ახლავეე ახლავე დიანა სწრფად იცვამდა კაბას.გაოგნებული დალი ვერ იგებდა რას აკეთებდ თავიდან იფიქრა გაგიჟდაო. დალი რას მიყურებ ცქარა მძროლს დაურეკე ან რამე ქენი
-მძღოლი ისვენებს და ბათუმშია ქალბატონო დიანა.
მაშინ ტაქსს. დიანა უკვე მზად იყო როცაა ისევ ვერ უკავშირდებოდნენ ტაქსის კომპანიას
-უხრა უხეირო ხარ დიანამ ტელეფონი გამოგლიჯა და გამწარებულმა შვილის ნომერი აკრიფაა-ცირა გეხვეწები ტქვენი რომელიმე მანქანა გამომიგზავნეთ რა
-რა მოხდა დიანა აფორიაქდა ცირაა. და მისაღებში მჯდარ ოჯახისწევრებს გადახედა
-არაფერი არაფერი,მერე მოგიყვები გამომიგზავნე რა.
-კიკი ეხლავე.ცირა სწრაფად შებრუნდა და ბაღში გაიქცა რმ მორიგე დაცვისთვის ეთქვა წადითო რომგიგი მიყვა უკან
-რა მოუვიდა?
-არ ვიცი იეთი აფიააქებული იყო მძღოლი გამოგზავნეო.
-ოჰ დიანა,თავი გადაქნია გიგიმ და თავის დაცვას ანიშნა წავედითო დიანა უკვე სადარბაზოსტან იდგა. ისე ჩაჯდა მანქანაში მერე იხვდა რომიქ გიგიც იჯდა. სწრაფად უკარნახა მისმაართი ხელ აკანკალებულმამობილურს დახედა. გიგიმ მისმაართი იცნო და თავისდაუნებურად იგრძნო რომაფორიაქდა და ინტერესი ღრღნიდა
-რა მოხდა დიანა? გიგიმბებიას ხელი მოკიდა რომელიც კალნკალებდა.
-ცუდადაა
-რა მოუვიდა? გიგიმუკვე იცოდა ვიზეც იყოლაპრაკი
-შენ საიდან იცი ვიზ ვამბობ?
-მისმართით მივხვდი სრულიად უბრაოდ აღიარა გიგიმ
-მოგკლავ ე შენ ,მოგკლავ.
-ჩემგან რა გინდაა?
-საიდანნ გაიგე მისმაართი?
-გეყოფა ბებია,ხმა გაიმკაცრა გიგიმ
დიანა გამწარებული ურყავდა ლიფტის კნოპკებს .გიგი ჩვეუებივად იდგა თუმცა თვალ წინ სიფრიფანა გოგოს სახე ედგა მომღიმარი და ლაღი,რომელიც შესაძლოა ეხლა დიდი გასაჭირში იყო. კარში თეა დახვდათ.მეგონა სასწაფო მოვიდა ამოიოხრა თეამ
-სადა/ დიანა ოთახებში შერბოდ.გიგი დინჯად შევიდა და მოათვალიერა ,სუფთა პატრა ბინა იყო.
-ქალბატონო დიანა რატომ მოხვედით? ბედნიერებისგან აცრემლებულმაოგომ ძლივს მოაბა თავი.
-ჩემო ლამაზო..დიანამშუბლზე გადაუსვა ხელი. ხომ გეუბნებოდი ვიმკურნალოთქო. გიგი ოთახის კარს აეყუდა და საწოლში მწოლი გაფითრებული გოგოს მიმქრალ თვალებს დააკვირდა. ანა თვალებს არ უჯერებდა მის წინნიდგა და ..
-შეაშინე დიანა,ვაღიარებ უკვე ვეჭვიანობ ჩემზე მეტად უყვარხარ. საწოლში მწოლ გოგონას დაწვდა დაა ხელში აიტატა. აბა პატრა ქალბატონო წავედით ექიმებში. ანამ ისედაც ტკივილისგან ღკნემიხდილმა ვერ გაუძლო და მიესვენა გიგის მკერდს.
-მემგონი გონება დაკარგა.ამოიკვნესა დიანამ. მანქანაში მთელი გზა შუბლზე ეგეტებოდა დიანა.
-გიყვარს ბებოო??
-ისე როგორც ჩემი გოგონა.
-რა დაემართაა ,გუშინ კარგად იყოო. გიგიმ სინანულით გადახედა მისთვის ყველაზე ნაზ არსებას და თმაზე წაეთამაშა.
-მარტო მე არ მიყვარს.გაეღიმა დიანაას.
-ეხლა ურევ დიანა..
-როდის მოასწარი?? ერთი ნახვით შეყვარება ?? გაეღიმა დიანას.
-სისულელეა..
-კარგი ხვალ დილით გაემგზავრები და ეს სისულელეც დამთვარდება,შენ შენა ხელივნურ თოჯინასთან ერთად წახვალ,ეს ბუნებრივი თოჯინა აქ დარჩება გაიცნობს ვინმე ბიჭს და მოექხევა მის მკლავებში.
-დიანაა დაიგრგვინა ხმამ და გოგონას გადახედა თითქოს ზომავდა ემეტებოდა თუ არა სხვისთვის არა ზუსტად იცოდა რომ არ უყვარდა ,მაგრამ არც ის იცოდა შეეძლო თუ არაა ასეთი კარგი დაეთმო ვინმესთვის. ან რა გაკეთოს??ამხელა კაცმა ოჯახი დაანგრიოს?? ხელში აიყვანა .მისი თმის სუნი ნაზად უღიტინებდა ცხვირში. პალატაში შეიყვანეს.კარგა ხანს დაყურებდა ზემოდან სწორი ცხვირი ოდნავ რომ აწითლებოდა ტირილოსგან როგორც ჩანს.. და მიხვდა სხვისტვის ვერა მაგრამ საკუთარი თავისთვის ეცოდებოდა. მეტს იმსახურებდა,სიყვარული უნდოდაა ამ გოგოს.მოფერება. დილით მასთან ერთად გაღვიძება .სეირნობა,ამის მიცემა მარტივი არ იყოო..
-დიანაა ,მიხედე,გაუფრთხილდი.. გოგონასკენ გადაიხარა და შუბლზე აკოცა მერე ცხვირს ჩამოუყვა და ბაგზეზე ოდნავ შეეხო.-გაუფრთხილდი და უთხარი რომ მე მას თავისუფლება ვაჩუქეე.. თვალები დახუჭა და ნერწყვი მძიმედ გაადაგორა.. იქვე ტუმბოზე მიდებული ექთნის ბლოკნოტი აიღოო და სწრაფად მიჯღაბნა:"ყოველთვის მემახსივრები არაა ქალი რომელიც მომწონდა,გოგონა რომელიც მომწონდა იმდენად რომ საკუთარი თავისთვის დამენანა." ბალიშტან დადო და სავადმყოფოს ფოიეს გაუყვა..
გამთენისას თვითმფრინავში იჯდა მოპირდაპირე მხარეს მჯდომი ცოლი თვალს არ აშორებდა
-საყვარელო რაღაცნაირი სახე გაქვს აი ტენდერში რომ იმარჯვებ ხოლმე ისეთი..
-ხო ლან ,გავიმარჯვე,საკუთარ თავს ვაჯობე..
-უცნაური ხარ..
-რატომ ხარ ჩემთან ცოლს შეხედა ..
-იმიტომ რომ მიყვარხარ
-და არ გეცოდება შენი თავი ჩემთან??
-არაა!! მტკიცედ თქვა გოგონამ
-ხო და მე სულ არ მეცოდები მაშინ. ცოლს ხელი წავლოო და ერთი ხელის მოსმით მოუშისვლა მკერდი!!!!



განარჯობათ
გადავწყვიტე დაგიბრუნდეთ ,ან ამას გავაგრძელებ ან ახაალს დაავდებ
გამაცანით თქვენიბაზრები კარგად ნაცნობი ძველია ეს მაგრამ მნა გაგახსენოთ.
აბა რა ვქნა გავაგრძელო??