ცხოვრება კიბეს ჰგავს.... რამდენ საფეხურსაც ავივლით...რამდენ ნაბიჯსაც წინ გადავდგამთ...იმდენად მივიწევთ წინ....ზოგი ერთ ნაბიჯს დგავს.... ზოგს კი უბრალოდ უმართლებს.. .
ზოგის კი არუმართლებს და ერთ ადგილს ტკეპნის , წინ ვერმიდის, თითქოს რაღაც აფერხებს.
მე?....ზუსტად მასე ვარ, ერთ ადგილზე ვარ გაჩერებული, მინდა გადავდგა ნაბიჯი, მაგრამ ყოველთვის რაღაც პრობლება ჩნდება და საწყის ადგილს ვუბრუნდები.
******
-ანი მომისმინე რა?....
-ლევან რაგინდა რაუნდა მითხრა?
-არგათიშო გთხოვ...შენ ცუდად გაიგე ...ეს ყველაფერი...იცი..მე...
-რა შენ ლევან?რა? შენ.. ჩემი თვალით დავინახე...იმ ბაიკერ გოგოს რომკოცნიდი, რაღაუნდა ამიხსნა? შემეშვი რა.!
ტელეფონი გავთიშე,და სახლში შევედი.
-ბებო...მე მივდივარ, სამსახურში უნდა წავიდე..თეკლას ბაღში მივიყვან და წავალ.
-კარგი რა ანი,, რამე მაიც გეჭამა გოგო...შეხედე შენს თავს როგორი გამხდარი ხარ!
ვახო ბაბუს გავხედე, რომელიც სავარძელში იჯდა და გაზეთს კითხულობდა, მასთან მივედი..
-ბაბუ აბა შემომხედე , მე გამხდარი ვარ?
გაზეთის კითხვას თავი დაანება და შემომხედა....
-არა ბაბუ, მშვენივარად გამოიყურები, ჩემო ლამაზო გოგო...ბებიაშენს ყურადგებას ნუ მიაქცევ, შენს ასაკში ის უფრო გამხდარი იყო ვიდრე შენ.
-ოხ ...ოხ დაიწყო ეხლა
-რადავიწყე ერთი რა? არიყავი თუ...
-მერე რა როვიყავი... ადვილად მომიტაცე....
-აუ...ვახუ მოყევი რა კიდევ ერთხელ როგორ მოიტაცე თამარა...გთხოვ რა ყელი გავიწელე და შევევედრე.მიყვარდა მისი მოყოლილი ამბები.
-გუშინდელი დღესავით მახსოვს....როგორ და ბაბუ...მოგეხსენება სკოლიდან მოყოლებული მიყვარდა....სულ კუდში დავსდევდი....მერე სასწავლებელში...მისი აჩრდილი გავხდი... კაცო სულ მადარდებდა ვინმეს ცუდი არეთქვა, არაფერი ეკადრებიინა, ბოლოს დავიღალე მისი დევნით და გადავწყვიტე მომეტაცა....
მანქანა ვიყიდე და სასწავლებელში მიდიოდა ქალბატონი წინ გადაუდგი მანქანით და ვუთხარი -მე წაგიყვანთქო.
-თამარა შენ რა უთხარი?ბებოს გავხედე
ბებოს გაეცინა
-რა და სიკვდილი მაგას არჩავჯდებითქო უთხარი... მერე მომატყუა მანქანა მაინც ნახე როგორიაო...ჩაჯექი ცოტახანიო...მეც დიდიხანი ვიცნობდი...ვენდე და ჩავჯექი რავიცოდი თუ მომიტაცებდა....მანქანა დაძრა და აი... სასწავლებლის გზას რომ გვერდი აუარა მაშინ მივხვდი რაშიც იყო საქმე......

-ანი დაგავიანდება შენ! წადი ბე არდაგაგვიანდეს!
საათს გავხედე 10 იყო დაწყებული....უი ხო მართლა მაგვიანდება
-მე მზად ვარ-პატარა ქალბატონმა მომახსენა
-ბე მე წავიყვან და შენ გამოიყვანე ხო...დღეს ლიზის დაბადების დღეა იქ უნდა წავიდე.
-კაი ბე, ეცადე არდააგვიანო.
-მიდი დაემშვიდობე ბებოს და ბაბუს და წავედით თეკლა...ჩემი პატარა საყვარელი დაიკო როგორ მიყვარდა....ისე ვზრდიდი როგორც ჩემს შვილს....იმ კოშმარული ამბის შემდეგ.
******
სამსახურიდან გამოსულს ლიზის გავუარე და ეგრევე ტაქსი გავჩერეთ
მისამართი მივუთითე.
ტაქსი ტავერნას შესასვლელთან გაჩერდა....
მთელი რესტორანი ჩაბნელებული იყო.
-შენ რა ჩემს მოკვლას ხომ არ აპირებ?კისკისებდა ლიზი
-ხო აბა რა, წამოდი..წამო
რესტორანში შესვლისთანავე ტორტით ხელში ლიზის დედა, ლეილა გამოვიდა.
ყველამ ერთად დავიწყეთ სიმღერა
რა ლამაზი დღეააა..
რა ნათელი მზეააა...
იმიტომ რომ დღეს ლიზის... დაბადების დღეააა..
-გილოცავ ჩემო საყვარელო,სანთლები ჩააქრე ჩემო ლამაზო გოგო
ლიზიმ მე გამოგხედა -ერთად ჩავაქროთ რა...
ფუუუუუი
26სანთელი წამში ჩაქრა.
რესტორანში სინათლე აინთო , უამრავი ბუშტით და დეკორაციით იყო მორთული, შუაგულში კი უზარმაზარი მაგიდა იყო გაწყობილი,უამრავ ხალხს მოეყარა თავი: მეგობრებს,ოჯახისწევრებს და მათ შორის უცხოებს, რომლებსაც საერთოდ არვიცნობდი.
გილოცავთ!
ლიზის მივულოცე და ყუთი გავუწოდე...
-ნეტა რაარის?ყუთი ინტერესით გახსნა.ჩემი საოცნებო "აიფონი"ვა რამაგარიაა ამას არველოდი მადლობაა. სიხარულით აჟიტირებული გადამეხვია.
-მეც მაქვს შენთვის საჩუქარი-თქვა ვანომ,ლიზის შეყვარებულმა ,უკვე 2წელია რაც ერთად არიან და ერთმანეთი სიგიჟემდე უყვართ.
-ოღონდ ჯერ თვალები უნდა აგიხვიო,თეთრი თავშალი თვალებზე შემოახვია და უკან შეუკრა.ჰა ხედავ რამეს?არმომატყუო!
ლიზი ხელებს აქეთ-იქით იქნევდა -ვერა ვერვხედავ
-კაი მაშინ წამომყევი
ლიზი გარეთ გაიყვანა, ჩვენც ინტერესით უკან გავყევით, ვიღაცამ ჩვენს წინ თეთრი BMW-ვე გააჩერა და ვანოს გასაღები გადასცა.ვანომ ლიზის თვალები აუხილა
-ეს ჩემიააა?
-კი, შენ გეკუთვნის .
-ვაიმეე არარსებობს?! რამაგარიააა.... მადლობა ვანო.. მადლობა, ვანოს გადაეხვია და კოცნით ლამის დაახრჩო
-ეს დასასრული არაა პატარავ კარი გამოაღე
ლიზიმ მანქანის კარი გამოაღო და თეთრი კოლოფი აიღო, შემობრუნდა და ვანო დაინახა, მისწინ მუხლებზე იდგა.
-ლიზი დიდიხანია ერთმანეთი გვიყვარს,მეტი აღარშემიძლია ჩემი გული შენ გეკუთვნის. მინდა ჩემი მეუღლე და ჩემი შვილების დედა გახდე.
გამომყვები ცოლად?!
ლიზის ცრემლები მოსდიოდა სიხარულისგან
- ნუთუ ესყველაფერი ჩემს თავს ხდება.თანახმა ვარ!უბედნიერესი იყო, ვანოს ეხუტებოდა და კოცნიდა.
ჩემსკენ მოიხედა
-ჩემი მეჯვარე შენ იქნები-სიტყვით მე მომმართ,იცინოდა
არგამკვირვებია,რადგან ჩვენ დიდიხანია რაც განუყრელი დაქალები ვართ,რაგასაკვირი იყო.
დაბადებისდღემ კარგად ჩაიარა... დავლიეთ და ვიმხიარულეთ,უკვე გვიანი იყო ....ისინი კი მგონი დილამდე იქნებოდნენ.მეც ვიქნებოდი მაგრამ....
-მე წავალ უკვე გვიანია
-ეხლა სადუნდა წახვიდე?
-ხოიცით ხვალ ვმუშაობ...მართლა წასვლის დროა ...ლიზის ისევ მივულოცე ,მართლა გულით მიხაროდა მისი ბედნიერება, ამით მეც გახარებული და ყურებამდე გაღიმებული ვიყავი, თითქოს მე დავინიშნე.
-ანი...ჩემი მექალთანე მეჯვარე არუნდა გაიცნო?მალე მოვა იცინოდა ვანო
-კაი რა ვანო ქორწილი წინაა მანამდე ალბათ მილიონჯერ ვნახავ
-როგორ წახვალ?მითხრა ლიზიმ
-ტაქს გავაჩერებ....
-გამოგყვებით-თქვა ლიზიმ
-კაი რა, რადმინდა თქვენი გამოყოლა,წადით გაერთეთ,დავემშვიდობე ყველას და გარეთ გამოვედი...და ტაქსი გავჩერე.
**********
გიორგი
აუ ვანო...თავიდან ამომივარდა..და დავურეკე
-აუ...ვანო იცი...აუ ხვალ რო გნახოთ რამე დაშავდება?
-აი შე ბაბნიკო ნაშა ააგდე?
-ხო რა ეგეთ პონტში
-მიდი დავაი და ხვალ შეგეხმიანები....არა რა....შენ რა შეგცვლის რა-თქვა და ტელეფონი გამითიშა
როგორც კუზიანს სამარე მეც ეგრე ვარ რა- ვთქვი და ჩემს ნათქვამზე გამეცინა.
ნატას ველოდებოდი ისიც მართლა 5წუთში ჩემთან გაჩნდა ,მანქანის კარი გამოაღო და გვერდზე მომიჯდა...ოჰ როგორ უხდებოდა ფორმა და როგორ მაცდურად მოუჩანდა ორი გამობერილი ადგილი....უფ.....მეც არც ვაციე და არც ვაცხელე და ეგრევე მისი მკერდისკენ დავიძარი...ერთი კი გავიფიქრე წიოკს ატეხსთქო, მაგრამ მისი წიოკი -,,,გაჩერდიი ბიჭოო'' ამით შემოიფარგლებოდა
მანქანა დავძარი და სასტუმროში ავედით...კაბა გავაძვრე....და მოკლედ რა, უნდა ვაღიარო ფორმაში უფრო მაცდური იყო, ვიდრე გახდილი.
ხელები თავქვეშ შემოვიწყე და მოხერხებულად დავწექი საწოლზე...ნატა კი მომიცუცქდა გულ-მკერდზე ჩამომადო თავი....ო...როგორ ვერვიტანდი ეგეთ სენტიმეტალურ ჟესტებს...თვითონაც მოკალათდა და დაიწყო
-აუ გიო რამაგარია ხო.. ერთმანეთს რო შევხდით არა?აი....დაგინახე თუარა ეგრევე მივხვდი ჩემთვის იყავი გაჩენილი.....რამაგარია არა?
აუ ბიჯო...ბიჯო...ბიჯო რა გაუტია...აუ სასწრაფოთ უნდა მოვიშორო..გავიფიქრე და ცალყბად შევხედე
-შენი წასვლის დროა..
-რაა?!მაგას სერიოზუდ მეუბნები?!
-აბა შემომხედე გეხუმრები ეხლა მე? სერიოზული სახე დავიჭირე...გინდა ტაქსის ფულს მოგცემ?
ნატამ შემომხედა...-ნაგავი ხარ! ტანსაცმლის ჩაცმა დაიწყო და სლუკუნებდა..ლანძღვასაც არმაკლებდა
ზოგადად არმომწონს გოგო რომ ტირის, მაგრამ ესრომ დამემშვიდებინა რაღა მოიშორებდა...ამიტომ არც არფერი ვუთხარი.
კართან იყო მისული რომ მომიბრუნდა....-იცი იმედია გამოჩნდება ისეთი ვინმე ვინც მაგ რქებს მოგამტვრევს...
ნაგლო,ნაბ....რო -თქვა და მთელი ძალით კარი მიიჯახუნა.
,,იგი წავა და სხვა მოვა ტურფასა საბაღნაროსა''- ვთქვი და საწოლზე გავიშოტე , ძილს მივეცი.
დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა ცალი თვალი ავწიე და ტელეფონს დავხედე ,აუ ვანო...
-შეგიძლია ერთხელ მაინც დამაძინო ბიჭო?
-რადროს ძილია გიო....1დაიწყო ადე რა რაძილის გუდახარ რა...
ხოარდაგავიწყდა დღეს საღამოს კლუბში ვიკრიბებით და მოდი ჩემი საცოლეც იქნება და მისი მეჯვარე ანა
-შენა და ლამაზი გოგოა ის ანა?
-ოჰ..ოჰ...აქამდე როარმკითხე მე ეგმიკვირს...არა მახინჯია
-ო..ო მაშინ არმოვდივარ რა
-ლამაზი არითქმის იმ გოგოზე ძმაო, რომც მოგეწონოს შანსიც კიარგაქვს
-რატო ვითომ...ვინარის ეგეთი?
-ტიპიური ქართველია, ტრადებიციიებით და რამით ....მოკლედ მასთან არაფერი გამოგივა...შენს ნაშებს არ ჰგავს წამში რომ ააგდებ ხოლმე...ნეტა ვიცოდე გუშინ ვისთან იყავი..
-ის სტუარდესა გახსოვს...გასაღები რომ დაუტოვე
-ხო...ლამაზი გოგო
-გახდილი დიდი არაფერი იყო.....
-აუ გიჟი ხარ რა..
-მიდი შენ ეგ მითხარი..მოვყვე...გაგიხსენო ცოდვები?
-და რა ...ცოდვები?
-რამდენი გოგოსთან...
-არცგაბედო
-და ისრომოვყვე მაგრად რო დავითვერით და შენ რომ სტრ...
-აუ მოგკლავ...ძმობას გაფიცებ არცკი გაბედო რამისთქმა თორემ ვარგადამირჩები
-ხო...კაი...კაი ჩავიცმევ და გამოვალ
შხაპი მივიღე...ცოტა გამოვფიზლდი.... ვფიქრობდი როგორი იყო ანა,...ეგ არაფერი ნატაც ტიპიური ქართველი იყო, მაგრაამ ვერ..ვიგულავე თუ რა...ქალბატონი ანიც ეგეთი იქნება..
ტანზე ჩავიცვი და........